คุณไปแล้ว ส่วนฉันจะรอคุณนะ
วันนี้ก็มาถึงจนได้ อยู่กันคนละฟากฟ้าเลย.. วันที่ 29 ตุลาคม 2552.....เวลา 01.55 น.
ตั้งใจไว้แล้วนะ.... ว่าจะ...ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม อดทน ไม่ร้องไห้
แต่คุณนะสิ...คนอะไรก็ไม่รู้ อยากให้ฉันร้องไห้เหลือเกิน คุณไปดีนะ ไม่ได้ไปตายสักหน่อย ทำไม ต้องร้องไห้....
ทำไมเหรอ...รักกัน จากกัน ต้องร้องไห้ ฉันไม่อยากให้คุณต้องเป็นห่วง ฉันเข้มแข็ง ดูแลตัวเองได้ โตแล้วด้วย
ฉันยืนกับแม่คุณ ส่งคุณมองดูคุณโบกมือลา จนลับตา.. แม่คุณสิ ตาแดงเลย.. แต่ฉันสิ เห็นคุณเดินไป สุดท้ายความอดทนก็พรูออกมา น้ำมูก น้ำตา ร่วงมาไม่หยุด แอบปาดน้ำตา ไม่อยากให้แม่ หรือใครเห็น
ไม่ชอบอารมณ์นี้เลย.. ไม่ชอบการลาจาก ไม่อยากร้องไห้
แต่ฉันก็ยังอุ่นในใจนะ ไม่ได้คิดว่าคุณอยู่ไหนไกล คิดถึง ก็จะส่งเมล์ หรือเล่น Skype ไม่ไหวมากๆ ก็โทรศัพท์หาได้นิ....
หากเหงา ก็คิดว่าจะหาคอร์สสั้นๆเรียน ทำอาหาร จัดดอกไม้ หรือทำขนม คิดไว้แค่นี้ มากกว่านี้นึกไม่ออก
ไม่งั้นคิดถึงมากๆ ก็คงไปบ้านคุณ ไปอยู่กับแม่คุณ นั่งดูหนังเกาหลีเป็นเพื่อนแม่ เล่นกับอ้ายดุ๊กดิ๊ก น้องงอแง หมาแมว ที่คุณคอยกำชับให้อาบน้ำทุกอาทิตย์
ป่านี้ คุณก็ยังคงอยู่บนเครื่องสินะ ขอให้คุณเดินทางปลอดภัย สิ่งศักดิ์สิทธิคุ้มครอง สมความปรารถนา ....
แล้วรีบกลับมาหาฉันเร็วๆนะ....ฉันจะคอยคุณ
รักคุณอยู่เสมอ
Create Date : 29 ตุลาคม 2552 |
|
1 comments |
Last Update : 29 ตุลาคม 2552 19:53:46 น. |
Counter : 580 Pageviews. |
|
|
|