Bloggang.com : KOKtc45 : พ่อครัวจำเป็น

พ่อครัวจำเป็น

สวัสดีครับ เรื่องนี้ก็เป็นเหตุการณ์ที่ผมประทับใจในวัยเด็กประมาณ 12-13 ขวบในวันที่ผมไปเที่ยวบ้านเพื่อน..

ตอนสายๆวันหนึ่งตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอม ผมเดินไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่อยู่ใกล้ตามประสาเด็กที่อยากหาเพื่อนเล่น

พ่อแม่เพื่อนออกไปทำงานกันหมด ผมเดินไปในบ้านเขาเจอเพื่อนผมนอนซมอย่างเกียจคร้าน ผมถามเพื่อนทันที

"เป็นไรวะ"
"หิวข้าวว่ะ ไม่มีกับข้าวกิน"
"ในครัวไม่มีอะไรกิน?"
"มี แต่ทำไม่เป็น"
"งั้นเราทำให้เอามั้ย?"
"ทำกับข้าวเป็น?"
"เป็นดิ"(ทำหน้าจริงจังและเชื่อมั่น แต่ก็หัวเราะอยู่ในใจ)"

ผมเดินเข้าไปในครัวบ้านเพื่อนทันทีครับ คิดว่าทำอะไรให้กินทั้งที่ตัวเองไม่เคยทำอะไรมาก่อนทั้งนั้น ให้เพื่อนเลิฟคนนี้ประเดิมกับข้าวมื้อแรกฝีมือผมซักที

ผมเปิดตู้เย็นแล้วก็เจอคำตอบทันทีครับ ผักบุ้ง! ผมนึกขึ้นทันทีว่าผัดผักบุ้งเป็นไรที่ทำง่ายมาก เวลาพ่อแม่ผมพาไปกินข้าวที่ร้านข้าวต้มกุ้ยทีไร ผัดผักบุ้งจะมาก่อนทุกที

ผมหั่นและล้างผักบุ้งตามสไตล์คนไม่เคยทำ ตั้งกระทะเปิดแก๊สใส่น้ำมันพืชพอน้ำมันร้อนจัดการใส่ผักบุ้งทันที หลังจากนั้นก็เริ่มงงว่าเครื่องปรุงต้องใส่อะไรลงไปบ้างวะ ขวดซอสขวดซี้อิ้วน้ำปลาวางอยู่ตรงหน้าเพียบ

ตัดสินใจขั้นเด็ดขาดทันทีว่าใส่มันให้หมดนั้นแหล่ะ ผัดผักบุ้งเลยเป็นมหกรรมยำเครื่องปรุงทุกชนิดอยู่ในจานเดียว

หลังจากที่ทุลักทุเลทำผัดผักบุ้งที่ตัวเองจะไม่มีวันกินเด็ดขาด เดินออกมาจากครัวมาเสริฟให้เพือน "กับข้าวได้แล้วว่ะ"

เพื่อนมันตักข้าวรอไว้แล้ว มันจัดตักผัดผักบุ้งของผมกินคำโตเลยครับ ผมมองจังหวะที่เพื่อนตักข้าวเข้าปากตาไม่กระพริบด้วยใจอันระทึก

เพื่อนกินเข้าไปคำนึงแล้ว เกิดอาการสะอึกนิดนึงแต่หลังจากนั้นก็เดินหน้ากินข้าวต่อจนหมด ไม่ว่าอะไรผมซักคำ

ผมชักสงสัยทันทีว่าที่มันไม่ว่าอะไรผมซักคำ เนื่องจากมันหิวจัดหรือผัดผักบุ้งสูตรพิสดารของผมมันอร่อยสุดยอดกันแน่.....

Create Date : 04 เมษายน 2553

Last Update : 4 เมษายน 2553 21:14:36 น.

1 comments

Counter : 349 Pageviews.

โดย: จีนี่ในกระจกแก้ว

วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:21:24:50 น.