ชีวิตกับความไม่ได้ตั้งใจ

คงต้องออกตัวก่อนว่าไม่โปรนัก กับอาชีพเสิรมเพิ่มค่านม(ลูก) ที่ทำอยู่

แต่ก็พอจะเป็นแนวทางสำหรับ ผู้ที่มองหางานเล็กๆน้อยๆ ได้บ้างเนอะ

ไอ้ที่ว่านี่น่ะ จะเรียกว่า อาชีพ ก็ถูกเผงเลยละ เพราะว่า ทำทุกวันทั้งวัน

ถ้าไม่เห็นแก่  เงิน ไม่ทำเลยนะเนี่ย คิกๆ  ขอโม้เป็นกระสัยซักนิดนุงก่อนนะ

เดี๋ยวเข้าเรื่องเลย ท่านผู้ชมจะงงเอาได้

เริ่มมาจาก ที่วันๆก็นั่งแชท ไปๆมาๆ ทุกวัน ซื้อของนี่ ถือเป็น ปัจจัยที่ห้าเลย

เพราะช๊อปทุกวัน แหม๋ นั่งอยู่หน้าคอมนี่เนอะ อะไรๆก็น่าซื้อหาไปหมด

เห็นแต่ละเวปแล้ว  สวยงามเกิ๊น สมัยนี้เทคโนโลยีก็สะดวกสบายซะมากมาย

รองรับกับพวกขาช๊อปแบบเราจริงๆๆ (เหมือนทำมาเพื่อเรา) ช๊อปจน สามีเริ่มบ่น

เพราะบางอย่างซื้อมาใช้ได้มั่ง ไม่ได้มั่ง จนวันนุง หมดเงินที่จะซื้อ พอจนปัญญาก็เกิด

เริ่มอยากจะมีเวปสวยๆมั่ง ต๊าย!!!  เพิ่งคิดได้ เริ่มใช้สมองที่มีอยู่น้อยนิด นึกๆๆๆๆๆ

ก็พอจำได้ว่าเคยสมัครไว้นี่นา (พวกมือไม่อยู่เฉยอะไรฟรี สมัครหมด) ก็กลับไปค้นๆๆๆๆ

เมลล์เก่าๆ ต๊ายๆๆเจอค่ะเจอ ทางเข้าเวปฟรีที่สมัครไว้ เอาล่ะซิ มีเวปแล้วจะเอาอะไรมาขาย

ล่ะช้าน มองไปมองมา แหม๋อิช้านก็พวกหนอนหนังสือเหมือนกันนะฮ้า แต่เป็นหนอนบันเทิง

อะไรที่บันเทิงละ แทบเหมา คราวนี้ก็เอามันมาหากินหน่อยดีกว่า เริ่มจากเอาสมบัติเก่าออกมาขาย

หนังสือบันเทิงเริงใจทั้งหลาย เริ่มถ่ายรูป ย่อรูป (ฟามรู้น้อยนิด) ก็ลองเองมาลง ในเวปของเรา

เริ่มลิ้งขายของในทันทีทันใด ต๊าย!! ดวงแม่ค้าเกิด ขายได้วุ้ย มีลูกค้าผู้มีพระคุณมาซื้อ โอ้ยดีใจ

แทบทะลุอกออกมา ครั้งแรกขาดทุนเลยตรู   แงงงงงง  ใครจะไปรู้(ฟร่ะ) ค่าส่งจะแพงเกิ๊น

ไม่ได้ว่าพี่ไปรษณีย์นะค๊า  แต่เป็นฟามเขลาของอิช้านเอง ดีใจไง อยากให้ลูกค้ารายแรกได้ของไวๆ

เค้าจะได้กลับมาซื้ออีก ที่ไหนได้ ค่าหนังสือ 300+ หักค่าส่ง EMS อีก ร้อยฟ่าๆ โอ้วววววว...

ขาดทุนเห็นๆ  ขึ้นรถไปส่งด้วยตัวเองยังถูกกว่านี้เลย นังทุย  เฮ้อ ครั้งแรกย่อมผิดพลาดเป็นธรรมดา

หลังจากนั้นก็ขายได้เรื่อยๆ  เริ่มได้ใจแบบได้ตังทุกวันไง แหม๋ มีเงินโอนเข้ามาทุกวันๆ ใครจะปฎิเสธลง

หนังสือเริ่มหมด เอาล่ะ งานเข้าละซิ ของทำมาหากินเริ่มหมด ทำไงล่ะตรู หาไรมาขายดีฟร่ะ เริ่มท่องเน็ต

อีกครั้ง ไปๆมาๆ ดวงคนจะเป็นแม่ค้า เจอมีคนประกาศขายเสื้อผ้าเด็ก แหม๋ เข้าทาง มีลูกชายพอดี

คิดว่าขายไม่ได้ก็ให้ลูกใส่ เฮ้อ ชีวิตลูกน่าสงสารเกิ๊น เริ่มสั่งมา ก็เอาเงินที่ขายหนังสือแหละมาลงทุน

ไม่กล้าลงทุนมาก แต่โชคเข้าข้างขายได้เป็นเทน้ำเทท่า ไม่รู้ว่า ผ้ามันดีหรือเราขายถูกเกินไปนะ

ช่างมันกำไรนิดหน่อยขายขำๆ เริ่มจากสั่งสินค้ามาเยอะๆขึ้น กลับมานั่งมองว่านี่เราขายได้เยอะขนาดนี้เลยหรอ

(เก่งจริงคนสวย) ลูกค้าเริ่มถามหาอย่างอื่นเพิมเติม เราต้องหาของอื่นมาขายเพิ่ม ก็ขายได้เรื่อยๆ จนไม่รู้ว่ามัน

กลายเป็นอาชีพตอนไหน รู้อีกที ส่งของทุกวัน นั่งหน้าคอมก็เข้าๆออก ๆ เวปโน้นออกเวปนี้ทั้งวัน เข้าไปลงประกาศ

ขายของไง เริ่มมีลูกค้าสอบถามถึงราคาส่ง เพื่อนำมาขายต่อ เริ่มมีการขายส่ง ขายปลีก มีหลายแบบในร้าน(เวป)

พื้นที่เวปฟรีของเราเริ่มไม่พอวุ้ย อยากจะถามว่าทำไมให้น้อยจัง (ของฟรียังจะเรียกร้อง) ตอนนี้สามีผู้แอบมองอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

ก็เริ่มมีบทบาทเพราะ อิเมียเขลาเกิ๊น เรื่องคอมนี่แค่พิมพ์เป็นอย่างเดียว อย่างอื่นกรุณาถามที่ 190088888  คิกๆๆ

อย่ามาถามไม่รับปรึกษาทุกกรณี (เพราะตัวเองก็ร่อแร่จัด) สามีก็จดโดเมน(จริงๆเพิ่งมารู้ตอนที่ทำนี่แหละ)เรียก

ง่ายๆแบบลูกทุ่งก็ จดชื่อเวปนี่แหละ แหม๋ เรียกซะหรู คือเรามีเวปเป็นของตนเองแว้ว (ไม่ธรรมดานะเคอะ)

เวปของเรา ก็คิดชื่อเวปด้วยสมองอันน้อยนิดที่เหลืออยู่ติดหัว ใช้ว่า www.prempolo.com  ก็ขายเสื้อโปโลนี่ยะ

จะไปชื่อ กุงเกงลิงที่หนายยยย  ส่วนเปรมก็ยืมลูกชายมา คิกๆๆ  หากินกันแถวนี้แหละค่ะ เพระ เวปฟรีของอิช้าน

ชื่อ บ้านเปรมจอมป่วนค๊า เลยอยากให้มันคล้ายๆเดิม ส่วนโปโล ก็เป็นชื่อเสื้อค๊า เผื่อใครเข้ากูเกิ้ลหาคำว่า โปโล จะได้

มีเวปของอิช้านแหลมออกมามั่ง เป็นไงคะ คิดไกลมั้ย (สามีคิดนะคะ) ลำพังด้วยกำลังสมองมดของอิช้านไม่ได้แบบหนี้หรอกค่ะ

พอมาถึงทำเวป สามีก็ทำให้ เพราะเกรงว่าถ้าทำเอง คงเสร็จประมาณ ปลายปีหน้า หรือปีโนนนนนน เลยทำให้ เอาแบบ

ใช้งานได้ ไม่เน้นสวย เพระสามีหัวทางศิลป์ดับค่ะ เค้าให้ค่อยๆทำเอง จะได้เป็น (คงอยากเพิ่มรอยหยักให้อิเมีย)

ตอนนี้ก็ทำเต็มตัวค่ะ ทั้งขายปลีกขายส่ง  เดี๋ยวเอาตัวอย่างมาให้ดูนะเคอะ ว่าเสื้ออิช้าน งามแงะขนาดไหน

ถ้าอยากทักทายแวะไปที่ www.prempolo.com  หรือ  //www.malee-29.pantown.com/

ได้นะจ๊ะ ยินดีจ้า แม่ค้าชอบโม้คุยได้ทั้งวัน จ้า

Create Date : 27 มิถุนายน 2552		4 comments
Last Update : 27 มิถุนายน 2552 15:01:54 น.
Counter : 1136 Pageviews.
Share Tweet