ภาพสวยจังเลยนะจ่ะ

เปลี่ยนแล้วค่ะ เพราะใหญ่มากๆ
ขอบคุณนะคะ

สวยมาก เพาะมากด้วย

ดอกรูปประกอบบทความจังเลยนะจ่ะ

ชอบเพลงด้วย นั้นใช่คุณเองรึป่าว อิอิ

โอ ไม่ใช่เลยค่ะ น้องอ้อมค่ะ เป็นเพลงที่ค้นหาใน youtube
อยากมีความสามารถอย่างนี้บ้าง ขอบคุณค่ะ

รูปสวยมากๆเลยคับ

ปีกผีเสื้อหลุดล่วงจากเรือนร่าง
ปลิวลมคว้างห่างหายไปแห่งไหน
เหลือเพียงตัวว่างเปล่าเริ่มหนาวนัย
เจ้าหากินเยี่ยงไรไร้ปีกบิน

คืออาวุธสุดท้ายใช้ยังชีพ
ดุจมือแข้งแห้งลีบจนหมดสิ้น
เหมือนชาติชนคนใดไร้แผ่นดิน
เปรียบเหมือนสิ้นแขนขาที่พาเดิน

นาข้าวรวงถุกทับถมพื้นที่
กลายเป็นสถานทีตึกสูงเด่น
ที่พักอาศัยหรือห้างคล้ายจำเป็น
แล้วจึงเน้นซื้อข้าวจากต่างแดน

ที่นากลายเป็นตก
ข้าวหมดต้องอาศัยต่างประเทศ
คุ้มกันดีไหมเนี้ย

สวัสดีนะจ่ะ เลือกเพลงได้ลงตัวมาก เราชอบฟังเพลง แนวนี้เพลินหูดี ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกนะจ่ะ

เวิ้งทุ่งรุ้งเรืองเหลืองอร่าม
ใต้ฟ้านวลครามงามสดใส
กอข้าวพราวพวงทุ่งรวงไกล
เขียวใบไกวก้านผ่านลมคลอ

ภาพซึ้งตรึงจิตสถิตอยู่
รับรู้จำได้หลายพ.ศ.
จากนี้ปีผ่านฉันเฝ้ารอ
ยังอยู่มั๊ยหนอ กอข้าวงาม ...................

ร้อยกรองงดงามจังเลยค่ะ .. คุณรินฯ
เพลงประกอบก็ไพเราะ ลงตัว ..

สวยงามมากค่ะ ..
ฝันดีนะคะ ..

- - ขึ้นสูงสุด..สู่ต่ำ..ดั่งคำว่า
- - ไกลสุดหล้า..คิดใกล้..ถ้าไขว่คว้า
- - ต่ำสู่ดิน..ชินอยู่..สู้ยิบตา
- - ก็ขึ้นมา..เทียมเท่า..ให้เข้ากัน

- - แต่กับโลก..เศรษฐกิจ..อย่าบิดพริ้ว
- - เหมือนเขียนคิ้ว..ทาปาก..แค่ฟากกั้น
- - ข้างหนึ่งแต่ง..ข้างหนึ่งตู่..ว่ารู้ทัน
- - พอถึงวัน..ยอมรับ..ก็คับใจ

- - อภิวัฒน์ซัดเซ......ทุ่มเทเข้า
- - เอาเงินเน่า...ซื้อเนื้อ..ให้เหยื่อไล่
- - ขายทุกอย่าง..ข้างตัว..ไม่กลัวภัย
- - ยอมบรรลัย..ทั้งประเทศ..ทุเรศจัง


......แรงไปไหม?..ที่รัก.......

...(ลบ comment บนให้ด้วยนะคะ)...

- - แวะมาเป็น"กำลังใจ"ให้
- - เจ้าของบ้านไม่อยู่.....
- - ไม่ได้ลบ.....กระทู้บนให้ฟาร์ด้วย....(ฟาร์พิมพ์ผิดไว้.ทำให้ความหมายเปลี่ยน)

- - ตั้งใจทำงานเถอะนะจ๊ะ......
- - ฟาร์มานั่งฟังเพลงบรรเลง...........

- - โกหกค่ะ...จริงๆ นอนฟัง
- - เพราะต่อคอม..กับทีวีจอยักษ์
- - ใช้เมาส์ กับ คีบอร์ด ไร้สาย...........เพลินจัง
- - นอนอ่านกลอน..บนจอทีวี...แล้วหลับไปหลายงีบ
- -
- - แบบว่า...ตกงาน....แฮะ แฮะ
- -
- - ออมแรง..เพราะอาจต้องเดินทางใน วัน-สองวันนี้...ค่ะ
- -
- - " คิดถึงเสมอนะ"..............

- - มันมิใช่.."ครั้งเดียวที่เกลียวขาด"
- - พิศวาสหม่นไหม้..เพราะใจน้อย
- - ฟ้าสลัวมัวหม่น..ของคนคอย
- - เริ่มทะยอยน้ำไหลนัยนา...................ฟาร์

หากหลายครั้งเชือกเกี่ยวแล้วเกลียวขาด
จึงต้องโซ่พิศวาสไม่ขาดหนา
โซ่เส้นโตล่ามรั้งทั้งกายา
คล้องโซ่มาที่ภูเขาหรือเสานะ..................ริน

- - สิ้นสวาทคลาดแคล้ว..แล้วละน้อง
- - จะล่ามคล้องกับใคร?ที่ไหนล่ะ
- - เจอแต่คนมีคู่..อยู่จะจะ
- - กลัวแล้วอ่ะ..บาปกรรมจะตามทัน.......ฟาร์




......................

จันทร์ลาลับจากฟ้าเวลานี้
ผ่านราตรีอีกหนสุดด้นหา
สุมภวังค์ฝังอยู่ในอุรา
พอลืมตาก็หายจากใจตน

สุริยาเยี่ยมกรายฉายแสงส่อง
ตามครรลองลึกลับดูสับสน
ต้องรอม่านเวลาลับตาคน
ได้ยินยลอีกคราเพลาเย็น

สวัสดี ยามเช้า.......ครับ
นอนฝันมาทั้งคืน....เพลินจัง

...เมื่อไหร่หนอ?...เจ้าของบ้านจะกลับมาเหลียวแลบ้าง
...แวะเวียนมาหลายครั้ง..เจอแต่ความรู้สึกเก่าๆ...เบื่ออ่ะ
...เปิดเทอม..แล้วนี่...คงมีเด็กๆมากวนใจเลยไม่มีเวลา
- -
...งั้นฟาร์..ไปดูละครซีรี่ย์ต่อ..อย่ามาบ่นคิดถึงก็แล้วกันนนนนน
- -

อิอิ

ขอบคุณค่ะ

รอเดี๋ยวค่ะ

มหาสมุทรสุดคะเน...ทะเลลึก
มิอาจนึกถึงหลากที่กรากเชี่ยว
ทะเลใจ...ฉันใด...ฉันนั้นเทียว
มันคนเคี้ยวไปมา...อย่างน่ากลัว

เบิกรุ้ง .. ทุ่งทอง ผ่องอำพัน
เปิดฝัน .. วันใส ด้วยใจหมาย
เปิดสาย .. ใยรัก พร่ำทักทาย
พรรณราย .. พรายพิศ สถิตตรึง ..


มาชมทุ่งรวงทองอีกหนค่ะ ..

- - จะร้อยรินเรียงคำเพื่อพร่ำพรอด
- - พูดฉอดฉอดกี่ที..มิมีท้อ
- - เจ้ามิอาจหวามไหวมีใครคลอ
- - ฟาร์จะรออีกฝั่ง..เพื่อหยั่งใจ

- - ฝากทะเล-ท้องฟ้า..ไปปรากฏ
- - ให้เจ้าอด"คิดถึง"..ฟาร์ไม่ได้
- - อันดามัน..วันนี้..สีเช่นไร?
- - แต่อ่าวไทย..ของพี่..สีชมพู




(พี่สล่า...รัวกลอนใหญ่แล้ว..อ่ะ...ตามไม่ทันเลย)

ขออภัยทุกท่าน

เปิดเทอมแล้วทำไมหนอชีวิตถึงยุ่งอีรุงตุงนังก็ไม่ทราบนะคะ

วันหยุดก็ไม่ได้หยุด เวลาหลังเลิกงานก็ไม่เลิก

เขาว่าคนเป็นครูนี่ต้องเป็นครูทั้ง 24 ชม. เห็นท่าจะจริงค่ะ

เพราะหอบงานมาทำได้ทุกวันเลย

ใครรู้จัก รมต.กระทรวงศึกษาบ้างเนี่ย 55

- - จะร้อยรินเรียงคำเพื่อพร่ำพรอด
- - พูดฉอดฉอดกี่ที..มิมีท้อ
- - เจ้ามิอาจหวามไหวมีใครคลอ
- - ฟาร์จะรออีกฝั่ง..เพื่อหยั่งใจ

- - ฝากทะเล-ท้องฟ้า..ไปปรากฏ
- - ให้เจ้าอด"คิดถึง"..ฟาร์ไม่ได้
- - อันดามัน..วันนี้..สีเช่นไร?
- - แต่อ่าวไทย..ของพี่..สีชมพู

(ต่อของตัวเอง...ก็ได้....นะ...ฟาร์ซะอย่าง)

- - เมื่อลมแรงถาโถมโหมเข้าฝั่ง
- - เอารักหยั่งหยัดยืน...มาขืนสู้
- - แรงแห่งรักกับแรงลมผสมดู
- - จะพรั่งพรูต่อไป...หรือใครยอม?

- - จวบพื้นน้ำมหาสมุทรพิสุทธิ์สอง
- - ถ้าระนองบุญพา พัทยาพร้อม
- - รวมเป็นหนึ่งจากหยดที่อดออม
- - ใจปลอมปลอมดวงนี้...มีแต่เรา

... ดำน้ำไปได้...ก็แล้วกัน
... ฝนตกทั้งวัน+ทั้งคืน....เลย...
... คิดถึงนะ...ว่างก็แวะมาทักทาย..เป็นกลอนหน่อยดิ้
... หรือว่า แฟนดุ ๕๕๕

สวัสดียามเช้า กับวันศุกร์...ครับ
ผู้ใดที่เกิดวันนี้เป็นผู้ที่แสวงหาความรักและเข้าใจถึง
อานุภาพแห่งความรักได้เป็นอย่างดีคุณรู้ว่าความรัก
เป็นแรงขับดันและนำพาชีวิตคุณ ไปสู่ความสำเร็จได้
และเนื่องจากคุณเป็นคนที่มีความรักอยู่เต็มหัวใจ
คุณจึงรู้สึกอ่อนไหวได้กับแทบทุกเรื่อง ที่สำคัญ
ความสุขอีกอย่างหนึ่งของคุณคือ คุณจะภูมิใจมาก
ถ้าคนอื่นฟังและเชื่อในคำแนะนำของคุณ คุณเป็น
คนที่ไม่กล้าขัดใจใคร กลัวจะขาดเสน่ห์ ชอบอยู่ท่าม
กลางผู้คน แวดวงและสังคมไฮโซจะชอบมาก ผู้ที่
เกิดวันนี้ ส่วนใหญ่มักจะมีพรสวรรค์อย่างใดอย่างหนึ่ง
ติดตัวมาแต่กำเนิด จึงเป็นผู้ที่พบความสำเร็จก่อน
ผู้อื่นในสิ่งที่ตนเองถนัดอยู่เสมอๆ งานที่เหมาะสม
กับคุณคือเป็นที่ปรึกษาเรื่องความรัก เป็นนักแสดง
งานเพื่อสังคมหรืองานที่ใช้อารมณ์สุนทรีมากๆเช่น
ศิลปินนักแสดง เป็นต้น

*** ยอมรับว่าลอกกลอนมา เพิ่งไปต่อกร.กับสาว sexy pink เลย.สารภาพก่อน.แฮะ แฮะ.กลัวรินเห็น ***

๑๑๑ เมื่อวานมีคดีเด็ด...ไปอ่านย้อนหลัง..ของเค้าล้วนๆเลย....นะ..
๑๑๑ หรือ? นายสล่า อู้ให้ฟังหมดแล้ววววววววว
๑๑๑ พี่เจอ.ทั้งหลังไมด์+ทั้งโทรศัพท์...ทั้งวัน+ทั้งคืน....
๑๑๑ โทษที "ขั้นเทพ"...ไม่รู้สึกอะไรแล้วริน...ชินว่ะ!!!

- - เป็นการเจ็บครั้งสุดท้ายแต่คล้ายว่า
- - รอคนกล้า..มาสมัคร..บอกรักใคร่
- - แสร้งโหยหวนครวญคร่ำว่าช้ำใน
- - แท้เยื่อใยเลิกลา...สิ้นอาวรณ์

- - "กำลังใจ"ยามเช้า..ขาวสะอาด
- - จะช่วยกวาดรอยหลังที่สังหรณ์
- - สัญญาอยู่ใช่ไหม?ในคำกลอน
- - เธอร้าวรอน.."แอบรักฉันปักทรวง"...


...........คิดถึง.....ใครจะซึ้งคำนี้ดีเท่า.ฉัน............

........เหงา ๆ ค่ะ..ไม่มีแม่ให้กอด..........

...เลยมาเที่ยว"ทองผาภูมิ"เพื่ออยู่ในอ้อมกอดของขุนเขาแทนครับ...

................บอกตามตรง....เบื่อบล๊อคนี้แร้ว........

- - แสร้งพิสูจน์หัวใจ...ของเพื่องฝูง
- - เจ้าของบล๊อค"แผนสูง"เกินเอื้อมสอย
- - เจอกันอยู่ทุกวัน...(ฉันสำออย)
- - เธอกลับคอยตั้งแง่...ไม่แก้รำ

- - อุปสรรคอันใด...ที่ใจคิด
- - มากไปนิดแล้วหนอ..ล้อขำขำ
- - เรื่องอดีตใดใด...ที่ใครทำ?
- - ชดใช้กรรมจำพราก...มันยากคืน

.......๕๕๕...ผิดแผนแล้วเจี๊ยบ..ออกมาสารภาพได้แล้ว.............

โอ้ พระเจ้า ขออำภัยมณีศรีสุวรรณ
มาช่วยน้องเฝ้าบล็อคไปพลางๆก่อนนะคะ

- - คนทางนี้มองเดือนที่เกลื่อนฟ้า
- - กระทบสายธาราเหมือนคูณสอง
- - ท่ามแขไขดารดาษหาดป่าตอง
- - เห็นคู่ครองเดินเคียงคิดเพียงเรา

- - น่าจะมีเธออยู่.ได้ดูด้วย
- - เพื่อจะช่วยส่งข่าวถึงดาวเสาร์
- - ขอวงแหวนสักวงให้นงเยาว์
- - เพลงเบาเบาอธิษฐานผ่านหัวใจ




..............ดาวเสาร์....(ลุลา)...................


("คิดถึง"..ทะเลที่ระนองจังเจี๊ยบ.เคยไปนอนที่จันทร์สมธาราเมื่อ ๓๐ ปีที่แล้ว..นะ)

อุ๊ย! ขอบคุณ 2 พระพี่ ที่มาเยี่ยมเยียนน้องมิได้ขาด

สวัสดีครับ ขอไปเอกเขนกแต่วันหน่อยนะวันนี้
ง่วงนอนจัง ดูเด่ะ

- - เจี๊ยบ.....พี่ปิดเอ็มตลอดกาลไปแล้วนะ
- - เบอร์ที่คุยกัน...กับเบอร์บ้าน..พี่ไม่ได้ Memory ไว้
- - มีอะไร?ใช้โทรจิต...ละกันนะ

- - เพิ่งกลับมาถึง กทม......มีเรื่องต้องสังคายนาเยอะมาก
- - ถึงขั้น....ทิ้งเวป..ทิ้งบล๊อค เลยทีเดียวววว

- - มีโอกาสมา กทม.....แล้วค่อยเจอกันนะะะะะะ
- - ว่างเมื่อไร?...ก็ยิงเบอร์มาใหม่นะ

...ง่วงมากกกกกกคับบบบบบ

"ขอบใจนะ"....ที่แวะไปหา

- - ไม่เห็นหน้านานแล้ว..ไม่ได้ยินเสียงนานแร้ว
- - ติดต่อมาด่วน....มีเรื่องเมาส์...๓ เรื่อง เดี๋ยวลืมนะ!!!
- -
- - แต่..เอ๊อออออ.....ไม่ต้องติดต่อ..มาก็ดีนะ
- - ลืมๆๆๆๆๆ....บ้างๆๆๆ....ก็ดีๆๆๆๆๆๆๆ
- - เบื่อพวก.......ลวงโลก กับ พวกแอบจิต


..........

เจี๊ยบ...

เดี๋ยวนี้แก็งส์..สนิท..ไปเวปอุดร ๑๐๘ ตรึม
พี่เลย...ไม่ต้องห่วง...ว่าจะเงียบเหงาแล้ว

"นักเดินทางอย่างพี่"...ก็เริ่่มห่สิ่งใหม่ๆ...ไปเรื่อยๆ
คิดถึงนะ.....๑๐๙๑๓

"คนที่ลืมเรา...มักเป็นคนเดียวกับคนที่เรา..ไม่ลืม"

..........เสียงจาก..ปู...ฮะ..(ปู พงษ์สิทธิ์).........
(ฟังไทยเดิมไพเราะๆแล้ว..ฟังเพลงซึ้งๆของปู...บ้างนะ)

วันนี้ไร้นิทานมาขานเล่า
เพียงมาบอกเบาๆคำกล่าวให้
...ฝันดี...นะครับจากดวงใจ
พบกันใหม่พรุ่งนี้ค่อยมีนิทาน

ราตรีสวัสดิ์...คร๊าบบบบบบบ

อิอิ

รอให้ถึงปิดเทอมก่อนนะจ๊ะ
พระพี่

นิทานก่อนนอนคืนนี้....คนต่างกัน

มีพระราชาองค์หนึ่ง ซึ่งศรัทธาในพระพุทธศาสนา ได้ถามพระอาจารย์ว่าพระคุณเจ้าแท้จริงเป็นเพราะอะไรพวกเขา
ต่างก็เป็นพลเมืองของฉันเหมือนกัน แต่ทำไมชีวิตความเป็นอยู่ของพวกเขาจึงต่างกันบางคนอายุยืนบางคนอายุสั้น
บางคนแข็งแรง บางคนอ่อนแอขี้โรค บางคนสวยงาม บางคนขี้เหร่ บางคนร่ำรวย บางคนยากจน บางคนฉลาด บางคนโง่เขลา พระอาจารย์ถามกลับว่า "มหาบพิตร ทำไมผลไม้ต่าง ๆ รสชาติจึงไม่เหมือนกัน บางอย่างหวาน บางอย่างเปรี้ยว บางอย่างเค็ม บางอย่างขม บางอย่างฝาด” “ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะเมล็ดไม่เหมือนกัน" ถูกต้องแล้ว ชีวิตของคนเราไม่เหมือนกัน สาเหตุเป็นเพราะว่า แต่ละคนในอดีตชาติได้สร้างกรรมมาไม่เหมือนกัน

- - มอบบางสิ่ง.ใส่มือ..ให้ถือไว้
- - กำเป็นไหม?แน่นแน่น.ซ่อนแท่นหิน
- - อย่ามาโกรธ.ถ้ามันโกย.แล้วโบยบิน
- - ไม่เคยชิน.ถูกทิ้งร้าง.อยู่ข้างเดียว

- - (ไว้จะเขียนต่อนะจ๊ะ..ไปทานข้าวเช้าก่อนครับ)

- - ขณะฉันหลับสบายท่ามสายฝน
- - ฟังผู้คนลำบากจากทุกที่
- - ไม่น่าเชื่อ!เมื่อไหร่จะไม่มี?
- - ท่วมทุกปีเพราะฝนไร้หนทาง

- - หรือธรรมชาติทารุณที่คุณเห็น
- - คนซ่อนเร้นสร้างผุดที่อุดขวาง
- - โค่นป่าไม้ใช้ซับรับระวาง
- - พายุกลางมหาสมุทรจุดประกาย

- - ความรุมร้อนพื้นโลกโบกสะบัด
- - เกินพิกัดสองมือจะถือสาย
- - เมื่อภาวะเรือนกระจกปกกระจาย
- - คำทำนายเรื่องเหล่านี้ปรี่ข้อมูล

- - ขณะฉันหลับสบายท่ามสายหมอก
- - ฟังข่าวบอกต่างประสบลบจากศูนย์
- - คิดถึงยาม.คุณทวดอยู่.ปูไม่โดน
- - มาโชกโชนยามเราใครเขาทำ?

- - ง่วงมาก.....
- - เหนื่อยจัง....เหนื่อยใจ
- - ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะเจี๊ยบ....เจอกันจร้า
- - เพลงน่านอน...จังงงงงง
- - ง่วงค่ะ....เก็บแรงไว้กรอกทราย..พรุ่งนี้ค่ะ...
- - ๑๐ ล้อมาดั๊มลง...หน้าบ้าน ๔ คันแล้วววววววววว
- - ราตรีสวัสดิ์นะะะะะ

.........................

- - ป่วยเป็นไข้.ไร้ยา.ไม่หาหมอ
- - แต่จะขอ.รอเธอ.อยู่ตรงนี้
- - แวะมาเยี่ยม.บ้างนะ.จ๊ะคนดี
- - ด้วยไม่มี.ใครดูแล.รอแต่เธอ

.............

อรุณสวัสดิ์ยามเช้า
ไม่ได้ตื่นมาทักตอนเช้าๆแบบนี้มานานมากแล้วนะ
อากาศสดชื่นครับ มีความสุขนะครับ

- - ความอึดอัดคับข้อง...จึงต้องเล่า
- - อยู่กับน้ำเน่าเน่า...ทนเล่าขาน
- - เฝ้าทำใจบ้าบอ...ทรมาน
- - ให้โปรดปรานชินชา...มันทารุณ


...........................

- - แวะมาบอกว่าหลอก...เท่านั้นแหละ
- - เที่ยวเกาะแกะเรื่อยไปแต่ใจหิน
- - ไม่คิดรัก-คิดหลงเพราะคงชิน
- - อยากได้ยินว่าชนะ...มันสะใจ

- - พิศวาสวาดไว้...มาไร้ค่า
- - จึงมิกล้ายอมรับเสียแล้วเหรอ?
- - เคยงดงามตามใจเมื่อไปเจอ
- - ไม่พิเศษสำหรับเธอ...แล้วหรือไร?

- - หวังให้เป็นปูชนีฯ...ในชีวิต
- - แต่ไม่คิดเคียงคู่อยู่ไฉน?
- - เหมือนชื่นชมแสนดีแล้วหนีไกล
- - มิเห็นใจในคุณค่า...ก็ว่าเอา

- - สาริกาป่าดง...ยังคงมั่น
- - ถูกปิดกั้นยังโผไม่โง่เขลา
- - หนีกรงทองของชายในวัยเยาว์
- - บินล้อเงาเล่นลม..น่าชมเชย



...ไม่ต่อกลอนบ้านอื่นมา..เลยเอาให้อ่านจร้าาา
...เจี๊ยบ...ในเมลล์ขยะก็ไม่มีนะ....ขอใหม่หรือสมัครใหม่ดี
...แต่นามปากกา...เอาอันนั้นแร๊ะ...ถูกใจแล้ว....
...ทำไม?...รักเรา..มีอุปสรรคจังเน๊อะ.z..Z....

- - เมื่อวานนี้.เหนื่อยใจ.เลยไปเที่ยว
- - ขับลดเลี้ยว.เมืองสมุทร.หยุดปัญหา
- - เมืองโบราณ....จนบางปู...สะพานสุขตา
- - ร้อนกายา.กางร่ม.ชมทะเล

- - ได้เลี้ยงนก"นางนวล"...จวบจวนมืด
- - ความจืดชืด.ของใจ.ใยหักเห
- - ปล่อยคลื่นลม.โถมถา.หาตังเก
- - พี่โมเม.ว่าสงบ....จบหนึ่งวัน

- - แล้วรีบกลับ.พัทยา...ลืมลาก่อน
- - ฟ้าส้มอ่อน.แล้วหนอ.รอคนฝัน
- - กลัวเธอรู้.แล้วล้อ.ว่า..ขอ.ปัน
- - รีบดึงดัน.บึงกลับ...แม้จับใจ

.....นกนางนวล.บินมาจากไซบีเรียฮะ..(ตุลา...--เมษา...)

.......ว่าไงจ๊ะ?...มาบางปูครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?.....ที่รัก