ย่ำกรุง ตอน วัดไตรมิตร

ต่อจากคราวที่แล้วนะคะ ดองไว้จนได้ที่แล้วค่ะ ..

หลังจากไหว้พระที่วัดระฆังเสร็จ เราขึ้นเรือเพื่อข้ามมาฝั่งวัดพระแก้วค่ะ



เพื่อรอรถเมล์ไปเยาวราช ... แต่อยากจะเล่าว่าการขึ้นรถเมลล์ไปเยาวราชนั้นไม่ได้เกิดจากความตั้งใจเลยแม้แต่น้อย ... เนื่องจากว่าเราขึ้นจากเรือข้ามฟากเสร็จก็เดินมาเรื่อยๆ ยังไม่มีจุดหมายอะไรทำนองนั้น 5555 ... เจอร้านขายน้ำริมฟุตบาท ก็แวะซื้อน้ำซะหน่อย คอแห้งเกิ้นน เดินๆๆๆๆ จนส้นรองเท้าสึกค่ะ งานนี้ ....เดินมาถึงป้ายรถเมล์ก็นั่งพักเหนื่อย กำลังจะง่วนกับการเปิดฝาน้ำดื่ม จิ้มหลอดดูดน้ำในขวด กำลังจะเข้าไปละลายในปากแล้วเชียว ทันใดนั้น !!!!!! เจ้าเพื่อนตัวดี เอาอีกแล้วค่ะ

เพื่อน ::: นี่ๆๆ ไปเยาวราชกันมั้ย (พร้อมกับลุกขึ้นยืน ในท่าทางที่พร้อมจะวิ่งขึ้นรถได้ทันที)
เรา ::: เอ้าๆๆๆ เดี๋ยวๆๆๆ (ด้วยท่าทางลุกลน น้ำที่กำลังจะเข้าปาก กระฉอกเปื้อนเสื้อหมดเลยอะ)
เพื่อน ::: เอ้า ..ถ้าจะไปก็รีบขึ้นรถเลย เร็ว!!!!
เรา::: เอ้า ถ้าเมริงรีบขนาดนี้ จะถามกรูทำไมฟร่ะ ... ไม่กระชากกรูเหวี่ยงเข้าไปในตัวรถเลยละ ........... ไปก็ไป


เราไปเยาวราช ด้วยรถคันนี้เลย

รถเมล์คันเล็กสีส้ม หลังจากปรับปรุงใหม่ ....เดิมรถจะเป็นสีเขียว ซึ่งเราเรียกว่า (เขียวนรก) เนื่องจากถ้าใครได้เคยขึ้นจะรู้ว่ามานขับยังกะจะรีบไปนรก ทั้งเร็ว ทั้งบีบแตรสนั่นเมือง ทั้ง ปาดซ้าย ปาดขวา ถ้ามานเหาะได้คงทำไปแล้ววว ...

แล้วถ้าใครแซงมานจะโผล่หน้าออกไปทางกระจกข้าง แล้วตะโกนว่า "เมริงจะรีบไปตาย ห่_ ไหนวะ " ..... กรูอยู่บนรถ ตะโกนในใจว่า "แล้วเมริงอะจะรีบไปตาย ห่_ ไหนวะ " ......

เจ๊ประเป๋ารถ (ซึ่งคาดว่า ถ้าไม่เป็นเมียคนขับก็ต้องเป็นแม่ค่ะ ... เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวบนรถที่สามารถควบคุมรถให้หยุด หรือวิ่ง ได้โดยไม่ต้องนั่งหลังพวงมาลัย !!!! ) เจ๊จะใช้วิธีตะโกนคุยกับผู้โดยสาร จะตะโกนเพื่อ ?!?!? .... ถ้าใครอยากรู้ก็ฝากถามเผื่อหน่อยนะ อิอิ

ส่วนภายในรถก็แคบจัด ...ถ้าคนขึ้นเยอะๆ ก็อัดกันซะยังกะปลาประป๋อง เบาะที่นั่งก็แคบได้ใจ ปกติใครขึ้นรถเมลล์ในกรุงเทพจะแย่งกันนั่งใช่มั้ยคะ ..แต่สำหรับเรารถนรกนี่ ต้องขอแย่งยืนแล้วกันค่ะ เพราะถ้าได้นั่งนะเหมือนมีกรรมเลยทีเดียว ด้วยเบาะที่แคบและระหว่างเบาะข้างหน้ากับเบาะเราจะมีที่ว่างเพียงนิดเดียวที่เหลือไว้ให้เดินเข้าไปนั่งเป็นเบาะคู่อะค่ะ ลองนึกภาพนะคะ แค่เดินเข้าไปนั่งใน (ติดหน้าต่าง) ก็แทบจะแทรกขาไปอย่างอึดอัดอยู่แล้ว ถ้าได้นั่งนะ โฮ้ววแม่เจ้า !!!! หัวเข่าเราจะไปชนกับที่นั่งข้างหน้าชนิดที่ขยับตัวไม่ได้เลยทีเดียว หรือ อีกนัยนึงคือ เข่าเราแทบจะไปเกยหัวคนที่นั่งเบาะหน้าเลยละ .... ฉะนั้นเราถึงบอกว่า ยืนดีกว่า !!!!

แต่พอเปลี่ยนใหม่แล้ว ดีขึ้นเยอะมากค่ะ ทั้งสะอาด แล้วกระเป๋ารถเมลล์ก็น่ารักพูดจาดีด้วย ดีๆๆๆ






ภายในรถ สะอาดสะอ้าน เบาะที่นั่งก็เปลี่ยนใหม่ นั่งสบายกว่าเดิม






ถึงแล้วเยาวราชแล้วว หิวๆๆ หาอะไรกินซะหน่อย


เดินจนเมื่อย มาจบที่บะหมี่

หลังจากอิ่มแล้ว เราเดินเล่นไปเรื่อยๆ เจอวัดจีน ข้างในมีองค์เจ้าแม่กวนอิม ก็รีบเข้าไปไหว้เลยค่ะ






พอเดินเข้ามาเพิ่งจะเห็นเขากำลังทำพิธีอะไรซักอย่าง นิสัยสอดรู้อะนะ ตัดสินใจเดินเข้าไปชะโงกๆ ดูไกล้ๆนีสสส์นึง 555 ... แลดูจิงจังเหมือนกันแฮะ ถอยออกมาไหว้คนเดียวเงียบๆดีฝ่า



เราจุดเทียนไหว้ด้วยค่ะ เท่าที่เห็นเขาจุดกันเป็นคู่ แล้วตั้งติดกัน เราไม่รู้ว่ามีความหมายว่าอะไร เขาจุดมางี้ ก็ตามๆเขาไปแล้วกัน ...



จุดเป็นคู่มั่ง

ไหว้เสร็จจากตรงนี้เราก็เดินโต๋เต๋ ไปวัดไตรมิตรค่ะ ใกล้ๆกัน แค่ข้ามถนนเอง
ขอบอกว่าตั้งแต่อยู่กรุงเทพฯ มาเป็นสิบปี ไม่เคยมาเลยนะวัดนี้ ครั้งแรกจริงๆ
มะ .. เข้ามาพร้อมกัน ดูซิ ข้างในมีอะไร ...


เดินเข้ามาน่าจะเป็นประตูทางหลังวัดนะคะ สำหรับเราตื่นเต้นมากๆๆๆ ทำไมวัดนี้สวยจังเลย เปิดไฟตอนกลางคืน สวยมากๆๆ อีกอย่างเราคิดในใจ วัดนี้โบสถ์ จะสูงไปไหนเนี่ย เราเดินมาจากข้างหลัง มองแบบต้องเงยหน้า คอตั้งบ่ากันเลยทีเดียว อลังการมากๆๆ





พอเดินมาเรื่อยๆ มาถึงด้านหน้าก้ถึงบางอ้อทันที



โบสถ์ มี3 ชั้นแนะ สูงมากกก เขาเรียกว่าพระมหามณฑป



ตอนเราไปถึง เวลาเกือบ 1 ทุ่มแล้ว ซึ่งจริงๆ แล้วเวลานี้เขาไม่ให้ขึ้นไปข้างบนแล้วค่ะแต่เรามองไปเห็นมีคนเดินอยู่บนนั้นด้วย ... เขาขึ้นได้เราก็ขึ้นได้ !! ....... ไม่รอช้าเราเลื่อนแผงเหล็กที่กั้นตรงบันใดออก แล้วรีบแทรกตัวเข้าไป เพื่อที่จะขึ้นไปข้างบนให้ได้ เดินขึ้นมาถึงชั้นบนสุดค่ะเห็นพี่ 2 คน กำลังง่วนอยู่กับการจัดตั้งขาตั้งกล้องเพื่อจะถ่ายรูป และมีอุปกรณ์อยู่ข้างหลังอีกเพี้ยบ... แหมๆๆ ยังกะจะตั้งสตูดิโอกันเลยทีเดียว


เดินเข้าไปอีกหน่อยชะโงกเข้าไปดูข้างในเห็นพระประธานค่ะ ... ขอบอกว่า
สวยมากกกกกกกกก องค์พระเป็นสีทองอะร้าอร่ามตามากค่ะ แบบไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน เราตะลึงกับภาพที่เห็น สวยจริงๆค่ะ เรารีบกราบองค์พระโดยที่ยังไม่ทันได้เข้าไปข้างในนะคะ ค้างอยู่แค่หน้าประตูนั่นแหละ ....

เอ้า อย่าช้าๆๆ รีบยกกล้องมาเก็บๆๆๆภาพไว้ ระหว่างกำลังถ่ายภาพ เพื่อนเราซึ่งขึ้นตามมาและเวลานี้มานอยู่ซะไกลเราและยืนห่างมากก ก็เรียกเราพร้อมกันกวักมือ แล้วบอกว่า (((( มานี่ๆๆ เร็วๆๆๆ )))) .. เราก็คิดในใจ อินิ มานจะมาเรียกอะไร เดี๋ยวได้มะกรูถ่ายรูปก่อน

เราก็ถ่ายๆไป เพื่อนเรามานก็ยังไม่หยุด เรียก (อะไรนักหนา !!!)



ระฆังบน พระอุโบสถ

เราถ่ายรูปรอบๆจนพอใจแล้ว ก็กราบลาพระ แล้วเดินออกมาหาเพื่อน ทันที ที่เราอยู่ในระยะใกล้ที่เพื่อนเรามันสามารถคว้ามือได้ ..... มันจับหมับเข้าที่ข้อมือ แล้วดึงๆ เดินแกมวิ่งแทบจะหัวทิ่มบันใด ลงมาเรยยย อะไรจะโมโหกรูขนาดนั้น ฆ่ากรูเรยมะ ...

พอมาถึงชั้นล่าง เพื่อนเรารีบพูดว่า ตายๆๆๆๆๆๆ (ครายตายหว่า เมริงกะกรูมาพร้อมกัน กรูมิเห็นครายตาย)


เพื่อน :::: "เมิงรู้ม้ายย เขาห้ามขึ้นเวลานี้ เขาปิดแล้ว"

เรา :::: "กรูม่ายรู้ กรูเห็นเขาขึ้นกรูก็ขึ้น "

เพื่อน :::: "เมิงรู้ม้ายย เขาห้ามเอากล้องขึ้นไปถ่ายรูป"

เรา :::: "กรูม่ายรู้ กรูเห็นเขาถ่ายกรูก็ถ่าย "


เพื่อนเรารีบจูงมือ เราเดินออกจากบริเวณวัดอย่างเร็ว 5555 กรูไม่รู้นี่หว่า บอกแล้วว่าครั้งแรกๆๆ

เพื่อนเราเล่าว่า ที่วัดไตรมิตรแห่งนี้ เป็นสถานที่ประดิษฐานพระพุทธรูปทองคำที่ใหญ่ที่สุดในโลก ... เขาถึงห้ามถ่ายรูปด้วยไง ....

โอ้ววววววว โหวววววว .. มิน่า !?!?!? เมิงเรียกกรูจัง แล้วมิบอกแต่แรกฟร่ะ ...

ส่วนคนที่เราเห็นว่าเขามาขึ้นมาถ่ายรูปกันอะ ... น่าจะเป็นเจ้าหน้าที่จากหนังสือ ของ ททท. (เราเห็นเขาใส่เสื้อกั๊ก ททท.) ที่เขามาถ่ายรูปเพื่อไปลงหนังสือแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวอะไรทำนองนั้น ... แง่ววว เราก็ไม่ได้เอะใจเลยแฮะ

แต่ก็ดีค่ะ ทำให้เรายิ่งประทับใจมากขึ้นอีก ... พร้อมกับภาพนี้ค่ะ


พระพุทธสุโขทัยไตรมิตร "พระพุทธมหาสุวรรณปฎิมากร"



เดินไปคุยไป พวกเราเดินมาออกที่ทางเข้าของวัด เออเจริญแฮะ เข้าทางออก ออกทางเข้า


นี่ป้ายทางเข้าค่ะ (ที่เราเดินออก )

ออกจากวัด เราเดินมาเรื่อยๆ มาถึงหัวลำโพง



แวะเข้าห้องน้ำหน่อย ..ปวดฉี่มาก หลังจากเพิ่งตื่นเต้นมาเมื่อกี้ “สถานีกรุงเทพ” มีแบบก่อสร้างเป็นรูปโดมสไตล์อิตาเลียนผสมผสานกับศิลปะยุคเรอเนสซองมีลักษณะคล้ายกับ สถานีรถไฟ เมืองแฟรงค์เฟิร์ตในประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมัน" เขาว่ามางี้


หนุ่มๆจะไปไหนกันจ้ะ






ถ้าใครได้เดินเข้ามาถึงตรงนี้ เราเชื่อว่าทุกคนจะรู้สึกเหมือนกัน คือ เหม็นกลิ่นฉี่มากกกกกกกก หึ่งเลยอะ .... เดินไปถ่ายรูปต้องอุดจมูก ไม่งั้น โพรงจมูกพังชัวร์ !!! 55555


ขาดเจ้านี่ รถไฟไม่ออกนะจะบอกให้



ปิดด้วยรูปสุดท้าย และที่เป็นสุดท้ายที่เราไปย่ำมา .... กลับบ้านแล้ววววว เมื่อยขาสุดพลัง กลับบ้านไปสงสัยหลับเป็นตายแฮะ ...

สิ้นสุดแล้วการเดินทางที่ไม่ได้วางแผนแต่สนุกมากกกกก ได้เที่ยวหลายที่แบบเน้นประหยัดจริงๆ เดินขึ้นรถเมล์ ลงเรือ ขึ้นรถไฟ ไปได้ครบการขนส่งเลยทีเดียว ..... แล้วเจอกันใหม่น๊ะจ๊ะ

Create Date : 16 ธันวาคม 2553		5 comments
Last Update : 17 ธันวาคม 2553 14:02:51 น.
Counter : 3494 Pageviews.
Share Tweet