‘ตายแน่อารยา...นี่ฉันรับงานกับใครกันนี่’

อารยาพึมพำกับตัวเองเธอมองดูเสื้อผ้าที่สวมใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าแขนยาวเข้ากับกระโปรงพลีทยาวคลุ่มเข่า รองเท้าหุ้มส้น ดูๆไปเหมือนคุณครูมากว่าพยาบาลพิเศษ แม้จะเป็นเสื้อผ้าเรียบๆแต่ก็ตัดเย็บด้วยเนื้อผ้าอย่างดีผมยาวสลวยถูกรวบเป็นมวยเหนือท้ายทอยเผยลำคองามระหงและโครงหน้าได้รูป แม้จะแต่งหน้าเพียงบาง ๆแต่ผิวขาวเนียนละเอียดและแก้มที่ฝาดเลือดก็ชวนมอง

“พระองค์ให้เข้าเฝ้าได้แล้วครับท่านคาร์ดัล” องครักษ์หนุ่มคนหนึ่งเข้ามารายงาน

“ขอบใจ” คาร์ดัลพยักหน้ารับและหันไปบอกกับหญิงสาวที่เขาพามาด้วยภาษาอังกฤษ“เข้าไปกันเถอะ”

“เอ่อ...ค่ะ”

หญิงสาวรู้สึกประหม่าอย่างบอกไม่ถูกหากเป็นเรื่องงานเธอเป็นคนที่มั่นใจในความสามารถของตนเองยกเว้นครั้งนี้

อารยาเดินตามแผ่นหลังของคาร์ดัลเข้าไปในห้องบรรทมของฮัสซัน กษัตริย์แห่งบาฮาเนีย บุรุษร่างใหญ่ใบหน้าเต็มไปด้วยหนวดเคราสีดอกเลา แม้จะทรงกายกึ่งนั่งกึ่งนอนบนที่นอนหนานุ่มแต่ก็ดูสง่างามและน่ายำเกรง

“เราให้เจ้าไปเจรจาธุรกิจกลับได้ของแถมมาให้เราอีก” ฮัสซันเอ่ยเป็นภาษาอังกฤษ “นี่นะหรือพยาบาลพิเศษจากเมืองไทยช่างสรรหาจริงๆ นะคาร์ดัล”

“มิได้ฝ่าบาท” คาร์ดัลยิ้มที่มุมปาก“เพื่อพระองค์ชีวิตของเกล้ากระหม่อมก็ยอมพลีได้”

“ชีวิตเจ้า เราจะเอามาทำอะไร” ฮัสซันหัวเราะเสียงดัง “เอาเถอะแล้วแม่หนูนี่ชื่ออะไรนะ”

“อารยาค่ะ เอ่อ...” หญิงสาวตะกุกตะกักเกรงจะพูดจาไม่เหมาะกับฐานะ

“ไม่เป็นไร ไม่ต้องพิธีรีตองนักหรอกเราต้องฝากเจ้าดูแลเราด้วย” อัสซันหันไปสั่งนางกำนัลเบาๆ ก่อนจะหันมาคุยกับพยาบาลคนใหม่ “เดี๋ยวเจ้าคุยกับหมอยามาทเป็นหมอประจำตัวเราแล้วจะเริ่มรักษาเมื่อไหร่ยังไงค่อยคุยกันอีกที”

“ค่ะ” อารยายิ้มรับบาง ๆ

“งั้นกระหม่อมขอตัวก่อน พระองค์จะได้ทรงพักผ่อน”

กษัตริย์แห่งบาฮาเนียเพียงแต่พยักหน้ารับรู้คาร์ดัลพาอารยาเดินออกตามหลังนางกำนัลมาอีกห้องหนึ่งชายหนุ่มในชุดเสื้อกราวด์สวมแว่นตากรอบเงินกำลังยืนอ่านแฟ้มประวัติคนไข้อยู่

“สวัสดีคุณหมอยามาท” คาร์ดัลเอ่ยทักทำให้หมอหนุ่มหันมาและยิ้มให้

“กลับจากเมืองไทยแล้วหรือท่านลุง” เขาเอ่ยทักยิ้มแย้มอย่างเปิดเผย ก่อนปรายตามองมาทางหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง “นี่หรือของฝากจากเมืองไทย”

“เจ้าก็พูดไป” คาร์ดัลหัวเราะ “นี่อารยา เป็นนักกายภาพบำบัดและเชี่ยวชาญการนวดแผนโบราณอารยานี่คุณหมอประจำพระองค์ฯ ชื่อ ยามาท เป็นหลานชายฉันด้วย”

“สวัสดีค่ะ” อารยายกมือไหว้แบบไทยๆ เล่นเอาหมอหนุ่มยื่นมือไปเก้อเขาหัวเราะเบาๆ แล้วยื่นแฟ้มประวัติคนไข้ให้อารยาศึกษา

“ต่อไปนี้เจ้าก็พักที่นี่นะอารยา” คาร์ดัลเอ่ยเบาๆ เหมือนฝากฝัง “ทำเต็มความสามารถอย่าคิดเรื่องอื่นเลยนะ”

“ค่ะ” อารยารับคำอย่างเข้าใจหน้าที่ตัวเองแต่พอเห็นคาร์ดัลพูดคุยกับหมอยามาทด้วยภาษาบาฮาเนียเธอก็ได้แต่ยืนงงอยู่ตรงนั้น

‘นี่ฉันต้องมาอยู่ในวังนี่สองปีตามสัญญาจริงหรือนี่...ถ้าพูดจาไม่เข้าหูจะเป็นไงนะ’

“วันนี้คุณอารยาพักผ่อนก่อนเถอะครับพรุ่งนี้เราเคยเริ่มงานกัน” หมอยามาทยิ้มอย่างเป็นกันเอง “เดี๋ยวนางกำนัลจะพาไปห้องพักนะครับ ผมขอตัวก่อน”

“ค่ะ ขอบคุณมาก”

อารยาไม่กล้าเอ่ยปากถามเรื่องอื่นได้แต่เดินถือแฟ้มประวัติคนไข้ตามหลังนางกำนัลที่สวมชุดประจำชาติไปยังห้องพักที่ถูกเตรียมไว้ซึ่งไม่ไกลนัก ‘ใกล้กับการดูแลคนป่วย’ หญิงสาวคิดในใจ กระเป๋าเดินทางสองใบของเธอมารออยู่ที่ห้องนานแล้วหญิงนางกำนัลเข้าไปแตะกระเป๋าเดินทางของตนเหมือนกับว่าจะช่วยจัดเสื้อผ้าข้าวของอารยารีบกระโดดเข้าไปขวางและโบกไม้โบกมือปฏิเสธ

“ไม่เป็นไรคะ ฉันทำเอง” ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ เธอพยายามสื่อสารด้วยภาษามือกว่านางจะยอมออกไปก็เล่นเอาเธอเหนื่อยเลยทีเดียว

“เกิดมาเคยแต่รับใช้คนอื่น ไม่เคยมีใครมารับใช้นี่นะ”

อารยาเผลอยิ้มคนเดียว เธอมองไปนอกหน้าต่างเห็นสวนดอกไม้ที่ถูกจัดตบแต่งอย่างสวยงามแล้วก็อยากออกไปเดินเล่น เธอรีบจัดเสื้อผ้าข้าวของเข้าที่นั่งอ่านแฟ้มประวัติพระอาการประชวรยของกษัตริย์แห่งบาฮาเนียแต่อ่านได้เพียงครึ่งเล่มเสียงท้องเธอก็ร้องโครกครากออกมา

“แล้วจะไปหากินที่ไหนละนี่”

หญิงสาวบ่นแต่ยังฝืนทนต่อไปเผื่อว่าจะมีใครมาเรียกเธอไปกินมื้อเที่ยงแต่เวลาก็ผ่านไปถึงบ่ายโมงครึ่งก็ยังไม่เห็นวี่แววเธอจึงตัดสินใจเดินออกมาจากห้องพักของตนเอง ตั้งใจจะเดินไปหาหมอยามาท แต่ปรากฏว่าเส้นทางที่คิดว่าไม่ไกลจากห้องบรรทมของกษัตริย์บางฮาเนียนัก กลายเป็นว่าเธอเดินหลงทางในวังกว่าครึ่งชั่วโมงโดยที่ไม่เจอทหารยามหรือนางกำนันสักคน!

“โอ๊ย...หิวจะตายอยู่แล้วแล้วนี่ฉันอยู่ส่วนไหนของวังเนี่ย”

อารยาแทบจะถอดใจตั้งแต่ยังไม่ทันเริ่มงานแล้วหางตาเธอก็มองเห็นชายหนุ่มเดินผ่านหน้าเธอไปเธอยกมือขยี้ตาให้แน่ใจว่าไม่ได้หิวจนตาลาย แต่ชายเสื้อที่เห็นแวบๆนั่นทำให้ร่างเพรียวบางของอารยาแทบจะวิ่งตามไปทันที

“คุณคะ คุณ” หญิงสาวคว้าชายผ้าโผกศีรษะของเขาไว้ก่อน เธอไม่ได้ตั้งใจจะดึงผ้าของเขาหรอก แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้เธอคงเดินตามคนตัวสูงคนนี้ไม่ทันแน่

สายตาคมกริบตวัดมองอย่างหัวเสียไม่เคยมีใครกล้าเสียมารยาทกับเขาขนาดนี้แต่เมื่อหันไปก็ต้องแปลกใจกับหญิงสาวตรงหน้า ผิวขาวเนียนกับดวงตาหวานซึ้งใบหน้าที่ไร้การแต่งแต้มเครื่องสำอางฉูดฉาดน่ามองอย่างประหลาด แม้จะมองเพียงแวบเดียวเขาก็รู้ในทันทีว่าหญิงสาวคนนี้ไม่ใช่สาวบาฮาเนียอย่างแน่นอน

เพียงวินาทีที่ประสานสายตากับดวงตาสีเข้มของชายหนุ่มแปลกหน้าอารยาก็รู้สึกราวถูกมนต์สะกดให้ร่างกายแทบกลายเป็นหิน ชายผู้นี้ร่างสูงใหญ่จนทำให้เธอที่สูงหนึ่งร้อยหกสิบเก้าเซนติเมตรเตี้ยไปทันทีใบหน้าคมเข้มกับผิวสีแทนชวนหลงใหลแม้ริมฝีปากเขาจะเม้มจนเรียบเป็นเส้นตรงก็ยังน่ามอง

“คือ...เอ่อ...ฉันหลงทางค่ะ...แล้วก็...”

ยังไม่ทันพูดจบเสียงท้องร้องโครกครากก็ทำให้อารยาขายหน้าเสียก่อนหญิงสาวยกมือกุมท้องตัวเองไม่กล้าเงยหน้าสบตาผู้ชายตัวสูงใหญ่คนนี้

“หลงทาง” ราเฟย์ออกจะแปลกใจที่ได้ยินคำนี้แต่ก็กลั้นหัวเราะกับเสียงท้องร้องเสียงดังขนาดนั้นไม่ได้แต่ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ใครจะมา ‘หลงทาง’ ได้

“เธอเป็นใคร”

“ดิฉันชื่ออารยา ดีเรือกเป็นพยาบาลพิเศษของ...เอ่อ...พยาบาลใหม่ที่มาทำงานกับคุณหมอยามาท”ผู้ชายคนนี้เป็นใครก็ไม่รู้แล้วเธอจะพูดได้ไงว่าเธอเป็นพยาบาลพิเศษให้กษัตริย์ของบาฮาเนีย

“อ้อ!หมอยามาท” ราเฟย์ยักหน้ารับรู้คงเป็นพยาบาลใหม่เลยหลงทาง “นี่มันด้านหลัง พระราชวังอยู่ตรงข้ามกับห้องทำงานหมอยามาทเลยนะ”

น้ำเสียงดุดันและใบหน้าเคร่งขรึมทำให้อารยาสะดุ้งเล็กน้อย เอาเถอะถึงยังไงเขาก็รู้จักหมอยามาทและรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ส่วนไหนของวังก็พอแล้ว

“ฉันจะไปหาหมอยามาทแต่คงเดินเลี้ยวผิดทางก็เลยมาโผล่ที่นี่”อารยาพยามยามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอก็ขุ่นใจกับน้ำเสียงและท่าทางของเขาเหมือนกัน

“ใช่!เดินมาผิดทางและเลยมาไกลมากทีเดียว” เขาเผลอยิ้มที่มุมปาก นึกชอบท่าทางหยิ่งๆ เชิดๆ ของพยาบาลใหม่คนนี้ “แต่จากนี่เดินไปอีกห้านาทีจะถึงโรงครัวเราว่าเดินไปหาอะไรกินให้ท้องเธอสงบก่อนแล้วค่อยไปหาหมอยามาทเถอะนะ”

อารยาอ้าปากค้างไม่คิดว่าคนที่ดูหัวสูงและเย่อหยิ่งอย่างเขาจะเข้าใจหาวิธีแขวะเธอได้

“ถ้ามีคนบอกทางก็จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งเลยค่ะ”

“ก็ดี...เราก็ว่าจะไปหาอะไรกินเหมือนกัน”

เขาไม่ได้โกหกเพราะตลอดการประชุมที่ผ่านมาเขาเครียดมาก แม้เสร็จการประชุมจะมีการเลี้ยงอาหารแต่เขาก็ทานได้นิดเดียว เมื่อส่งตัวแทนที่มาประชุมกลับกันหมดเขาก็ตั้งใจจะเดินมาที่โรงครัวเพื่อหาอะไรกินจริงๆ

แม้เขาจะเป็นองค์รัชทายาทแต่เขาก็ชอบทำตัวง่ายๆไม่จำเป็นต้องตั้งโต๊ะอาหารให้มันวุ่นวาย เขาหมุนตัวและเดินนำหน้าแต่เมื่อรู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ได้ก้าวตามมาเขาก็เหลียวมอง

“ตามมาสิ”

“ไม่เป็นไรค่ะ แค่บอกทางดิฉันก็พอแล้ว”

ไม่ใช่เพราะความเกรงใจหรอกที่ทำให้อารยาพูดแบบนี้ออกมาแต่เพราะเธอกำลังหงุดหงิดที่ถูกสั่งเหมือนเธอเป็นเด็กที่คิดอะไรเองไม่เป็น ถึงจะหน้าตาดีแค่ไหนก็ไม่ควรมาพูดจาและน้ำเสียงดูหมิ่นเธอนัก

ราเฟย์ใช้ดวงตาสีเข้มสำรวจหญิงสาวตรงหน้าก่อนกระตุกยิ้มที่มุมปาก

“คงนั่งกินในครัวไม่ได้ซินะ โอเค!เราจะให้คนเตรียมอาหารไปให้ที่ห้องพักก็แล้วกัน”

“ไม่ใช่ค่ะ! คุณกำลังเข้าใจผิด ฉันแค่...เกรงใจคุณเผื่อว่าคุณมีอะไรอย่างอื่นต้องไปทำ”

โอเค...เธอยอมรับว่าเขาหล่อเหลาจนใจหวั่นไหว แต่นิสัยร้ายกาจปากร้ายแบบนี้ต้องถูกเลี้ยงมาแบบตามใจตั้งแต่เด็ก

“เกรงใจ ก็เราบอกแล้วว่าจะไปที่ห้องครัวหรือว่ากลัวที่จะใกล้ชิดเรา”

เขาพึมพำออกมาเบาๆ หรี่ตามองสาวเอเชียร่างบอบบางเหมือนตุ๊กตาถ้าปลดมวยผมนั่นออกคงเพิ่มความงามให้กับผู้หญิงคนนี้ไม่น้อยเสื้อผ้าที่สวมเป็นแบบเรียบๆ เหมือนคุณครูมากกว่าจะเป็นพยาบาลแต่ก็น่าเสียดายรูปร่างได้สัดส่วนที่สวมเสื้อผ้าไม่เข้ากันนักถ้าได้ใส่เสื้อเข้ารูปเน้นสัดส่วนมากกว่านี้....

“กลัวที่จะใกล้ชิดคุณหลงตัวเองไปหน่อยมั้งคะโอเค!ฉันไปกินข้าวพร้อมคุณก็ได้ โรงครัวไปทางไหนคะ”

อารยาหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก ปกติเธอไม่ใช่คนพูดมากอย่างนี้ไม่ว่าจะเจอคนไข้เซ้าซี้กวนใจแค่ไหนเธอรับมือได้หมด แต่นี่! เธอปั่นป่วนไปหมดเขาเป็นใครกันนะ...ผู้ชายนัยตาทรงเสน่ห์ที่ชอบวางอำนาจคนนี้ เป็นใคร?.

ผลงานเล่มใหม่ของ "เพลงมีนา" ออกแล้ว เช่นเดิมเป็น "นิยายจีนย้อนยุค" เล่มนี้ไม่ยาวและไม่สั้นมากนักกับเรื่อง
"วางใจเถอะ ข้าไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น"
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ

อีกหนึ่งนิยายแนวจีนย้อนยุคของ "เพลงมีนา" ที่อยากจะแนะนำคือเรื่อง
"ท่อนแขนมังกร" ซึ่งก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ติดอันดับหนังสือขายดีอย่างรวดเร็วจนมีเสียงเรียกร้องให้ทำเป็นหนังสือเล่ม
วันนี้เราลดราคาให้โหลดอ่านในราคา 199 บาท (มีจำนวน 699 หน้า)
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ



อีกหนึ่งผลงานที่อยากแนะนำของ "เพลงมีนา" คือ "บุปผาต้องมนตร์" เป็นนิยายภาคต่อของ "บุปผาร่ายรัก" ซึ่งเรื่องนี้ได้การันตีความแรง 5 วันกับยอด 110 โหลด จนติดอันดับหนังสือขายดีอีกหนึ่งเล่ม หากต้องการอ่านเล่มนี้ควรที่จะอ่านภาค 1 ก่อน (บุปผาร่ายรัก) ถึงจะรู้เนื้อเรื่องที่ผ่านมา
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ



เชิญพบกับนิยายจีนย้อนยุค "บุปผาร่ายรัก" ภาคแรกของเรื่อง "บุปผาต้องมนต์" ซึ่งเล่มแรกนี้ก็การันตีความแรงติดอันดับหนังสือขายดีเพียงลงขายไม่กี่สัปดาห์
สนใจอ่านคลิ๊กได้เลยครับ





เชิญติดตามนิยายของ "เพลงมีนา" และของ "ผิงดาวสำนักพิมพ์"