|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ยู...15 ปี
บ่ายแก่ๆ ของวันเสาร์(13 ส.ค.) ผมกับเพื่อนรวม 3 คนเข้าเซเว่นหิ้วเบียร์ยี่ห้อถูกที่สุด 3 ขวดเข้าไปดับกระหายที่ห้องเพื่อนย่านเตาปูน โดยไม่ได้ใส่ใจว่าวันนี้เป็นวันพระ(นะเฟร้ยย!) หลังจากกรอกปากเฉลี่ยกันคนละขวดพร้อมกับใส่ความรู้สึกว่าเมาได้ที่แล้ว พวกเราจึงได้ไอเดียไปสนามศุภฯ กัน ใช้เวลาเดินทางผ่านบริการขนส่งมวลชนกรุงเทพฯ ชั่วโมงกว่า ๆ มาถึงมาบุญครองก็สี่โมงนิด ๆ แล้ว ต้องเดินเท้าไปสนามอีกประมาณสิบกว่านาที ซึ่งคาดว่าเกมส์น่าจะเริ่มไปพอสมควรแล้ว
แต่ต้องขอขอบคุณความงี่เง่าของคณะผู้จัดการแข่งขันเป็นอย่างสูง พวกเรามาถึงสนามจะสี่โมงยี่สิบแล้ว.. เกมส์ยังไม่เริ่มขึ้นเลยทางโฆษกสนามประกาศกิจกรรมเสริมโดยนำเสนอให้แฟนบอลได้ชมการเต้นอาระบิคของกลุ่มแม่บ้าน(ผู้ได้รับรางวัลชนะเลิศรายการปล่อยแก่เมื่อวาน) แต่กระนั้นก็ไม่ได้บรรเทาความหงุดหงิดแฟนบอลลงได้ เนื่องจากว่าแดนเซอร์ของเราแต่ละคน... วัยแย้มฝาโลงมากกกก! (ถ้าเปลี่ยเป็นขาว สวย หุ่นดีเหมือนเชียร์ลีดเดอร์ของกีฬามหาลัย.. คงไม่มีใครบ่น... หุ หุ)
ปัญหามีอยู่ว่า.. แต่ละทีมดันมีสีประจำทีม(ชาติ) สีเดียวกัน และวันนั้นบังเอิญสวมชุดโทนสีเดียวกันลงสนาม(ต่างก็คิดว่าตัวเองเป็นทีมเหย้า) ผมก็เลยโมเมเอาเองว่าเกาหลีใต้น่าจะเอาชุดแข่งมาชุด(สี)เดียว หรือไม่งั้นก็เป็นไปได้ว่าชุดที่ทีมไทยเราใช้สวมลงสนามนัดก่อน(วันพฤหัส ใส่สีน้ำเงิน) อาจยังไม่ได้ซัก หรือซักแล้วยังไม่แห้งก็เป็นไปได้ ทางออกของปัญหาจึงไม่ใช่ให้เกาหลีใต้บินกลับไปเอาชุดแข่งสีอื่นมาใส่ หรือทีมไทยไปร้านซักแห้งเพื่อเอาชุดสีน้ำเงินมาเปลี่ยน...
สรุปแล้วทีมไทยเราแสดงสปิริตเปลี่ยนชุดสีอื่น มาเป็นเสื้อสีขาว(ตั้งแต่ดูบอลไทยมา ไม่เคยเห็นทีมไทยใส่เสื้อขาวลงสนามเลย) ซึ่งเป็นเสื้อของสปอนเซอร์หลักของรายการนี้ คือ "เสื้อที่ระลึกของสถานี มันนี่ ชาแนล" ที่ผมเห็นเค้าแจกให้แก่กลุ่มแม่บ้านในพิธี "ไหว้แม่" เมื่อนัดก่อน... ที่ทำให้เสียเวลามากน่าจะเป็นต้องไปสกรีนชื่อ และเบอร์นักเตะนี่แหล่ะ ..แต่ไม่เป็นไรถือซะว่าเป็นการสะเพร่าอย่างไม่เจตนา นักเตะไม่น่าจะเล่นดีขึ้นหรือเลวลงเพียงเพราะชุดที่สวมใส่น่ะ
วันนี้แฟนบอลฝั่งอัฐจรรย์มีหลังคาหนาแน่นมาก ผิดกับนัดก่อน(นัดรองฯ) ที่เจอกับสิงคโปร์ ผมกับเทพธิดาช้างน้ำ แทบจะนอนตักดูกันได้อย่างสบาย ๆ แต่อีกฝั่งยังโล่งโจ่งปล่อยที่ว่างไว้ให้วิญญาณแฟนบอลเหมือนเดิม เนื่องจากแดดค่อนข้างจัด แต่ก็พอจะมีคนที่มักสันโดษหลงขึ้นไปนั่งบ้างในช่วงครึ่งหลัง เมื่ออาทิตย์ใกล้ลับฟ้าแล้ว ...ทั้งนี้บังเอิญวันนี้ผมนั่งใกล้กับที่นั่งของท่านผู้ทรงเกียรติ ผมจึงสังเกตุเห็น(เต็มสองตา) "บิ๊กหอย" และ "บิ๊กแน็ต" นั่งคุยกันอย่างกระหนุงกระหนิง จึงได้แต่ภาวนาให้ท่าน "ซุปเปอร์บิ๊ก" ทั้งสองคุยภาษาเดียวกันด้วยเถิด จะได้คุยกันรู้เรื่องสักทีโดยเฉพาะเกี่ยวกับการรวม "โคดดพ่อ โคดแม่ลีก" ที่ท่าน ๆ รับผิดชอบดูแลกันน่ะ
เปรียบรูปร่าง ยังไงไทยเราก็เป็นรองอยู่ดี เด็กเกาหลีชุดนี้คัดมายังกับวัดสัดส่วน ผ่านมาตรฐาน อย. เพราะรูปร่างยังกะพิมพ์เดียวกัน เวลายืนเรียงหน้ากระดานกันจะรู้ถึงความเสมอภาคกัน แต่ของไทยเราถึงแม้ชุดนี้จะค่อนข้างสูงใหญ่เกือบทุกคน โดยเฉพาะแดนหน้า และหลังตัวกลาง(เซนเตอร์) แต่ตำแหน่งกลางสนามยังใช้บริการเจ้ามะขามข้อเดียวเหมือนผ่าน ๆ มา (สังเกตุดู.. ถ้าไม่เตี้ยล่ำ ก็จะสูงผอมไปเลย และส่วนใหญ่จะเป็นเตี้ยล่ำด้วยสิ) จึงไม่ต้องแปลกใจที่จะเห็นนักเตะเราเสียบเปรียบเมื่อมีการเบียดปะทะแย่งบอล หรือจะแย่งบอลมาได้ถ้าไม่รอให้คู่ต่อสู้จ่ายเสียบอลเอง ก็ได้จากการทำฟาล์วไปเลย ประเภทแย่งบอลมาแบบแฟร์เพลย์จึงไม่ค่อยมีให้เห็น
ถึงยังไงนัดนี้ผมก็ตั้งใจจับตาดูการเล่นของเจ้าตัวเล็ก "มะขามข้อเดียว" เบอร์ 7 ชื่อ "ปิยะชาติ พรมจักร " ซึ่งรู้สึกประทับใจตั้งแต่นัดเปิดสนามกับศรีลังกา(ซึ่งผมดูผ่านจอทีวี)แล้ว และได้เห็นกับตาแบบตัวเป็น ๆ ในนัดรองที่เตะกับสังคโปร์ ผมว่าแกเล็กพริกขี้หนูจริง ๆ ขยัน และสร้างสรรค์ มีลูกจ่ายสวย ๆ แบบได้เสียหลาย ๆ ครั้ง(เค้าใช้คำเท่ห์ๆ ว่าไรนะ.. คิลเลอร์ พาส..! อะไรเทือกนั้น) เจ๋งขนาดว่า หลังจบเกมส์นัดรองฯ เทพธิดาช้างน้ำของผม ที่ผมเคยดูหมิ่น(เงียบ ๆ ในใจ)ว่า "เด็กหัดดูบอล" ประทับใจและรบเร้าให้ผมไปถ่ายรูปคู่กับน้องเค้าเลยล่ะ ซึ่งผมได้แต่อ้างถึงปมด้อยของกล้องที่(บังเอิญ)ติดมากับทอระสับ(6610i)ว่ามันห่วยเกินนำไปอวดอ้างในที่สาธารณชน ... หมายเหตุ: จริง ๆ แล้วผมไม่อยากเห็นรูปถ่ายเป็นเลขสิบเอ็ด(๑๑ = อ้วนเตี้ยล่ำ) คงจั๊กกะจี้ลูกกะตาน่าดู เหอ ๆ
เกมส์จบลงด้วยชัยชนะอันน่าชื่นชม และสมศักดิ์ศรีของทีมนักเรียนไทยของเรา
ผมและเพื่อน ๆ ต่างพากันรีบเผ่นออกจากสนาม โดยที่ไม่ยอมดูพิธีมอบถ้วยก่อน ที่จริงนอกจากกลัวไม่ทันดูถ่ายทอด "ท็อฟฟี vs ปีศาจแดง" แล้ว พวกผมยังรังเกียจที่จะเห็นหน้าเอียง ๆ ของบิ๊กหอย และบิ๊กแน็ตนั่นเองครับ
เชียร์ผี ...ผีก็ชนะอีก.... แชมป์ใส ๆ
Create Date : 15 สิงหาคม 2548 |
|
5 comments |
Last Update : 15 สิงหาคม 2548 12:24:48 น. |
Counter : 467 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: neaq 15 สิงหาคม 2548 12:46:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: Keyzer ถอดล็อคอิน IP: 58.136.73.189 15 สิงหาคม 2548 13:07:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: ช็อคชิป IP: 203.209.30.3 15 สิงหาคม 2548 13:12:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: wbj 15 สิงหาคม 2548 18:45:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: biggg 16 สิงหาคม 2548 22:38:16 น. |
|
|
|
| |
|
|
เสียดายบ้านผมมะมีทีวี อ่ะ