Group Blog
วิถี.. ชีวิต
วิ่ง...กลับหลัง
พัก.. หายใจ
เดิน.. ทางไกล...
เพื่อน... เพลง(พราย)
โลกของ.. ลูก กลม ๆ
<<
สิงหาคม 2548
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
15 สิงหาคม 2548
ยู...15 ปี
All Blogs
Go... Pro. Leaque
แพ้... หมดรูป
บอล[นอก]--ในสายเลือด
ยู...15 ปี
ความมึนงง
ฟุตบอล และ หมากเก็บ
ลิง.. ควักกะปิ.. (คิดได้ไง?)
ยู...15 ปี
บ่ายแก่ๆ ของวันเสาร์(13 ส.ค.) ผมกับเพื่อนรวม 3 คนเข้าเซเว่นหิ้วเบียร์ยี่ห้อถูกที่สุด 3 ขวดเข้าไปดับกระหายที่ห้องเพื่อนย่านเตาปูน โดยไม่ได้ใส่ใจว่าวันนี้เป็นวันพระ(นะเฟร้ยย!) หลังจากกรอกปากเฉลี่ยกันคนละขวดพร้อมกับใส่ความรู้สึกว่าเมาได้ที่แล้ว พวกเราจึงได้ไอเดียไปสนามศุภฯ กัน ใช้เวลาเดินทางผ่านบริการขนส่งมวลชนกรุงเทพฯ ชั่วโมงกว่า ๆ มาถึงมาบุญครองก็สี่โมงนิด ๆ แล้ว ต้องเดินเท้าไปสนามอีกประมาณสิบกว่านาที ซึ่งคาดว่าเกมส์น่าจะเริ่มไปพอสมควรแล้ว
แต่ต้องขอขอบคุณความงี่เง่าของคณะผู้จัดการแข่งขันเป็นอย่างสูง
พวกเรามาถึงสนามจะสี่โมงยี่สิบแล้ว.. เกมส์ยังไม่เริ่มขึ้นเลยทางโฆษกสนามประกาศกิจกรรมเสริมโดยนำเสนอให้แฟนบอลได้ชมการเต้นอาระบิคของกลุ่มแม่บ้าน(ผู้ได้รับรางวัลชนะเลิศรายการปล่อยแก่เมื่อวาน) แต่กระนั้นก็ไม่ได้บรรเทาความหงุดหงิดแฟนบอลลงได้ เนื่องจากว่าแดนเซอร์ของเราแต่ละคน... วัยแย้มฝาโลงมากกกก! (ถ้าเปลี่ยเป็นขาว สวย หุ่นดีเหมือนเชียร์ลีดเดอร์ของกีฬามหาลัย.. คงไม่มีใครบ่น... หุ หุ)
ปัญหามีอยู่ว่า.. แต่ละทีมดันมีสีประจำทีม(ชาติ) สีเดียวกัน และวันนั้นบังเอิญสวมชุดโทนสีเดียวกันลงสนาม(ต่างก็คิดว่าตัวเองเป็นทีมเหย้า) ผมก็เลยโมเมเอาเองว่าเกาหลีใต้น่าจะเอาชุดแข่งมาชุด(สี)เดียว หรือไม่งั้นก็เป็นไปได้ว่าชุดที่ทีมไทยเราใช้สวมลงสนามนัดก่อน(วันพฤหัส ใส่สีน้ำเงิน) อาจยังไม่ได้ซัก หรือซักแล้วยังไม่แห้งก็เป็นไปได้ ทางออกของปัญหาจึงไม่ใช่ให้เกาหลีใต้บินกลับไปเอาชุดแข่งสีอื่นมาใส่ หรือทีมไทยไปร้านซักแห้งเพื่อเอาชุดสีน้ำเงินมาเปลี่ยน...
สรุปแล้วทีมไทยเราแสดงสปิริตเปลี่ยนชุดสีอื่น มาเป็นเสื้อสีขาว(ตั้งแต่ดูบอลไทยมา ไม่เคยเห็นทีมไทยใส่เสื้อขาวลงสนามเลย) ซึ่งเป็นเสื้อของสปอนเซอร์หลักของรายการนี้ คือ
"เสื้อที่ระลึกของสถานี มันนี่ ชาแนล"
ที่ผมเห็นเค้าแจกให้แก่กลุ่มแม่บ้านในพิธี "ไหว้แม่" เมื่อนัดก่อน... ที่ทำให้เสียเวลามากน่าจะเป็นต้องไปสกรีนชื่อ และเบอร์นักเตะนี่แหล่ะ ..แต่ไม่เป็นไรถือซะว่าเป็นการสะเพร่าอย่างไม่เจตนา นักเตะไม่น่าจะเล่นดีขึ้นหรือเลวลงเพียงเพราะชุดที่สวมใส่น่ะ
วันนี้แฟนบอลฝั่งอัฐจรรย์มีหลังคาหนาแน่นมาก ผิดกับนัดก่อน(นัดรองฯ) ที่เจอกับสิงคโปร์ ผมกับเทพธิดาช้างน้ำ แทบจะนอนตักดูกันได้อย่างสบาย ๆ แต่อีกฝั่งยังโล่งโจ่งปล่อยที่ว่างไว้ให้วิญญาณแฟนบอลเหมือนเดิม เนื่องจากแดดค่อนข้างจัด แต่ก็พอจะมีคนที่มักสันโดษหลงขึ้นไปนั่งบ้างในช่วงครึ่งหลัง เมื่ออาทิตย์ใกล้ลับฟ้าแล้ว ...ทั้งนี้บังเอิญวันนี้ผมนั่งใกล้กับที่นั่งของท่านผู้ทรงเกียรติ ผมจึงสังเกตุเห็น(เต็มสองตา)
"บิ๊กหอย"
และ
"บิ๊กแน็ต"
นั่งคุยกันอย่างกระหนุงกระหนิง จึงได้แต่ภาวนาให้ท่าน
"ซุปเปอร์บิ๊ก"
ทั้งสองคุยภาษาเดียวกันด้วยเถิด จะได้คุยกันรู้เรื่องสักทีโดยเฉพาะเกี่ยวกับการรวม
"โคดดพ่อ โคดแม่ลีก"
ที่ท่าน ๆ รับผิดชอบดูแลกันน่ะ
เปรียบรูปร่าง ยังไงไทยเราก็เป็นรองอยู่ดี เด็กเกาหลีชุดนี้คัดมายังกับวัดสัดส่วน ผ่านมาตรฐาน อย. เพราะรูปร่างยังกะพิมพ์เดียวกัน เวลายืนเรียงหน้ากระดานกันจะรู้ถึงความเสมอภาคกัน แต่ของไทยเราถึงแม้ชุดนี้จะค่อนข้างสูงใหญ่เกือบทุกคน โดยเฉพาะแดนหน้า และหลังตัวกลาง(เซนเตอร์) แต่ตำแหน่งกลางสนามยังใช้บริการเจ้ามะขามข้อเดียวเหมือนผ่าน ๆ มา (สังเกตุดู.. ถ้าไม่เตี้ยล่ำ ก็จะสูงผอมไปเลย และส่วนใหญ่จะเป็นเตี้ยล่ำด้วยสิ) จึงไม่ต้องแปลกใจที่จะเห็นนักเตะเราเสียบเปรียบเมื่อมีการเบียดปะทะแย่งบอล หรือจะแย่งบอลมาได้ถ้าไม่รอให้คู่ต่อสู้จ่ายเสียบอลเอง ก็ได้จากการทำฟาล์วไปเลย ประเภทแย่งบอลมาแบบแฟร์เพลย์จึงไม่ค่อยมีให้เห็น
ถึงยังไงนัดนี้ผมก็ตั้งใจจับตาดูการเล่นของเจ้าตัวเล็ก
"มะขามข้อเดียว" เบอร์ 7 ชื่อ "ปิยะชาติ พรมจักร "
ซึ่งรู้สึกประทับใจตั้งแต่นัดเปิดสนามกับศรีลังกา(ซึ่งผมดูผ่านจอทีวี)แล้ว และได้เห็นกับตาแบบตัวเป็น ๆ ในนัดรองที่เตะกับสังคโปร์ ผมว่าแกเล็กพริกขี้หนูจริง ๆ ขยัน และสร้างสรรค์ มีลูกจ่ายสวย ๆ แบบได้เสียหลาย ๆ ครั้ง(เค้าใช้คำเท่ห์ๆ ว่าไรนะ.. คิลเลอร์ พาส..! อะไรเทือกนั้น) เจ๋งขนาดว่า หลังจบเกมส์นัดรองฯ เทพธิดาช้างน้ำของผม ที่ผมเคยดูหมิ่น(เงียบ ๆ ในใจ)ว่า
"เด็กหัดดูบอล"
ประทับใจและรบเร้าให้ผมไปถ่ายรูปคู่กับน้องเค้าเลยล่ะ ซึ่งผมได้แต่อ้างถึงปมด้อยของกล้องที่(บังเอิญ)ติดมากับทอระสับ(6610i)ว่ามันห่วยเกินนำไปอวดอ้างในที่สาธารณชน ...
หมายเหตุ: จริง ๆ แล้วผมไม่อยากเห็นรูปถ่ายเป็นเลขสิบเอ็ด(๑๑ = อ้วนเตี้ยล่ำ) คงจั๊กกะจี้ลูกกะตาน่าดู เหอ ๆ
เกมส์จบลงด้วยชัยชนะอันน่าชื่นชม และสมศักดิ์ศรีของทีมนักเรียนไทยของเรา
ผมและเพื่อน ๆ ต่างพากันรีบเผ่นออกจากสนาม โดยที่ไม่ยอมดูพิธีมอบถ้วยก่อน ที่จริงนอกจากกลัวไม่ทันดูถ่ายทอด
"ท็อฟฟี vs ปีศาจแดง"
แล้ว พวกผมยังรังเกียจที่จะเห็นหน้าเอียง ๆ ของบิ๊กหอย และบิ๊กแน็ตนั่นเองครับ
เชียร์ผี ...ผีก็ชนะอีก.... แชมป์ใส ๆ
Create Date : 15 สิงหาคม 2548
Last Update : 15 สิงหาคม 2548 12:24:48 น.
5 comments
Counter : 469 Pageviews.
Share
Tweet
เสียดายบ้านผมมะมีทีวี อ่ะ
โดย:
neaq
วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:12:46:06 น.
แวะเข้ามาอ่านจ้า เสียดายวันนั้นติดงานด่วน
ไม่งั้นคงได้ไปดูด้วยกัน
โดย: Keyzer ถอดล็อคอิน IP: 58.136.73.189 วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:13:07:11 น.
"ผมกับเทพธิดาช้างน้ำ" ระวังโดนตื๊บนะเพ่
โดย: ช็อคชิป IP: 203.209.30.3 วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:13:12:39 น.
โดย:
wbj
วันที่: 15 สิงหาคม 2548 เวลา:18:45:10 น.
เออ เขียนฮาดีว่ะ แอบขำไปหน่อยนึง
วันนั้นติดงาน เลยไม่ได้ไปทัศนา..
ว่าแต่ปัญหาปัญญาอ่อนของไทยในการจัดการทุกอย่างเนี่ย .. มันควายจริงๆ นะ
ว่าไม๊
โดย:
biggg
วันที่: 16 สิงหาคม 2548 เวลา:22:38:16 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ผีพราย... ใต้แสงจันทร์
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
ชีวิต.. ความสุข และความเศร้า
Friends' blogs
เคราครึ้ม
กึ่งยิงกึ่งผ่าน
ช็อคชิป
keyzer
off_na
Mu_in_love
Teej
biggg
merveillesxx
"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"
มอสทาร่ายักษ์
Analog Kid
Together In 80s Dream
RearViewMirror
กี๋พกแป้ง
จอมมาร ณ หมู่บ้านหมื่นอักษร
5150_b
แร้ไฟ
Brad Pitt
คุณม้าม
Metallurgist
I will see U in the next life.
Dark Secret
เตียเป๋งลิ้ม
HTK
M12
Webmaster - BlogGang
[Add ผีพราย... ใต้แสงจันทร์'s blog to your web]
Links
ไดอารี่
Rock 'n Roll
NTPF
โปรวิเชี่ยลลีก
พันธุ์ทิพย์: ฮาร์ดแวร์
พันธุ์ทิพย์: ห้องศุภฯ
ฟังเพลงออนไลน์
คอร์ดกีต้าร์.. !!
มากกว่า.. เรื่องสั้น
nezz
ปฐมพร ปฐมพร - 1
ปฐมพร ปฐมพร - 2
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เสียดายบ้านผมมะมีทีวี อ่ะ