เดือนเมษาพาเพลิน
ก่อนอื่นขอกรี๊ดก่อนเลยกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดเขียนไปครึ่งเรื่องแล้วปรากฏว่าแฮงค์แฮงค์ก็เท่ากับหาย!!!แทบหมดอารมณ์ และข้าพเจ้าขอรับประกันว่าในการเขียนรอบสองนี้จะไม่ได้อรรถรสเท่ารอบแรกแน่นอนฮร่วย....รู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะขี้เกียจไปแล้วหลังจากเปิดบล็อกขึ้นมาแล้วมันหยากไย่ชักจะพันกันอิรุงตุงนังในบล็อกเลยอัพบล็อกดีกว่าเหะเหะช่วงนี้อากาศมันร้อนมั่กมากยื่นหน้าออกไปข้างนอกบ้านทีไรชักจะสับสนนี่มันพื้นผิวโลกหรือเตาอบขนาดใหญ่กันแน่วะ!?เอาละเดือนนี้ข้าน้อยว่างเป็นส่วนใหญ่อันที่จริงหาเรื่องว่าง....ส่วนจะว่างไปทำอะไรนั้นกรุณาติดตามต่อไปไม่นานหรอกคะข้างล่างนี่เองแต่ก่อนอื่นขอโม้เรื่องดาราในไฟล์ทกลับจากนครศรีฯก่อนที่ว่าโม้ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรหรอกนะคะเพราะที่จริงแล้วความรู้รอบตัวด้านดาราช่วงนี้เป็นศูนย์ที่ว่าช่วงนี้เพราะบางช่วงมันยังมีขึ้นมา 1 2 3 4 5 บ้างไรงี้แต่ไม่เยอะหรอกและเพื่ออรรถรสในการอ่านจึงสอบถามรุ่นพี่มาล่วงหน้าได้ว่ารายชื่อดารานั้นมี เชียร์ ทิฆัมพร, ยุ้ย จิระนันท์, บี มาติกา, อัฏาวุธ เหลืองสุนทร....เออ...จำได้แค่เนี่ยอ่าและเนื่องด้วยท่าทางจะยกกันมาทั้งกองถ่ายคนเยอะแยะมากมายหนุกหนานกว่าจะขึ้นเครื่องครบ เล่นเอาแอร์งงไปแรกๆก็ไม่รู้ว่ามาด้วยกันเพราะเขาทยอยขึ้นท่านก็เลือกที่นั่งกันหนุกหนานไม่ตรงตาม boarding passกว่าจะหายงงว่ามาด้วยกันก็เมื่อมีเสียงสวรรค์ของพี่ท่านนึงบอกว่ามาด้วยกันเยอะครับ เดี๋ยวจัดการเองครับอ๋อคะเอาเลยคะกองถ่ายขา...หากมาด้วยกันอยากนั่งไหน ใครนั่งกับใครเชิญเลยคะขอให้นั่งตามหมายเลขที่นั่งในกลุ่มเดียวกันเป็นพอมึน...กว่าจะทยอยกันขึ้นมากันครบก็ใช้เวลาเล็กน้อยเนื่องจากคณะใหญ่แต่ไม่เป็นไรคะเพราะกัปตันวันนี้มาแปลก ไม่รีบกลับคะกัปตันบอกรอได้ๆๆๆ ว่าแต่ไหนละน้องเชียร์โถ...กัปตันขา...กัปตันจะไปเห็นได้ไงละคะรอเห็นไปก็เท่านั้นเพราะอันตัวท่านถูกจำกัดให้นั่งอยู่ในห้องขนาดเท่าแมวดิ้นตายที่มีชื่อเรียกอย่างหรูหราว่า cockpit!!!หลังอาการเจี้ยวจ้าวอลเวงจบสิ้นมีลุงคนหนึ่งยังยืนท่าทางเก้ๆกังๆมึนงงอยู่ไอ้เราก็เดินเข้าไปหานึกว่าผู้โดยสารหาที่นั่งไม่เจอหรืออาจจะงงกับแกงค์กองถ่ายปรากฏแว้..."ไม่มีอะไรหรอกหนู ลุงจะมาขอลายเซ็นน้องเชียร์หน่ะ"แป๋ว......"อ๋อคะ...แล้วรีบกลับไปนั่งนะคะเครื่องจะขึ้นแล้ว"กำๆๆๆยัง ความ ฮ่า ยังไม่หมดเมื่อเดินมาถึงหน้าประตูก่อนที่จะปิดประตูเครื่องพบว่าโอ๊ว...อะไรกันนี่นี่มันไฟล์ทสุดท้ายท้ายสุดแล้วไม่ใช่เหรอทำไมพี่ๆเจ้าหน้าที่ RM (Ram Master) เยอะงี้ละ(ปรกตินู้นคะมีจำนวนตามหน้าที่ ที่เหลือกลับบ้านอาบน้ำนอนแล้ว)มายืนออเก้ๆกังๆหน้าบันไดเพียบแซวซะเลย"ว้าว วันนี้มีพี่ๆมาส่งเยอะจัง ดึกแล้วนะเนี่ย""แหะ แหะ" เขิลกันไปคือแกตามดารามากันคะกลับมาที่การหาเรื่องว่างของเราเนื่องจากมันร้อนนักไปทะเลกันดีกว่า~~~ส่วนไปไหนมานั้นข้าพเจ้าก็รู้ในวันไปเหมือนกันว่าไปประจวบ!!! ก็คนพาไปไม่บ๊อกไม่บอกว่าจะไปไหนบอกแค่ว่ามีหน้าที่ไปเฉยๆพออืม...ดีจริงๆเนี่ยแหละคนพาไปแต่เรานั้นอยากไปทะเลอยู่แล้วไปไหนไปกันพร้อมจะไปละนะ อิอิทริปนี้เราได้วาง concept กันแต่แรกแล้วว่าเราจะมากินๆๆๆๆๆ เลยกินกันตลอดเวลาตั้งแต่ร้านอาหาร ริมทะเล ตลาดโต้รุ่ง (2ที่เลย) กลับมาโซ๊ยต่อที่บ้านกระทำเช่นนี้ 2 คืนติดจนสุดท้ายท้องมันคง งงๆ เออ...ฉันจะย่อยยังไงหว่าเลยบดขยี้มันทั้งหมดเลยแล้วกันปรากฏว่าท้องเสียกันทั้งคณะและเนื่องด้วยการกินมากมายมหาศาลนี้เราจึงมิอาจเอารูปของกินมาฝากได้เพราะมันเยอะเกิน!!!เอาลงบางรูป เดี๋ยวบางจานเขาจะน้อยใจที่ไม่ได้อวดโฉมเพื่อความเท่าเทียมดูรูปทะเลแทนแล้วกันอ่าวมะนาวคร่าอยากไปทะเลอีกๆๆๆไปแค่นี้ข้าน้อยนั้นยังไม่สะใจทริปหน้าตั้งปณิธานไว้ว่าจะไปติดเกาะ!!!อุอุถ้าคนพาไปไม่พาไปเกาะสักที....เราจะบ่นไปเรื่อยๆให้ทนไม่ได้จนต้องพาไปเองในที่สุดว่ะฮ่าฮ่า
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [