เป็นอะไรเนี่ย เครียดดดด

ก่อนที่น้องปลาจะบินก็มีเรื่องที่ทำให้น้องปลาหนักใจเป็นอย่างมาก เนื่องจากว่าน้องปลาต้องจัดการหลายๆเรื่องให้เสร็จเรียบร้อยก่อนที่จะบิน ตั้งแต่งานแต่งงานของพี่สาว ขึ้นทะเบียนคนว่างงานเพื่อเอาเงินประกันสังคม เครียร์งานให้เสร็จก่อนที่จะออก รวมไปถึงจัดหาที่พักตอนอยู่ที่เมลเบิน ซึ่งเรื่องจัดหาที่พักค่อนข้างจะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับน้องปลามาก เพราะว่าเป็นครั้งแรกที่ไปออสเตรเลียแต่ก็ไม่อยากไปลำบากลำบนขนาดนั้น ซึ่งเพื่อนน้องปลาที่อยู่อดิเลดก็แนะนำเพื่อนที่อยู่เมลเบินให้คนนึง เค้าเป็นคนฮ่องกง เพื่อนน้องปลาก็บอกว่าคนนี้ไว้ใจได้ชัวร์ไม่มีปัญหา พึ่งพาได้ น้องปลาก็เชื่อเพื่อนของน้องปลาเพราะว่าเพื่อนคนนี้ชอบช่วยเหลือคนอื่นและก็สนิทกับน้องปลามาก มันก็บอกว่าถ้าน้องปลาอยู่เมลเบินแล้วไม่สบายใจก็ให้ย้ายไปอยู่กับมันที่อดิเลด ไปเลยไม่ต้องคิดอะไรมากมันมีทุกอย่างให้แล้ว ฮ่าๆๆ น้องปลาก็คิดในใจว่านั่นคือแผนสองละกัน แผนแรกยังไงก็เมลเบิน สองวันก่อนบินน้องปลาก็ไม่ได้ทำงาน เพราะว่าช่วยเหลือเค้าจนวินาทสุดท้าย และแล้วสองวันน้องปลาก็ต้องทำทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อย ตั้งแต่ไปรายงานตัวคนว่างงานและก็เตรียมของ เรื่องเตรียมของน้องปลาคิดในใจว่าไม่ต้องเตรียมอะไรมากเพราะว่าน้องปลาไม่อยากเอาอะไรไปเยอะ เหลืออะไรก็คิดเสียว่ามาซื้อเอาที่นี่ละกัน....

และแล้วเรื่องราวที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อน้องปลาตกลงกับเพื่อนคนฮ่องกงแล้วว่าจะไปอยู่กับเค้า และเค้าก็เหมือนจะยินดีที่น้องปลาจะไปอยู่ด้วย และแล้วมันก็ทำกับน้องปลาจนได้ คือก่อนบินสองวันมันส่งอีเมลล์มาหาน้องปลากับเพื่อนที่อยู่อดิเลดว่า " เรื่องสำคัญมาก ฉันป่วยหนักมาก ฉันไม่อยากให้คุณต้องมาติดเชื้อด้วย ฉันคิดว่าคุณคงจะหาที่อยู่ใหม่นะ " คือน้องปลายังไม่รู้เรื่องหรอก เพราะว่าน้องปลานอนหลับอยู่และคืนนั้นน้องปลาก็ฝันว่า ช่วงเวลาที่น้องปลาไปนั้นเพื่อนคงฮ่องกงเค้าไม่อยู่จะกลับอีกทีก็วันศุกร์(ฝันแม่นมาก) และแล้วเพื่อนที่อยู่อดิเลดก็โทรมาหาแต่เช้าเป็น Wake up call ที่น้องปลาไม่อยากได้ยินมากๆ เพื่อนมันก็บอก่าตื่นๆๆ มารับฝังข่าวดีและข่าวร้าย มันบอกว่าจะฝังข่าวไหนก่อน น้องปลาก็บอกว่าข่าวดีละกัน ข่าวดีคือเราเตรียมที่อยู่ให้ที่อดิเลดแล้วนะ และข่าวร้ายคืน เคน(เพื่อนฮ่องกง)เค้าไม่สะดวกให้อยู่ด้วยอ่ะ น้องปลานี่ถึงกับลุกขึ้นตื่นทันทีทันใดพร้อมทั้งเครียดมากก และเพื่อนมันก็เครียดเพราะว่าถ้าไม่ให้อยู่ทำไมไม่บอกตั้งแต่เนิ่นๆจะได้ไปหาที่อยู่ชั่วคราวก่อน

และแล้วเพื่อนกับน้องปลาก็ต้องรีบหาที่พักเพราะว่าเหลืออีกวันเดียวก็จะบินแล้ว วันนั้นเพื่อนน้องปลาไม่ไปโรงเรียนเลย สงสารมันจริงๆต้องมาลำบากเพราะว่าน้องปลาแท้ และแล้วน้องปลาก็ต้องหาโฮสเทลก่อน และโฮสเทลแต่ละที่ก็แพงเหลือเกินต่อคืนตกคืนละ 30 ดอลล์ แต่น้องปลาอยากได้สักยี่สิบห้าดอลล์ เพื่อนน้องปลาก็ส่งลิ้งที่พักมาให้แล้วก็ช่วยกันหา มันก็โทรติดต่อให้ที่เมลเบิน เวลาสามชั่วโมงเราก็ได้ที่พักเป็นคืนละยี่สิบหกดอลล์น้องปลาก็คิดไว้ว่าจะพักสักสี่คืน ถ้าไม่หาที่พักี่เมลเบินได้ก็คงต้องไปอยู่อดิเลด...

และแล้วน้องปลาก็ได้อ่านเมลล์ที่เพื่อนคนฮ่องกงเขียนมา ตอนแรกน้องปลาก็อยากจะตอบไปว่า " เป็นไรมากไหม ไปลงนรกเลยเหอะ " ฮ่าๆๆ เป็นความคิดที่ไม่ดีเอาซะเลย และน้องปลาก็ไม่ได้เขียนหรอกเพราะว่าหนทางยังอีกยาวไกล ยังไงผมประโยชน์ต้องมาก่อน อย่าให้เจอละกัน ฮ่าๆๆ จะเอาคืนให้หนักเลย และแล้วน้องปลาก็ออกไปประกันสังคมเพื่อรายงานตัวและก็ไปซื้อของส่วนที่เหลือ..

น้องปลามีปัญหาเรื่องซื้อคอมพิวเตอร์อยู่อย่างหนักเพราะว่าน้องปลาอยากได้คอมรุ่นนึงน้องปลาไปดูมาแล้วสามรอบแต่ก็ยังไม่ได้ ฮ่าๆๆ เพราะว่าอะไรอะเหรอ น้องปลาอยากได้แต่คนขายเค้าไม่แนะนำให้เอา พอไปวันที่สองน้องปลาก็จะเอาแล้วแต่ก็ตัดสินใจไม่ได้ พอไปวันที่สามอกว่าจะเอารุ่นนี้แหละไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นแล้ว ฮ่าๆๆ พอจ่ายตังเค้าก็บอกว่าเหลือแต่สีชมพูนะครับ น้องปลาก็เฮ้ออออ จะบร้าาา ไม่เอานะสีชมพูไม่ไหวอย่างแรงสีอื่นพอได้แต่ไม่เอาหรอกสีชมพู แต่ก็มาดูสามวันละ เอาไงก็เอา พอเอาไปลงโปรแกรมแล้วเค้าก็บอกว่าเครื่องมันไม่ดี เปลี่ยนรุ่นใหม่ไหมครับ คราวนี้หละ โอ้ววว มันไม่ใช่ของน้องปลาแล้วอ่ะ แล้วเค้าก็บอกว่าเอารุ่นนี้แหละ ดีแล้วรุ่นนี้ น้องปลาไม่ค่อยชอบเท่าไหร่หรอกแต่เพราะว่าราคามันเท่ากันเลยต้องเอา พอรอสักพักช่วงที่เค้าลงโปรแกรมคนขายก็บอกว่าต้องเพิ่งเงินอีก 249 บาทคะ เท่านั้นแหละน้องปลาเดินไปที่เค้าเตอร์แล้วบอกว่า ไม่เอา เค้าก็ทำหน้างงๆกัน คือจริงๆจ่ายแค่สองร้อยก็มีปัญญาจ่ายนะแต่ไม่ไหวอ่ะ ไม่ได้ชอบรุ่นนี้ด้วยเลยไม่เอา แถมทำหน้าบึ้งตึงใส่คนขายด้วย ฮ่าๆๆ และแล้วน้องปลาก็มาซื้อที่พันทิพธ์(เขียนถูกป่าวเนี่ย) ได้ราคาถูกกว่าโปรโมชั่นที่คอมมาร?ด้วยซ้ำฮ่าๆๆ นี่แหละหนาบุญของน้องปลาจะได้ของถูกและดี อิอิ

และแล้วก็มาถึงวันบิน น้องปลาก็กลัวๆมากเพราะว่าโฮสเทลต้องอยู่กับใครก็ไม่รู้ แต่ก็คิดเสียว่าต้องเจอเพื่อนใหม่ๆบ้างอะไรบ้าง ฮ่าๆๆ เอาไงดี แต่ก็คิดในใจว่าไม่เคยเห็นใครตายเพราะว่านอนในโฮสเทลหรอกวะ ฮ่าๆๆๆ และเพือนพี่น้องก็ไปส่งกัน น้องปลาก็ใจหายจะจากบ้านไปตั้งปีนึงไม่เป็นไรปีเดียวเอง แป๊บเดียว ฮ่าๆๆ พอเดินเข้าไปในเกทก็เริ่มหวั่นๆ โทรหาพี่สาวและก็พ่อแล้วก็เริ่มดราม่า ฮ่าๆๆ แต่ไม่นานมากก็เริ่มดีขึ้น และแล้วน้องปลาก็ขึ้นเครื่อง บินกับเจทสตาร์ค่อยข้างจะดีเลย์นิดหน่อยแต่ก็ไม่เป็นไรเพราะว่าน้องปลาซื้อช่วงโปรมชั่นราคา 6000 บาท หาถูกกว่านี้คงไม่มีอีกแล้วว วันนั้นเองน้องปลาก็ได้เจอพี่คนไทยคนนึงเค้านั่งข้างหลังน้องปลา น้องปลาก็พยายามที่จะเข้าไปคุยกับเค้าให้ได้เพราะว่าจะได้มีลู่ทางอะไรบ้างในเมลเบิน แต่พอเข้าไปก็รู้ว่าพี่เค้าอยู่อดิเลด เฮ้ออ หรือว่าน้องปลาจะเหมาะกับอดิเลดมากกว่าเนี่ย พี่เค้าเป็นคนสุรินทร์เลยคุยภาษาบ้านเกิดได้ อิอิ ไม่บอกละกันว่าบ้านอยู่ไหน พี่เค้าก็ดีมากคุยกันไปสักพักก็ถึงช่วงเวลานอนสักพักก็เจอป้าคนนึงเดินมาหาที่นอนแล้วแกก็ถามว่ามาทำไร ก็บอกแกไปแล้วแกก็บอกว่าเข้ายากนะ ตม เดี๋ยวนี้มันไม่ให้เข้าง่ายๆหรอก ถือเงินมาเท่านี้ยากนะจะเข้าได้ น้องปลาก็คิดในใจว่า ไม่ให้กะลังใจแล้วยังจะมาซ้ำเติมน้องปลาอีก เครียด น้องปลาเลยไม่ค่อยชอบป้าคนนี้ซักเท่าไหร่แกออกแนวโม้ๆหน่อยว่าแกไปมาแล้วยี่สิบสองประเทศ ป้าคนนี้เค้าอยู่เมลเบินแล้วยังบอกอีกว่าบ้านแกอยู่ในเมืองน้องปลาก็บอกว่าขอไปอยู่ชั่วคราวด้วยได้ไหม จะจ่ายค่าเช่าให้เลยครับ เค้าก็บอกว่าบ้านป้าคนเยอะเพิ่งเอาหลายไปอยู่ด้วย นอนได้ไหมหล่ะห้องรับแขก แล้วแกก็ไม่พูดไร (น้องปลานี่ก็หน้าด้านสุดๆ เอาตัวรอดไว้ก่อนฮ่าๆ) น้องปลาก็แอบเครียดว่าพรุ่งนี้จะเจออะไรบ้าง และแล้วน้องปลาก็เอนตัวนอนน้ำตาก็ไหลพรากออกมาจากตาแล้วก็หลับไป.... 

Create Date : 26 เมษายน 2554		1 comments
Last Update : 26 เมษายน 2554 20:16:59 น.
Counter : 422 Pageviews.
Share Tweet