พฤศจิกายน 2555

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
เอ๊ะ !! ยังไง มาทำอะไร ที่ "เขาช้างเผือกก" วุ่นวายดีแท้
มันง่วงง ไม่น่านอนกลางวันเลยย เลยนอนตอนกลางคืนไม่หลับ Y___Y

เอ้ออ สงสัยเราท่าจะเป็นคนแปลก เสาร์อาทิตย์ว่างๆอยู่บ้านเฉยๆไม่ชอบ ชอบหาความลำบากใส่ตัวเนอะ.(สมน้ำหน้าตัวเอง แล้วเมิงจะบ่นทำไมวะคะ) จริงๆ เราจะไปรอโกโบริต่างหากย่ะ เราเป็นอังศุมาลินกลับชาติมาเกิด...

เข้าเรื่องๆ พี่ที่เรารู้จักทักทายมาทาง FB (ปกติจะชวนกันไปแ_กกหมูกระทะ ปิ้งย่าง หาเหล้ากินกันล่มจมซะมากกว่า 55 ) ชวนไปเดินเล่นชิวๆ ยืดเส้นยืดสายที่เขาช้างเผือก จ.กาญจนบุรี อันตัวกูนั้นก็ถามแล้วว่าโหดมั้ย พี่บอก 'ไม่โหด เดินสบายๆ ชิว' ( 55) เราก็เลยเชื่อคำมัน ตอบตกลงไปทันที (หลอกกกกันนี่หว่า T-T)


หนึ่งอาทิตย์ก่อนไป เนื่องจากทริปนี้มีตัวขี้เกียจสิงอยู่เยอะ เลยจัดกระเป๋าคืนก่อนไปหนึ่งวัน เช่นเคยเรารื้อออก จัดใหม่ กระโดดทับทำให้มันเล็กที่สุด เพระาทริปนี้ต้องแบกสมบัติบ้าขึ้นเขาเอง ผ่านไปค่อนคืนทุกอย่างก็เรียบร้อย นอนตายโดยพลันนน ฝันถึงเขาช้างเผือกด้วย สวยมากกก

นี่คือในฝันนน เหยดด ป่าแม่งต้องเย็นชัวร์ ไม่ร้อนนนน



ตอนเช้าเราก็ไปทำงานตามปกติ..เย็น วิ่งกลับหอทันที ระหว่างทางนึกได้ว่าทริปนี้ช้านนจะไม่ได้อาบน้ำ เอาวะ แต่ตามคติและหน้าที่ หน้าต้องสวยไว้ก่อน นี่เลยค่ะ เข้าร้านไดร์ผมให้สมกับที่เราจะไม่อาบน้ำ 3 วัน (เราเชื่อว่าสิ่งที่เราทำมันถูกค่ะ 555) แล้วก็นอนรอจนหลับไป พอสามทุ่ม พี่สาวเราก็ปลุกบอกว่าคณะมากันแล้ว ป่ะ รีบไป เราก็เมาๆขี้ตา เดินสะลึมสะลือไป (สาวกขี้เซาคงเ้ข้าใจเรา เราจะนอนนน ทุกทีนอนเร็วนิ ) ขึ้นรถตู้ ทักทายบรรดาพี่ๆลุงๆ ทริปนี้มีกัน 7 หนุ่ม 5 สาว(เอ็งแน่ใจนะว่า หนุ่มกับสาว สิริรวมอายุกันทั้งคันรถเกือบ 500 o-O )ป่ะ ไปกันเต๊อะ

นั่งหลับไปตลอดทางก็ถึงจังหวัดกาญจนบุรีแล้วว เรามุ่งหน้าสู่หมู่บ้านอิต่อง หมู่บ้านเล็กๆอยู่สุดแดนไทย อากาศตอนเช้าเย็นๆดี พอสายๆแดดชักแรงง

หมู่บ้านอิต่องง น่ารักมั้ยย (คือเมิงถ่ายแต่หลังคามา ยังมีหน้าถามว่าน่าร๊ากกมั้ย หึหึ)




ระหว่างรอข้าวเช้า ก็เดินเล่นถ่ายรูปไปเรื่อย บางคนก็เขียนโปสการ์ด ส่วนเราขี้เกียจ! บวกกับท้องมันร้อง หิว ไม่มีแรงทำอะไรทั้งสิ้น หิว หิวว..........

จัดไปซักรูป

หน้ายังเด้งง ก่อนนออกเดินทาง ว่าแต่ แสรดด!! เสื้อน้ำเงิน หมวกแดง เอ๊ะ!! เสื้อแดง หมวกน้ำเงิน ทำไมพวกตรูไม่ใส่หมวกแดง เสื้อแดง หมวกน้ำเงิน เสื้อน้ำเงินฟะ เมิงจะสลับกันเพื่อ กลัวเค้ารู้เหรอว่าเมิงเป็นแฝดกัน ><...



ปอ ลอ ลิง ไม่น่าแบกกล้องไปเลยกู ไม่มีแรงจะยก 555 อาศัยรูปจากกล้องชาวบ้านน


หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ ก็เตรียมตัวแพ็คกระเป๋า ของส่วนกลางพวกอาหาร อุปกรณ์ประทังชีวิตก็จ้างลูกหาบแบกเอา อ้อ ขอเตือนให้ทุกคนทำธุระส่วนตัวให้เสร็จก่อนนะ (เราไปนั่งบิ้วอยู่นาน ไม่ออก จบ !! ทนไป ) แดดที่นี่แรงมาก ควรใส่ปลอกแขน เสื้อแขนยาว สาวๆ จะได้ไม่ดำ ส่วนเราอาบครีมกันแดดที่หน้าเรียบร้อยย โบกไปยิ่งกว่าพื้นถนน

เอ้านี่ ดูซะก่อนว่าเฮียแก จัดเต็มแค่ไหน (คือ แบบ...เต็ม!! ชนิดที่ว่าทุกคนลงความเห็นว่าแกควรได้รับรางวัล เครื่องแต่งกายยอดเยี่ยมอ่ะ แต่ขอเม้าท์เหอะ ตอนขากลับแกเจอทหารแต่งเต็มกว่าแก เราเลยบอกว่าเฮียๆๆ เฮียแพ้แล้ว ไม่ฮีนเลยย เฮียแกขึ้น ขึ้นเลย บอกว่า ทริปหน้าเต็มหกว่านี้อีก ส่วนทุกคนทำหน้า --* นี่ยังไม่เต็มเหรอเฮีย คือแบบแทบจะหายใจใต้ชั้นหนังกำพร้าแล้วน้าาา555)

ดูซะ เด็กๆ อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง นึกว่ามากับกองโจรร กรั่กๆๆๆ



เราเดินผ่านหมู่บ้านอิต่อง เข้าสู่ป่าอากาศร้อนมาก มีพี่ทหารนำทาง เราก็ชวนพี่เค้าเม้าท์ไปเรื่อย ที่เขาช้างเผือกคนจะเยอะในวันเสาร์ อาทิตย์ และทุกกลุ่มที่ขึ้นต้องมีเจ้าหน้าที่นำทางง เดินไปซักพักก้ถึงป้ายทางขึ้น ของจริงละ ชักภาพเป็นที่ระทึกหน่อย สภาพก่อนขึ้นดูสวยหล่อทุกคนนน





แว๊กซ์ ทำไมรูปเล็กฟะ งง ย่อรูปไม่เป็นเบยยยยย

เอ้าๆๆ เดินน เดินไปเรื่อยยๆ เมื่อไหร่จะถึง กลับตัวก็ไม่ได้ จะเดินต่อไปก็ไปไม่ถึงซะที
เฮียๆแกบอกว่าภูเขามันไม่ไปไหน และมันก้ไม่มาหาเรา เราต้องไปให้ถึง เอาวะ

เดินมานาน ในที่สุดก้ถึงที่กลางเต๊นท์ ณ ตอนนั้น นอนหมดแรงงข้าวต้ม เหนื่อยมาก แต่ฟ้าที่นี่สวยมาก อ่ะ เอาไปดู



อีกๆๆๆ (หิวน้ำ ฝอยเยอะ) พักก่อนน พระอาทิตย์ยิ้มแฉ่งง



จัดดดดดดดดดด เนตที่ทำงานกากมากกก กว่าจะขึ้นแต่ละรูป แทบขาดใจ



มันส์มือมากก กดโพสรวดด ฟ้าใสมาก สวยจริงๆ ต้นไม้ก็เขียวววไปหมด สดชื่น ชอบมากยิ่งกว่าทะเลอีกก อยากเห็นตัวเองบินได้




พอละ พักพอล่ะ หลังจากนอนหลับตายอยู่บนนั้น ก็ตื่นมาเย็นๆ กินชีอคโกแลตอร่อยมาก มันหวานเรียกพลังงานน้ำตาลที่เสียไป เสร็จแล้วก็จัดเต๊นท์ เตรียมที่นอน ตบๆตีๆ ใครใคร่นอนกับใครก็เชิญ คู่รักก็นอนด้วยกันไป งี๊ด งี๊ด งื๊ดดดดดด อิดสาาา บอกกงๆ

ซักบ่าย4 โมง ก็ลงไปข้างล่าง base camp ทางตรงนี้ชันมากก ต้องมีราวจับ ไอ้เราก็กลัวความสูงแทบตาย กว่าจะผ่านลงไป เดินต่อไป จะขึ้นสันคมมีด แต่เราไม่ไหว ขอบายให้คนอื่นไปแทนน สรุป ไปถึงยอดแค่ 6 คน ส่วนเรารอข้างล่าง แอบเสียดาย แต่ไม่ไหวอ่ะ กลัวว

เราเลยเดินกลับมาก่อน มาถึงเจอพี่กับน้องคนนั้น(ที่ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน) นั่งจีบกันอยู่ เราก็คุยกัน ซักพักเริ่มเกทับกันและเราขึ้นไปได้ไกลกว่าสองคนนี้นะ สองคนนั้นไม่ยอม ลงไปเดินเล่นให้ไกลเท่าเรา เสียใจ ชั้นขึ้นไปสูงกว่า เกทับไปทับมาอย่างกับเด็กประถมม แก่กันแล้วเนอะเมิงง เล่นเป็นเด็กๆไปได้ กรั่กๆๆๆ

ด้วยความที่เรากลัวถูกเฮียๆที่ไปด่าว่าไม่ช่วยอะไร รอกินอย่างเดียว เราเลยแปลงร่างเป็นคนช่วยเตรียมอาหารรอแม่ครัวกลับมา 55 ดูหน้าเราสิ ทำไม ทำมายมันเหยเกขนาดนั้น สงสัยตอนเรากินไส้กรอกที่เราสงสัยว่ามันเสียหรือไม่ป่าววะ ใคร๊ ใครมือดีเก็บรูปมาได้ทำร้ายกันมาก





หลังจากกินอาหารเย็นอันโอชะเสร็จก็เก็บของ ทีนี้ก็ทะเลาะกับเฮียๆ ลุงเรื่องที่นอนอีก เรากับพี่จะนอนดูดาวข้างนอก แต่อากาศมันหนาว น้ำค้างแรง หัวเปียกเลยย ไอ้พวกนั้นไม่มีใครยอมก็เลยต้องกลับเต๊นท์ งานหน้าคอยดูนะ จะขี้ทับรอยไว้ ไม่ให้ใครแย่งง ฮาาาา

คืนนี้ดาวชัดมากเห็นทางช้างเผือกเลยย สวย เฮียสอนดูดาวด้วย โอ๊ยยอยากนอนที่นี่ซักสิบคืน เฮียแม่งไปซื้อแผนที่ดูดาวมาหลายอัน (ซื้อมาทำไมหลายอันฟะ งง) ที่ชั่วกว่า คือขากลับแม่งขี้เกียจแบกกลับ เลยให้เราแบกกลับ ดีมาก เจริญมาก รักน้องสุดๆๆ ฮึ่ย ฮึ่ยยย

ตอนเช้าตื่นมาก็ทำอาหารกิน อุตส่าห์ตั้งใจจะลงกลุ่มแรก ลงกลุ่มสุดท้ายอีกแล้วว อย่างที่บอกคนอื่นกินเอารองท้อง กลุ่มเรากินเอาจุก เฮือกกกกกกกกก

เฮ้ยย!! ลืมลงรูปสาวๆ 5 นาง ถึกมากจ้า เอารางวัลไป




ฝากไว้ด้วยรูปนี้ ชอบที่สุดดด



หรือรูปนี้หว่า (หลายใจมากกู --*)



และแล้วเราก็ถึงโดยสวัสดิภาพพ เรากินข้าวเหมือนอดอยากมา 10 วัน คิดภาพนะ ลงถึงหมู่บ้านปุี๊๊บ สั่งอาหารมาวาง 10 อย่าง อาหารหมดภายใน 5 นาที แม่ค้าเหมือนผู้ใจบุญตัวแทนยูเนสโกที่เอาอาหารมาให้เด็กที่ขาดแคลนในเอธิโอเปียอ่ะ โยนหาย โยนหาย (เว่อร์ไปมะ555)

ยังไงก็ บ๊ายบายย (ไม่) เจอกันใหม่นะ ...เขาช้างเผือกก


ป.ล. ทริปนี้สนุกมากกก หัวเราะจนเมื่อยแก้มมมมมม ฮีนนนนนนนนมากจ้าา

ป.ล.2 ย่อรูปได้ง่อยมากกู อยากเล่าอีก แต่ขี้เกียจพิมพ์ บ่นๆๆๆๆ

ป.ล.3 ทริปหน้าจะฉายเดี่ยวเที่ยวคนเดียว เกาะกูด เกาะหมากจ๋า รอก่อนนะ อ้อ แต่เดี๋ยวก่อน ไปโมโกจู แล้วจะมาฝอยให้ฟังก่อนนะ



Create Date : 12 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2555 13:47:10 น.
Counter : 1713 Pageviews.

3 comments
  
"อยากเห็นตัวเองบินได้" ชอบครับ
โดย: prat007 (prat007 ) วันที่: 12 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:43:11 น.
  
โดย: Kavanich96 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2555 เวลา:16:56:48 น.
  
เขียนได้สนุกดีค่ะ
โดย: VELEZ วันที่: 30 ธันวาคม 2555 เวลา:22:06:33 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Preggysunshine
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments