|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
แด่บางคนผู้เดียวดาย
 ...อึดอัดอยู่ในห้องรูปสี่เหลี่ยม อิสระอยู่ไหนนั้น...ฉันฝันหา อยากหยุดพักใช้ชีวิตสักครั้งครา เบื่อหนักหนาชีวิตเมืองแสนวุ่นวาย
...วันคืนเดือนล่วงไปดั่งไร้ชีวิต หลายคราคิดว่าใยฉันต้องหม่นหมอง ออกเดินไปตามถนนริมลำคลอง พลันเหม่อมองเห็นเงาใครใต้สะพาน
...ใบหน้าแมมอีกแววตาพาเศร้ามอง ข้างกายกองสุมกระดาษดารดาษตา ฉันฉุกคิดถึงชีวิตที่ผ่านมา เดินจากมาขอบใจเธอ..ผู้เดียวดาย
Create Date : 31 มีนาคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 31 มีนาคม 2551 16:06:36 น. |
Counter : 531 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: pangz 5 เมษายน 2551 22:54:18 น. |
|
|
|
|
|
|
สวนฉันสรรปลูกแต่มะลิ ยามผลิดอกบานหวานชื่น เพลินตาพาฝันวันคืน ไม้อื่นไม่ปองต้องชม...
ขาวสวยรวยกลิ่นไกลใกล้ หากไร้ยังได้แซมผม ไร้หนามหยามใจให้ระทม นิยมชมไปไม่ลืม...
|
|
|
|
|
|
|
|
กลับสอนคนที่มี "มากไป" ให้รู้จักพอดี
ไม่ก็เติมเต็มคนที่มี"น้อยไป"ให้ "พอดี" เช่นกัน