ความสุขจากการให้มันอิ่มใจ ภาคฉอง

p>+++  รายที่เท่าไรแล้วว๊า งงเกิ๊น เอาเป็นว่า รายนี้

สำคัญโพดๆ เพราะไม่มีเค้าไม่มีเรา แหง่มๆ คิกๆๆ

คุงพ่ออิช้านเอง หนุ่มใหญ่หัวใจเหงาๆ อายุอานามก็

ไม่มากมายเท่าไร *** 60 นิดๆ ถือว่ายังหนุ่ม(มั้ง)

ตกพุ่มม่ายมาหลายปี เพราะคุงแม่มีธุระด่วน ..เลย

ต้องไปก่อน แงงงงงงงง  คิดถึงแม่น๊า แงงงงงง

พอๆๆ จะดราม่าไปแว้ว  คุงพ่อก็อยู่คนเดียวอีก

เพราะอิช้าน  ต้องมาทำงานในตัวเมือง

แต่แหม๋ อย่าเพิ่งแช่งชักหักกระดูกกันนะค๊า

***  มีน้องค่ะ น้องสาว แสนซนคนมีตำแหน่ง

อยู่บ้านติดกันค่ะ ดูแลคุงพ่ออยู่ พร้อมพรั่งด้วย

ลิงแสบลองตัว เอ้ย สองคน ที่ทำเอาความดันพ่อแทบ

ทะลัก ทุกเย็นที่กลับจากโรงเรียน เฮ้อ  ตกลงพ่อ

อยู่ดีมีสุขมั้ยเนี่ย(*_*)     

และนี่คือสาเหตุที่ คนสวยต้อง ลงมือทำอาหารอร่อยๆ

มาฝากทุกๆท่านผู้มีอายุ เอ้ย มีพระคุณ แหม๋ แค่เราแวะ

ไปหาก็ดีใจแล้วนะ  เชื่อเหอะน่า ว่างๆจากเดินห้าง ก็

ลองแวะไปหา ญาติ หรือพี่ป้าน้าอา ปู่ย่าตาทวด ลูกหลาน

เหลนโหลน บ้างนะคะ สุขยิ่งกว่าสามีซื้อเพชรให้อีกนะ

(น่าจะจิง เพราะไม่เคยได้ซักที) คิกๆๆ

...............................  และแล้ว

หลังจากเย็นเราต้องกลับรังรักของเรา

แต่เราก็นั่นเจ๋อดูทีวีบ้านน้องซะจนดึก

เกือบห้าทุ่ม จิงๆนั่งรอพ่อแหละ พ่อไปงานศพ

ไม่กลับซะที คงเจอคนรู้จักและโม้กัน

ตามประสา หนุ่มใหญ่หัวใจเหงาๆ

เราเลยรอไม่ไหว เพราะลิงน้อยของเราหลับแว้ว

เลยกลับก่อน แต่..แต่..แต่...++++++

(ทำไปทำไมฟร่ะ คนอ่านอยากถาม)

ระหว่างทางที่กลับ มันก็ดึกอ่ะเนอะ ห้าทุ่ม

บังเอิญเราเจอรถมอเตอร์ไซด์ฮ้างล้มอยู่ข้างทาง

มือและเปลี่ยวพอดู  ...+++  ตกใจซิช้าน

มองไม่เห็นนี่มืดเกิ๊น และไม่มีรถซักคัน

(แล้วทางอื่นไม่มีหรือไงฟร่ะ) เรานะถาม

พี่ชาละวันว่าเอาไง จะลงไปมั้ย (นางเอกนิ)

พี่ชาละวันหันมาสบตาซึ้ง แล้วพูดกับเราด้วย

เสียงอันอ่อนโยนว่า "ลงไปทำบร้าอาไร"

แป่ว..++  " ไม่เห็นรึ(ที่รัก)ว่ามันผิดปกติ

ไม่มีทางแยกซักนิด มอเตอร์ไซด์ล้มแต่มีไฟ

เลี้ยวกระพริบ"  หูยยยยย  ฉลาดมาก สามีช้านนน

เออ ใช่นะ มันแปลกๆ  พี่ชาละวันก็เลย

ยกโทรศัพท์รุ่น ใหม่ล่าสุดออกมา   (รุ่นกะดูกหมา)

กดหาปลายสายทันที (อิเมียเงี่ยหูฟังแบบไม่มีความเห็น)

ที่แท้ โทรแจ้งตำรวจ ว่ามีอุบัติเหตุ แต่มิได้ลงไปดูเพราะ

ทางเปลี่ยวเกิ๊น  พอวางสาย ก็หันมาสบตาอิเมีย

**ด้วยแววตาอ่อนโยน(ตามเคย)แล้วบอกว่า "ถ้าจริงเราก็

ช่วยเค้าได้เท่านี้แหละนะ"  แล้วสอนอิเมียผู้ใสซื้อว่า

"คราวหน้ามีอะไรดูให้ดีๆอย่าจอดรถสุ่มสี่สุ่มห้า" จ้า รับทราบ

โห..แต่ขอชมเลยนะ เราขับรถต่อมาอีกไม่ถึง 5 นาทีนะ

เราสวนกับรถของ มูลนิธิ อะไรเราอ่านไม่ทัน ต้องขอโทษ

จริงๆนะคะ พี่ชาละวันเลยบอก เรากลับไปดูมั้ยเผื่อมีอะไร

พอช่วยได้หรือเป็นคนรู้จัก  โธ่ ถามทำไป กลับรถเลยลูกพี่

ลูกหลับอยู่ไม่เป็นไรจ้า ***+++***

พอไปถึง มีอุบัติเหตุจริงๆค่ะ พี่ชาละวันลงไปดู คนเจ็บ

ถูกปฐมพยายาลเบื้องต้นแล้ว จากมูลนิธิ และกำลังจะ

ไปส่งโรงพยาบาล เค้าเลือดออกที่จมูก แต่รู้สึกตัวนะ

แต่คงเจ็บมากพูดไม่ได้ มากนัก แต่ป่านนี้เค้าคง

ปลอดภัยแล้วล่ะ  เราก็ขับรถกลับรังรักของเรากัน

พร้อมลูกลิงที่หลับอุตุ ในรถ โดยไม่รู้ว่าตัวเอง

ได้ไปไหนมาบ้าง คิกๆๆ 

อย่างน้อยเราช่วยเค้าไม่ได้ในทันทีที่พบ แต่เรา

ก็เชื่อว่า เราคงพอจะช่วยให้เค้าปลอดภัยนะ

.................................................จบ

Create Date : 06 กรกฎาคม 2552		0 comments
Last Update : 6 กรกฎาคม 2552 17:20:43 น.
Counter : 398 Pageviews.
Share Tweet