ความโดดเดี่ยว....เปลี่ยวเหงา
วันเวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน แต่ความรู้สึกเหมือนตัวเองยังอยู่ที่เดิม ความโดดเดี่ยว เงียบเหงา มองไปทางไหนก็มีแต่ความว่างเปล่า ไม่ว่าจะเจอปัญหามากมายแค่ไหนเราต้องต่อสู้ เดินหน้าต่อไปเพื่อคนข้างหลัง{พ่อแม่และญาติทุกๆๆคน} คอยให้กำลังใจตลอดมา แม้ว่าเราช่วงเวลาที่เราอยู่กับผู้คนมายมายทำให้เรามีอารมณ์ขัน สนุก ร่าเริง สุดท้ายแล้วความอ่อนแอก็ทำให้เราเงียบเหงาเหมือนเดิม ไม่ว่าจะกินจะนอน ช้อปปิ้ง ทำอะไรก็ทำคนเดียว ท้อแท้ ร้องให้ เบื่อหน่าย ทำไมชีวิตเราเป็นยังงี้ไม่เข้าใจ จะมีสักกี่คนไหมจะเข้าใจ... แต่เราก็พยายามทำให้ตัวเองร่าเริงสนุกและเท่าเทียมกับคนอื่น แม้ว่าเราจะด้อยกว่าคนอื่นๆๆก็ตาม เราต้องสู้ต่อไป นี่แหละชีวิตของฉัน ...เฮ้อ... ไม่ว่าใครก็ตามที่เจอปัญหาอะไรมากมายแค่ใหนขอให้ทุกๆคนต่อสู้ต่อไปนะค่ะ เราจะเป็นกำลังใจให้คุณ ขอขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ เช็งจังเลยไปเที่ยวช้อปปิ้งกันดีกว่า แย้....กลับถึงบ้านเมื่อไร เครียดอีกแย้ว ตังหมด...เฮ้อ นอนดีกว่า คร๊อกๆๆๆๆๆ อย่าลืมติดตามเรื่องต่อไปนะค่ะยังมีอะไรสนุกๆๆอีกมากมายเพื่อให้ทุกคนแวะมาชมกัน ตอนนี้ไปคิดก่อน บายๆๆ
สู้ ๆ นะจ๊ะ..