Bloggang.com : ปุถุซน : ในเงาภาพเหมือน

ในเงาภาพเหมือน

บนกระจกบานประตูทางเข้าของร้านกาแฟ
ฉัน – เห็นเงาร่างภาพเหมือน คล้ายศิลปินคนหนึ่ง
นั่งเอกเขนกบนเก้าอี้บุนวมสีน้ำตาลอ่อนตัวที่สี่
แต่ท่าทางดูประหนึ่งกำลังครุ่นคิดอย่างหนัก
เขาสวมหมวกสีดำทรงสูงจากลาตินอเมริกา
ใส่เสื้อสีครีมลายฝูงผีเสื้อโบยบินนับพันตัว
ดูเหมือนเขาจะแอบเร้นหลบความวุ่นวาย
อันอึกทึกจอแจของมหานครสุดยอดรถติดของโลก
เขาละเลียดจิบกาแฟเอสเพรสโซ่จากถ้วยเล็กอย่างประณีต
ดุจดั่งเครื่องดื่มจากโต๊ะอาหารมื้อสุดท้ายขององค์พระเยซู
หรือไม่ก็เป็นเครื่องดื่มแก้วสุดท้ายที่ผสมยาพิษของโสกราตีส
แล้วดื่มน้ำเย็นที่ผสมน้ำแข็งหลอดซึ่งมีหยดน้ำเกาะรอบแก้ว
กาแฟพร่องไปราวสองในสามของถ้วยใบนั้น
เขาก้าวเดินออกไปข้างนอกร้าน ตรงถนนด้านหน้าติดสนามหญ้า
ฉัน - เห็นเขาจุดกล้องยาสูบมีแสงไฟวาบแล้วควันลอยโขมง
เขาดูดมันพลางคุยกับต้นปาล์มที่มีหนามแหลมราวจรวด
ฉันไม่ได้ยินหรอกว่าเขาคุยอะไรกับต้นไม้นั้น
แต่ฉันคิดว่าเขาคงกล่าวทักทายมัน
ในฐานะการมาเยือนครั้งแรกของเขา
นอกจากนั้นฉันยังเห็นเขาคุยกับยาม
แว่วมาว่า ยาสูบของเขากลิ่นหอมดี
ยามสองคนและเขาดูเหมือนเคยคุ้น
ไม่รู้ว่าเขากำลังสนใจประเด็นชนชั้นหรือเปล่า
ฉัน - เห็นเขาเหลือบมองต้นหญ้าในสนามนั้น
มันต้องมีอะไรในหัวของเขามากกว่าที่ฉันคิด
มันต้องมีอะไรสักอย่างที่ฉันคาดเดาไม่ถูก
อาจเป็นเรื่องของดาวพลูโตที่เพิ่งถูกเนรเทศ
หรือเรื่องผู้ก่อความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนใต้
หรือเรื่องสันติภาพในตะวันออกกลาง
แต่มันอาจเป็นเรื่องโครงการส่งออกการปฏิวัติ
ในประเทศโลกที่สามที่ยากจนก็ได้
เด็กเด็กที่นั่นหิวโซขาดอาหารจะต่อชีวิต
แต่เขาดื่มกาแฟถ้วยจิ๋วราคาเหยียบร้อย
ไม่ทันที่ฉันจะคิดอะไรอื่นมากกว่านี้อีก
เขาเดินกลับมาข้างในอีกครั้ง นั่งบนเก้าอี้ตัวเดิม
ฉันเห็นเขาหยิบสมุดบันทึกปกหนังและปากกาคอแร้ง
เขาเริ่มต้นเขียนอะไรสักอย่าง
จรดลงบนกระดาษขาวอันว่างเปล่า
เป็นทิวแถวอักษรขยุกขยิกอ่านไม่ค่อยจะออก
แต่ดูมีชีวิตชีวาราวถ้อยคำเริงระบำ
และนี่คือสิ่งที่เขาเขียน
และคุณกำลังอ่าน...

ซะการีย์ยา อมตยา

*พิมพ์ครั้งแรกใน ปากไก่ วารสารของสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย
ประจำวันที่ ๕ พฤษภาคม ๒๕๕๐ (เป็นวารสารรายปี)

**ภาพประกอบ Pipe เป็นของ Magritte ศิลปินเบลเยี่ยมนามอุโฆษ
ผู้ซึ่งมีผลงานภาพวาดแนวเซอร์ ๆ เหนือจริง

Create Date : 07 พฤษภาคม 2550

Last Update : 12 กรกฎาคม 2550 2:40:10 น.

7 comments

Counter : 899 Pageviews.

ไม่รู้ซิ...กาแฟแก้วเดิม...ทำไม...
วันนี้มันต่างกันสิ้นดี........
เราขาดอะไรในชีวิต...หรือ....
เราเติมมันมากเกินไปสำหรับชีวิต.....
ถ้าขาดมันบ้างละ.....
เราจะยังจำรสชาติกาแฟ...แก้วเดิมหรือเปล่า....
แล้วถ้าเราเปลี่ยนมันบ้าง....เราจะยังเหลืออะไร.....
หรือขาดอะไรบ้างละ.....
โถ...ก็แค่กาแฟที่เราไม่เคยจดจำ......

โดย: Seagypsy IP: 125.27.6.68 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:08:40 น.

โอสท์ !!
กาแฟแพง
ประสบการณ์แพง
อารมณ์รุ่มรวย

การได้จรดปากกาหลังกลิ่นกาแฟอวลในร่าง
ราวกำลังได้ปลดปล่อยตัวเองให้บินขึ้นจากผิวโลก

โดย: ShadowServant IP: 58.181.206.149 วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:1:13:05 น.

ชะโด่ - ซ่อมบำรุงปีกให้บ่อย ๆ ทดสอบสมรรถภาพการบินเป็นประจำ จะได้บินไม่หายเหมื่อนคนเขียนเจ้าชายน้อย

ยิปซีทะเล - กาแฟถ้วยเดิม รสอาจเปลี่ยนไป กาแฟยามเช้าของบางคนมีน้ำตา

โดย: ปุถุชน (ปุถุซน

) วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:40:08 น.

ปล่อยน้ำตา ให้มันไหลเถอะนะ
เพื่อบางที่.....
อาจมีสิ่งที่ดี...รอเราอยู่ข้างหน้า
ปล่อยน้ำตา ให้มันไหลเถอะนะ
เพื่อว่า....
วันข้างหน้า
เราจะไม่ร้องไห้ให้กับใคร....
แก้วกาแฟ...
มันแตกแล้ว..จะมีประโยชน์อะไร...
.........

โดย: Seagypsy IP: 125.27.8.97 วันที่: 16 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:33:04 น.

ไม่ค่อยอัพบล๊อกที่นี่เลยนะ
มาอัพบ่อยๆดิ

โดย: หน้าม้าแถวบ้าน

วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:58:45 น.

อือม์ ลืมม.. ตอนนี้มีสามอันเดิมดั้งไม่ได้อัพเลย

สงสัยต้องอัพพร้อม ๆ กันสามแห่งทั่วโลก...

มาตอบวันที่ 27 มิถุนายนพอดี

โดย: หน้าม้าหลังบ้าน (ปุถุซน

) วันที่: 27 มิถุนายน 2550 เวลา:12:33:50 น.

โดย: โอปอ IP: 203.172.183.15 วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:15:49:35 น.