Bloggang.com : b-pirada :

สุขเศร้าเคล้าน้ำตา... สุดท้ายกลายเป็นรอยยิ้มที่แสนสุข

โอเค... ในที่สุดเราก็ผ่านพ้นช่วงระยะเวลาเดือนกว่านั้นมาได้

ช่วงระยะเวลาที่เรา "เคย"คิดว่าย้ำแย่ โหดร้ายที่สุดในชีวิตเรา

แต่ไม่น่าเชื่อว่าเมื่อมองกลับไป เรากลับยิ้มให้กับมัน ภูมิใจกับมันอยากบอกไม่ถูกที่ผ่านาได้

สัปดาห์สุดท้าย บอกตรงๆว่าแทบไม่อยากจากมันมาเลยละ แทบอยากจะหยุดเวลาไว้

คิดๆแล้วก็ตลกดี...

ทีแรกคิดว่าตัวเองอาการหนักเจียนตายเสียด้วยซ้ำ สุดท้ายกลายเป็นมานั่งยิ้มคิดถึงมันสะนี่

จริงอยูทีแรกที่เรารู้สึกกดดันมากก มีข้อด้อยมากกว่าคนอื่น

เลยรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระ และก็อีกนั่นละเพราะเราด้อยกว่าคนอื่น

process ที่เราได้รับมันเลยเข้มข้นกว่าคนอื่นเค้าอยู่สักหน่อย

จนรู้สึกน้อยใจในโชคชะตาชีวิต ทำไมน้อ...เราถึงเป็นได้ไม่เท่าคนอื่น ทำไมเราถึงได้แค่นี้

ทำไมเราต้องโดนอะไรหนักๆขนาดนี้ด้วย ทีคนอื่นไม่เห็นต้องโดนขนาดเราเลยนะ...

ก็ได้แต่คิดฟุ้งซ่านเรื่อยเปื่อย อย่างว่าเวลาคนมันรู้สึกด้อยค่า สัพเพเหระมันก็คิดได้หมดละ...

แต่โอเคละ ไม่น่าเชื่อ จากตอนแรกที่เราด้อยกว่าคนอื่นเค้ามากพอดู

โดนอะไรหนักๆกว่าคนอื่น...สุดท้ายกลายเป็นว่าเรากลับสามารถแซงหน้าคนเหล่านั้นมาได้

นั่นหล่ะ สุดท้ายเราถึงได้เข้าใจว่าการที่เราโดนprocessที่เข้มข้นมากกว่าคนอื่นนี่เอง

ถึงทำให้เราตื่นตัว ดิ้นรน เอาชนะ และรอดพ้นจุดๆนั้นมาได้

คงต้องขอบคุณ อ. ที่ให้โอกาสเรา

บอกตรงๆว่า เราก็พอจะรู้ตัวนะว่าเป็นภาระที่หนักหนาสาหัสกับ อ. พอสมควรเลยล่ะ

ชนิดที่ว่า "หนัก" จนแทบ "เข็นไม่ขึ้นกันเลยทีเดียว"

ก็ไม่ว่า อ. จะใส่อะไรๆให้ เราก็เล่น ตอบกลับแบบหมดหวังท่าเดียวว่า "เรามันก็เป็นได้แค่นี้และคงไม่มีทางดีไปกว่านี้ได้"

ขอบคุณ อ. ที่สามารถทนกับเรามาได้จนถึงวันสุดท้าย เข็นกับแบบลากเลือดเลยทีเดียวละ

หลายครั้งที่เรารู้สึกได้ว่า อ. มีอารมณ์กับเรา แต่ อ. สามารถควบคุมมันไว้ได้อย่างดีเชียวล่ะ

พยายามใจเย็นกับเรามาก ทั้งๆที่เรามันเป็นประเภทปิดใจแบบสุดๆ

ซึ้งใจ อ. มากนะ ท่าเป็นคนอื่นนะ อาการแบบเราเนี่ย ถ้าได้ลองเข็นแล้ว เข็นไม่ขึ้นแบบเรา

เค้าเลิกเข็นไปนานแล้วล่ะ สุดท้ายก็ปล่อยเลยตามเลย ปล่อยให้เป็นปัญหาที่ให้เราไปจัดการกับตัวเอง

ขอบคุณ อ. ที่สามารถอดทนกับหนู ขอบคุณที่ทำให้หนูเหมือนได้เกิดใหม่ ได้รู้จักกับตัวเอง เห็น

คุณค่าและเชื่อมั่นในศักยภาพของตัวเอง ขอบคุณ อ. ที่มองเห็นศักยภาพข้างในตัวหนุที่คนอื่นๆรวมทั้งตัวหนูเองไม่เคยมองเห็น

ขอบคุณที่ได้ให้ชีวิตใหม่กับคนๆนี้....

ศิษย์ได้ดีไม่มีวันลืมครู...

Create Date : 16 สิงหาคม 2554

0 comments

Last Update : 17 สิงหาคม 2554 1:38:49 น.

Counter : 522 Pageviews.