|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
+.+ สิ่งที่อยากบอก +.+
จากที่ได้ใช้ชีวิตผ่านตัวหนังสือมาเป็นเวลาครึ่งปีกว่า
นับตั้งแต่เริ่มเล่นเฟชบุ๊คพร้อมๆกับเพื่อนๆห้องแป้ง
ประมาณปลายเดือนมิถุนายน
ประมาณ วันที่ 28-29 จนถึงวันนี้ วันที่ 27 กุมภาพันธ์
มีเรื่องราวมากมายได้เรียนรู้ผ่านตัวหนังสือ
บางครั้งเราพิมพ์ทั้งๆที่เรากำลังยิ้ม
หรือเรากำลังร้องไห้ ก็ไม่มีใครสามารถรู้ได้
ถ้าเราไม่เขียนบอก
อย่างที่ผ่านมา ได้พิมพ์คอมเมนท์ในเฟชบุ๊ค ผ่านทางมือถือ
(ซึ่งปกติไม่ค่อยชอบพิมพ์จากทางมือถือซักเท่าไหร่ )
แล้วก็อารมณ์ปกตินี่แหละค่ะ ขำขำซะด้วยซ้ำ
แต่ไม่มีต่อท้ายด้วย 55555+
อย่างที่เคยเป็น กลายเป็นว่า คนละอารมณ์ ไปซะอย่างนั้น เป็นต้น
เลยเป็นตัวอย่าง ให้คิดมากขึ้นอีกสเตปหนึ่ง ว่า
เราควรเขียนแสดงอารมณ์ให้มากกว่านี้ !!!!
เคยมีพี่สาวห้องแป้งคนนึง..บอกรุ่งมาหลายรอบแล้วว่า ....
รุ่งเป็นคนแปลกๆ ...รุ่งก็ถามพี่ค่ะ หนูแปลกหรอคะ
พี่คนนั้น..ตอบว่า ใช่จ่ะ รุ่งเป็นคนแปลกๆ คิดแปลกๆ ไม่เหมือนคนอื่น...
รุ่งเลยถามต่อ แล้วมันดีหรือไม่ดีค่ะเนี่ย 55555+
(ในใจแอบกลัวคำตอบอยู่เหมือนกัน 5555+)
พี่คนนั้นตอบว่า ดีซิจ๊ะ พี่ชอบ เพราะพี่ก็แปลกเหมือนกัน 5555555+
สรุป คนแปลกๆคุยกันรู้เรื่อง 55555+
แต่สิ่งที่อยากบอกมากกว่านั้น
คือ ---->ไม่ว่ารุ่งจะเป็นยังไง คอมเม้นท์ที่ไหน
ไม่ว่าจะคอมเม้นท์ในพันทิป ไม่ว่าจะคอมเม้นท์หรือตั้งสเตตัสในเฟชบุ๊ค
ไม่ว่าจะคุยแชทบ๊อก ไม่ว่าจะคุยเอ็ม ไม่ว่าจะคุยทางข้อความ
ไม่ว่าจะตอบหลังไมค์ ไม่ว่าจะคุยโทรศัพท์
ทุกวินาทีคือตัวรุ่งโดยไม่ต้องแอ็บซักวินาทีเดียว
แต่บางทีบางอารมณ์รุ่งก็ไม่สามารถเป็นอย่างที่ทุกคนหวังได้
เพราะนั่นคือ ตัวรุ่ง และไม่สามารถที่จะเป็นคนอื่นได้ !!!!
รุ่งเชื่อว่า คนเราทุกคนมีหลากหลายอารมณ์
ต่างสถานการณ์ก็ต่างอารมณ์ เราไม่เฟคกับอารมณ์ตัวเอง
เราเป็นตัวของตัวเอง แต่ต้องไม่ลืมคำว่ามารยาทด้วย
และเราควบคุมตัวเองได้มากแค่ไหน ที่จะแสดงออกมา
มันเป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆ
ซึ่งตัวรุ่งเองก็ไม่สามารถที่จะเฟคได้เช่นกัน
รุ่งจะเป็นคนค่อนข้างตรง และก็ตรงกับความรู้สึกตรงนั้น
อยากรู้อะไรถามมันตรงนั้น ไม่รอให้มันผ่านไป
(ซึ่งจริงๆก็ควรจะปล่อยให้มันผ่านไปบ้าง)
รุ่งแคร์คนทุกคน ไม่ว่าเค้าจะแคร์รุ่งอยู่หรือป่าว
จนหลายๆคนบอกว่า สมควรแคร์คนที่เค้าแคร์เราดีกว่ามั๊ย
แต่ก็ยังตามเก็บความรู้สึกต่างๆนั้นอยู่
แต่จะเอามาคิดมากหรือน้อยก็แล้วแต่อารมณ์ตามช่วงนั้นๆ
แปลกอีกอย่างนึง คือรุ่งเป็นคนขี้ลืมมากๆ
แต่เรื่องบ้างเรื่อง ข้อความบ้างตอน
คำพูดบ้างคำพูด มันไม่อาจจะลืมได้
แต่อาจจะไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
เพราะมันอยู่ในความทรงจำ
(หลายๆคนก็คงเป็นเช่นกัน !!! )
เราอยู่รวมกันในสังคม มันอดไม่ได้หรอกค่ะ
ที่จะกระทบกระทั่งกันบ้าง
ทั้งโดยตั้งใจ และไม่ตั้งใจ
เพราะฉะนั้น เราให้อภัยกันดีกว่า
ไม่ใช่ว่าทำตัวเหมือนแม่พระนะคะ
แต่มันคือเรื่องจริง
ที่ตัวหนังสือมันสื่อสารอารมณ์ไม่ได้
แต่ถ้ามาพูดต่อหน้า หรือโทรศัพท์ได้ฟังน้ำเสียง
คงจะดีกว่าตัวหนังสือแน่ๆ
หลังจากที่ได้อ่านบล็อคนี้จบ
คงมีหลายคนว่ารุ่งแปลกมากขึ้นอีกแน่ๆเลย 555555555+
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
3 comments |
Last Update : 28 มีนาคม 2554 10:46:45 น. |
Counter : 537 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: คนที่คุณก็รู้ว่าใคร IP: 124.121.42.214 19 มีนาคม 2554 1:41:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอาแล้วไง ใครหระเนี่ย ??? (Slowly_night ) 19 มีนาคม 2554 10:48:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
รับทราบตามนี้จ้ะ