|
|
Dear...........Wynn
ไม่น่าเชื่อว่าเด็กตัวเล็กๆคนนึง
จะเป็นแรงบันดาลใจและเป็นกำลังใจให้กับครูได้มากมายขนาดนี้
ถึง......วิน
จุดเริ่มต้นที่เรารู้จักในฐานะของครูกับลูกศิษย์
ในวันนึงที่ครูกำลังเจอปัญหาสารพัดในที่ทำงาน
เดินกลับบ้านคนเดียว แทบจะร้องไห้อยู่แล้ว
วินจำได้มั้ย ตอนนั้นวินยังเป็นเด็กตัวเล็กๆอยู่เลย
วินวิ่งตามครูมา วินถามครูแค่คำถามเดียว
แต่รู้มั้ยว่ามันมีความหมายกับครูมากแค่ไหน
"ครูๆ ครูจะกลับมาสอนที่นี่อีกมั้ย วันอังคารจะกลับมามั้ย ครูกลับมานะ"
จบประโยคนั้น ครูที่กำลังท้อแท้
รู้สึกตัวว่า อย่างน้อยครูยังมีความหมายกับเด็กๆบ้าง
ความรู้สึกแย่ๆ หายไปหมดเลย
ครูแค่อยากจะขอบคุณ
"ขอบคุณที่เล่นเกมเศรษฐีด้วยกัน"
"ขอบคุณที่โทรมาเป็นเพื่อนคุย"
"ขอบคุณที่ไปกินข้าวด้วยกัน"
"ขอบคุณที่ไปดูหนังด้วยกัน"
"ขอบคุณที่สอนให้ครูรู้ว่า วีซ่ากับพาสสปอตเค้าทำที่ไหนยังไง"
มีอีกหลายเรื่องที่บรรยายได้ไม่หมด
วันนี้ลูกศิษย์ตัวน้อยในอดีตของครู
โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ กำลังจะไปสู่โลกกว้าง
เดินทางไกล ไปเรียนต่อ เพื่ออนาคต
ครูแค่อยากให้วินรู้ว่า
ไม่เวลาจะผ่านไปแค่ไหน
มันก็จะเหมือนที่ครูเคยพูดไว้
วินจะเป็น "ที่สุดในโลก" ของครูตลอดไป
ครูรักลูกศิษย์ตัวน้อย(ในอดีต)ของครู "ที่สุดในโลก" เลย
เดินทางปลอดภัยนะจ๊ะ
กลับมาเมื่อไหร่ โทรหาครูด้วย
ครูสัญญา ครูจะพาไปเลี้ยง "โออิชิ" อิอิ
| Create Date : 13 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 13 มีนาคม 2553 19:47:22 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 303 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: mook IP: 203.144.144.165 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:19:52:08 น. |
|
|
|
โดย: pukapae  วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:19:56:37 น. |
|
|
|
| โดย: Nunny IP: 125.25.249.230 วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:10:51:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [