เดียวดายกลางสายลม

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

สายฝนตกโปรยปราย เคยมีคนถามว่า มองสายฝนแล้วนึกถึงอะไร ช่วงนั้นตอบไปว่า นึกถึงเอ็มวี เพลง เพลงใดที่เหงา เศร้า เพลงนั้นต้องมีฝน มีเพลงไหนนะที่ฝนใช้เป็นสัญลักษณ์แทนความดีใจ คำตอบที่ตอบก็ตอบแบบขำๆ เพราะไม่เคยได้มีโอกาสนั่งมองสายฝนกับเค้าสักที ด้วยชีวิตที่วุ่นวายอยู่กับงานและผู้คน

จนเวลาล่วงผ่าน มาจนถึงเวลานี้ ไม่รู้อะไรดลใจให้นั่งมองสายฝน อาจเป็นเพราะสถานที่พักพิง เป็นเมืองที่ฝนตกทุกวัน
อาจเป็นเพราะ ตอนนี้อยู่ในฤดูฝน
อาจเป็นเพราะ ไม่มีแดดให้มอง
อาจเป็นเพราะ นั่งฟังเพลง แล้วบรรยากาศพาไป
อาจเป็นเพราะอะไรไม่แน่ใจ รู้แต่เหตุผลหนึ่งที่ไม่อยากคิดว่าเป็นสิ่งที่ใช่ในเหตุที่ต้องมานั่งมองสายฝนนั้นคือบางสิ่งที่ติดอยู่ในใจ ความเหงา
เพียงเหตุนี้เองที่ทำให้ต้องมานั่งมองสายฝน..........

ครั้งหนึ่งเคยขำตัวเอง ที่คิดว่าครั้งหนึ่งนั้นเหงา
แต่ครั้งนี้กลับรู้ว่าครั้งนั้นไม่ใช่ความเหงา กลับเป็นแค่อารมณ์เราเองที่อยากปลีกตัวหนีความวุ่นวาย อยากใช้ชีวิตคนเดียว แล้วพอไม่มีใครจริงๆก็คิดว่านั่นคือความเหงา

แต่ครั้งนี้ ได้พบแล้วจริง ว่า เจ้าตัวความเหงาที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นไร จะมองไปทางไหน ไม่เห็นใคร
เห็นเพียงสายลมเย็นพัดพาไอฝน
เห็นเพียงสายฝนพัดพาไอเย็นกระทบร่างกายให้หนาวเหน็บ
เห็นเพียงใบไม้ปลิวไหวตามแรงลม
เห็นเพียงขุนเขาตั้งตระหง่าน ครึ้มไปด้วยต้นไม้ อยู่ด้านหน้า
เห็นเพียง ตัวเราคนเดียว ที่อยู่คนเดียว กับเสียงเพลง
แสงดาวที่หวังว่าจะเห็นล่องลอยขึ้นมาอยู่เป็นเพื่อน แต่หาไม่เคยเห็น
แสงจันทร์ที่เคยคิดว่าจะสวยงามยิ่งนักก็กลับหลีกหนี

...สุดท้าย ก็ต้องยอมรับ ยอมแพ้ให้กับความเหงา
ในเมื่อต้องเจอ ก็พร้อมจะเจอ ในเมื่อ
ในเมื่อต้องเดียวดาย ก็พร้อมจะยอมรับ...

...บางที เจ้าตัวความเหงา อาจเป็นเพื่อนรักของเราไปแล้วก็ได้ ใครจะรู้จริงไหม...


เดียวดายกลางสายลม

บินไปเดียวดาย..กลางสายลมแปรปรวน...
เพียงทะเลครวญ....ฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า...
ค่ำคืนนี้ฉันเพลีย..ฉันเหนื่อย..ฉันหนาว
และเหงาเหลือเกิน...

ไม่เคยมีใคร..มีรักแท้จริงใจ...
จ้องมองทางใด..ดูเคว้งคว้างว่างเปล่า...
ฝ่าลมฝนลำพัง...มากี่ร้อนหนาว....
จนล้า...สิ้นแรง...

* ไม่อยากเห็นภาพใด..แม้แต่ท้องฟ้า...
อยากจะพักดวงตา...ลงชั่วกาล....
จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์...
จะหลับฝันไม่ขอตื่น..ขึ้นมา.....

คงจะมีเพียง...ลมหายใจรวยริน....
เอนกายบนดิน...ยอมรับความแพ้พ่าย....
ปีกของฉันมันหนัก....บินต่อไม่ไหว....
จะขอพักกายชั่วกาล.....
...................................................................................
เพลง : เดียวดายกลางสายลม
ศิลปิน : นรีกระจ่าง คันธมาส

Create Date : 15 พฤษภาคม 2552		0 comments
Last Update : 23 พฤษภาคม 2552 12:41:32 น.
Counter : 823 Pageviews.
Share Tweet