มิถุนายน 2554

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
20 มิถุนายน 2554
Short Fic : Top Secret II
ที่มาที่ไปของฟิคตอนนี้....ก็ต่อจากฟิคสั้นตอนที่แล้วที่อุตส่าห์รักษาระดับจบแบบคลีนๆแต่คนอ่านบิ้วท์ให้ต่อกันเหลือเกิน…..ไอ้เราก็บ้าจี้ต่อก็ด้ายยยย แต่ว่า เอิ่ม....รักษาความคลีนไม่ได้แล้วนะคะ เนื้อเรื่องมันพาไป เพราะฉะนั้นหากใครรับไม่ได้กรุณาปิดบล็อคหน้านี้ไปเลยนะคะ



คำเตือน : ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลใดก็ตามในชีวิตจริง ขอความร่วมมือห้ามนำไปเผยแพร่นอกบล็อคนี้ให้เกิดความเสียหายแก่ผู้แต่งหรือบุคคลอื่นนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^
************************************************

Top Secret II


ริมฝีปากหยักบางที่ร้อนผ่าวประทับลงบนกลีบปากอิ่มสีแดงสวยอีกครั้ง.....สัมผัส คลุกเคล้า บดเบียดเข้าหากัน…..ครั้งแล้วครั้งเล่าไม่รู้จักพอ
ยิ่งได้รับ....ยิ่งเรียกร้อง.....ความต้องการที่ไม่มีที่สิ้นสุด.....

มันเริ่มต้นตั้งแต่จุมพิตแรกบนโซฟา....หวานจนทำให้ลืมรสชาติของผลเชอรี่ในปาก แต่จูบที่หอมหวานนั้นกลับเป็นตัวจุดอารมณ์ความรู้สึกบางอย่างให้ก่อเกิดขึ้นมา....และเมื่อเกิดขึ้นแล้วมันก็ยากที่จะหยุด
......หรือที่จริงไม่อยากหยุด......

ดวงตาเรียวสีนิลที่มองสบมาก็เช่นกัน.....เขามองเห็นประกายความปรารถนาในนัยน์ตาคู่นั้นได้อย่างชัดเจน ยามเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าเอื้อนเอ่ยปาก
“....คืนนี้ค้างกับพี่นะ”

……………………………….
……………………….
………………..
…………
……

.......ให้ค่ำคืนนี้เป็นคืนแห่งฝัน เก็บเหตุผลโยนมันทิ้งไป
จะอยู่กับฉันทั้งคืนได้ไหม อย่าปล่อยให้เวลาผ่านพ้นไป
จากกันตอนนี้ก็คงเสียดาย
ฉันแค่ต้องการให้คืนนี้มีเรื่องที่สวยงาม........



รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อแผ่นหลังสัมผัสได้ถึงความหนานุ่มของเตียงนอนหลังใหญ่ เด็กหนุ่มปรือตามองร่างที่คร่อมทับอยู่เบื้องบน ใบหน้าหล่อคมคายยังคลอเคลียอยู่ไม่ห่างใบหน้าหวาน เรียวปากร้อนพรมจูบไปทั่วองค์ประกอบของดวงหน้า....หน้าผากมน เปลือกตาบาง สันจมูกโด่งสวย แก้มขาวใส ปลายคางเล็ก และก็ลากวนกลับมาประกบที่ริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง

“พี่โอ.....อืมมม...” เสียงครางเปล่งออกมาเมื่อริมฝีปากที่แดงช้ำถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าลงซุกไซร้ซอกคอขาวแทน กลิ่นหอมแป้งเด็กอ่อนๆแต่กลับช่างเย้ายวนใจเหลือเกิน จนอดไม่ได้ที่จะฝังรอยประทับฝากไว้ให้เป็นสีแดงตัดกับผิวขาวเนียนของเด็กหนุ่ม
“อื้อ....พี่โอ อย่าสิครับ” ร้องประท้วงเสียงแผ่วเบา
“.....ไม่ได้เหรอ”
“ก็ตรงนั้นมันเป็นรอยแล้วเห็นชัด เดี๋ยวใครถามฟลุคจะว่าไง”
“หึ หึ ก็บอกว่าโดนยุงกัด”
“เขาคงเชื่อตายแหละ....แล้วถ้าฟลุคโดนยุงกัดเยอะขนาดนี้คงเป็นไข้เลือดออกไปแล้ว”
“ช่วยไม่ได้ก็ฟลุค ‘น่าฟัด’ นี่นา”
“บ้า!!” ใบหน้าหวานแดงซ่านกับสายตาหวานซึ้งที่ชายหนุ่มส่งมาให้ เจอสายตานี้ทีไรแทบละลายเป็นขี้ผึ้งโดนไฟลนทุกที

ฝ่ามือหนาถือวิสาสะสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดตัวบางของฟลุค ลูบไล้เนินอกนุ่มเรียบลื่นไปมาอย่างคุ้นเคยมือ
“แต่ถ้าตรงนี้....ได้ใช่ไหมครับ” คำถามที่ไม่ต้องการรอคำตอบ.....เสื้อยืดตัวเก่งถูกถกเลิกขึ้น ใบหน้าหล่อเลื่อนลงประทับจูบบนแผ่นอกขาวเนียนล่อตา ขบเม้ม ดูดดึงจนเป็นรอยเปื้อนแดงเล็กๆไปทั่วราวกับทำการตีตราจับจองร่างกายนี้ไว้ เป้าหมายต่อไปคือเม็ดทับทิมสีสดสวยที่วางประดับอยู่บนอกแบนราบ แค่ชายหนุ่มใช้นิ้วมือบีบคลึงเบาๆยอดอกสีหวานเหมือนลูกกวาดก็ชูชันสู้มือเสียแล้ว ริมฝีปากซุกซนก้มลงลากปลายลิ้นหยอกล้อกับสิ่งที่น่าลิ้มลองตรงหน้าช้าๆก่อนจะกลืนกินหายเข้าไปในโพรงปาก

“อ๊ะ! อื้อ~ พี่โอ....” แผ่นอกแอ่นยกเข้าหาสัมผัสที่รัญจวนใจจนหลังเนียนลอยสูงจากความนุ่มของเตียง สองมือเรียวขยุ้มเส้นผมสีดำขลับของผู้ที่กำลังกระทำการอุกอาจกับร่างกายของเขา กดศีรษะได้รูปนั้นให้มอบสัมผัสวาบหวามนี้แนบชิดยิ่งขึ้น
กางเกงขาสั้นที่สวมใส่อีกทั้งชั้นในถูกมือดีเกี่ยวรั้งจนหลุดออกจากตัวเมื่อไรเด็กหนุ่มก็ไม่ทันรู้ตัว รับรู้ได้แต่ความอบอุ่นจากมือใหญ่ที่กำลังลูบไล้ผิวกายทั่วเรือนร่างของเขาอย่างกับเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ....จากขาเรียวขาวขึ้นมาถึงสะโพกกลมกลึง จนมาหยุดให้ความสนใจกับส่วนอ่อนไหวเป็นพิเศษ กอบกุมแก่นกายที่น่ารักน่าใคร่นั้นไว้ในอุ้งมือ ปลายนิ้วเคล้นคลึงปลุกเร้าอารมณ์ของหนุ่มน้อยให้ทะยานสูงขึ้น ขณะที่ปากเรียวบางยังทำหน้าที่ปรนเปรอยอดอกเล็กๆทั้งสองข้างอย่างต่อเนื่อง

“อ่า....อื้อออ....” เจ้าของร่างขาวนวลครางกระเส่าเมื่อชายหนุ่มเพิ่มน้ำหนักมือในการสัมผัสส่วนที่ควรหวงแหนของเขา จังหวะมือที่ขยับกระชั้นถี่ขึ้นสร้างความเสียวซ่านได้ดีเหลือเกิน

เสียงหอบหนักราวคนจะขาดใจเป็นไปตามจังหวะการปลุกเร้าของฝ่ามือใหญ่ที่ครอบครองตัวตนทั้งมวลของเด็กหนุ่มไว้ ผู้คุมเกมเพ่งมองดวงหน้าที่ดูทรมานระคนสุขสมของคนหน้าหวานด้วยความพึงพอใจ เขาชอบสีหน้า....ชอบเสียงครวญครางและพร่ำเรียกชื่อของเขาที่แหบพร่าแต่ฟังหวานหูของเด็กหนุ่มเมื่อยามแสดงบทรักต่อกันอย่างเช่นในตอนนี้ที่สุด.....

“พะ...พี่โอ...อ๊า.....”

สะโพกกลมกลึงกระตุกเกร็งเมื่อถูกมือของชายหนุ่มฉุดดึงให้ทะยานถึงจุดสูงสุดแห่งอารมณ์......สายธารอุ่นสีน้ำนมถูกปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือใหญ่

“แฮ่ก..แฮ่ก...” ร่างขาวเนียนนอนทอดกายระทดระทวยอย่างอ่อนแรง ดวงตาหวานฉ่ำหรี่ลงจ้องมองผู้ที่สร้างความรัญจวนใจให้เมื่อครู่ที่กำลังจัดแจงปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออก มือเรียวสวยจึงเอื้อมขึ้นไปช่วยปลดกระดุมเสื้อนอนตัวบางของชายหนุ่มให้ รอยยิ้มยั่วเย้าถูกส่งให้ร่างเบื้องบน

"”หึหึ....ฟลุค....อย่ามายิ้มยั่วพี่อย่างนี้นะ.....เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน” สายตาคมกล้าที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาจดจ้องใบหน้าอ่อนใส แต่โดยไม่คาดคิดเด็กหนุ่มกลับยกสองแขนเรียวขึ้นโอบรอบคอเขา ดึงรั้งให้ร่างแกร่งลงมาแนบชิดเสียเอง ริมฝีปากอิ่มที่โดนบดเบียดจนแดงช้ำกระซิบเสียงเซ็กซี่ข้างใบหูของคนหน้าคม
“....แล้วกลัวที่ไหนล่ะครับ....”

สิ้นเสียงนั้นก็ราวกับน้ำมันที่ราดรดลงบนเปลวเพลิง....โหมพัดให้ไฟพิศวาสลุกโชนขึ้นอย่างยากจะหยุดยั้ง....เรียวปากร้อนบดขยี้กับริมฝีปากอ่อนนุ่มอย่างหนักราวกับจะลงโทษที่กล่าวถ้อยคำท้าทายเขาเมื่อครู่ ชายหนุ่มขบเม้มกลีบปากอิ่มเรียกร้องขอรุกล้ำเข้าไปภายในพื้นที่ส่วนตัวซึ่งเจ้าของก็ยอมเผยอริมฝีปากออกต้อนรับอย่างเต็มใจ.....ลิ้นอุ่นชื้นไล่ต้อนลิ้นเล็กไปมา ตวัดพันเกี่ยวคลุกเคล้าแทบเป็นหนึ่งเดียวกัน ก่อนจะดูดดึงเชื้อเชิญเข้าสู่โพรงปากของตัวเองบ้าง....จูบที่ลึกซึ้ง ร้อนแรงและยาวนานกว่าครั้งไหนๆที่ผ่านมา

“อืมมมม...” เด็กหนุ่มเปล่งเสียงครางอยู่ในลำคอ รู้สึกถึงมืออุ่นที่ลูบไล้อยู่ที่บั้นท้ายของเขา ก่อนที่เรียวนิ้วของคนบนร่างจะค่อยๆล่วงล้ำเข้ามาในกาย นิ้วเรียวยาวควานสอดลึกในช่องทางอ่อนนุ่มก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆ....และเพิ่มจำนวนจากหนึ่ง เป็นสองและสาม….พร้อมกับจังหวะที่เร่งเร้าขึ้น....จนสะโพกสวยบิดเร่า ทานทนต่อการทรมานที่แสนหวานนี้ต่อไปไม่ไหว......
“อ๊ะ...อา....พอแล้ว...ไม่เอานิ้ว....”
“แล้วฟลุคต้องการอะไรล่ะครับ...หืม?...” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบแหบพร่าถามอยู่คลอเคลียริมใบหูเล็ก
“พี่โอก็รู้อยู่แล้ว....อย่าแกล้งกันสิ....อ่า...”
“พี่อยากให้เราพูดนี่....ไหนบอกสิ....” สายตาแวววับที่มีประกายความเจ้าเล่ห์อย่างปิดไม่มิดของชายหนุ่มทำให้หนุ่มน้อยทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ ดูสิ...ขนาดเวลาเข้าด้ายเข้าเข็มยังหาเรื่องแกล้งเขาอีก โรคจิตรึไงเนี่ย!.....แต่การปลุกเร้าในช่องทางข้างหลังก็ช่างสร้างความเสียวสะท้านจนทนทรมานต่อไปไม่ไหว ในที่สุดคนหน้าหวานก็ต้องยอมละทิ้งความกระดากอายเอ่ยปากร้องขอ....
“ฮึก.....ต้องการ.....ต้องการพี่....เร็วสิครับ”
“หึหึ ดีมาก....เด็กดี....” จูบแก้มนุ่มฟอดใหญ่เป็นรางวัลให้ในความน่ารักของเด็กหนุ่ม รอยยิ้มโชว์เขี้ยวเสน่ห์ปรากฎขึ้นบนใบหน้าคมคายเมื่อได้รับการตอบสนองสมใจ

สะโพกมนถูกมือใหญ่ประคองยกสูงขึ้น ความแข็งขืนของนิ้วมือถูกแทนที่ด้วยส่วนที่สร้างความคับแน่นและเร่าร้อนยิ่งกว่า......ร่างเล็กบิดเร่า....ความอึดอัดและความรู้สึกตึงร้าวราวกับร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆทำให้เกิดหยดน้ำใสๆปริ่มที่ปลายหางตาคู่งาม ใบหน้าสวยแหงนเงยสะบัดไปมาบนหมอนจนผมเผ้ากระจาย ผู้มีประสบการณ์มากกว่าต้องโน้มหน้าลงประกบปิดริมฝีปากอ่อนนุ่มเพื่อปลอบประโลม เด็กหนุ่มตอบรับจูบนั้นอย่างดูดดื่ม สองแขนเรียวเอื้อมโอบกระชับเรือนกายเบื้องบนให้แนบชิดลงมามากขึ้น....ฝ่ามือหนาลูบไล้นวดเคล้นต้นขาขาวนวลเพื่อให้ผ่อนคลายความเกร็ง อาศัยช่วงที่คนใต้ร่างกำลังเคลิบเคลิ้มกับรสหอมหวานของจุมพิต ดันแก่นกายแทรกลึกเข้าช่องทางรักที่ร้อนระอุจนสุดทาง

“อื้ออออ......” เสียงครวญครางดังอยู่แค่ในโพรงปากเมื่อกลีบปากอิ่มยังไม่ได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มต้องขบกรามแน่นทนต่อการตอดรัดภายในกายของร่างที่แสนหอมหวานนี้ที่ทำให้ส่วนอ่อนไหวของเขาปวดหนึบไปหมด.....สะโพกแกร่งเริ่มขยับอย่างเนิบช้าแต่ทว่าหนักหน่วงในทุกครั้งที่เคลื่อนไหว.....ก่อนจะค่อยๆไต่ระดับความเร็วขึ้นเรื่อยๆตามแรงปรารถนาที่พลุ่งพล่านอยู่ในกาย

“อ่า.....อ๊า.....” ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วร่าง สะโพกสวยโยกไหวสอดประสานรับกับจังหวะที่เจ้าของใบหน้าคมชักนำ เร่งเร้า....รุนแรง.....มากขึ้นทุกที.....เด็กหนุ่มแทบสำลักกับความหฤหรรษ์จากบทรักเร่าร้อนที่ยังไม่มีทีท่าจะสิ้นสุด......

เนินอกขาวเนียนถูกริมฝีปากร้อนดูดเม้มตีตราประทับซ้ำลงรอยเดิมครั้งแล้วครั้งเล่าจนเป็นรอยแดงเข้มเด่นชัดตัดกับสีผิวขาวสะอาด ก่อนที่จะไถลริมฝีปากซุกซนไปที่ยอดอกชูชัน ฟันซี่เล็กขบกัดตุ่มไตชมพูสวยเบาๆ ปรนเปรอความสุขสมให้คนใต้ร่างอารมณ์กระเจิดกระเจิงมากขึ้นด้วยการปลุกเร้าทั้งช่วงบนและช่วงล่างไปพร้อมกัน

สะโพกกลมกลึงส่ายไปมาอย่างเย้ายวนราวกับเรียกร้องการสอดประสานที่รุนแรงยิ่งขึ้น....ชายหนุ่มเร่งเร้าจังหวะโถมกายกระแทกกระทั้นอย่างถี่รัวจนเจ้าของเรือนร่างสวยงามครวญครางแทบไม่เป็นภาษา มือน้อยตะปบบนแผ่นหลังกว้าง ปลายนิ้วจิกแน่นก่อนจะครูดลงฝากรอยเล็บเป็นแนวยาวบนผิวกายสีแทนเพื่อระบายอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงเกินจะสะกดกลั้นไว้ได้

พายุรักโหมกระหน่ำด้วยแรงปรารถนาในกันและกันจนดำเนินไปถึงสุดปลายทาง....ร่างเล็กกระตุกเกร็งปลดปล่อยหยาดหยดแห่งความใคร่ออกมาเปรอะเปื้อนหน้าท้องขาวของตัวเองรวมทั้งกล้ามท้องแกร่งของอีกร่าง.....โดยที่ชายหนุ่มก็ปลอดปล่อยความอบอุ่นแผ่ซ่านภายในช่องทางรักของเขาออกมาในเวลาไล่เลี่ยกัน......


ห้องทั้งห้องพลันกลับเงียบสงบลงหลังพายุรักผ่านพ้น....มีเพียงเสียงหอบหายใจของคนสองคนที่ดังแข่งกับเสียงเครื่องปรับอากาศชั้นดีภายในห้องนอน ชายหนุ่มทิ้งน้ำหนักตัวลงบนร่างเล็กที่เพิ่งมอบความสุขสมอิ่มเอมในรสรักให้เมื่อครู่ ใบหน้าคมเข้มซุกซบที่ซอกคอชื้นเหงื่อ สูดกลิ่นกายที่เขาชอบนักชอบหนา ยิ่งยามเมื่อเพิ่งเสร็จจากการบรรเลงเพลงรักเช่นนี้กลิ่นฟีโรโมนของเด็กหนุ่มยิ่งเร้าอารมณ์เข้าไปใหญ่.....‘เจ้าตัวดีของเขา....เซ็กซี่เป็นบ้า’ .....ชายหนุ่มกดเขี้ยวแหลมซี่เล็กๆลงบนต้นคอขาวนั้นอย่างหมั่นเขี้ยว
“อื้อ!....อย่ากัดสิ เดี๋ยวมันเป็นรอย” ฟลุคร้องประท้วงเมื่อรู้สึกถึงแรงขบจากซี่ฟันของชายหนุ่ม
“หึหึ รอยน่ะมีทั่วตัวแล้ว เพิ่มอีกสักรอยคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง” ตอบกลับอย่างไม่สะทนสะท้าน สายตาคมที่มองสบมาอยู่ในระยะประชิดคู่นั้นมีประกายหยอกล้ออยู่ในแววตาชัดเจน
“โรคจิตป่าวเนี่ย! ยิ่งห้ามก็ยิ่งทำ!” กำปั้นน้อยๆทุบเข้าที่อกหนา
“ก็ขาวๆอวบๆแบบนี้มันน่าหมั่นเขี้ยวนี่ครับ”
“ฮึ้ยยย~....ลงไปได้แล้ว หนักกกก!!” ร่างเล็กเริ่มขยับตัวยุกยิก ยกสองมือเรียวดันไหล่แข็งแรงให้ออกห่างตัว
“หนักเหรอ? แล้วทีเมื่อกี้ไม่เห็นบ่นสักแอะ....เอาแต่ร้อง....”
“พี่โอ!!!” ฟลุคร้องปรี๊ดเสียงแหลมสูง แก้มใสเป็นสีชมพูระเรื่อนั้นไม่รู้ว่ามาจากอาการโมโหหรือเขินจัดมากกว่ากัน
“คร๊าบบบ....เรียกทำไม? อีกรอบเหรอ?” คนนี้ก็ยังยียวนกลั่นแกล้งไม่เลิก
“บ้า!! ไม่เอาแล้ว เหนื่อยจะแย่”
“ฮ่าๆๆๆ” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเคลื่อนกายออกจากร่างนุ่มนวลน่ากอดมานอนแผ่อยู่ข้างๆ เปลือกตาบางค่อยๆปิดลง รอยยิ้มเล็กๆด้วยความอิ่มเอมใจระบายบนใบหน้าหล่อ....ทิ้งให้ห้องทั้งห้องกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

เด็กหนุ่มผงกศีรษะมองคนข้างกายที่กำลังหลับตาสนิทและพ่นลมหายใจสม่ำเสมอ....หลับแล้วเหรอ ฮึ! พอสบายตัวก็หลับง่ายเชียวนะ....ร่างเล็กพลิกตัวนอนคว่ำท้าวคาง....จดจ้องดวงหน้าหล่อคมเข้มของพี่ชายสุดที่รัก....พี่โอดูอ่อนเยาว์สดใสกว่าอายุจริงมาก....สีหน้าผ่อนคลายดูมีความสุขแบบนั้นทำให้เด็กหนุ่มเผลอยิ้มตาม....รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อยู่กับผู้ชายคนนี้

ฟลุคเขยิบเข้าไปชิดใกล้คนข้างตัวมากขึ้น เอียงวางศีรษะทุยสวยซบบนบ่ากว้าง ยกเรียวแขนขึ้นโอบกอดชายหนุ่มไว้ราวกับกำลังต้องการไออุ่นจากคนคนนี้ แต่แล้วอยู่ๆก็กลับได้รับความอบอุ่นจากฝ่ามือใหญ่ของคนที่คิดว่าหลับไปแล้วลูบลงบนกลุ่มผมนุ่มของเขาพร้อมกับเสียงทุ้มที่เอ่ยถามขึ้นมาอย่างอ่อนโยน
“อ้อนพี่แบบนี้อยากได้อะไรอีกล่ะ หืม?...”
“เปล่าสักหน่อย....ฟลุคแค่รู้สึกหนาว....อยากให้พี่โอ ‘กอด’เท่านั้นเอง” ขยับศีรษะอิงแนบชิดเข้าหาชายหนุ่มมากขึ้น เสียงใสเปล่งออกมาแผ่วเบาแต่ก็ดังพอให้ได้ยิน เรียกรอยยิ้มกว้างจากชายหนุ่มได้อีกครั้ง ‘น้องมันน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ’….

ชายหนุ่มยกแขนทั้งสองข้างขึ้นโอบกอดร่างนุ่มนิ่มที่ซุกซบเขาอยู่ ไล้ฝ่ามือสัมผัสแผ่นหลังเปล่าเปลือยที่นวลเนียนอย่างทนุถนอม
“อย่างนี้หายหนาวขึ้นไหม?”
“อืม ขอบคุณครับ” เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มพรายให้คนมอบความอบอุ่นกับเขา ซึ่งอนุชิตลงความเห็นในใจว่าเป็นรอยยิ้มที่สวยตรึงตาตรึงใจที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา สะกดสายตาให้จับจ้องอยู่อย่างนั้น......

ใบหน้าหวานเลื่อนเข้ามาใกล้จนรับรู้ลมหายใจอุ่น ริมฝีปากสีแดงอิ่มจรดประทับบนแก้มเรียวและลากสัมผัสลงมาที่ปลายคางสาก.....บางเบาราวกับปีกผีเสื้อบินโฉบ แต่กระจ่างชัดในความรู้สึกของชายหนุ่มเหลือเกิน.....สัมผัสที่อ่อนหวานเสมือนกำลังได้รับคำบอกรักจากเด็กหนุ่ม

น้อยครั้งที่จะได้ยินฟลุคบอกรัก.....น้อยพอๆกับการเอื้อนเอ่ยคำรักจากปากเขา.....
เพราะเป็นผู้ชายเหมือนกัน อาจดูแปลกประปลาดหากพูดจากันด้วยคำหวานพร่ำเพรื่อ....
เพราะความสัมพันธ์ลับๆที่ไม่อาจเปิดเผย ทำให้การแสดงออกภายนอกอย่างเปิดเผยดูจะเป็นเรื่องที่ไม่สมควร.....
แต่แค่การกระทำและสายตาที่สื่อความรู้สึกถึงกันยามสบประสานมาก็เพียงพอที่จะทำให้อีกฝ่ายรับรู้ว่าต่างเป็น “คนสำคัญ” ของกันและกัน.....
เขาเชื่อว่าการกระทำแสดงความจริงใจและสำคัญกว่าคำพูดใดๆที่สุดแต่จะเสกสรรปั้นแต่งให้สวยหรู
แต่ยังไงวันนี้.....ขอพูดหน่อยแล้วกัน.....

“พี่รักเรานะ” ชายหนุ่มเห็นประกายแวววาวและสั่นระริกในดวงตากลมโตคู่สวยที่จ้องมองมาที่เขา....ตื้นตันและดีใจ.....จนปิดไม่มิด

.....“ฟลุคก็รักพี่โอครับ”......

.
.
ใครอาจจะไม่เข้าใจ ว่าความสัมพันธ์ของเรา
นั้นมันเป็นเช่นไร และใครอาจจะเข้าใจผิด
และคงคิดไป และคงเข้าใจตามที่เห็น

คงมีเพียงเราสองคน
ท่ามกลางหมู่ดาวมากมาย ที่รู้กันในใจ
มันจำเป็นด้วยหรือ ที่ต้องอยู่ในกฎเกณฑ์
ที่ใครบางคนกำหนด ว่ารักเป็นอย่างไร

ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน
ไม่อาจหาคำคำไหน มาเพื่ออธิบาย
ไม่ต้องรักเหมือนคนรัก ก็สุขหัวใจ
เพียงแค่เราเข้าใจ ก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้

เราอาจจะแยกกันอยู่
ไม่นอนด้วยกันทุกคืนทุกวันอย่างคู่ใคร
อย่างน้อยมีเธอที่เข้าใจ
แม้จะไม่มีผู้ใดเข้าใจ ความรักนี้

คงมีเพียงเราสองคน
ท่ามกลางหมู่ดาวมากมาย ที่รู้กันในใจ
มันจำเป็นด้วยหรือ ที่ต้องอยู่ในกฎเกณฑ์
ที่ใครบางคนกำหนด ว่ารักเป็นอย่างไร

ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน
ไม่อาจหาคำคำไหน มาเพื่ออธิบาย
ไม่ต้องรักเหมือนคนรัก ก็สุขหัวใจ
เพียงแค่เราเข้าใจ ก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้



…………………………
.…………………..
……………
……

OFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOF

The End

เหมือนขุดคลุมฝังตัวเอง -*- ....เพราะด้วยอารมณ์ชั่ววูบที่อยากสนอง need ตัวเองแท้ๆเชียว เลยแต่งฟิคน่ารักของพี่น้องคู่นี้ขึ้นมา แล้วจากฟิคกุ๊กกิ๊กธรรมดาก็กลายเป็นออกแนวติดเรท เพราะคนอ่านรีเควสให้ต่อ แล้วไง....แทบตายค่ะกับตอนต่อนี้ เกือบจบไม่ลงในที่สุดต้องเอาเพลงเข้ามาช่วยจบแบบถูไถไป วะฮ่ะฮ่าฮ่า!!!

สุดท้ายนี้.....อยากบอกว่าฟิคตอนนี้แต่งออกมายากจริงๆ เพราะไม่ชำนาญในการแต่งบทเลิฟซีนเท่าไร และพยายามกลั่นกรองคำที่จะไม่ดูแรงเกินไปด้วยจึงคิดจนสมองแทบฝ่อ เหอๆ เพราะงั้น.....ขอกำลังใจและคำติชมจากทุกท่านด้วยนะคะ



Create Date : 20 มิถุนายน 2554
Last Update : 21 มิถุนายน 2554 17:28:32 น.
Counter : 2996 Pageviews.

26 comments
  
เฮือกกกก

ขอตัวไปกินยาลม ดมยาหม่องก่อนนะ

ร้อนแรงมว๊ากกก

แต่ก็หวานนนนนน ยิ่งกว่าน้ำเชื่อมอีก

การเขียนฉากอย่างว่า มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย แต่ก็เก่งมากที่เขียนออกมาได้ค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

รอตอนต่อไปเน๊อ

^_^
โดย: พี่ hunny (hunnylovelaruku ) วันที่: 20 มิถุนายน 2554 เวลา:18:58:14 น.
  
เขียนเอนซีเก่งมว๊ากกกกกก หวานนนนนนนนนนนน คำก็สละสลวย

แล้วก็ร้อนแรงอีกต่างหาก


โฮกกกกกกกก
โดย: ปุยหมาม่วง วันที่: 20 มิถุนายน 2554 เวลา:22:40:43 น.
  
ขอเลือด ขอออกซีเจน ด่วนที่สุดเลยค่ะ เอ็นซีร้อยอัพเลยค่ะพี่ลูกหว้า ไม่ไหวแล้วค่ะ
โดย: Hikari Bass วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:18:26:29 น.
  
โฮกกกกกกกมากค่ะน้องลูกหว้า......
ไม่ผิดหวังเลยค่ะสมกับที่รอคอย555555
ปาดน้ำลายเช็ดน้ำหมากกันแทบไม่ทัน....
อ่านไปจิกหมอนไปอ่านไปหลายรอบถึงจะมีแรงเมนท์
(บ่งบอกความหื่นกันเลยทีเดียวกร๊ากกก)
ขอบคุณนะคะที่แต่งฟิคนี้มาเพื่อสนองนี๊ดตามคำขอ
อยากบอกว่าชอบมาก...แต่อ่านแล้วก็อยากอ่านตอนต่อไปอีก
ความต้องการไมสิ้นสุดกันจริงๆ55555
อินเนอร์มาเมื่อไหร่ก็มาแต่งต่อนะคะ

"^^____^^"
โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.49.146 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:18:37:38 น.
  
อยากจะบ้าตายกับตัวเองจริงๆ ค่ะ อย่างกับตัวเองเป็นโต๊ะ เป็นเตียง เป็นอากาศร่วมใช้อากาศกับสองคนนี้จริงๆ ... เขียนเก่งมากๆ เลย ตอนอ่านแบบว่าหายใจไม่ทั่วท้องกันเลยทีเดียว บรรยายบรรตาได้เก่งมากๆ เลยค่ะ ... ชอบค่ะ ชอบมากๆ ด้วย ^^
โดย: แค่หนึ่งนาทีที่มีเธออยู่ตรงนี้ IP: 180.210.216.74 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:18:41:57 น.
  
โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

เขียนได้ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
เห็นภาพเป็นฉากๆ ^^

ปล.1ติดตามต่อจากตอนที่แล้ว คิดว่าจะจบที่ เฟิร์สคิส แต่ๆๆๆ ในที่สุดเค้าก้เป็นของกันและกัน กรี๊ดดดดดดดดดดดด มีความสุข~~~~~~~
โดย: ซุ่ม IP: 202.29.58.215 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:18:49:03 น.
  
ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เขียนดีมากๆด้วย เป็นกำลังใจให้นะคะพี่หว้า

กว่าจะอ่านจบ ต้องอ่านช้าๆ ให้ฟิคได้ซึมซับเข้ามา
เขียนได้ละเอียด บรรยายได้สุดๆไปเลย
และยังมีความหวานสอดแทรกอยู่ในความร้อนแรงด้วย
ขอบคุณนะคะ จะติดตามต่อๆไปค่ะ
โดย: โบ IP: 58.9.161.203 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:20:06:27 น.
  
เริ่มต้นด้วย ยั่วเย้า ... เซ็กซี่ ... เร่าร้อน ..

ตบท้ายที่ หวาน... อิ่มเอม.. และ ให้ความรู้สึกรัก


อ่านแล้วเขิน และมีความสุขมากค่ะ เยี่ยม !!!

โดย: จา IP: 202.91.19.206 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:22:12:54 น.
  
ใช้คำได้สวย อ่านแล้วเคลิ้มตามไปด้วยจินตนาการบรรเจิด อ่านแล้วรู้สึกเขินไปด้วย ใบหน้า พี่โอ น้องฟลุค ลอยมาเลย ครบรสจริงๆ
ขอบคุณจิงๆคะ
โดย: love IP: 125.25.227.197 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:22:41:45 น.
  
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย เอ็นซีถึงใจสมกับการรอคอย ทั้งหวานทั้งร้อนแรงในเวลาเดียวกัน คนอ่านจะหมดลม คร่อก!!!

ขอบคุณน้องลูกหว้ามากๆๆๆๆๆๆนะคะ
โดย: หนึ่งในสาวก IP: 49.48.203.156 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:23:54:52 น.
  
แต่ง nc ได้ดีมากคะ ใช้ภาษาได้เยี่ยม
อ่านแล้วได้แต่ยิ้ม มีความสุขไป กะ of จริงๆ
ขอบคุณสำหรับฟิคหวานปนเร้าร้อน ของof
มาต่ออีกนะคะ จะรอตอนต่อไปค่ะ
โดย: pinchadee IP: 115.87.222.8 วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:0:05:09 น.
  
เขิลลลลลมาก ภาษาสวย จบดีซึ้ง ต่อด้วยเพลงยิ่งซึ้ง
โดย: นินจาเงา IP: 49.237.247.110 วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:1:12:42 น.
  
โฮก กระจาย เสน่ห์ เร่าร้อน เหลือหลาย ตบท้ายด้วย "คำรักซึ้งๆ" ของพี่ น้อง คนคู่ เต็มอิ่ม สุดๆ ขอบคุณมากมาย ค่ะ writer ^__^".
โดย: lek^lek. IP: 223.204.9.191 วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:4:37:14 น.
  

อิอิอิ...นานๆๆมาเม้นท์ของลูกหว้าสักที ^^ แต่ว่าตามอ่านทุกตอนเลยน้า เขียนดีจัง อ่านแล้วอบอุ่นมากเลย ชอบอะ อยากมีความรักแบบนี้บ้างจัง 555+ ชอบตอนจบที่เป็นเพลงด้วย ชอบอ่ะ ชอบ (^___^) จะรอฟิคน่ารักน่ารักแบบนี้อีกน้า


โดย: JEW IP: 202.176.81.15 วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:14:04:39 น.
  
น่ารัก อบอุ่น ^^
ซาบซึ่งในความรักของเค้าสองคนที่สุด
ไม่หวานเกินไป .. แบบว่าพอดี .. ยิ้มอย่างมีความสุข ^_^
รักกันแบบนี้นานนานและตลอดไปเลยนะคะ ...

ถ้าวันไหน F ไม่ว่างมา O ก็ไปหาบ้างก็ได้นะ .. 555 เอิ๊ก ๆ

~~*
มันจำเป็นด้วยหรือ ที่ต้องอยู่ในกฎเกณฑ์
ที่ใครบางคนกำหนด ว่ารักเป็นอย่างไร
~~*

รัก OF & รักคนแต่งฟิคจังเล้ยยยยย ^^


โดย: sky IP: 110.169.177.188 วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:22:55:29 น.
  
ไม่มีไรค่ะ แค่อยากบอกว่า วันนี้นั่งรถไปทำงานแบบยิ้มตลอดทาง ถึงแม้ว่ารถจะติด แดดจะร้อน และต้องยืนรอนานมากก เราก็ยืนยิ้มเพราะคิดถึงฟิคเรื่องนี้แหละ .. อ๊ากกกก

เล่าสู่กันฟัง .. 555+

ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ที่แต่งฟิคให้อ่าน^^
โดย: sky IP: 110.169.177.188 วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:20:41:23 น.
  
ขอบคุณความรู้สึกดีๆที่เล่าสู่กันฟังนะคะคุณ sky
รู้สึกปลื้มใจที่ฟิคสั้นๆเรื่องนี้สามารถสร้างรอยยิ้มให้ใครได้
ขอบคุณที่ชื่นชอบและติดตามผลงานเช่นกันค่ะ มันเป็นกำลังใจที่ดีมากๆเลย ^^
โดย: Poohwha IP: 58.10.85.213 วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:10:21:38 น.
  


มีความสุขกับการอ่านค่ะ อ่านไปเขินไป จิ๊กเล็บไปปปปปปป หาหมอนไม่ทันอ่ะ

ไม่ม๊ากกกกกกไม่น้อยจนเกินไป ภาษาสวยค่ะ

โดย: ภัทร IP: 124.120.34.166 วันที่: 27 มิถุนายน 2554 เวลา:19:21:04 น.
  
อีกครั้ง..และอีกครั้ง^^
โดย: miyukik IP: 110.49.228.223, 82.145.209.105 วันที่: 27 กรกฎาคม 2554 เวลา:23:23:18 น.
  
รอ fic หวานๆ น่ารัก ๆ อยุ่ นะคะ writer "ลืมแล้วใยเจ้าเอย" อิๆๆๆ ไมได้ กดดัน อะไร นะคะ แค่ " รอ " เฉยๆ ^______^".
โดย: lek^lek. IP: 223.205.131.38 วันที่: 30 สิงหาคม 2554 เวลา:4:29:04 น.
  
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สุดยอดมากเลยค่ะ แต่งเก่งมากกกกกกกกกกกกกก ละเอียด ภาษาสวย ลื่นไหล อ่านแล้วเกิดภาพในมโนโดนพลัน สุดยอดมากๆ เลยค่ะ
เฮ้อ แล้วพี่ก็ได้รู้จักเจ้าแม่เอ็นซีอีกคน หุหุ
โดย: พี่พร (drugcafe ) วันที่: 12 กันยายน 2554 เวลา:19:02:47 น.
  
อยากอ่านตอนต่อไปจังเลยค่ะ
แต่งมาอีกสิคะwriter
รอตอนต่อไปและเป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: Keamdeang1@smile IP: 61.90.94.148 วันที่: 2 ตุลาคม 2554 เวลา:21:34:58 น.
  
น่ารักมากแต่งเก่งมากคะเอาแบบนี้เยอะๆนะเร้าใจดี555
โดย: เดือน IP: 125.26.128.253 วันที่: 8 กันยายน 2555 เวลา:14:37:39 น.
  
ท่าทางพี่โอจะโรคจิตและซาดิสต์ถึงกัดอยู่ตลอด 555
โดย: เดือน IP: 125.26.128.182 วันที่: 9 กันยายน 2555 เวลา:12:18:02 น.
  
ท่าทางพี่โอจะโรคจิตและซาดิสต์ถึงกัดอยู่ตลอด 555
โดย: เดือน IP: 125.26.128.182 วันที่: 9 กันยายน 2555 เวลา:12:18:22 น.
  
nc ได้น่ารักมากเอาแบบนี้บ่อยๆนะพี่ลูกหว้า
โดย: เดือน IP: 125.26.132.157 วันที่: 24 ตุลาคม 2555 เวลา:13:18:34 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Poohwha
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]