กินข้าวอ้วนจริงหรือ

 คนไทยอ้วนเพราะกินข้าวจริงหรือ คำถามนี้เกิดขึ้นกับผมเมื่อไม่นานมานี้เพราะช่วงหลังๆรู้สึกว่าคนที่เรารู้จัก โดยเฉพาะคนที่ได้ทำงานด้วย ซึ่งแน่นอนว่าส่วนใหญ่ก็เป็นวัยทำงาน ที่ผ่านมาเห็นการกินของคนที่เรารู้จัก ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเมื่อเห็นเขากินกันยากเลือกกิน ถามว่าเพราะอะไรส่วนใหญ่บอกกลัวอ้วนแล้วให้เหตุผลว่ากินข้าวมากทำให้อ้วน

ในความคิดส่วนตัวผมคิดว่ามันไม่น่าจะถูกต้อง เนื่องจากที่ผ่านมาปู่ย่าตายายก็กินข้าวกันมาตลอด เขาก็ไม่ได้อ้วนเพราะเขาเหล่านั้นกินข้าวกับ กับข้าวที่ค่อนข้างจะหลากหลายและก็ครอบห้าหมู่ คือไม่มีอะไรมากไปหรือน้อยไปเท่าที่ผมสังเกตุ ซึ่งในตอนนั้นบอกตรงๆว่าไม่ได้คิดอะไรเพราะมันเป็นวิถีชีวิตปรกติของคนไทยอยู่แล้ว คนแก่ที่รู้จักอายุก็หลักร้อยท่านก็กินข้าว

แต่จะว่าไปคนรุ่นก่อนๆเขาไม่เลือกกินเขากินทุกอย่าง โดยเฉพาะผักต่างๆทั้งสุกและดิบ แกงต่างๆทั้งกะทิไม่กะทิ แต่คนสมัยก่อนหรือคนในชนบทเองปัจจุบันที่ยังดำรงชีวิตกินอยู่แบบเดิม ก็ไม่เห็นเขาจะอ้วน ที่แปลกใจคือผมได้อ่านบทควาต่างๆเห็นว่าคนไทยกินข้าวน้อยลงกว่าประเทศเพื่อนบ้านในกลุ่มอาเชี่ยนด้วยกัน ผมจึงเริ่มคิดว่าเพราะเราอาจจะถูกกลืนด้วยวัฒนธรรมการกินจากตะวันตกซะมาก

เห็นได้จากเห็นคนกินขนมปัง พิซซ่า ไส้กรอกหรือฟาสต์ฟู้ดกันมาก นั่นก็เพราะคนอาจจะมีชีวิตที่เร่งรีบมากขึ้นโดยเฉพาะคนเมืองทั้งหลายที่ต้องตื่นแต่เช้าฝ่ารถติด ไปส่งลูกไปทำงานทำให้เห็นว่าการกินข้าวทำให้เสียเวลาเลยเลือกไปกินอย่างอื่นแทน ชีวิตที่เร่งรีบบวกกับไม่มีเวลาออกกำลังกายนั่นทำให้คนเราเป็นโรคอ้วนมากขึ้นและตามมาด้วยโรคร้ายต่างๆ

หลายคนก็พาลเอาว่าอาจจะข้าวที่เป็นหนึ่งสาเหตุที่ทำให้อ้วน จึงทำให้คนไทยหลายคนนิยมกินข้าวน้อยลงแต่ไปกินกับข้าวมากขึ้นหรือเนื้อสัตว์ล้วนๆ นั่นน่าจะเป็นสาเหตุของความอ้วนมากกว่า แล้วช่วงหลังๆก็มีบทความหรือข้อมูลที่บอกว่าการกินข้าวกินแป้งทำให้อ้วนมากขึ้น ก็ทำให้คนยิ่งกินข้าวน้อยกันเข้าไปอีก สุดท้ายคนที่รวยคือเจ้าของธุรกิจฟาสต์ฟู้ดหรืออาหารสำเร็จที่แผงคำว่าสุขภาพเข้ามาแทนรวยกันไป แต่ชาวนาที่ปู่ย่าตายายทำกันมาและเป็นตัวตนของเรากำลังจะตาย

ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นเลย วิถีชีวิตของเราเปลี่ยนไปมากสุดท้ายวันนึงเราอาจจะมานั่งเสียดายเมื่อเวลาผ่านไปและอะไรๆมันเปลี่ยนไปมาก เหมือนโลกที่มันร้อนขึ้นยิ่งบ่นก็ยิ่งร้อนแต่เราก็ไม่เห็นคุณค่ากับสิ่งที่ให้ชีวิตเรามาปล่อยให้สิ่งเหล่านั้นสูญสิ้นไปจนชีวิตอยู่ยากขึ้น เราจะย้อนกลับไปก็อาจจะยากแล้ว เหมือนน้ำพริกที่นับวันจะหาคนตำได้น้อยลงทุกที จนคนชอบน้ำพริกหิวกระหายเหมือนได้ทองแค่เจอน้ำพริกอร่อยแค่ถ้วยเดียวในละแวก 10 กิโลแถวบ้านหรือที่ทำงาน

สรุปจับแพะชนแกะบ่นไปเลื่อยตามประสาคนที่เห็นการเปลี่ยนแปลงที่ยากจะต้านทานถ้าเราไม่เข้มแข็งในความเป็นตัวตนของเรา จบดีกว่า
ที่มา://onewholly.blogspot.com/2014/10/blog-post.html

Create Date : 11 ตุลาคม 2557		1 comments
Last Update : 11 ตุลาคม 2557 23:45:30 น.
Counter : 1005 Pageviews.
Share Tweet