ทุกคนรู้แต่แกล้ง..ไม่รู้..
เพียงแค่ลองตรองดู..เท่านั้น..
ความจริงช่างเชิดชู..สูงเด่น..
ขออย่าปิดบังกั้น..แต่แกล้ง..ไม่รู้
|
||||||||||||||
"ลองรัก" ความมืดคลุมแผ่นฟ้า.......................ครวญครืน ลอยเอื่อยบังบดกลืน........................เคลื่อนย้าย เงียบเชียบเปล่าเปลี่ยวคืน.................ขืนข่ม หนาวทั่วสรรพางค์คล้าย.................สู่สิ้น วิญญา  ทะมึนลอยคล้อยต่ำดำมืดมิด เงียบสนิทจิตล้าว้าวุ่นหลง อ่อนเขลาเบาปัญญาพะวักวง ออกจากกรงงงงวยด้วยจินต์จรรย์ นับแต่นี้มีเห็นเส้นสายสอด อาจเล็ดลอดกอดคู่ชูใจฉัน ต้องลองฝึกนึกหวั่นพัลวัน สอดแทรกกันฉันมิตรผิดจงเตือน  ลมเย็นพัดเอื่อยไล้...........................ประโลม ใจฉ่ำรื่นคืนโฉม..............................คลอเคล้า พลันกระหน่ำประโคม ...................โหมใส่ ใจชื่นกลับเร่งเร้า..............................ผ่าวร้อน ทรวงใน วาบวาบ หวามหวิวไหว..................ใจสานใจ โชยผ่านพัด ริ้วริ้ว พริ้วสัมผัส.............................โอบกระหวัด รัดกายา อู้อู้ โหมกระหน่ำ............................ในคืนค่ำ ฉ่ำอุรา พริ้วพริ้ว ลิ่วลอยมา.........................ชื่นนิทรา พารื่นรมย์ ลมกรีด หวีดร้องไหว......................ระทวยใจ กายผสม หวีดเสียง ระเบ็งขรม.......................คืนภิรมย์ สมอุรา มืดตื๋อ ไร้แสงสี................................บัวดอกคลี่ ส่องนวลตา ขาวผ่อง งามนักหนา.......................พฤกธารา ระเรื่อริน ลมโชย บัวน้อยน้อย........................ไหวสั่นคล้อย ไปตามจินต์ ยั่วเย้า ภุมรินทร์................................ใจถวิล ผินรัญจวน ลมลูบ ไล้พฤกษา.............................ลิ่วเรื่อยมา คราพัดหวน หยาดน้ำ ค้างคร่ำครวญ...................บานช่ออวล ชวนเด็ดดอม  ซู่ซู่ฝนฉ่ำฟ้า.....................................ซ่าซ่า เปียกร่างอาบกายา...........................ทั่วทั้ง ชุ่มชื่นดั่งมนตรา..............................มหาเสน่ห์ ฝนสั่งไม่หยุดยั้ง..............................ร่างพลิ้ว เปียกปอน  อสุนีบาตผ่าฟ้า.................................เปรี้ยงเปรี้ยง ครวญคร่ำใจยำเกรง........................ไม่กล้า พลันหลอมก่อตัวเกร็ง.....................เตรียมผ่า สนั่นฟาดก้องหล้า...........................ร่วมฟ้า เคียงกัน  ครื้น ครื้น ฟ้าห้อมล้อม...................รุกคืบพร้อม ยอมหลบตน เปรี้ยง เปรี้ยง ยักย้ายหลบ...............สุดบรรจบ หลบไม่พ้น ชุ่มโชก หยาดสายฝน.....................ฉ่ำชื่นรมย์ สดชื่นกาย พายุ ยังพัดผ่าน................................ฝนทอดนาน หทัยคลาย เปรี้ยง เปรี้ยง ใจหล่นหาย...............ฟ้าผ่าปราย ร้ายเหลือเกิน วี้ด วิ้ว ลมพัดโหม............................ฝนถาโถม ประโลมเพลิน ชุ่มฉ่ำ หายเคอะเขิน.........................เพริศแพร้วพริ้ว ลิ่วลู่ลม แปล็บ แปล็บ เตรียมจะผ่า...............พสุธา เตรียมถล่ม เปรี้ยง!!!เดียว ฤดีสม........................เสน่ห์ล้น มนต์จินต์จรรย์  "ลองรัก"
แหะ แหะ ขอบคุณครับคุณนุ่น
 โดย: ทุกคนรู้แต่แกล้งไม่รู้มากกว่า
 วันที่: 27 พฤษภาคม 2556 เวลา:9:01:31 น. |
ทุกคนรู้แต่แกล้งไม่รู้มากกว่า
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] "ภาพเหมือน เตือนใจ ไมตรีมิตร ให้ฉุกคิด ช่วงหนึ่ง พึงสังหรณ์ อนาคต สดใสไหม ไม่แน่นอน อีกอดีต ไม่อาจย้อน ให้คืนเยือน ให้ภาพเหมือน เตือนตน อย่าหม่นมิตร ให้ใกล้ชิด ด้วยใจ แม้ไกลเถื่อน ให้สุขได้สุขคืน พาชื่นเรือน อย่าแชเชือน เตือนมิตร สะกิดใจ ให้แกล้งไว้ ใช่ว่า ข้าฉลาด ให้แกล้งไว้ ไม่สามารถ เช่นใครไหน ให้แกล้งไว้ แม้ใครย่ำ จนช้ำไป รอวันลุกขึ้นใหม่ อย่างใจเย็น ปิดบันทึก ภาพเหมือน ของนายแกล้ง ดอกไม้แดง ห้องมาด ชาดมันเด่น สิบคนเยาะ ร้อยคนเย้ย อาจเคยเป็น บัดนี้เห็น ค่าควร ล้วนอยากครอง. กล่องไม้..."
Group Blog All Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
ไม่เอาลงถนนเหรอคะ ^^