|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
คุยกับน้อง
. . . . . . . . . . . วันนี้เสียจริตไปมากมายอันเนื่องมาจากการบริโภคงานเกินขนาด เพราะทั้งหัวหน้า พี่ๆและน้องๆที่รักทั้งหลายบังเอิญลาป่วย ลากิจและลาพักร้อนพร้อมๆกันจนที่ทำงานกลายเป็นป่าช้า
ไม่รู้ว่าเค้ามีลาเหนื่อยหรือลาเบื่อได้บ้างหรือเปล่า อ่ะ...ช้านนนก็ใกล้ๆแล้วนะยะ
หลังจากที่สะสางงานช่วงบ่ายอย่างเอาเป็นเอาตาย อาการปวดตาและคลื่นไส้ก็กำเริบอีกครั้ง วันนี้จึงรีบกลับบ้านด่วน...ฮือๆๆ ไม่มีใครมารับเหมือนเมื่อวาน ก็เซ็งซ้ำซ้อนกันไป
เง้อออ... ไม่ได้จะเล่าเรื่องนี่อ่ะ
จะเล่าว่ากลับมาเจอน้อง cool mint น้องร่วมสถาบันบอกต่อมาเกี่ยวกับเรื่องกางเกงขาสั้นกับกาลเทศะ ก็เลยแวะไปอ่านกระทู้นั้นแล้วมานั่งขีดๆเขียนๆเรื่องราวเก่าๆเล่าสู่กันฟังเล่นๆ
กาลครั้งโน้น.... วันแรกที่ได้เหยียบย่างเข้าไปท่าพระจันทร์ก็คือวันรับเพื่อนใหม่ (ภาษานี้เนอะ... เราไม่เรียกรับน้องนี่นา) ก็งงกันไปว่า นี่มันรุ่นพี่หรือผู้ก่อการร้ายกันว๊า.... บังเอิญคณะนี้ผู้ชายค่อนข้างเถื่อน พี่ๆทั้งหลายจึงทำโหดได้เนียนมาก
วิ่งเล่นไปมาตามที่เค้าจัดกิจกรรม งึมๆๆ ไม่เห็นใครแต่งชุดนักศึกษากันเลย อ๋อ...คิดได้ว่ามันเป็นช่วงปิดเทอมล่ะมั้ง ยังซื่อไปถามพี่เค้าว่าซื้อเข็มกับกระดุมที่ไหน พี่ๆมองแปลกๆก่อนจะบอกว่าเดี๋ยววันหลังจะเอามาให้ อ้าววว....งงต่อไปว่าแล้วsheไม่ใช้หรือไง
โฮ๊ะๆๆๆ ไม่นานก็เข้าใจ คณะเราไม่บังคับเรื่องเครื่องแต่งกาย ดังนั้นคนส่วนใหญ่จึงไม่ค่อยแต่งชุดนักศึกษา(ยกเว้นวันสอบ) และที่สำคัญเราไม่เคยมีปัญหาถกเถียงกันเรื่องเสื้อผ้า ทรงผม รองเท้า ฯลฯ (หรือมีแต่ไม่รู้หว่า เอาเป็นว่าไม่รู้ก็คือไม่มีละกัน)
โดยมากแล้ว สาวๆคณะนี้ค่อนข้างติดไฮโซติ๊ดนึง....แต่ที่ห้าวๆเซอร์ๆก็มีไม่น้อย แต่ที่แน่ๆคือ ทั้งสองประเภทต่างสะดวกที่จะไม่ใส่ชุดนักศึกษา ก็เน้นยีนส์กันเป็นอาหารหลัก แล้วจะหรูไฮหรือยืดแตะก็แล้วแต่ชอบกันไป...buffetกันไปเลย
ส่วนผู้ชายนั้นยิ่งชัดเจนมากๆ เกิน 90% ที่จะหล่อตามใจท่าน แต่จะให้ดูดีมีระเบียบนั้นก็มีแค่วันสอบเท่านั้นล่ะจ้ะ
อาการแต่งตัวโดยไม่คำนึงถึงกาลเทศะนั้นมีให้เห็นบ้างประปรายในยุคนั้น ประเภทใส่กางเกงเล(ก็มันคงใส่นอนล่ะนะ)เข้า บร.1 ก็มีตั้งแต่สมัยข้าพเจ้าเรียนปีหนึ่งแล้ว (เก็บความคิดที่ว่า...นั่นมันคงนานมากแล้วซินะไว้เลยนะ เดี๋ยวมีเคือง)
พวกสาวๆสายเดี่ยวที่ห่อหุ้มไหล่ด้วยผ้าพันคอก็เป็นเรื่องธรรมดา แล้วแตะกับตึกนั้นก็ไม่สามารถแยกกันได้ ส่วนพวกยีนส์เก่ากรีดแกล้งขาดนั้น...เป็นการช่วยประหยัดแอร์คณะล่ะมั้ง...ยังทำได้ แม้ว่าจะโดนเหล่เล็กๆ จิกหน่อยๆจากอาจารย์บางท่าน ซึ่งเด็กๆก็ทำท่าเกรงใจกันไป....แต่วันหลังก็ใส่มาอีก
แต่มีบางคณะที่เข้าใจว่าต้องแต่งชุดนักศึกษาเท่านั้น นึกๆๆๆ....อ๋อ คณะบัญชีแน่ๆเลยเพราะเคยไปเรียน EC212 ที่นั่นแล้วเพื่อนๆมีปัญหาว่าท่านๆจะไม่ยอมตามที่เค้าบังคับ...ทำให้ต้องโดด และทำให้ได้รับผลกรรมคือ D และทำให้ไม่มีใครได้เกียรตินิยมเลย....สมควรแล้ว ทำดีได้ดีฯ (อ่ะลืมบอกว่าไปเรียนเศรษฐศาสตร์ที่คณะบัญชีน่ะมันไม่ใช่เรื่องแปลกนะจ๊ะ ก็วิชานี้มันมากมายผู้คนซะจริงๆ)
แต่ก็แปลกอย่างนึง ตอนพี่ๆรับปริญญากลับเรียกน้องๆที่บังเอิญใส่ชุดนักศึกษาไปวันนั้นมาถ่ายรูปแม้ว่าไม่รู้จักกันก็ตาม เออ...สงสัยมันเป็นของแปลกเนอะ
การไม่ยึดติดกับกฎเกณฑ์เกี่ยวกับเครื่องแบบนี้ได้ติดตัวข้าพเจ้าและเพื่อนๆต่อไป แม้ว่าเปลี่ยนไปเรียนในดินแดนแห่งสีชมพูแล้วก็ตาม เพราะแม้ว่าทางบ้านใหม่จะไม่ได้สนใจการแต่งกายของนิสิตปริญญาโทมากนักเพราะถือว่าเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว แต่ห้องสมุดคณะสมัยนั้นเคยมีระเบียบว่า ห้ามนิสิตหญิงใส่กางเกงยีนส์ อ้าว...อย่างนี้ก็เซ็งกันไป
เพื่อนเลิฟข้าพเจ้าก็ไม่ยอมแพ้ sheได้พกพากระโปรงสั้นตัวจิ๋วไปเปลี่ยนทุกครั้ง เออ....เอากับมันดิ คราวนี้ก็เป็นเรื่องของชาวบ้านแล้วที่จะเหล่ๆมองๆทุกครั้งที่เจ้าหล่อนเอื้อมหยิบหนังสือหรือแม้แต่ก้มๆเงยๆก็ตาม ที่ว่าเป็นเรื่องชาวบ้านเพราะเพื่อนอิฉันมันยึดคติว่า "เห็นก็เอาไปไม่ได้" กะ "ไม่สวยจริงคนไม่มอง" (อาการนี้แถวบ้านเรียกชอบโชว์ แต่ด้วยความเป็นเพื่อนรักจึงเรียกมันว่า...เปิดเผย อ่ะก็เค้าเพื่อนกันนี่นา)
แต่อย่างว่า สิ่งใดที่ทำย่อมได้กับตัวเอง.... เพราะว่ากลุ่มข้าพเจ้าชอบเข้าห้องสมุดในวันที่ไม่มีเรียน แล้วก็อยู่ไปตั้งแต่เช้าจนเย็นๆค่อยออกไปหาอะไรกิน (คือการจองโต๊ะไว้เป็นเรื่องทรามมาก แต่ถ้าออกไปกินข้าวกลางวันแล้วค่อยกลับมาก็จะไม่ได้โต๊ะใหญ่อันเหมาะสมกับกลุ่มก้อนของเรา) ดังนั้นช่วงเวลาการอยู่ในห้องสมุดแต่ละครั้งจะยาวนานมากๆ
ปัญหาของเพื่อนสาวผู้เปิดเผยก็คือ ความเย็นของห้องสมุด การนั่งอ่านหนังสือเฉยๆในที่หนาวเย็นเป็นการทรมานตัวเองอย่างหนึ่ง แล้ว she ก็ไม่ปล่อยให้คนอื่นสงบเพราะเอะอะก็ชวนกลับ หาหนังสือไม่เจอก็ชวนกลับ ทำท่าง่วงก็ชวนกลับ คุยกันจุ๋งจิ๋งมันก็ชวนกลับ ถ้าไม่กลับก็จะมีการฉกชิงเสื้อหนาวของชาวบ้านไป...ตัวเองไม่เอามาเพราะเนื้อที่ในกระเป๋าหมดไปแล้วด้วยกระโปรงที่หนีบมาด้วย ทำให้ก้อนเพื่อนทั้งหมดเดือดร้อนไปตามๆกัน (ก้อนเพื่อน...ฟังดูมันหนักแน่นกว่ากลุ่มเพื่อนน่ะ)
เคยคุยกันเรื่องนี้ครั้งนึงว่ามันจะอะไรนักหนา เจ้าหล่อนก็บอกว่ามันเป็นเรื่องของระบบความคิด (ฟังดูน่าเชื่อถือติ๊ดนึง...ติ๊ดเดียวจริงๆ) ประมาณว่า ทำไมต้องห้ามยีนส์ แล้วไม่คิดบ้างหรือว่าระหว่างกางเกงขายาวๆกับกระโปรงสั้นๆน่ะ อันไหนมันสุภาพกว่ากัน เรื่องนี้มันแค่ใช้เซ็นท์ก็เข้าใจได้แล้ว
แต่ผู้มีอำนาจตัดสินตอบกลับมาว่า เรื่องนี้เป็นเรื่องของกฎระเบียบ มิได้ขอให้ใครเซ็นท์ค่ะ แหง่ว... แต่ she ยังคงยึดมั่นถือมั่นเรื่องนี้ต่อไปประหนึ่งเป็นการต่อสู้ให้ได้มาซึ่งอิสรภาพทางความคิด (แอบรู้หลังเรียนจบแล้วว่า ตอนนี้เค้าให้ใส่ได้แล้ว แต่ไม่ได้บอกเพื่อนเลิฟ กลัวมันคิดว่าเพราะการต่อสู้ที่ผ่านมาได้ชัยชนะแล้ว)
ว้า.....หลงประเด็นไปไกลอีกแล้ว
ที่จะบอกก็คือ เมื่อได้ข่าวว่าน้องๆของเราใส่กางเกงขาสั้นเข้าเรียน (ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ตาม) ก็ทำให้อึ้งไปเล็กน้อย....แล้วก็จบ แค่นั้นจริงๆ
ไม่ใช่ว่าเห็นด้วย ไม่ใช่ว่าไม่คำนึงถึงกาลเทศะ ไม่ใช่ว่าไม่รักหรือไม่ให้เกียรติสถาบันและอาจารย์ แต่...แต่...แต่ ...ถ้ามีกฎก็ต้องมีการชี้ชวน ส่งเสริม หรือบังคับให้เป็นไปตามนั้น... ...ถ้าเราให้ผู้คนใช้สามัญสำนึก ก็ต้องให้แน่ใจว่ามันเป็นไปในทางเดียวกัน... ...ถ้าเรารู้ว่าไดโนเสาร์สูญพันธุ์ เราก็เข้าใจได้ว่าสิ่งใดไม่เหมาะจะคงอยู่บนโลกมันก็จะสลายหายไปในที่สุด...
ข้าพเจ้ารักมหาวิทยาลัยของเรามากมาย แม้ไม่ได้เป็นคนสำคัญหรือทำชื่อเสียงให้บ้านแห่งนี้ แต่การทำดีในส่วนที่ทำได้ และไม่ให้ใครมายี้ได้ว่า...เด็กจากที่นี่มันเป็นอย่างนี้เองเหรอ ข้าพเจ้าก็มั่นใจว่าที่ทำอยู่นั้นดีพอแล้ว
"ณ ดินแดนแห่งนี้มีตำนาน ขอเธอจงสืบสานตำนานธรรม"
จิตวิญญาณของเราสั่งสมและสืบสานมานาน.... ที่ที่เรายืนมีตำนานให้จดจำ.....
......เมื่อได้เป็นส่วนหนึ่งของที่แห่งนี้แล้ว..... ......คุณตระหนักถึงตำนานธรรมนี้อย่างไร.....
Create Date : 19 ธันวาคม 2550 |
|
24 comments |
Last Update : 20 ธันวาคม 2550 0:41:18 น. |
Counter : 814 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 20 ธันวาคม 2550 9:49:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: กำนันก๋า ท่าสองยาง (กะว่าก๋า ) 20 ธันวาคม 2550 9:51:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: big-lor 20 ธันวาคม 2550 13:12:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 20 ธันวาคม 2550 15:11:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 20 ธันวาคม 2550 17:56:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่เฮือน 21 ธันวาคม 2550 1:25:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 21 ธันวาคม 2550 8:01:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 21 ธันวาคม 2550 9:12:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: random-4 21 ธันวาคม 2550 17:10:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 21 ธันวาคม 2550 23:42:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: D*U*A*N (thisisduan ) 22 ธันวาคม 2550 0:51:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 22 ธันวาคม 2550 7:44:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 22 ธันวาคม 2550 9:49:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า ) 22 ธันวาคม 2550 10:31:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่อุ่น 22 ธันวาคม 2550 21:36:32 น. |
|
|
|
|
|
|
น้องเพนกี้
น้อง DoryKong 1
น้อง DoryKong 2
น้อง DoryKong 3
|
|
|
|
|
|
|