สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้แอบมาเล่าเรื่องผีก่อนจะกลับบ้านนะคะ อิอิ.....

ก่อนอื่นต้องขอบอกไว้นิดนึง ว่าประสบการณ์วิญญาณที่นำมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังส่วนใหญ่ เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตนเอง และคนที่รู้จัก ดังนั้นเหล่าสาวกคนชอบฟังเรื่องผี ก็ขอให้มีวิจารณญาณในการอ่านนิดนึงนะคะ (เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดสังเกตุคำเตือนก่อนอ่านทุกครั้ง ....หุหุ)



เรื่องที่จะเล่าดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณพ่อของดิฉันเอง เมื่อ ราวๆ 3 ปีก่อนเห็นจะได้.....

เรื่องก็มีอยู่ว่า.... คุณพ่อของดิฉันต้องเข้ารับการผ่าตัดดวงตา (แต่ไม่ใช่เปลี่ยนลูก-กะ-ตา เหมือนในหนัง "คนเห็นผี"นะคะ) แค่ผ่าเอาต้อออกเท่านั้นเองค่ะ >_<"

ซึ่งเพื่อนของคุณพ่อคนนี้เป็น ผอ.โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง (ขอเซนเซอร์ชื่อนะคะ) แต่ใบ้ให้นิดนึงว่าอยู่แถวเจริญกรุง เพื่อนของคุณพ่อคนนี้ ช่วยจัดการเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับโรงพยาบาล และนัดคุณหมอให้เสร็จเรียบร้อย

ซึ่งหลังจากนั้น พวกเราก็ต้องย้ายไปที่ตึกใหม่ที่เพิ่งจะสร้างเสร็จ....นางพยาบาลหน้าตาน่ารักก็พาดิฉันกับคุณพ่อไปยังห้องพัก และเนื่องจากเป็นตึกใหม่ อะไรๆ ในห้องก็ดูไม่น่ากลัวเหมือนโรงพยาบาลทั่วไป (พอดีดิฉันเป็นโรคกลัวโรงพยาบาล ไม่ถูกกับบรรยากาศในโรงพยาบาลซักเท่าไหร่) ก็เลยรู้สึกดีใจที่ไม่ต้องนอนที่ตึกเก่า

ห้องที่คุณพ่อไปพักนั้น เป็นห้องพิเศษ ...ซึ่งดิฉันก็คิดในใจว่าตึกใหม่....งั้นก็คงจะไม่มีผีแน่นอน!!! แต่ด้วยความที่คุณพ่อของดิฉันเป็นคนที่ไม่กลัวผีสางนางไม้ อะไรทำนองนี้อยู่แล้ว คุณพ่อก็เลยไม่ได้สนใจว่าจะเป็นตึกเก่า หรือตึกใหม่ ยังไงก็ได้ ลูกไม่ต้องมาเฝ้าก็ได้......(พอดีช่วงนั้นมีเรียนเช้า คุณพ่อกลัวดิฉันไปเรียนไม่ทัน)


ภายในห้องพักมีระเบียงให้สามารถออกไปยืนรับลมด้านนอกได้....ซึ่งคุณพ่อบอกว่า "ดีมาก" จะได้แอบออกไปสูบบุหรี่ได้ <----นิสัยไม่ดี

ดิฉันคิดว่า...."ไม่ดีแน่ๆ" เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมา.....เดี๋ยวมันจะต้องมีอะไรซักอย่างลอยผ่านระเบียงไปในตอนกลางคืน

แต่คุณพ่อยังจะเถียง....."มีระเบียงให้เดิน...แล้วจะลอยไปทำไม?? " (เออ...นั่นสินะ)

ตกลงสรุปได้ว่า....คุณพ่อนอนคนเดียว (เขี่ยลูกสาวทิ้ง) เพราะมีพยาบาลสาวสวย มาเฝ้า เวรกรรม....ซึ่งหลังจากผ่าตัดเสร็จแล้ว คุณพ่อจะต้องค้างคืนที่โรงพยาบาลแห่งนี้เป็นเวลา 2 คืน

ก่อนที่ดิฉันจะกลับบ้าน ก็ไม่ลืมแวะไปที่ counter ของเหล่านางพยาบาล ดิฉันก็ไม่แน่ใจว่าเขาเรียกว่าอะไรนะคะ แต่ข้างในมีพวกพยาบาลอยู่เต็มไปหมด ดิฉันก็ไม่ลืมกล่าวขอบคุณพวกคุณพี่พยาบาลทั้งหลาย พร้อมกับฝากดูแลคุณพ่อด้วย ....แต่ยังไม่วายแอบหลอกถามเหล่าพยาบาลสาวๆ ว่า

"ที่นี่มีผีรึเปล่าคะพี่" ซึ่งเขาก็ขำๆ แล้วก็บอกดิฉันว่า

"ไม่มีหรอกค่ะน้อง นี่เป็นตึกใหม่ ยังไม่มีคนตายเลย นี่พวกพี่ก็เพิ่งย้ายของมานี่แหล่ะ"

แต่แล้วอยู่ ๆ ดิฉันก็เหลือบไปเห็น...........(คือมัวแต่มองอย่างอื่นแล้วไม่ทันสังเกตุ)

"พระพุทธรูปขนาดต่างๆ กัน วางเรียงอยู่เต็ม counter กระจก....." (โอ้แม่เจ้า!! ) คิดในใจว่า ที่โรงพยาบาลอื่น....เขามีกันแค่องค์สององค์ แต่ที่นี่...ขอโทษทีนะคะ...ที่นี่มีเป็นสิบองค์วางเรียงกัน !!

"พี่คะ....ไหนพี่บอกไม่มีผีไง.....ทำไม counter พี่มีแต่พระเต็มไปหมดเลยล่ะคะ!?? เหอๆๆ"

"ไม่มีจริงๆ ค่ะน้อง....พอดีพวกพี่เพิ่งย้ายของมายังไงคะ เลยยังไม่ได้จัดขึ้นหิ้ง" (เออ.....แต่เพื่อนๆ ลองคิดดูนะคะ ว่า counter แนวยาว ที่นั่งได้ประมาณ 4 คนด้านหน้า มีพระพุทธรูปเรียงกันเป็นแถว ล้อม counter พยาบาลเอาไว้) ดูแล้วยังกะสำนักทรง !! -"-

หลังจากนั้นผ่านไป 1 คืน....... ดิฉันก็ถามคุณพ่อว่า...."เจอผีไม๊ "(555)
คุณพ่อก็บอกว่าไม่เห็นมีอะไรนี่ แต่มีพยาบาลมาถามแปลก ๆ เหมือนกัน

แบบว่า....."คุณลุงหลับสบายดีไม๊คะ....ไม่มีอะไรใช่ไม๊คะ?? " แต่คุณพ่อก็ไม่ได้คิดอะไร....จนมาถึงคืนที่ 2 ......ซึ่งคุณพ่อจะต้องขยับไปอยู่ห้องข้าง ๆ เนื่องจากห้องเดิมยังไม่ได้ปูพื้นระเบียงด้านนอก (-_-ll ยังทำไม่เสร็จ)

เรื่องสนุกมันก็เกิดขึ้นเมื่อคุณพ่อของดิฉันย้ายมาอีกห้อง ในคืนที่สองนี่แหล่ะค่ะ เพื่อนๆ ลองคิดถึงรูปตัว " T " (ตัวที) ซึ่งห้องนี้ตั้งอยู่ตรงทาง 3 แพร่งพอดี คือตรงกลางจุดตัดของตัวที (สมมุติว่าเข้าใจ T_T) เอาเป็นว่าห้องนี้มันอยู่ตรงทาง 3 แพร่งก็แล้วกัน

คุณพ่อเล่าให้ฟังว่า เนื่องจากปกติคุณพ่อเป็นคนติดที่นอนค่ะ แถมตื่นนอนง่ายอีกต่างหาก ดังนั้นเมื่อมาอยู่ที่โรงพยาบาลจึงนอนไม่ค่อยหลับ.......จะมาหลับก็เกือบตี 3 กว่า ๆ แล้ว......

เมื่อหลับไปซักพักหนึ่ง.....อยู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างจ้องมาที่คุณพ่อ ทำให้ต้องตื่นและลืมตาขึ้นมามอง......

ภาพเบื้องหน้าที่คุณพ่อเห็นนั้น........เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อายุราว ๆ 10 ขวบ แต่เห็นหน้าไม่ค่อยชัด.....

เธออยู่ในชุดโรงพยาบาล มือข้างนึงถือผ้าห่มเอาไว้.....ซักพักเธอก็มองมาที่คุณพ่อ และค่อยๆ เดินมาหยุดที่เตียงอย่างช้าๆ.....จากนั้นเธอก็ปีนขึ้นเตียงมานอนข้าง ๆ คุณพ่อ (ยึ้ยยย~)

คุณพ่อจึงบอกกับเด็กผู้หญิงคนนั้นไปว่า..."ไปนอนที่อื่นเถอะ..."

เด็กผู้หญิงคนนั้นจึงค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงแล้วพูดว่า "นี่เตียงของหนู" จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ หายไป.....

คุณพ่อเองก็ไม่รู้ว่าเธอหาไปตอนไหน.....แต่ในใจก็คิดว่าคงจะไม่ใช่คน ซักพักคุณพ่อก็นอนต่อไปจนเกือบ ๆ จะเช้า....ก่อนที่จะมีคนมาเขย่าตัว.......

"ลุงครับ ๆ....ช่วยซื้อพวงมาลัยหน่อย..."

เป็นเด็กผู้ชายสองคน คนหนึ่งถือพวงมาลัยมาขาย ส่วนอีกคนถือตระกร้าผลไม้ที่ปอกแล้วเรียบร้อยมาขาย

คุณพ่อของดิฉันก็กำลังงัวเงีย.....เลยบอกไปว่า

"ไม่เอาๆ " พลางนึกในใจว่าทำไมโรงพยายบาลปล่อยให้เข้ามาขายของในห้องพักของคนไข้ได้ แต่มานึกได้ทีหลังว่า แล้วมันจะมีโรงพยาบาลไหนปล่อยให้เด็กขายพวกมาลัยเข้ามาขายถึงห้องพักคนไข้

ซึ่งคุณพ่อก็พยายามบอกกับตัวเองว่าคงจะฝันไป (แต่ในใจคิดว่าไม่ได้ฝัน... เพราะความรู้สึกมันชัดเจนมาก) และคุณพ่อหาข้อสรุปให้กับตัวเองได้ว่า เด็กคนแรกที่เจอ คงจะเป็นวิญญาณของเด็กที่ตายที่เตียงนั้น เพราะถึงแม้ว่าจะเป็นห้องใหม่ แต่ก็ใช่ว่าเตียงหรือที่นอนจะต้องใช้ของใหม่ไปด้วยทั้งหมด

ส่วนเด็กที่ขายพวกมาลัยกับผลไม้....อาจจะเป็นวิญญาณเร่ร่อนที่อาศัยอยู่แถวๆ นั้น แล้วบังเอิญห้องที่อยู่มัน อยู่ในจุดทางสามแพร่งพอดี ทำให้วิญญาณผ่านไปผ่านมาได้ง่าย (เกี่ยวไม๊เนี่ย >_<)

แต่สุดท้ายคุณพ่อก็ออกจากโรงพยาบาล โดยที่ไม่ได้บอกอะไรกับพวกพยาบาลเหล่านั้นเลยซักนิด ด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่อยากให้กลัวเวลาต้องอยู่เวรกะดึก เหอๆๆ (ใจดีเนอะ หุหุ).......

ก็ไม่รู้ว่า....จริง ๆ แล้วโรงพยาบาลแห่งนั้นมีประวัติอันโชกโชนขนาดไหน ซึ่งทั้งคุณพ่อและดิฉัน ก็ไม่คิดจะตามสืบให้รู้ว่าเจ้าของเตียงเป็นใครและชื่ออะไร และดิฉันก็หวังแค่เพียงว่า....คงจะไม่มีใครที่ต้องมาเจอเรื่องราวแบบนี้ เหมือนกับที่คุณพ่อของดิฉันต้องเจอ........


ปล. อย่าลืมช่วยกันแผ่ส่วนกุศลให้กับน้อง ๆ ทั้ง 3 คน (เจ้าของเรื่อง) ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ^_^

ปล.2 ฝากข้อความได้ที่ Shot Message ทางช่องขวามือ หรือหน้า Guest Book นะคะ~

Create Date : 04 มิถุนายน 2551
Last Update : 4 มิถุนายน 2551 16:19:06 น.		0 comments
Counter : 5869 Pageviews.
Share Tweet