กรงรักยมทูต....แม่ช้อง
เรื่องย่อ.....กลเกมแห่งรักที่ผู้เล่นต้องลงทุนทั้งตัวและหัวใจ เมื่อได้พบคนที่ใช่ 'ปวริน' บุตรสาวคนเดียวของหม่อมราชวงศ์หญิงผู้เข้มงวด เฝ้าเก็บกดตัวตนไว้ภายใต้กรอบระเบียบเหมือนตัวหนอนในรัง รอคอยเวลาที่จะกลายเป็นผีเสื้อปีกสวยโบยบินไปในโลกกว้าง ข้อเสียประการเดียวที่จะพาเธอดำดิ่งลงสู่หุบเหวก็คือการประชดประชันอันปราศจากความยั้งคิด 'กลเทพ' เศรษฐีหนุ่มรูปงามผู้มีญาณหยั่งรู้ ต้องเผชิญกับวิกฤติแห่งปาฏิหาริย์อีกครั้งเมื่อฟ้าส่งเกมรักบทใหม่มาทดสอบเขา ผ่านหญิงสาวหัวดื้อจอมประชดนามว่าปวริน เกมรักครั้งนี้ยากกว่าครั้งอื่นใด เพราะชายหนุ่มต้องแลกญาณพิเศษของตัวเองกับบางสิ่งบางอย่าง เขาจะยอมสูญเสียมันไปละหรือ เกมกลเทพครั้งสุดท้าย ใครกันจะเป็นผู้ชนะ
เครดิตภาพและเรื่องย่อจากสำนักพิมพ์....อรุณอมรินทร์
ความเห็นส่วนตัว....ในเรื่องพระเอก กลเทพ เป็นตัวเด่นมาจากนิยายชุดสามเล่มที่ออกมาก่อน เรื่องนี้เลยมาเป็นตัวเอกซะ เนื้อเรื่องถึงจะไม่ได้อ่านเรื่องชุดมาก่อนก็ไม่มีปัญหาในการอ่านค่ะ กลเทพ มีญาณในการหยั่งรู้ เป็นเจ้าของกิจการโรงแรมใหญ่ และเป็นหมอดูอีก เขาได้มาข้องเกี่ยวกับครอบครัวของ ปวริน เพราะแม่ของเธอกำลังเป็นห่วงลูกสาวว่าอาจจะโดนของ เนื่องจากปกติลูกสาวจะ อยู่ในโอวาทตลอด แต่เริ่มมาเปลี่ยนเมื่อเจอกับ ดามพ์ ลูกชายของนักการเมืองคนนึงที่สามีเธอต้องการผูกสัมพันธ์เพื่อการงานด้วย กลเทพจึงเข้ามาช่วยเหลือจากการขอร้องของผู้เป็นแม่ เิริ่มจากการเป็นหุ้นส่วนในกิจการ โฮลเทลบูติกที่ชื่อ กาลครั้งหนึ่ง การเข้ามาของกลเทพ นำความเปลี่ยนแปลงมามากมายทั้งเรื่องกิจการของปวรินและความคิด รวมทั้งวันนึง ปวรินได้นาฬิกาพก ที่เกิดเสียงดังขึ้นเมื่อไหร่ เธอจะเห็นภาพอนาคต แต่นะ ไม่รู้จักใช้ก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี ปวรินมีปมด้อยจากความ สูงศักดิ์ของตน ขาดอิสระในการคิดเพราะส่วนใหญ่แม่จะคอยบงการทั้งหมด วันนึงเมื่อรู้สึกกดดันมากๆเข้าก็พยายามจะเปลี่ยนแปลงแต่การขาดสติก็ก่อเรื่องให้หลายที แต่ไม่ยักกะเข็ด การใกล้ชิดกันทำให้เกิดความรักขึ้นก่อให้เกิดการที่กลเทพต้องสูญเสียญาณหยั่งรู้ เรื่องเป็นไงต่อไปหาอ่านกันนะคะ
เอ่อ นักเขียนท่านนี้ถนัดแนวแฟนตาซีมั้ง เคยอ่านมาเล่มใช้นามปากกาว่า ริญจน์ธร สำนวนก็ใช้ได้ วางเรื่องมาราบรื่นดี แต่ชอบเรื่องก่อนมากกว่า เรื่องนี้นางเอกมีแนวคิดเด็กไปหน่อย กดดันอยู่ใต้การควบคุมของแม่มาตลอด มีอยู่ตอนตัวเองเมาด้วยโดนวางยาด้วย พระเอกไปช่วยมา พามาไว้ที่โรงแรมของพระเอก ให้แม่บ้านคอยดูแลทั้งคืน แต่กลับน้อยใจว่าพระเอกไม่ดูแลใส่ใจตัวเอง คือไงค่ะจะให้เขามานั่งเฝ้าหรอค่ะ ถึงจะเรียกว่าใส่ใจ เราว่าเขาก็ใส่ใจในชื่อเสียงและความเหมาะสมแล้ว และนางเอกก็เหมือนกับกดดันมานานอยากมีอิสระ แต่มีแล้วก็ไม่รู้จักดูแลตัวเอง ทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งๆที่เคยเห็นภาพล่วงหน้ามาแล้วแต่ไม่รู้จักระวังตัว แต่ก็พอเข้าใจตรงงอนพระเอกเลยประชดๆซะเกือบเสียตัว.. แถมไอ้ความเป็นผู้ดีเนี่ยค้ำคอทั้งแม่และลูก แม่รู้ว่าพ่อมีเมียเล็กเมียน้อยตลอด แต่ทนเพราะเป็นผู้ดีต้องอดทน รักษาหน้าตาของตระกูล เกือบโดนขมขื่นแต่รอดมาได้แต่ก็ไม่กล้าบอกพ่อกับแม่ แค่ยอมรับชะตากรรม เอิ่ม งงกับการเกิดมาเป็นผู้ดีเพราะแนวคิดความเป็นผู้ดีของเขานิไม่ไหวสำหรับเรานะ
พระเอกมีความมั่นใจในตัวเองสูงเพราะมีญาณหยั่งรู้ พอวันนึงต้องเสียไปก็เสียศูนย์พอตัว แต่นับถือที่ปรับตัวได้ กับปวรินก็จะจีบก็กั๊กๆ บางทีหายไปนานๆผู้หญิงยิ่งเด็กๆยิ่งน้อยใจง่าย เรื่องนี้เลยไม่ หวานแหววนะ มีกุ๊กกิ๊กบ้างแต่ไม่มาก เรื่องก็ดำเนินไปเรื่อยๆ อ่านได้เพลินๆแตไม่โดนใจมากมายอะไรค่ะเมื่อเทียบกับผลงานเล่มก่อนที่เคยอ่านค่ะ
*****ป.ล. ขอแก้ไขข้างล่างนิละกันนะคะ เนื่องจากเข้าใจผิดว่าคนเขียนคือ แม่ช้อง เป็นคนเดียวกับ ริญจน์ธร จากการได้ข้อมูลมาผิดๆ ขอแก้ไขตรงนี้แล้วกันนะคะว่าคนละคนกัน ขออภัยคุณแม่ช้องและคุณริญจน์ธรมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะสำหรับความผิดพลาด ขอบคุณคุณปิงปิง และคุณอุ้มสมนะคะสำหรับข้อมูลที่ถูกต้องค่ะ*****
| Create Date : 05 สิงหาคม 2556 |
| Last Update : 5 สิงหาคม 2556 20:13:14 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 1678 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
คนละคนกับริญจน์ธรค่ะ
แม่้ช้องใช้อีกนามปากกาว่า ช้องมาศ
ริญจน์ธรใช้อีกนามปากกาว่า ริมฝั่งฝันออกกับสื่อวรรณกรรมค่ะ