ได้เวลาฟ้อน....รำ
ทุกปีที่ญี่ปุ่นจะมีเทศกาลประจำปีอย่างหนึ่งคือ Bon odori (盆踊り) หรือเทศกาลร่ายรำบงโอโดริ เทศกาลนี้จะจัดขึ้นทุกปีในฤดูร้อน natsu (夏) เป็นกิจกรรมที่ทุกคนร่วมมือร่วมใจกันรำทั้งตำบล รำทั้งจังหวัด แล้วแต่ว่าจะจัดที่ไหน วันที่เท่าไหร่ ของในแต่ละเขต Urawa matsuri (浦和 まつり) ก็เป็นเทศกาลร่ายรำโอโดริเช่นกัน สำหรับชาวต่างชาติอย่างเราหรือ gaigokujin (外国人) ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เพราะทุนที่ได้มาต้องเรียนรู้ทุกอย่างถ้ามีโอกาสในประเทศญี่ปุ่นแห่งนี้ (โดยส่วนตัวก็ชอบคร้า) ที่โรงเรียนสอนภาษา (ขออนุญาตใช้คำนี้นะคะ) จะสอนการรำ Urawa odori (浦和踊り) เป็นการร่ายรำประจำท้องถิ่นของที่นี่ ซึ่งทุกคนที่อาศัยอยู่ในเขตนี้ต้องรำเป็นค่ะ เดี๋ยวไปชมภาพนะคะว่าทำไมทุกคนถึงได้รำเป็น ก่อนถึงเทศกาลวันร่ายรำโอโดริทุกคนก็ต้องฝึกซ้อม โดยจะฝึกซ้อมครึ่งหลังของการเรียนการสอน อาจารย์ทุกคนก็จะร่วมฝึกซ้อมด้วย ถือเป็นความร่วมมือร่วมใจอย่างหนึ่งของการแสดงออกถึงความสามัคคี ชอบไม่ชอบไม่เป็นไรแต่ให้ความร่วมมือส่วนรวมดีมาก (นับถือน้ำใจคนญี่ปุ่นจริงๆ) ที่จังหวัดไซตามะจะมีการเทศกาลร่ายรำโอโดรินี้ต่างเวลากันไปเพื่อให้ทุกคนได้มีส่วนร่วม ช่วงนี้จะได้ยินเสียงกลอง เสียงดนตรีดังกระหึ่ม เสียงคนหนุ่มสาวแสดงออกถึงการมีส่วนร่วมในวันสำคัญของประเพณี ได้ฟังแล้วขนลุกเลยค่ะ ไปดูบรรยากาศเล็กๆ น้อยๆ ของกิจกรรมนี้เลยนะคะ ถือเป็นกิจกรรมแรกที่ได้เข้าร่วมที่นี่ ในภาพจะเป็นเกี้ยวจำลอง ข้างในก็จะมีสิ่งศักดิ์สิทธิที่คนเคารพนับถือกัน ถ้าเป็นบ้านเราก็เปรียบเสมือนพระพุทธรูปและสิ่งที่เคารพนับถือ เอาไว้แห่รอบเมืองเพื่อแสดงความเคารพและความโชคดี บรรยากาศในห้องเรียนและห้องเตรียมพร้อมสำหรับการร่ายรำโอโดริครั้งนี้ สังเกตจะมีนักเรียน และชาวต่างชาติ รวมทั้งคนไทยด้วยค่ะ เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเรียนที่มหาวิทยาลัยไซตามะ ตัวเราเองเป็นแม่บ้านแสนจะธรรมด๊า ธรรมดา ถ่ายภาพหมู่ก่อนจะออกไปสู้ศึก เอ๊ย...ไม่ใช่ ก่อนจะออกไปสำแดงให้รู้ว่าคนไทยก็เป็นหนึ่งในโลกนี้เหมือนกันนะ เสียดายแต่ว่าไม่มีธงชาติไทยอยู่ในขบวนนี้ แว้บถ่ายภาพก่อนไปรวมตัวกันที่จุดนัดพบ เพื่อเตรียมตัวตั้งขบวนการร่ายรำ คนเริ่มเยอะขึ้นแล้วล่ะค่ะ แอบเก็บภาพคุณตำรวจที่คอยรักษาความปลอดภัย ดูแลความสงบเรียบร้อยภายในงาน เด็กนักเรียนชั้นประถมที่ได้ร่วมแสดงการตีกลองในเทศกาลครั้งนี้ด้วย น่าชื่นชมมากค่ะ บรรดาคุณป้า คุณยาย ตั้งขบวนแถวเพื่อเตรียมร่ายรำในขบวนต่อไป ภาพนี้คุณพ่อกับลูกสาวมากันสองคนค่ะ ไม่รู้ว่าคุณแม่มาอยู่ในขบวนรำหรือเปล่า เป็นภาพที่น่ารักมาก ปลูกฝังให้ลูกมีส่วนร่วมในกิจกรรมของส่วนรวมตั้งแต่เด็ก (มือนึงถือเครื่องดื่มลูก อีกมือถือน้ำชาผู้ใหญ่ อิอิ) จากนั้นอีกอาทิตย์นึงต่อมา ที่มินามิอูราว่า ใกล้ๆที่พักก็มีเทศกาลแบบเดียวกันค่ะ แต่ไม่ได้ร่วมขบวนร่ายรำนะคะเก็บแค่ภาพมาฝาก หนุ่มๆ สาวๆ จะมาแสดงพลังและการแสดงออกได้อย่างน่าทึ่งค่ะ ทุกคนทุ่มเลแรงกายและแรงใจในเทศกาลครั้งนี้มาก ทั้งเสียงกลองและเสียงเพลงทำให้สนุกไปด้วย ได้แต่ยืนโยกไปมาไปมา สีหน้าท่าทางของทุกคนบ่งบอกถึงความสุขและความสนุกสาน ส่วนเราคนดูก็มีความสุขไปด้วย เด็กที่มีความสามารถด้านตีกลองก็จะได้แสดงความสามารถเต็มที่ก็งานนี้แหละค่ะ เป็นภาพที่น่ารักอีกภาพนึงค่ะ หลานๆ มาร่ายรำกับคุณยายด้วย (อาจจะเป็นย่าก็ได้นะ) ถ่ายภาพมาเยอะอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ส่วนใหญ่มันไม่ค่อยชัด เพราะได้ยินเสียงกลองเสียงดนตรีก็อดที่จะฟ้อนรำไปกับเขาไม่ได้มือเลยสั่น อิอิอิ สุดท้าย ขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชม Blog นี้ แล้วพบกันไม่ค่ะ ขอบคุณค่ะ
Create Date : 16 กันยายน 2555 |
|
13 comments |
Last Update : 16 กันยายน 2555 3:24:00 น. |
Counter : 1930 Pageviews. |
|
|
|
ภาพสวยงามอีกด้วย