ตอนที่ 2 เจ็ดศรีพี่น้องสั่งลาบ้านเมือง

          เมื่อพ่อขุนบรมราชาธิราช เจ้าเมืองแถน ได้สั่งลูกปลูกแปงสำแดงบ้านเมืองกับพระโอรสทั้งเจ็ดแล้ว ยังไม่ทันที่พระโอรสทั้งหลายจะได้ออกเดินทางไปเลย พระองค์ก็ถึงแก่อนิจกรรม และต่อมาเจ้าแม่แอกแดง และเจ้าแม่ยมพาลา ก็ถึงแก่อนิจกรรมตามไปด้วย

           เมื่อนั้นพระโอรสทั้งเจ็ดจึงพร้อมกันส่งสการเลิกซากพ่อแลแม่แล้ว (ถวายพระเพลิงบรมศพตามประเพณี)  ขุนลอผู้เป็นพี่องค์ใหญ่ ก็เรียกประชุมพี่น้องทั้งหมด และได้ให้ปฏิญาณแก่กันและกันว่า “...ตั้งแต่นี้เมือหน้า เราพี่น้องไปสร้างบ้านแปงเมือง ที่พ่อแม่เราปันให้นั้นเทอญ เราหมั่นให้ส่งข่าวสารการสนิทมิตรไมตรีต่อกันอย่าขาด ตามอาชญาพ่อแม่เราสั่งไว้นั้นเทอญ...”

          ครั้นได้เวลาอันเป็นมงคลฤกษ์งามยามดีแล้วบรรดาพี่น้องก็ได้สั่งเสียอำลากันแล้วแต่ละพระองค์ก็ได้เอิ้นสั่งลาชาวเมืองทั้งหลายที่เตรียมออกมาส่งอย่างเป็นทางการ ดังนี้

ขุนลอผู้พี่องค์ใหญ่ได้เอิ้นสั่งชาวเมืองว่า

                ปู่เยอแถนถ่องบ้าน                                เปาลา

                จักจากเจียรไกลตา                               ก่อนแล้ว

                สิ่งโสมสอดโสภา                                   แพงโพด พู้นพี่

                ขกพี่ให้บุญแผ้ว                                    แผ่นพื้นนครชวา (หลวงพระบาง)

เจ้ายี่ผาล้าน พระโอรสองค์ที่สอง ได้เอิ้นสั่งชาวเมืองว่า

                ปู่เยอนาบ่อนน้อย                                 แถนแถลง

                เรียมจักจากจอมแพง                            พากข้าง

                จักเดินผ่ายผันแสวง                              ชมเพื่อน พุ้นพี่

                ไปแต่งบ้านเมืองกว้าง                           แห่งห้องหอแต ฯ (หนองแส)

เจ้าจูสง พระโอรสองค์ที่สาม ได้เอิ้นสั่งชาวเมืองว่า

                ปู่เยอแม่นบ่อนบ้าน                               บูรี

                จักจากไปจุลนี                                     ก่อนแล้ว

                สมภารพี่ยังมี                                       เมื่อข่ม เขาพุ้น

                องอาจขึ้นปางแก้ว                                โกศแท้แท่นบัว (อานาม-ปะกัน)

เจ้าไผสง  พระโอรสองค์ที่สี่ ได้เอิ้นสั่งชาวเมืองว่า

                ปู่เยอน้ำเต้าปุ่ง                                     เติมตน

                จักจากไปเดินหน                                 ห่างหั้น

                โดยคองที่ทางชน                                เชียงใหม่

                บุญหากมีดั่งนั้น                                   อาจสร้างเสวยเมือง(ล้านนา)

เจ้างัวอิน พระโอรสองค์ที่ห้า ได้เอิ้นสั่งชาวเมืองว่า

                ปู่เยอพระพ่อเจ้า                                   บูลม ลูกเอย

                ลูกเกิดมาสายลม                                 สืบเชื้อ

                จักจากเจียรจอมชม                             ชาวอื่น ละพ่อ

                ไปเสพสุขเสวยเกื้อ                               เกิบก้ำอโยทธยา (สยาม)

เจ้าลกกลม พระโอรสองค์ที่หก ได้เอิ้นสั่งชาวเมืองว่า

                ปู่เยอแม่เชื้อชาติ                                 ชาวแถง

                ลูกเกิดมีเผือแฝง                                  ฝ่ายข้าง

                จักไปสืบบุญแปง                                 เป็นเพื่อน ผาบพู่น

                เอ็ดหมู่เมืองมอญกว้าง                         เกิดก้ำเชียงคม (คำเกิด)

          แต่ปรากฏว่า เจ้าเจ็ดเจิง ไม่ได้มีการกล่าวสั่งเสียอะไรกับชาวบ้านชาวเมืองแถนอย่างกับพี่ ๆ เพราะขุนเจ็ดเจิงเป็นน้องเล็ก ไม่ต้องสั่งเสียอะไรก็ได้ เมื่อเจ้าพี่ออกเดินทางไป น้องก็ออกเดินทางไปด้วย แต่ทว่าทิศทางที่ไปนั้น คือ เมืองพวน แขวงเมืองเชียงขวาง ซึ่งเป็นดินแดนที่ไม่ไกลมากนัก

           พระโอรสทั้งเจ็ดก็ได้กล่าวสั่งลาบ้านเกิดเมืองนอน เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็จะได้ออกเดินทางไปสร้างบ้านแปลงเมืองต่อไป แต่จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นมาก่อนการออกเดินทางบ้าง ก็ขอให้ติดตามต่อไปนะครับ    

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2552		0 comments
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2552 15:49:55 น.
Counter : 371 Pageviews.
Share Tweet