ฉันก็แค่คนธรรมดาคนหนึ่ง

ทำไมคำๆนึงถึงได้ตามหลอกหลอนชั้นอยู่ตลอดเวลา
ทั้งๆที่ชั้นก็ว่า...
มาอยู่มหาลัยชั้นไม่ได้มีแม่หรือพ่อเป็นอาจารย์มหาลัยแล้วนิ
ทำไมทุกคนต้องพูดเหมือนชั้นใช้สิทธิพิเศษอะไรซักอย่าง
จากพ่อแม่ชั้นอยู่บ่อยๆ
ทั้งๆที่คิดแล้วว่าจะไม่มีใครพูดแบบนี้อีก
เพราะตอนนี้ชั้นอยู่มหาลัย
แต่แล้วก็มีเพื่อนพูดจนได้....
ชั้นใช้สิทธิอะไรที่นอกเหนือจากชั้นมีเหรอ
ชั้นก็เป็นนักเรียนคนหนึ่งเท่านั้นเอง
ที่เรียนๆ แล้วก็แค่ได้คะแนนดี
ชั้นเปล่าใช้สิทธิพ่อแม่ หรืออะไรใดๆเลย ในการทำให้ชั้นได้เรียนดีขึ้นหรือช่วยในการทำงาน
ชั้นเปล่าเลย
แล้วที่น่าเศร้าไปกว่านั้น คำนั้นหลุดออกมาจากปากเพื่อนของชั้นเอง
หกปีที่ทนรับมาจนถึงวันนี้
แล้วทำไมต้องขุดอะไรเก่ามันขึ้นมาอีก - -* ชั้นอยู่ด้วยตัวชั้นเอง มันไปทำร้ายอะไรใครเมื่อไหร่เหรอ
หรือพ่อแม่และพ่อบุญธรรมฉันไปทำอะไรใครไว้
เปล่านะ
เปล่าเลย เขาไม่ได้เอาเงินไปฟาดหัวใครให้ฉันได้ทำงานได้ราบรื่นกว่าคนอื่น
ทำไมถึงเข้าใจอะไรยากจัง....


ฉันรู้สึกเหมือนโดนเอาไม้ฟาด เข้าที่หัวอย่างแรง
จน.... เหมือนยืนไม่อยู่ โลกหมุนรอบฉัน หมุน... ฉันไม่รู้ว่าจะหยุดมันยังไง
ฉันอยากจะนอนเพื่อที่่จะพักจะได้ลืมเรื่องที่ทะเลาะกับเพื่อนเสียให้หมด
แต่วันนี้ฉันมีงานมากมายเลย...
งานที่มีเพื่อนๆมากมายรอคะแนนจากฉัน
แต่ฉันก็รู้สึกเหมือนร่างากายมันเหมือนจะไม่ค่อยพร้อมมันเสียใจ
ที่เพื่อนคิดว่าฉันเป็นแบบนั้น

ฉันจะทำยังไงดีน้า
เมื่อวานฉันเพิ่งพูดไปว่าฉันมีความสุขกับทุกวันที่ยังหายใจ
วันนี้ฉันอยากจะหยุดเรื่องนั้นเสีย
วันนี้ฉันมีความทุกข์เหลือเกินที่เอาพ่อแม่ของฉันมาพูดแบบนี้
ณ วินาทีที่ฉันยังคงหายใจอยู่ ทำไมกันน้า....

ฉันจะทำยังไง
ให้เขาเข้าใจฉัน

ฉันจะทำยังไง
ให้ทำใจกับเรื่องแบบนี้
แล้วให้อภัยเพื่อนเสีย

ฉันจะต้องทำยังไงให้หายเวียนหัวดี.....

ฉันก็เป็นฉันอยู่แบบนี้ ฉันก็เป็นตัวฉันที่มีพ่อแม่ใหญ่โต...
แต่พ่อแม่ก็ไม่ได้เข้ามายุ่งกับบชีวิตฉันนี่
ฉันมีชีวิตของตัวเอง ที่ชี้ชะตาตัวเองได้

ฉันอยากจะบอกเพื่อนคนนั้นเหลือเกินว่า... ฉันก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่ง
และฉันภูมิใจที่พ่อแม่ปล่อยให้ฉันมีชีวิตเป้นของตัวเองคิดเอง
ฉันไม่ใช่ไข่ในหินและที่สำคัญ
ฉันน่าจะมีวุฒิภาวะพอแล้วที่จะคิดและทำหลายๆอย่างด้วยตัวเอง

Create Date : 12 มกราคม 2554		1 comments
Last Update : 12 มกราคม 2554 20:49:38 น.
Counter : 380 Pageviews.
Share Tweet