เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ Shohei เด็กผู้ชาย ที่จู่ๆก็ป่วยเป็นเนื้องอกที่สมอง Shohei เป็นลูกชายคนกลางที่ถูก spoil น้อยที่สุด แอบตีตัวออกห่างแม่ด้วยซ้ำ เพราะไม่อยากเป็นภาระให้แม่ ช่วยเหลือตัวเองได้ดีทุกอย่าง เป็นคนที่เข้มแข็งตลอด ใจดี มุ่งมั่น ไม่งอแง ไม่บ่น เรียกว่าเป็นเด็กที่ความคิดโตเกินตัว เพราะความเข้มแข็งของ shohei มันเป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวทุกคนเอาไว้ด้วยกันเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว หรือเพื่อนๆ

เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวที่ดีมากๆอีกเรื่องเลยค่ะ ลักษณะของ shohei ไม่ใช่ตัวละครที่สร้าง miracles หรือจุดพีคที่ยิ่งใหญ่ในส่วนใดส่วนหนึ่งของเรื่อง แต่มันเป็นความธรรมดา ลักษณะนิสัยที่เป็นปกติของเค้า ที่มันส่งผลกระทบต่อคนรอบข้างโดยไม่รู้ตัว คือดูไปก็ค่อยๆซึมซับตัวละคร 

เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่แสดงอีกแง่มุมของบทบาทหน้าที่ของคนในครอบครัวและความสัมพันธ์ในครอบครัวได้ซาบซึ้งดีเลยหล่ะค่ะ และเป็นเรื่องที่ 2 (เรื่องแรก GuardCenter ที่เคนโตะ sexy zone) ที่ตอกย้ำมุมมองที่แตกต่างเกี่ยวกับคำว่า dijoubu "ไม่เป็นไร" สำหรับเราค่ะ เพราะเราคิดว่าจุดประสงค์ของคำนี้ในการสื่อสารเบื้องต้นของผู้พูดคือเพื่อแสดงให้ผู้ฟังทราบว่าเราไม่เป็นไร เราโอเคจริงๆ แต่ในบางมุม สำหรับบางคน การพูดคำๆนี้ผู้พูดอาจจะต้องการสื่อสารถึงผู้ฟังพร้อมๆกับบอกตัวเองด้วยว่าไม่เป็นไร ในแง่ที่เพิ่มความเข้มแข็ง หรืออาจจะปลอบใจตัวเองไปด้วยก็เป็นได้ค่ะ

เราเรียนรู้ว่าไม่มีใครที่จะเข้มแข็งหรือ positive ได้ตลอดเวลาหรอก เพราะเราเป็นมนุษย์ มันมีแน่ๆค่ะมุมอ่อนแอ มุมอิจฉา มุมน้อยใจ มุมเสียจริต จิตตก มันขึ้นอยู่กับว่าเราเลือกที่จะโชว์ออกมาให้ใครเห็นรึเปล่าเท่านั้นเอง เหมือนอย่างที่ Okaasan ก็ได้เข้าใจในเรื่อง ว่าลูกชายก็เป็นเด็กผู้ชายธรรมดาๆเหมือนคนอื่นๆ ไม่ได้เข้มแข็งมากเป็นพิเศษอย่างที่เห็น เพียงแต่ Strength ของ Shohei คือ Kindness ของเค้านั่นเองค่ะ ฮืออออ หนังสรุปดี๊ดี 

ดราม่าน้ำดีจากฝั่งญี่ปุ่นอีกแล้ว ดูได้ ดูดีต่อใจจริงๆค่ะ เพิ่มความอ่อนโยนให้ใจอีก 10 ระดับค่ะและใช่ค่ะตามมาดูเรื่องนี้เพราะยามะจังอีกแล้ว >3< เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ที่เราได้ดูของยามะจังที่เกี่ยวกับ Okaasan อีกแล้ว เราแอบคิดว่าส่วนหนึ่งเพราะความหน้าสวย หน้าหวานของน้องที่มันน่ารัก เสริมความเป็น mama boy ให้มันดูน่าเอ็นดูขึ้นด้วยมั้งคะ น้องเลยได้บทเกี่ยวกับแม่ ครอบครัวอีกแล้ว 55555

15-10-2018