การเมืองเรื่องตัณหา [หนังสือเล่มอื่น] ครั้งแรกที่เห็นชื่อหนังสือ “การเมืองเรื่องตัณหา” ของคุณสมัคร สุนทรเวชนั้น ข้าพเจ้าก็พยายามคาดเดาว่า เนื้อหาภายในจะเกี่ยวกับอะไร แล้วด้วยความที่ในตอนนั้น ยังไม่ทราบว่า นี่เป็นหนังสือเก่าที่นำมาพิมพ์ซ้ำ ข้าพเจ้าเลยพาลนึกไปว่าเป็นหนังสือที่แต่งขึ้นมาใหม่ และอาจจะเกี่ยวข้องกับประโยคที่คุณสมัครพูดกับผู้สื่อข่าวว่า “ถ้าเค้าถามว่า เมื่อคืนนี้ คุณไปร่วมเมถุนกับใครหรือเปล่าเนี่ย ร่วมหรือเปล่าเมื่อคืนนี้... ไม่ร่วม ก็โอเค ก็จบเรื่องไป ใช่มั้ย” กระมัง ซึ่งในประเด็นเรื่อง “ร่วมเมถุน” นี้ ถูกนักข่าว นักหนังสือพิมพ์ คอลัมนิสต์ต่าง ๆ นำไปโจมตีคุณสมัครว่าหยาบคาย ลามก หมกมุ่น และไม่เหมาะสม แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าลองฟังเทปที่สัมภาษณ์วันนั้นจริง ๆ แล้ว (click) ก็จะเห็นได้ว่า ระหว่างนั้นก็จะมีเสียงหัวเราะครื้นเครง ไม่ทราบว่าเป็นเสียงนักข่าวที่ไหนบ้าง และคุณสมัครก็ได้พูดต่อว่า “แต่ปัญหาว่า ไอ้คนที่ถามอย่างนี้เนี่ย มันเลวไหม... ไปถามเรื่องส่วนตัวเค้าอ่ะ” ซึ่งมีเสียงตอบกลับมาจากนักข่าวว่า “ไม่ร่วมครับ” แล้วก็ “ไม่เลวครับ” อีกด้วย ไม่ทราบเหมือนกันว่านักข่าวคนนั้น จะฟังไม่ทันว่า คุณสมัครได้ถามโดยขึ้นต้นประโยคว่า “ถ้าเค้าถามว่า” ไม่ใช่ “ถ้าผมถามว่า” ซึ่งในประเด็นต่าง ๆ เหล่านี้ ไม่ค่อยจะมีใครพูดถึงกัน อย่างไรก็ตาม แม้การเปรียบเทียบเปรียบเปรยต่าง ๆ ของคุณสมัครในวันนั้น จะมีเหตุผลอยู่บ้าง (เพียงแต่ต้องอาจจะต้องคิดหลายตลบหน่อย) แต่ก็อาจจะไม่ถูกต้องไปเสียทั้งหมด และดูไม่เหมาะสมนัก สำหรับคนที่เป็นผู้ใหญ่ในบ้านเมือง (ส่วนประเด็นว่า เรื่องนี้สมควรนำมาโจมตีให้เป็นเรื่องเป็นราวหรือไม่นั้น ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง) ข้าพเจ้าก็เลยนึกว่า คุณสมัครจะเขียนโดยอิงจากเรื่องนี้ แล้วอาจจะมีการใช้วิธีอุปมาอุปมัยต่าง ๆ อีก แต่ก็คิดไปอีกทีว่า คงจะไม่ใช่ เพราะถ้าจะชี้แจงเรื่องแบบนี้ คงไม่จำเป็นต้องพิมพ์หนังสือเล่มหนาออกมาขาย แต่สามารถเขียนเป็นคอลัมน์เดียว หรือ ชี้แจงในรายการโทรทัศน์ก็ย่อมได้ ซึ่งก็ไม่ใช่จริง ๆ เพราะเล่มนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับ เมถุนธรรม หรือ กามตัณหาเลย หนังสือ “การเมืองเรื่องตัณหา” นี้ ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2521 ซึ่งก็.. ไม่ทราบเหมือนกันว่า ทำไมจึงไม่มีการพิมพ์ซ้ำอีกเลยในช่วงระยะเวลาสามสิบปีที่ผ่านมา จนเพิ่งมีการจัดพิมพ์ใหม่เป็นครั้งที่สองเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2551 และได้เปิดตัวไปในช่วงงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ แต่อย่างไรก็ตาม การเมืองเรื่องตัณหานี้ มีเล่มสองด้วย ซึ่งข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่าตีพิมพ์ครั้งแรกในปีไหน พอมาอ่านคำนำของเล่มจึงได้ทราบว่า ในช่วงเวลาที่พิมพ์หนังสือครั้งแรกนั้น มีการใช้คำว่า "ตัณหา" เป็นคำติดปากเวลาจะพูดจาถากถางกัน โดยคุณสมัครได้อ้างถึงที่มาว่า เกิดจากคำพูดของ คุณภิญโญ สาธร รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการสมัยปี พ.ศ. 2519 ที่ว่า ท่านไม่ได้จัดสอนภาษาต่างประเทศเพื่อสนองตัณหาของใคร จนมีคนใช้คำ ๆ นี้กันมากขึ้นในลักษณะดังกล่าว อนึ่ง คำว่าตัณหานั้น ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ปี พ.ศ. 2542 ได้ให้ความหมายว่า ความทะยานอยาก, โดยทั่วไปใช้หมายถึงความใคร่ในกาม คุณสมัครมองว่า การเมืองนั้น ในส่วนหนึ่งก็เกี่ยวข้องกับความอยากของคนเช่นกัน ดังนั้นจึงนำคำว่า "ตัณหา" มาใช้เป็นชื่อหนังสือเล่มนี้ คุณสมัครเล่าว่า เริ่มเขียนหนังสือเล่มนี้ หลังจากการปฏิวัติเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2520 (ซึ่งก่อนเหตุการณ์นั้น คุณสมัครกำลังดำรงตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย) จนพิมพ์จำหน่ายเมื่อเดือนมีนาคมปีถัดมา โดยตั้งใจว่าจะเขียนในลักษณะกึ่ง ๆ อัตชีวประวัติ เพื่อให้ผู้อ่านทั่วไปได้รู้จักความเป็นมาของนักการเมืองที่ชื่อ สมัคร สุนทรเวช เนื่องจากคุณสมัครเกิดในปี พ.ศ. 2478 สามปีหลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครอง จะว่าไปแล้ว อายุก็ไล่เลี่ยกับอายุของประชาธิปไตยในประเทศไทย เหตุการณ์ประวัติศาสตร์หลายเหตุการณ์จึงอยู่ในความทรงจำของคุณสมัคร ดังนั้นเพื่อให้หนังสือมีสีสันที่น่าสนใจมากขึ้น คุณสมัครจึงตัดสินใจสอดแทรกเหตุการณ์ต่าง ๆ ในบ้านเมือง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุการณ์ทางการเมือง ที่เป็นประสบการณ์โดยตรง เอาไว้ในหนังสือด้วย โดยเล่าและอธิบายในมุมมองของคุณสมัครเอง ข้าพเจ้ายอมรับว่า ในตอนแรกที่อ่านนั้น ข้าพเจ้าไม่ได้หวังอะไรมากนัก นอกจากอยากทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต แม้จะไม่แน่ใจว่า เรื่องที่เขียนนั้นแต่งเติมเสริมแต่งในส่วนใด มากน้อยเพียงไหนบ้าง แต่พอได้อ่านไปสักพัก ก็เริ่มรู้สึกว่าคุณสมัครเขียนเล่าได้ดี น่าติดตาม อันที่จริงคนที่พูดเก่ง ก็น่าจะเขียนเล่าอะไรได้สนุกอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม อาจเพราะในช่วงแรก ๆ นั้น เป็นเรื่องที่ยังไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรง หรือ ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับคุณสมัครในทางการเมืองก็เป็นได้ จึงทำให้ข้าพเจ้าอ่านโดยไม่ได้คิดอะไรมากนัก ช่วงชีวิตในตอนต้นของคุณสมัครนั้น ไม่ค่อยจะสบายมากนัก เนื่องจากมีวิกฤตเศรษฐกิจ และยังเป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่สองอีกด้วย ซึ่งในส่วนนี้ คุณสมัครได้เล่าถึงชีวิตของประชาชนในกรุงเทพมหานครในช่วงนั้นได้อย่างน่าสนใจ เช่น เมื่อมีเสียง “หวอ” เตือนภัยการโจมตีทางอากาศ ประชาชนบางส่วนจะไปหลบที่วัด เพราะเชื่อว่า วัดจะไม่โดนระเบิด เมื่อสงครามสงบแล้ว ก็ยังต้องพบกับเหตุการณ์ปฏิวัติ รัฐประหารอีกหลายครั้ง ในบางครั้งต้องวิ่งหลบกระสุน และ ลูกระเบิดกันเลยทีเดียว ซึ่งในบทเกี่ยวกับ กบฎแมนฮัตตัน นั้น คุณสมัครเล่าได้เห็นภาพมาก ซึ่งเหตุการณ์ที่ได้บันทึกในช่วงวัยเด็ก จนวัยรุ่นนั้น เป็นเหตุการณ์ที่คุณสมัคร เผชิญในฐานะประชาชนคนธรรมดาคนหนึ่ง ซึ่งตอนนั้นคงยังไม่ได้มีความคิดที่จะสนใจเหตุบ้าน จึงเป็นการเขียนที่เป็นกลาง สนุก และดูไม่ค่อยมีอคตินัก โดยส่วนตัวแล้ว ข้าพเจ้าชอบเรื่องที่คุณสมัครเขียนในช่วงต้นนี้มากที่สุด ต่อมา.. เป็นช่วงที่คุณสมัครเริ่มเข้าสู่วัยหนุ่ม เริ่มมีความคิดทางการเมือง และเริ่มเกี่ยวข้องกับกระบวนการประชาธิปไตยบ้างแล้ว ดังที่ได้เล่าไว้ใน “บันทึกของชาวกรุงเทพ” ซึ่งเล่าถึงเหตุการณ์การทุจริตเลือกตั้งเมื่อวันอังคารที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 โดยคุณสมัครเขียนเล่าในฐานะที่เป็นประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งคนหนึ่ง และมีส่วนร่วมในการประท้วงผลการเลือกตั้งที่สกปรกในครั้งนั้น ในบทนี้คุณสมัครเขียนไว้ตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ. 2510 โดยใช้นามปากกาว่า "นายหมอดี" แล้วยกมาใส่ไว้ในหนังสือด้วย สำหรับในส่วนนี้ แม้จะเป็นเหตุการณ์ก่อนที่คุณสมัครจะเข้าสู่วงการเมือง แต่ก็มีลักษณะการเขียนที่ชูบทบาทของตนเองอยู่มากทีเดียว แต่อ่านแล้วก็.. สนุกดี.. เวลาที่นั่งจินตนาการถึงคุณสมัครในวัยหนุ่มไปด้วย อันที่จริง ในบทต่อ ๆ มา ซึ่งเขียนเล่าเหตุการณ์ช่วงก่อนที่คุณสมัครเริ่มเล่นการเมืองในระดับท้องถิ่นนั้น ได้ให้ภาพคุณสมัครในวัยหนุ่มที่ดูสมบุกสมบัน มีพลัง คล่อง ว่องไว กระตือรือร้น กระฉับกระเฉง ค่อนข้างมาก ถ้าพูดแบบภาษาทั่ว ๆ ก็คือ อ่านดูแล้วเป็นคนหนุ่มที่เท่มาก จนเกิดความฉงนสนเท่ห์อยู่บ้างว่า จริงหรือ? ครั้นพอมาอ่านช่วงชีวิตที่เริ่มเล่นการเมืองแล้ว ซึ่งเป็นช่วงระยะเวลาประมาณ 10 ปีก่อนพิมพ์หนังสือครั้งแรก ข้าพเจ้าอ่านแล้วไม่เกิดความรู้สึกที่ดีเหมือนในช่วงแรกของเล่ม อาจเพราะเป็นเรื่องที่คุณสมัครเริ่มมีส่วนได้ส่วนเสียกับเหตุการณ์ ยิ่งพอมาอ่านในบทที่กล่าวถึงเหตุการณ์เดือนตุลาคม พ.ศ. 2519 แล้ว กลับเขียนถึงอย่างไม่ค่อยให้ความสำคัญนัก แม้จะเขียนถึงไม่มาก แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะเขียนโจมตีนักศึกษาในเหตุการณ์นั้นด้วย และอาจเพราะเป็นเหตุการณ์ที่ร่วมสมัยกับเมื่อปี พ.ศ. 2521 และตัวละครทางการเมืองต่าง ๆ ในช่วงสิบปี ก็ยังโลดแล่นอยู่ในเวลานั้น ลักษณะการเขียนที่เล่าถึงเหตุการณ์ต่าง ๆ ในส่วนท้าย ๆ นี้ดูจะเล่าข้าม ๆ คล้ายว่า คนอ่านน่าจะเข้าใจเหตุการณ์ได้ดี หรือ น่าจะทราบว่าบุคคลที่เขียนถึง เช่น คนที่เป็นหัวหน้าทีมเป็นนายกรัฐมนตรีรักษาการ นั้นหมายถึงใคร ถ้าหากได้อ่านเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ข้าพเจ้ายอมรับว่า มีหลายตอนที่อ่าน ณ วันนี้แล้ว ไม่เข้าใจ แต่ด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ ทำให้ข้าพเจ้าค้นหาข้อมูลมาตอบข้อสงสัยได้ไม่ยากนัก ถ้าหากเชื่อว่า คนเรานั้นแต่เดิมเหมือนผ้าขาว บางที.. การเมืองที่คุณสมัครเข้าไปเกลือกกลั้วนั้น อาจจะทำให้คุณสมัคร ต้องแปดเปื้อนไป (แต่จะเปลี่ยนไปหรือเปล่าไม่ทราบ เพราะไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว) และคงเลี่ยงการกระทบกระทั่งต่าง ๆ ได้ยาก จนสร้างศัตรูขึ้นมามากมาย เต็มไปหมด ไม่ว่าจะเป็น ฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง ฝ่ายตรงข้ามทางความคิด (กับอุดมการณ์ขวาจัดของตน) หรือแม้แต่ นักข่าว นักหนังสือพิมพ์ ดังจะเห็นว่า เมื่อมีการเล่าถึงเหตุการณ์ในอดีตบางเหตุการณ์ เพื่อชี้แจงประเด็นบางอย่าง ก็อาจจะมีการเขียนถากถางนักหนังสือพิมพ์บางคน ทั้งที่เอ่ยชื่ออ และไม่เอ่ยชื่อ เป็นระยะ ๆ อยู่ตลอดเล่ม เช่น “ไอ้นักเขียนคอลัมน์ถ่อยคนหนึ่ง” “ไอ้เศษหนังสือพิมพ์คนนั้น” ว่าได้บิดเบือนโจมตีคุณสมัครต่าง ๆ นานา ในปัจจุบันเราเห็นว่าคุณสมัคร กับ นักข่าวมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างไร ในอดีตก็คงจะเป็นเช่นนั้น ยิ่งถ้าได้อ่านคำนำการพิมพ์ครั้งแรกแล้ว ก็จะเห็นได้ว่า เหตุการณ์น่าจะค่อนข้างรุนแรงพอสมควร จนถึงขั้นต้องมีบทแถมท้าย ชื่อ นี่ไงครับ ! สันดานคนหนังสือพิมพ์ เพิ่มเติมขึ้นมา เพื่อตอบโต้นักหนังสือพิมพ์รายหนึ่งอย่างทันควัน ทั้ง ๆ ที่หนังสือกำลังจะขึ้นแท่นพิมพ์อยู่แล้ว สำหรับผู้ที่ริเริ่มการจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้ครั้งใหม่นี้ก็คือหลานชายคนหนึ่งของคุณสมัคร เนื่องจากได้มีการพบเห็นการพูดคุยกันตามหน้าเว็บบอร์ดหลายแห่งถึงหนังสือเล่มต่าง ๆ ของคุณสมัคร และมีบ้างที่นำหนังสือ การเมืองเรื่องตัณหา มาลงให้อ่านกันทีละบทสองบท กอร์ปกับเห็นว่า การเมืองเมื่อประมาณสามสิบปีก่อนก็มีความน่าสนใจ ไม่แพ้กับเรื่องราวในปัจจุบันนี้ และบางอย่างก็ดูจะเกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก จึงคิดที่จะจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้ใหม่เป็นครั้งที่สอง เพื่อให้คนรุ่นใหม่ได้ศึกษากัน น่าเสียดายที่ในการพิมพ์ครั้งที่สองนี้ ไม่มีบทแถมท้ายบทนี้ติดมาด้วย อาจเพราะเนื้อหาในส่วนนี้ ไม่ได้มีประโยชน์ต่อผู้ใด เนื่องจากเป็นการตอบโต้ แบบจำเพาะเจาะจงต่อตัวบุคคล และยังเป็นการรักษาความตั้งใจเดิมของคุณสมัครที่ต้องการจะปิดเล่มนี้ที่เหตุการณ์ปฏิวัติเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2520 โดยสรุป ถ้าผู้อ่านทำใจอย่างเป็นกลางแล้ว ก็น่าเห็นว่า “การเมืองเรื่องตัณหา” เป็นหนังสือที่อ่านสนุกเล่มหนึ่ง เพียงแต่ผู้อ่านควรจะตรวจสอบข้อมูลบางอย่างประกอบ เพื่อให้เข้าใจเหตุการณ์ในอดีตได้อย่างสมบูรณ์ยิ่งขึ้น และยังต้องคำนึงด้วยว่า หนังสือในแนวอัตชีวประวัตินั้น เป็นมุมมองของผู้เขียนเท่านั้น ย่อมต้องมีอคติอยู่บ้างในบางประเด็น ดังนั้นควรเปรียบเทียบกับข้อมูลจากแหล่งอื่นด้วย แล้วชั่งน้ำหนักเอาเองว่า ในประเด็นหนึ่ง ๆ นั้น จะเชื่อถือข้อมูลจากแหล่งไหนได้มากกว่ากัน ผมก็ได้ความคิดขึ้นมาตรงนั้น ว่าถ้าหากผมจะเลือกเส้นทางเดิน เป็นนักการเมืองในบ้านเมืองนี้ต่อไป ผมก็ควรจะเขียนหนังสือ เกี่ยวกับประวัติความเป็นมาส่วนตัวของผมสักเล่ม แต่มาคิดดูว่าหากจะเขียนเฉพาะเรื่องของตัวเองล้วน ๆ ก็เห็นจะไม่เข้าที ก็ในเมื่อตัวเองเกิดมา อายุอานามก็ไล่เลี่ยกันอยู่กับอายุของประชาธิปไตยเมืองไทย ทำไมไม่เขียนเล่าเรื่องการบ้านการเมืองที่ตัวเองเคยรู้เคยเห็นมาให้ผู้คนได้อ่านกัน คิดอย่างนั้นแล้วผมก็คิดถึงชื่อหนังสือเล่มใหม่ว่าควรจะใช้ชื่อยังไงมันถึงจะเป็นกลาง ๆ ระหว่างการเมืองกับเรื่องชีวิตของผมที่พัวพันกันอยู่กับการเมืองมาพอสมควร คนที่คิดเป็น เขียนเป็น ขับรถเป็น ก็ควรจะบริหารบ้านเมืองเป็น การเมืองเรื่องตัณหา โดย สมัคร สุนทรเวช พิมพ์ครั้งที่ 1 : มีนาคม พ.ศ. 2521 พิมพ์ครั้งที่ 2 : มีนาคม พ.ศ. 2551 พิมพ์ที่ บริษัท อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน) จัดจำหน่ายโดย บริษัท อมรินทร์บุ๊กเซ็นเตอร์ จำกัด //www.naiin.com ISBN 978-974-9898-87-1 159 บาท 368 หน้า Link อ่าน "บทแถมท้าย" ที่ไม่ได้รวมไว้ในการพิมพ์ครั้งที่สองได้ที่นี่ [หนังสือเล่มอื่น]   Create Date : 26 เมษายน 2551 6 comments Last Update : 4 พฤษภาคม 2551 20:05:26 น. Counter : 2174 Pageviews. Share Tweet

แล้วที่คุณ plin บอกมาทาง msn ว่ามีการพิมพ์ตกไปบทหนึ่ง สรุป ใช่หรือปล่าคะ ในการพิมพ์ครั้งนี้อะค่ะ จะบอกว่า เขาตั้งชื่อหนังสือได้แรงดีนะ ถ้าคิดว่าตั้งแต่ปีโน้น จนปีนี้ก็ยังได้ความอยู่เลย   โดย: cottonbook 28 เมษายน 2551 11:06:59 น.

ผม email คุยกับ คนที่รับผิดชอบการจัดพิมพ์แล้ว ได้ความว่า "ตั้งใจ" เอาบทนั้นออก เพราะ คู่กรณีที่ทำให้ต้องมี "บทแถมท้าย" นั้นได้ "ล่วงลับ" ไปแล้ว โดยคนที่ email กับผมบอกว่า ได้คุยกับ "คุณลุง" แล้วด้วย และเป็นการ "รักษาความตั้งใจเดิม" ของคุณสมัครที่ต้องการจะปิดเล่มนี้ที่เหตุการณ์ปฏิวัติเมื่อวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2520 แต่โดยส่วนตัวผม ผมคิดว่า น่าจะมีคำปรารภ หรือ เขียนไว้ที่คำนำการพิมพ์ครั้งที่สองนี้ด้วยว่า บทจะน้อยกว่าพิมพ์ครั้งแรกไป 1 บท เพราะถ้าอ่านคำนำพิมพ์ครั้งที่ 1 ที่เขียนไว้ ก็จะเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ต้องมีอีกบทแน่นอน ตอนนี้ก็เลยอยากให้คนที่มีเล่มเมื่อ 30 ปีก่อน ช่วย scan แล้วส่งมาให้ผมด้วยนะครับ จะเป็นพระคุณอย่างมาก   โดย: Plin, :-p 28 เมษายน 2551 21:13:12 น.

ผมเองก็ตามอ่านห้องราชดำเนินที่ pantip.com มาก่อน พอเห็นวางแผงก็คว้าเลยครับ เห็นด้วยกับคุณ Plin ว่าช่วงแรกนั้นสนุกและน่าติดตามมาก เรียกว่านึกภาพตามเป็นฉากๆ ราวกับดูหนังสักเรื่องได้เลย เล่าเรื่องเก่งครับ (ผมชอบตอนช่วงสงครามโลกที่วิ่ง หลบระเบิดไป คว้าถาดขนมไปขายกันด้วย) แต่อาจจะเห็นต่างตรงที่ว่า ผมรู้สึกว่าตอนท้ายที่จบแบบนี้ ซึ้งมากครับ ผมคิดแบบคนชอบดูหนังว่า ตอนที่พูดถึง ต้นไม้ที่ถูกระเบิดกับเส้นทางชีวิตของแต่ละคนในครอบครัวของท่านนายกนี่ สร้างเป็นหนังได้เลย ได้บทสรุปที่ลงตัวครับ จะมีต่อแถมท้ายก็เกรงว่า จะเสียรสชาติของฉากจบนะครับนี่ ผมอ่านเล่มนี้รวดเดียวจบ ยังกะอ่านนิยายเลยทีเดียว คุ้มครับ ต้องขอบคุณคุณ mystman ที่ห้องราชดำเนิน และขอบคุณคุณ Plin ด้วยครับที่เอามาเล่าสู่กันฟัง ปล. ลองไปโพสต์ถามหาต้นฉบับบทสุดท้ายกับคุณ mystman สิครับ เห็นว่า scan มาจากหนังสือฉบับ 30 ปีที่แล้วของคุณพ่อเค้าน่ะครับ (รออ่านด้วยคน)   โดย: บรั่นดี IP: 58.64.90.22 29 เมษายน 2551 2:32:14 น.

ที่จริงผม หลังไมค์ หาคุณ myst-man แล้วครับ แต่เค้ายังไม่ได้ตอบ อืม... สักอาทิตย์แล้วล่ะ หรือว่า จะไปไม่ถึงก็ไม่รู้เหมือนกัน ส่วนฉากจบ อืม... จะว่าไป ก็จบดีนะครับ แถมเหตุการร์แบบนั้น มันก็เกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก จะบอกว่า เห็นด้วยเลย คือผมว่า ถ้าทำเป็นหนังน่ะ สนุกมาก ๆ เลยล่ะ แต่กำลังคิดอยู่ว่า จะเลือกใครเล่นเป็นคุณสมัครตอนหนุ่ม ๆ ดีเนี่ย   โดย: Plin, :-p 29 เมษายน 2551 2:41:45 น.

เพิ่งอ่านจบเมื่อคืนค่ะ อยู่ ตจว.ก็เลยหาซื้อยากหน่อย อ่านรวดเดียวจบวางไม่ลงเหมือนกัน คำนำพิมพ์ปี 2551 บอกว่าจะเขียนอีกเล่ม ให้ยาวเป็น 2 เท่าของเล่มนี้ เมื่อไรออกส่งข่าวด้วยนะคะ ท่านไปรักษาตัวต่างประเทศแล้วให้หายเร็วๆ ด้วยค่ะ   โดย: fuangfu IP: 117.47.159.32 8 พฤศจิกายน 2551 11:46:30 น.

ต้องไปซื้อและ   โดย: หลานลุงหมัก IP: 118.173.97.225 4 มิถุนายน 2552 22:04:49 น.