ดับเบิ้ลแอ๊คชั่น

by ธนัชชา ศักดิ์สยามกุล

และแล้วก็ได้ฤกษ์ไปทำบัตรประชาชนใหม่ หลังจากที่ปล่อยให้หมดอายุเกือบปี.. เหตุผลน่ะเหรอ อยากไปทำแล้วได้บัตรแข็งแม่เหล็กกลับมาเลย เพราะช่วงปีที่ผ่านมารัฐบาลไม่ผ่านอนุมัติบัตรประชาชน นัยว่าบัตรที่สั่งทำนั้นมาตรฐานสูงเกินความต้องการทำให้ต้นทุนบัตรราคาสูง เกรงว่าจะมีความไม่โปร่งใส เข้าใจว่าอย่างนี้นะ ผิดพลาดอย่างไรก็ขออภัย ไม่ได้ตามข่าวโดยละเอียดค่ะ


เที่ยงครึ่งพาไตเติ้ล ลูกน้อยกลอยใจนั่งรถขับตะบึงไปเขตดินแดง.. ไปถึงที่นั่นบ่ายโมง.. โอ้แม่จ้าว จนท.บอกว่าคิวเต็มแล้ว (ที่ทำการเปิดถึง 4 โมง) ให้ไปขออนุญาตเพิ่มคิวที่หัวหน้าเขต เราก็จูงมือสุดสวยเดินไปที่โต๊ะ หัวหน้าฯมองปั๊บก็พยักหน้าให้คิวมาทันที พร้อมกำชับว่า “คิวสุดท้ายแล้วนะ”.. เราก็รับบัตรคิว กรอกแบบฟอร์มสั้นๆ แล้วก็มานั่งรอ ดูตัวเลขลำดับคิวบนแผงหน้าจอ... โอ้ แม่เจ้าอีกรอบ หมวดของเรายังต้องรออีก 40 คิว! นั่งรออีกแป๊บก็สังเกตว่าคิวขยับช้ามาก... โอ้ ซาร่าลี เห็นทีจะไม่ไหว


ช่วงที่นั่งรอ มีหญิงสาวที่นั่งข้างๆ ชำเลืองมองดูไตเติ้ลยิ้มให้อย่างเอ็นดู พักหนึ่งเค้าก็ถามว่า “ต่อบัตรเหรอคะ ต่อที่เขตไหนก็ได้นะ ของหนูเป็นคนสุรินทร์ค่ะ ก็ยังมาต่อที่นี่ได้ แถว BTS ก็มีรับต่อออนไลน์” (เหวอ!!).... เมื่อได้ยินดังนั้น ความทรงจำเมื่ออดีตชาติ (6 ปีก่อน)ก็กลับมาในทันใด... เออ คราวก่อนเราไปต่อเขตจตุจักรนี่นา... ขอบใจน้องเค้าแล้วรีบพาสาวเติ้ลขึ้นรถบึ่งมาที่สำนักเขตจตุจักร ที่นี่บริการรวดเร็วมาก ข้อเสียเล็กน้อยคือไม่ค่อยมีที่จอดรถน่ะค่ะ


เมื่อมาถึง เขตจตุจักรบริการรวดเร็วดีจริงๆ ยังไม่ทันได้นั่งรอเลย จนท.ก็เรียกไปปั๊มนิ้ว(นิ้วโป้ง) และถ่ายรูปแล้ว เราก็ไปยืนที่หน้ากล้องพร้อมสแตนด์วัดส่วนสูง และเรียกให้ลูกสาวมายืนที่ด้านหน้าเราด้วย เพราะ..เอ่อ...กลัวลูกหายไงคะ 55555 เป็นพารานอยด์อยู่นอกบ้านต้องพกลูกติดตัวตลอดค่ะ 555


โต๊ะถ่ายรูปมีกล้องจัดไว้ที่ระดับใบหน้า และหันหน้าจอมาให้เราดูเองว่า ตอนนี้สภาพคุณบนจอเป็นอย่างไร (ดีเนอะ เมื่อก่อน จนท.ดูให้ทั้งหมด รูปจะเหมือนไม่เต็มใจถ่ายทั้งคนถ่ายและช่างภาพ แต่ละคนรูปออกมาหน้าตาไม่น่าคบ 5555) ... เราก็จัดมุมกับ จนท.อยู่แป๊บเดียวแล้วก็ถ่ายรูปแช๊ะ!! เสร็จแระ... ก็เดินออกมานั่งรอ


มีผู้ชายคนหนึ่งพาแฟนไปทำบัตรประชาชน นั่งอยู่ด้านหลังก็ยิ้มแย้มพยายามชวนคุย ชมเติ้ล “น่ารักนะครับ พูดเก่งจริงๆเลย” เธอพูดเก่งจริงค่ะ พูดตลอดเวลา แต่แม่ข้ามไป ขี้เกียจเล่า เดี๋ยวเรื่องจะยาวกว่านี้ ^.^

ตอนนั้นเอง ก็มี จนท.หญิงอีกคนหนึ่งเดินยิ้มเข้ามาหา บอกว่า “น้องเค้าโพสท่าด้วยนะ ตอนทำบัตรน่ะ” เราก็มองงงๆ “ตอนไหน ตอนที่พี่ถ่ายรูปทำบัตรน่ะเหรอ” “ค่ะ เค้าโพสถ่ายรูปด้วย” ... แล้ว จนท.ก็ยิ้มกว้างเดินห่างไป


5555555 เราก็ปล่อยก๊ากกก.... อ้อ ขณะเราถ่ายรูป เธอก็ยืนอยู่ข้างล่าง แอ็คชั่นถ่ายด้วย... ไตเติ้ลงอนเลยค่ะ หน้างอคว่ำ เธอไม่ชอบให้ใครหัวเราะ.. แม้ว่าจะอธิบายแล้วว่าหัวเราะเอ็นดู เธอรู้สึกว่าตัวเองเสียฟอร์ม โดนหัวเราะเยาะน่ะ เราก็เลยแก้เขินให้ “เดี๋ยวรอดูนะว่าบัตรแม่จะติดหนูด้วยหรือเปล่า เราถ่ายด้วยกันนี่” เติ้ลก็ยังทำหน้างอน “ไม่ติดหรอก หนูจะไม่มากับแม่อีกต่อไปแล้ว”


นาทีเดียว จนท.ก็เรียกไปปั๊มลายนิ้วมือ(คราวนี้เป็นนิ้วชี้) แล้วรับบัตรแข็ง เราก็พร้อมจะกลับบ้านกันแล้ว ไตเติ้ลงอนไม่ยอมเดินเอง บังคับให้แม่อุ้ม แม่จะให้ขึ้นขี่หลังก็ไม่เอา.. อารายเนี่ย... พออุ้มแล้วก็เข้าใจ... อ๋อ เธอซุกหน้าหลบฝูงชนที่มองดูเธออยู่แถวนั้นนั่นเอง

Create Date : 29 เมษายน 2554 Last Update : 4 มิถุนายน 2554 17:09:07 น. Counter : 1203 Pageviews.		0 comments
Share Tweet