"อาหารอร่อย ไม่จำเป็นต้องมีราคาแพง หรืออยู่ในร้านหรูๆเสมอไป"นี่เป็นข้อความที่ถูกต้องและได้รับการพิสูจน์โดย จขบ. เรียบร้อยแล้ว..........................................เมื่อประมาณปีกว่าๆที่แล้ว ผมได้มีโอกาสทำงานที่แม่สาย จ. เชียงรายและช่วงเวลา 8 เดือนที่ทำงานที่นั่น ผมได้ตระเวนหาที่กินที่เทียวหาร้านอาหารอร่อยๆ และทำความรู้จักกับผู้คนมากมายมีป้าคนหนึ่งเล่าเรื่องตลกไว้ว่า ถ้าเอาคนแม่สาย 10 คน มารวมกันแล้วโยนก้อนหินเข้าไป อาจไม่โดนคนไทยเลยป้าแกเปรียบไว้ว่า ใน 10 คน เป็นชาวไทยซะ 3 คน นอกนั้นเป็นชาวพม่า ไทยใหญ่และชนเผ่าอื่นๆ หมดวัฒนธรรมมากมายจึงมารวมกันที่นี่ โดยเฉพาะอาหารจากที่ผมตระเวนหาร้านอร่อยๆ ไปทั่ว และผมก็ได้มาเจอกับร้านนี้ครับความจริงอาจไม่ใช่ร้านอาหาร แต่เป็นรถเข็นขายของธรรมดาและมีโต๊ะพอให้นั่งทานได้เป็นอาหารเมนูเกี๋ยวเตี๋ยว ซึ่งชาวไทยใหญ่จะเรียกว่าข้าวซอยน้ำเงี้ยวซึ่งผมชอบเมนูนี้มากครับ จนต้องไปทานบ่อยๆ จนสนิทกับป้าคนขายป้าเล่าให้ฟังว่าอพยพมาอยู่ไทยหลายสิบปีแล้ว จนได้สัญชาติไทยและก็ไม่ลืมที่จะเอาอาหารพื้นบ้านชาวไทยใหญ่ติดตัวมาขายด้วยและก็ไม่แปลกที่ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวไทยใหญ่คนไทยก็มีบ้าง อย่างขาประจำเช่นผม ป้าก็เคยเล่าว่ามีลูกค้าขาประจำคนไทยหลายคนบางคนขึ้นมาเชียงราย ก็ต้องขึ้นมาทานถึงแม่สายถ้าใครมีโอกาศไปก็แนะนำเลยครับ อยู่ใกล้ด่านแม่สาย บริเวณ U-tern สุดท้ายนั่นแหละครับ ขายเฉพาะตอนค่ำเท่านั้นยิ่งถ้าไปกินตอนหน้าหนาวจะได้บรรยากาศมากผมเคยไปนั่งกินตอนประมาณเดือนธันวานี่แหละครับตรงนั้นจะเป็นช่องลมพอดี ลมแรงตลอดคืนนั่งกินไป สั่นไปจนป้าแกหัวเราะก็มีเดือนที่แล้วผมก็มีโอกาสได้กลับไปแม่สายอีกครั้งและไม่ลืมที่จะไปทานข้าวซอยของป้าอีกครั้ง ต้องบอกว่ารสชาติเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยน ของเค้าดีจริงๆ แต่ผมทานบ่อยจนมีสูตรของผม แรกๆก็ถามป้าแหละครับว่าคนไทยใหญ่เค้าปรุงแบบไหน ทานกับอะไรบ้างถึงจะอร่อยหาร้านไม่ถูกจำหน้าป้าไว้เลยครับ บางทีมีลูกสาวป้ามาช่วยขายด้วยครับเครื่องปรุงและเครื่องเทศเยอะมาก เลือปรุงตามสบายเลยครับข้าวซอยน้ำเงี้ยวหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ รูปไม่ชัดเท่าไหร่ ต้องขออภัยครับลองไปชิมดูนะครับ ชามละ 20 บาทเอง ปล. BG ไม่เกี่ยวกับเนื้อหานะครับเพลง ฟังซิ บอย โกษิยพงษ์
ยังไม่เคยทานเลยสักครั้งน่ะค่ะ