ความเดิมตอนที่แล้ว .... ไอ้กากีมันเอาเงินมาคืนน้องปลาและพวกเพื่อนๆ น้องปลาก็อารมณ์ดีขึ้นมาทันทีทันใด เหมือนยกภูเขาก้อนมหึมาออกจากอก และแล้วน้องปลาก็เริ่มพยายามเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง พยายามลดความ แรงส์!! กะ e ดากให้มันน้อยลงกว่าเดิม คือจริงๆแล้วน้องปลาเป้นคนจิตใจดี ไม่ชอบคิดพยาบาต อาฆาตใครหรอกครับ แต่เหตุการณ์มันบังคับทุกอย่างเลยต้องคิดหาหนทางแก้แค้นโดยเรื่องราวแบบเดินหน้าชน ใครแรงมาน้องปลาแรงตอบ ตัวอย่างความอาคาตแค้นที่น้องปลาจะทำเช่น เอาตะปูไปวางไว้ใกล้ๆยางรถยนต์ของ e ดาก ... น้องปลาคิดได้แค่นี้แล้วตอนแรกว่าจะทำจริงๆ แต่พอได้เงินคืนมาน้องปลาก็ไม่ทำแล้ว และยังคิดได้ว่าถ้าน้องปลาทำไปแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ถ้ามันขับรถออกไปแล้วยางแบนรถเสียหลังจะเป็นยังไง ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้กับครอบครัวน้องปลาจะเป็นยังไง น้องปลาก็เพิ่งคิดได้ น้องปลาเลยเข้าใจเลยว่าไอ้พวกที่ฆ่าคนโดยเลือกเย็นมันเป็นยังไง ครั้นที่ความโมโหขึ้นหน้าแล้วเทวดาก็ฉุดไม่อยู่ น้องปลาก็เตือนตัวเองว่าทำอะไรให้คิดถึงเหตุผล และตัวเอง ครอบครัวให้มากๆ เค้าจะรู้สึกยังไง....

                เรื่องราวที่ร้ายๆก็เริ่มคลี่คลายออกมาในทางที่ดีมากขึ้น น้องปลาก็ปรับตัวยอมรับได้กับการทำงานที่นี่ สิ่งที่น้องปลาชอบก็เหมือนเช่นเคยคือ ชอบทอดเฟร้นฟรายด์ และเอาขยะไปทิ้ง(งานโปรดของน้องปลาเลยแหละ) น้องปลาก็ได้ยินมาหลายๆวันแล้วว่าวันนี้ คีท จะกลับมาทำงาน น้องปลาก็เริ่มบอกตัวเองว่าแล้วตูจะทำงานไรมั่งเนี่ย ในเมื่อคีทกลับมาแล้ว แต่ก็ดีเพราะว่าน้องปลาจะได้ทำงานน้อยลง เงินก็น้อยลงด้วยสิ ไม่เป็นไรน้องปลาก็ค่อยหางานสองทำละกัน แต่คิดไปคิดมาคงยากอ่ะ เนื่องจากเมืองนี้เงียบมาก ร้านค้าก็หายากซะเหลือเกิน น้องปลาก็คิดว่ามาเที่ยวละกัน เงินไว้ว่ากันอีกที

                น้องเดชและนางงามบอกตลอดเลยว่าคีทเป็นคนเดียวที่ช่วยเหลือทุกคนและเป็นมิตรที่สุดแล้ว น้องปลาก็คิดว่าจะขนาดไหนเชียว วันนี้น้องปลาเข้างาน 9 โมง น้องปลาก็ทำงานไปเรื่อยๆ โดยออกมาเช็ดล็อบบี้ เนื่องจากว่าคีทล้างเครื่องทอดแล้ว น้องปลาก็ยังไม่เห็นเลยว่าใครคือคีท สักพักน้องปลาเดินผ่านนางงามน้องปลาก็ถามว่า คีทคือคนไหนเหรอ ทำไมยังไม่เห็น (ทั้งๆที่ร้านแมคโดนัลก็ไม่ใหญ่มาก) แล้วน้องปลาก็เดินหาไปทั่ว สักพักก็เจอคุณลุงคนดำคนนึงใส่เสื้อสีเทาถือมีด(ไม่ได้จะมาแทงน้องปลาหรอกนะ) คือเค้ากะลังตัดกล่องอยู่ น้องปลาก็สันนิษฐานได้ว่าเป็นคีทแน่นอน น้องปลาไม่รอช้าที่จะเข้าไปคุย แล้วเค้าก็ยิ้มให้น้องปลา ก็ทักทายกันทั่วไป ซึ่งคีทเป็นคนผิวดำที่ดูเป็นมิตรและช่วยเหลือคนมากที่สุดแล้วในร้าน น้องปลาเลยหาพวกไว้ก่อน ฮ่าๆ จะได้เป้นสาระถีพาไปเที่ยว โน่นนี่นั่นได้ (ผลประโยชน์ตลอดเลยนะน้องปลา)

                พอตอนเที่ยงน้องปลาก็ต้องไปทอดเฟร้นฟรายด์ส่วนคีทก็ต้องไปย่างเนื้อ คีทเป็นอิสลาม เค้าจะไม่กินหมู แต่ก็ยังทำงานกะหมู แต่เค้าก็คงไม่เดร่งมากหรอก น้องปลาก็ไม่ค่อยสนิทกะคีทมากช่วงแรกๆเพราะว่าน้องปลาจะพาลไปหมดทุกคนเลยว่าไม่ดี พอบ่ายสองน้องปลาก็เลิกงานแล้วทุกคนก็เลิกงานพร้อมกัน และวันนี้พวกเราจะปั่นจักรยานกลับกัน เพราะว่ามีจักรยานกันทุกคน เหมือนเช่นเคยพวกเราก็สั่งอาหารกินกันก่อนจะกลับ โดยทุกคนจะต้องหยิบแก้วโค๊กแก้วใหญ่เพื่อที่จะเอาน้ำกลับไปกินบ้านด้วย ฮ่าๆ มาตรการประหยัดเงินของพวกเราคือ ที่ร้านแมคมีอะไรเราก็จะเอาไปให้หมด พวกเราก็สั่งอาหารมากินกันเหมือนเช่นเคย โดยมานั่งกินมุมของพวกเราแล้วนั่งนินทาคนในร้านแบบเมามัน น้องปลาไม่รอช้าในการกินรวมไปทั้งบ่นว่า กูเหนื่อยยยยยย!!!! และเบื่ออออ สักพักนางงามก็ต่อรวมทั้งทุกๆคน น้องปลาก็คิดว่าจะไปแอตแลนต้าดีไหม เนื่องจากว่าอยู่ที่นี่ไม่ไหวแล้ว ไม่อยากอยู่ เบื่อเต็มทีแล้ว แต่ก็คิดอีกว่าถ้าไปแอตแลนต้าแล้วจะอยู่ยังไงกินยังไง มันมีปัญหาหลายเรื่องโดยเฉพาะเรื่องวีซ่า พูดแล้วต้องหยุดความคิดไว้เท่านั้นพอเพราะว่าถ้าเราโดนตัดวีซ่าเท่ากับว่าเราต้องกลับเมืองไทยทันที .....

                น้องปลาก็อยากกิน ช้อกโกแลตปลอม (ที่เรียนช็อกโกแลตปลอมเพราะว่ามันราคาถูกเกิน ลอันใหญ่มากกินหลายวันกว่าจะหมดด้วยราคาเหรียญเดียว ฮ่าๆๆ) เลยแวะไปที่ร้าน ดอลล่าเจเนรัล ทุกคนก็ต่างซื้อขนมที่ตัวเองอยากกิน นางงามก็ซื้อ เอ็มแอนเอ็ม น้องเดชซื้อเลย์ ส่วนน้องปลาก็ซื้อซ็อกโกแลตปลอมเนี่ยแหละ ของโปรดเลยย 55+ พอซื้อเสร็จแล้วพวเราก็ออกเดินทางกลับบ้านกัน

                เราใช้เวลาไปกลับจากบ้านมาที่ร้านประมาณ 30 นาที ระยะทางมันประมาณ 3 กิโลเมตรได้ น้องปลาเคยเดินกลับบ้านหร้อมน้องเดชครั้งนึงใช้เวลา 1 ขั่วโมงพอดี (เดินแบบเร็ว) แต่ปั่นจักรยานแบบว่าปั่นสบายๆ ดูความสวยงามของธรรมชาติที่นี่ด้วย ทางกลับบ้านของพวกเราจะผ่านลำธารเล็กๆที่ไหลลงไปสู่ทะเล ซึ่งเค้าทำสะพานขนาดใหญ่ ทั้งๆที่ลำธารมันเล็กมาก ช่างเถอะเงินประเทศเค้าเราจะคิดไรมาก พอปั่นไปสักพักก็จะเจอบ้านหลังเดี่ยวที่อยู่โดดๆ โดยที่มีป่าล้อมรอบ ปั่นไปสักพักก็จะเจอหมู่บ้านทางขวามือ วันนี้น้องปลาเพิ่งสังเกตว่ามีดอกไม้สีขาวๆสี่ห้าต้นเหมือนดอกซากุระ แล้วน้องปลาและเพื่อนๆก็จอดดูและสันนิษฐานกันว่าต้องใช่ดอกซากุระแน่ๆ เลยคิดกันตามนั้น(เชื่อความคิดตัวเองเหลือเกิน) พวกเราก็ปั่นไปต่อ สักพักก็จะเจอป่าที่ตอนนี้ยังเห็นใบไม่ผลิเล็กน้อย แต่ก็ยังมองเข้าไปในป่าได้ลึกมาก คือใบไม้มันร่วงหมดต้น ปั่นผ่านป่านี้ใช้เวลาประมาณ 5 นาที ซึ่งถ้าตอนค่ำมืดๆจะน่ากลัวมากเพราะว่าได้ยินเสียงนกเสียงอะไรด้วย ปั่นมาสักพักก็จะเจอบ้านหลังนึงสวยเด่นอยู่กลางป่าแห่งนี้ น้องปลาชอบบ้านหลังนี้มากถึงกับพูดกับนางงามเล่นๆว่า ถ้าเค้าเอาบ้านหลังนี้ให้ก็จะเอา(แล้วใครที่ไหนจะไม่เอา คิดแบบปัญญาอ่อนจริงๆ) บ้านหลังนี้สวยที่สุดแล้วในละแวกนี้ ปั่นไปอีกก็จะผ่านทุ่งอีกโค้งเดียวเท่านั้นก็จะถึงบ้านเราแล้ว พวกเราต่างเร่งรีบเพื่อที่จะให้ถึงบ้านเร็วๆโดยน้องเดชจะถึงบ้านเป็นคนแรก ตามด้วยน้องปลา นางงามและน้องกิ๊บ พอถึงบ้านทุกคนก็ทำหน้าที่ของตัวเองคือ น้องปลานั่งเล่นเนดเหมือนเช่นเคย นางงามนอนพัก น้องกิ๊บเล่นเนด น้องเดชดูทีวี ชีวิตประจำวันของพวกเราก็จะเป็นวงจร(อุบาต)เช่นนี้แล......

**** โปรดติดตามตอนต่อไปว่าจะเกิดเรื่องอะไรบ้างกับน้องปลา จะแวกว่ายหนีฝูงปลาฉลามได้หรือไม หรือจะมีกลวิธีอะไรที่จะมาช่วยน้องปลาได้บ้าง ****

Create Date : 25 ตุลาคม 2552
Last Update : 25 ตุลาคม 2552 3:19:19 น.		2 comments
Counter : 271 Pageviews.
Share Tweet