หลง หลง ..๏ หลงใหลไยห่วงห้วง.........มหรรณพ์หาว รูปลักษณ์มักแพรวพราว........หลอกล้อ จูบจับกับเดือนดาว...............สุกสว่าง จันทร์เจิดเพริศเกิดท้อ...........เพ่งหล้าโอบอิง ๚ ..๏ ปราศจันทร์อาจแจ่มแจ้ง...จิตถวิล คลาดเคลื่อนเดือนดับดิน.......ดาษด้าว โหยหากว่าชีวิน...................สูญสาบ ดับนา หาดับกับรุ่งเช้า....................พ่ายแพ้สุริยงค์ ๚ ..๏ ใครกันพลันอาจต้อง........อิงกาย แม่เอย จิตพี่อาจฟูมฟาย.................ใคร่ห้าม จักชิงช่วงทวงหมาย..............ปักษ์ปก ชายอื่นพันหมื่นคร้าม............หากใกล้หมายนวล ๚ ..๏ หลงจันทร์ผันผกคล้าย.....รัตติกาล อาจหม่นจนมรณานต์............จิตร้าว เวิ้งว้างว่างศฤงคาร...............ดังดับ จันทร์เฮย มิอาจจรัสอะคร้าว................พร่างฟ้าจันทร์ฉาย ๚ะ๛ |
จังงัง
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] Group Blog All Blog
|
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |