"จุดจบ"


ช่างสวยสดงดงามอร่ามพริ้ว
ระลอกลิ่วลมคลื่นระรื่นหวน
น้ำจรดฟ้าเคียงกันพลันรัญจวน
ทะเลครวญชวนฝันสวรรค์เอย

หาดทรายขาวยาวเรียวแล้วเลี้ยวลด
จบจรดสีครามยามฟ้าเผย
คลื่นสงบลมเรียบถึงเงียบเลย
ทะเลเปรยชวนชิดสนิทชม

เรือจากท่าพาล่องนำท่องเที่ยว
ลัดเลาะเลี้ยวหลบคลื่นพาชื่นสม
ทั้งเกลียวเล็กเกลียวใหญ่หายตรอมตรม
จิตภิรมย์สมนัยหทัยเพลิน

เมื่อถึงจุดหยุดนิ่งเตรียมดิ่งลึก
อึกทึกโครมครามเหมือนยามเขิน
ใต้สมุทรสุดหยั่งอย่าหมางเมิน
ลองเผชิญแปลกใหม่ใจใคร่ยล




ใต้ธารามนตรามหาสมุทร
แทบจะหยุดหายใจในบัดดล
ใจเต้นรัวเต้นแรงแปร่งพิกล
เมื่อได้ยลใกล้ชิดแทบติดตรึง

อสูรร้ายส่ายโยกโบกสะบัด
หางกวัดขยับเขยื้อนตาถมึง
ท่วงลีลาปราดเปรียว บ้างขังขึง
ให้เจ้าพึงระมัดระวังตน

ผู้ยิ่งใหญ่ในโลกแห่งสมุทร
จอมคร่าฉุดปลิดชีพครีบฉงน
อยู่บนยอดสูงสุดดุจวังวน
เหมือนหลุดพ้นปมเงื่อนที่เคลื่อนนำ

เป็นผู้ล่าผู้ฆ่ามานานเนิ่น
ไม่บังเอิญธรรมชาติพิลาสล้ำ
กำหนดห้วงวงจรชี้ช่องทำ
เพื่อตอกย้ำสมดุลเกื้อหนุนกัน



เมื่อผู้ล่ามาเปลี่ยนเวียนถูกล่า
ลิขิตฟ้าชะตาเลยแปรผัน
อสูรร้ายกลายลับเมื่อดับวัน
เกือบสูญพันธ์ลดน้อยเสื่อมถอยลง

ทั้งฉมวกหอกอวนสวนด้วยเบ็ด
ล้วนแต่เสร็จ เด็ดขาดไม่เหลือหลง
ทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ไม่พะวง
แค่ดำรงชีวิต วิกฤตเงิน

สองมือกำไม้แน่นเป็นแม่นเหมาะ
ตีเฉพาะตรงหัว กลัวฉุกเฉิน
บรรจงกรีดเฉือนฉับตัดกันเพลิน
แล้วก็เมิน ร่างทิ้งดิ่งคืนรัง




ผู้ยิ่งใหญ่ใต้หล้ามหาสมุทร
โดนน้ำมือมนุษย์ ฉุดคร่ารั้ง
ถึงยิ่งใหญ่แค่ไหนไม่ระวัง
ก็มีสิทธิพลาดพลั้ง ยั้งให้เป็น





Create Date : 01 มิถุนายน 2556
Last Update : 14 มิถุนายน 2556 9:24:45 น.
Counter : 860 Pageviews.

3 comments
  
ฉลามว่าแน่ยังแพ้มนุษย์....

เยี่ยมครับ
โดย: ดุหยง วันที่: 9 มิถุนายน 2556 เวลา:5:31:17 น.
  
ส่วนหมูน้ำ ห้ามล่าผิดกม.

หวัดดีครับพี่ดุหยง
โดย: ทุกคนรู้แต่แกล้งไม่รู้มากกว่า วันที่: 9 มิถุนายน 2556 เวลา:19:15:14 น.
  
เป็นสัตว์ทะเลกันหมด เราเป็นไรดีนะ

อยากไปเปลี่ยนเป็น สควิด บ้าง ก็ไม่ดี

มันไม่ใช่ปลานะ อิ อิ

เข้ามาล้อเล่นกับ หมูน้ำและฉลามน่ะ
โดย: nana_tjj วันที่: 11 มิถุนายน 2556 เวลา:12:20:18 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ทุกคนรู้แต่แกล้งไม่รู้มากกว่า
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]



"ภาพเหมือน เตือนใจ ไมตรีมิตร
ให้ฉุกคิด ช่วงหนึ่ง พึงสังหรณ์
อนาคต สดใสไหม ไม่แน่นอน
อีกอดีต ไม่อาจย้อน ให้คืนเยือน

ให้ภาพเหมือน เตือนตน อย่าหม่นมิตร
ให้ใกล้ชิด ด้วยใจ แม้ไกลเถื่อน
ให้สุขได้สุขคืน พาชื่นเรือน
อย่าแชเชือน เตือนมิตร สะกิดใจ

ให้แกล้งไว้ ใช่ว่า ข้าฉลาด
ให้แกล้งไว้ ไม่สามารถ เช่นใครไหน
ให้แกล้งไว้ แม้ใครย่ำ จนช้ำไป
รอวันลุกขึ้นใหม่ อย่างใจเย็น

ปิดบันทึก ภาพเหมือน ของนายแกล้ง
ดอกไม้แดง ห้องมาด ชาดมันเด่น
สิบคนเยาะ ร้อยคนเย้ย อาจเคยเป็น
บัดนี้เห็น ค่าควร ล้วนอยากครอง.

กล่องไม้..."
ผมเขียนกลอนด้วยความสนุก เพื่อเรียนรู้ และเพื่อความบันเทิง อาจไม่ถูกต้องตรงตามฉันทลักษณ์ ด้วยเพราะผู้เขียนยังอ่อนด้อยในเชิงกลอนอยู่ บรรดารูปภาพ มิวสิควีดีโด วิดีทัศน์ต่างๆ ที่ปรากฏในบทกลอน ผมถือโอกาสนี้ขออนุญาตนำมาใช้ และขอขอบพระคุณท่านเจ้าของผลงานทุกท่าน และผู้ที่มาเยี่ยมชมบล๊อกผม มา ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณครับ
New Comments
มิถุนายน 2556

 
 
 
 
 
 
2
3
4
5
6
7
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
1 มิถุนายน 2556