น้องปลาง่วง  !!!! ตูมาทำไรเนี่ย อยู่เมืองไทยก็ดีแล้ววว .... น้องปลาจะรู้สึกขี้เกียจตื่นเหมือนทุกเช้า แต่ไม่เป็นไรพรุ่งนี้น้องปลาจะได้หยุกซะทีหลังจากที่ทำงานมักวันมาทั้งอาทิตย์ น้องปลาจะหยุด 2 วันคือวัน อังคารกับวันพฤหัสบดี ซึ่งก็หยุดวันเดียวกันกับ e ดาก สรุปแล้วน้องปลาต้องเจอมันทุกวันที่ไปทำงาน   เครียดอะ เบื่อด้วย เวลาได้ยินเสียงมันแต่ละทีนี่แบบว่ากูเกลียดดด .... น้องปลาจะติดคำๆนึงของมันคือ “every thing, every time, every where” จนน้องปลาท่องติดปากไปแล้ว ฮ่าๆๆ

                วันนี้น้องปลาเข้างานแปดโมงเช่นเคย ก็ไม่มีอะไรมาก เหมือนเดิมทุกวัน แต่วันนี้ท้องฟ้าสดใส หลังจากที่หลายๆวันก่อนที่น้องปลามาอยู่ที่นี่แทบจะไม่ค่อยเห็นดวงอาทิตย์ เพราะว่าสภาพอากาศที่ย่ำแย่บวกกับจิตใจที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการทำอะไรทั้งสิ้น วันนี้น้องปลาก็ทำหน้าที่ตามปกติ แต่แปลกวันนี้เข้า 8 โมงเช้าเลิกบ่ายสามคือทำงาน 7 ชั่วโมง ปกติต้องทำแค่ 6 ชั่วโมง น้องปลาก็คิดในใจว่า จะทนได้ถึงบ่านสามไหมเนี่ย น้องปลาก็พยายามหาแรงจูงใจ แต่ก็ไม่มีเลย

                น้องปลาก็เริ่มสนิทกะทุกคนในร้าน แต่ไม่อยากสนิทกับ e ดาก อย่ามายุ่งกะกู stay away from GOO ... น้องปลาก็ได้รู้จักป้าเม็กซิกันสองคน คนนึงชื่อ โซเนีย อีกคนนึงชื่อ ดามาริด (ฮ่ะๆๆ นึกชื่อเจ๊แกอยู่ตั้งนาน กว่าจะนึกชื่อออก) น้องปลาจะชอบป้าดามาริดมาก เนื่องจากป้าแกพูดภาอังกฤษไม่ได้เลย น้องปลาก็พอพูดทักทายภาษาสเปนได้บ้าง ก็เลยพูดกันเล่นๆ (ปกติคนอเมริกันจะพูดทักทายภาษาสเปนได้เกือบทุกคน) แล้วป้าแกก็สอนให้พูด “ปาปาซิโต้ มามาซิตะ” น้องปลาก็งงๆ ช่วงแรกๆก็พูดผิดบ้างถูกบ้าง บางครั้งเรียกป้าแก ปาปาซิโต้ ซึ่งจริงๆแล้ว ปาปาซิโต้ใช้พูดกับผู้ชาย ส่วน มามาซิตะ พูดกับผู้หญิง  ป้าดาแกไม่ค่อยกลัวใครเลยในร้าน แกจะตัวอ้วนๆใหญ่ๆ อารมณ์ประมาณหัวโจก ที่ไม่เกรงกลัวใคร    แม้กระทั่ง e ดาก 55+ นิสัยป้าแกจะออกแนวเสียงดัง ด่ากลับ(เป็นภาษาสเปน ซึ่งอเมกันฟังไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว) 55+ ที่สำคัญ ป้าแกอยากมาทำงานหรือหยุดวันไหนก็ไม่บอกใคร มีครั้งนึงแกหายไปเลย โดยที่ไม่มีใครทำอยู่ในครัว ทำให้ e ดากโมโหมาก ไม่พอใจ เลยเถียงกันไป สุดท้ายแล้ว e ดาก ก็ต้องยอมป้าแก 55+ น้องปลาแอบสะใจอยากหาพวกจริงๆเลย นิสัยป้าดาอีกอย่างนึงคือแกอยากกินอะไรก็ได้ในร้าน แกกินได้ทุกอย่างโดยไม่กลัวใครอีกเช่นเคย น้องปลาอยากเป็นเหมือนป้าแกจริงๆเลยไม่สนใจใคร แล้วพอประมาณบ่ายๆน้องปลาก็ขอพักเบรคโดยไม่ตอกบัตรออกอีกเช่นเคย โกงมันแบบหน้าด้านๆเนี่ยแหละ

                พอบ่ายๆน้องปลาก็ออกมาเช็ดความสะอาดที่ล็อบบี้ด้านนอก และแล้วสิ่งที่น้องปลาเห็นก็คือ เห็นไอ้กากีเดินออกไปจากร้าน น้องปลาจำรถบีเอ็มสีน้ำตาลเข้มของมันได้เลย มันเดินมาคุยกับ e ดาก อะไรกันซักอย่างแล้วเปิดประตูเดินออกจากร้านไป น้องก็วิ่งตามเพื่อจะไปดูหนังหน้าไอ้กากีขี้โกง ยังมีน้ำหน้ามาเหยียบที่นี่อีกเหรอ แล้วน้องปลาก็วิ่งตามไปไม่ทันเพราะว่ามันบึ่งรถบีเอ็มคันโก้ของมันไปแบบไม่เห็นฝุ่นเลย พอน้องปลาเดินเข้ามาในร้าน e ดากก็เดินมาหาน้องปลา ยื่นอะไรให้โดยที่น้องปลาไม่ได้ดู แล้วน้องปลาก็ยื่นมือน้อยๆ ที่ใส่ถุงมือยางสีขาว แล้วสิ่งที่น้องปลาได้รับคือเงิน 200 ดอลล์ น้องปลาก็งงๆ แต่สักพักน้องปลาก็คิดได้ว่ามันเอาเงินมาคืนแน่นอน แล้วน้องปลาไม่ทันถามว่าแล้วเงินของ น้องๆอยู่ที่ไหน  e ดาก มันก็เดินเข้าไปในร้าน น้องปลาก็ทำความสะอาดต่อ .... น้องปลาทำงานไปมีความสุขไปเนื่องจาก กูได้เงินคืนแล้วววว!!!! วันนี้น้องปลาคิดว่าจะไปซื้ออะไรมาเลี้ยงฉลองกัน แล้วน้องปลาเดินไปบอกนางงามว่าน้องปลาได้เงินคืนแล้วนะ นางงามบอกมันก็ได้ ทุกคนต่างดีใจกันยกใหญ่    เพราะว่าจะมีเงินไปจ่ายค่าบ้านคาร่า (จริงๆก็มีจ่ายอ่ะ แต่คาร่าบอกว่ายังไม่รีบ) โอยย... ซาบซึ้งน้ำใจคาร่าที่ซู๊ดดด  พอประมาณบ่ายสามน้องปลากับทุกๆคนก็เลิกงานแล้วคาร่าก็มารับอีกเช่นเคย

                น้องปลาก็หาวิธีว่าเราจะไปกลับจากร้านยังไง เนื่องจากว่าเกรงใจคาร่าไม่อยากให้เป็นธุระมากไป ต้องปลุกค่าร่าไปส่งทุกเช้าแล้วแบบว่าเริ่มเกรงใจขึ้นมาทันที  น้องปลาก็เห็นจักรยาน 4 คันแล้วน้องปลาก็มาสูบลมเข้าไปแล้วมันก็ใช้ได้ พวกเราต่างดีใจที่จะได้ไปกลับจากร้านโดยไม่ต้องพึ่งคาร่า น้องปลาเติมลมได้สามคัน อีกคันมันต้องเอาไปซ่อม สงสัยยางแตก แต่ก็ยังมีจักรยานคันเล็กๆของดานี่ มันคันเล็กมาก น้องปลาก็เติมลมเข้าไป และแล้วพวกเราก็ได้จักรยานขี่กันทุกคน พวกเราเลยออกเดินทางไปหาร้านชุปเปอร์มาร์เก็ต ซึ่งค่าราเคยบอกว่าไม่ไกลจากบ้าน แต่น่าจะขี่จักรยานประมาณ 20 นาที พวกเราก็ไม่ได้อะไรมากมายเนื่องจากว่าไปไหนมาไหนได้เองโดยไม่ต้องพึ่งค่าราได้แล้ว พวกเราก็ปั่นจักรยานไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ก็ถามคนแถวนั้นว่ามันไปยังไง ระหว่างทางก็ผ่านต้นสนและหมู่บ้านหลังเล็กหลังน้อยดูแล้วมีความสุข อากาศก็เย็นสบาย เมืองมันเงียบๆมากแต่ก็แบบว่าอยู่สบาย ไม่ต้องคิดไรมากมาย น้องปลาจะชอบต้นสนที่เริ่มผลิใบแต่ก็ยังมองเข้าไปในป่าได้ลึก เนื่องจากต้นไม้มันเพิ่งผลิใบ แต่ก็แอบกลัวถ้าปั่นมาคนเดียวมึดๆ สักพักพวกเราก็ปั่นไปถึงถนนใหญ่แล้วก็ถามคนแถวนั้นอีกครั้งว่าซุปเปอร์มาร์เก็ตอยู่ตรงไหน เค้าก็บอกว่า ปั่นไปข้างหน้านี่ก็ใช่แล้ว น้องปลาและเพื่อนๆไม่รอช้าที่จะรีบปั่นไปให้ถึงเนื่องจากว่าอยากเดินห้าง   55+ เนื่องจากไม่ได้เดินมาหลายอาทิตย์ละ ไม่ใช่หลายอาทิตย์สิ ต้องบอกว่าไม่ได้เดินตั้งแต่มาอยู่ที่นี่แหละ เพราะว่าไม่รู้ว่ามันจะมีซุปเปอร์มาร์เก็ตด้วย น้องปลาก็เห็นร้าน Food Lion ก็ปั่นไปจอดจักรยานแถวนั้นแล้วก็เดินไปซื้อของกัน ก็ซื้อผัก ซื้อผลไม้ ไม่ซื้อนมเนื่องจากที่ร้านแมคโดนัลมีนมอยู่แล้ว 55+ ไปกินที่นั่นได้ก็ได้ การเลือกซื้ออาหารของพวกเราคือว่าต้องใช้หลักว่ามีที่แมคโดนัลไหม ถ้าที่แมคโดนัลมีก็จะไม่ซื้อไปเอาที่แมคโดนัลได้เลย 55+ น้องปลาจะชื่นชอบแอปเปิ้ลเขียวเป็นที่สุด แต่เนื่องจากที่ร้านแมคโดนัลมีน้องปลาก็เลยต้องรอไปกินที่ร้าน(ความงกขึ้นหน้าทันที  ) วันนี้พวกเราซื้อของรวมๆกันแล้วประมาณ 30 เหรียญได้เนื่องจากว่าจะทำไรกินกันแบบว่ากูมีเงิน 55+ 

                พอกลับมาถึงที่บ้านน้องปลาก็จัดแจงเลยว่าใครต้องทำไรบ้าง น้องปลาเป็นเซฟ ต้องปรุงอย่างเดียวละก็กำกับการแสดงทุกอย่าง ว่าอย่างนั้นดีไม่ดี  ฮ่าๆๆ เป็นเซฟใหญ่มันดีอย่างนี้นี่เอง โอ่ โอ คิดไปโน่นเลยนะน้องปลา   วันนี้เมนูเป็นผัดบล็อกโคลี่ใส่เนื้อหมู ซึ่งบล็อกโคลี่ที่นี่ถูกมาก เลเบลละเหรียญ(ที่นั่นมันไม่ชั่งเป็นกิโล แต่จะใช้หลัก LB แทน) น้องปลาก็ซื้อมาเยอะๆเลย และแล้วน้องปลาก็จัดแจงให้นางงาม(ซึ่งตัวกินเยอะ)ล้างผัก น้องปลาก็รอผัดโดยการไปนั่งเล่นเนดตามประสาคนไม่มีไรทำ+อินเตอร์เนดลิซึม ติดมากๆ ห่างจากน้องคอมเป็นไม่ได้ สักพักนางงามก็เรียกให้ไปผัด น้องปลาก็ทำตามสเตปเซฟใหญ่ภัตตาคารฮ่องเต้เลยทีเดียว หน้าตาเลยออกมาน่ากินซะขนาดนี้ วันนี้น้องปลาหุงข้าวเยอะมากเนื่องจากว่าทุกคนอดอยากปากแห้งมาหลายวัน พอน้องปลาผัดเสร็จทุกอย่างก็พร้อมวางบนโต๊ะ แล้วน้องปลากะเพื่อนๆก็สวาปามอย่างไม่เกรงใจใคร    .......

Create Date : 23 ตุลาคม 2552
Last Update : 23 ตุลาคม 2552 15:40:03 น.		1 comments
Counter : 355 Pageviews.
Share Tweet