คืนนี้...ที่สวนลุม

วันนี้ผมไปสวนลุมมา กะว่าจะไปร่วมชุมนุมกะเค้าซะหน่อย ...อ้าว ทำไมไม่มีคนเลยล่ะฟละ??? ไต่ถามลุงแถวนั้นได้ความว่า เค้าย้ายไปนอนหน้าทำเนียบกันหมดแล้ว
ว้า ตกข่าวจังเลยเรา


จบ
.
..
...
....

ล้อเล่น ใครมันจะหลังเขาขนาดนั้น!!!

ผมไปดูน้องๆสวนลุมหรอก หุๆๆๆ
(เนื่องจากการถ่ายภาพใดๆ ล่อแหลมต่อสุขภาพของตากล้องเป็นอย่างยิ่ง บทความนี้จึงของดภาพประกอบด้วยความเสียดายอย่างสุดซึ้ง)

หมายมั่นปั้นมือมาหลายเพลาแล้ว หลังจากเกาะหน้าต่างมองผ่านกระจกรถเมล์จนกระเป๋ารถเมล์แอบขำในพฤติการณ์หื่นกาม ว่าซักวันจะลงไปเดินสัมผัสแบบใกล้ชิดให้ได้...แบบมีสติด้วยนะ
สารภาพตรงนี้เลย เคยซื้อบริการครั้งนึงด้วย(วันนั้นเมา)
อย่าถามเลยว่าเป็นไง ความอัปยศของลูกผู้ชายเราดีๆนี่เอง

จนวันนี้ได้ฤกษ์ยามดี ผมดู V for Vendetta เสร็จราว4ทุ่มครึ่ง(หนังเข้ากะบรรยากาศการเมืองช่วงนี้มาก หนังสนุกครับ) ไหนๆพรุ่งนี้ก็ว่างเอาวะ นั่งสาย77ไปลงสวนลุมโลด

ไปถึงตื่นเต้นนิดหน่อย (ระหว่างเดินสำรวจ โทรรายงานผู้บังคับบัญชาไปด้วย) โน่นๆ ยืนกันเป็นกลุ่มในเงามืด โอ๋ย น้องๆเค้าจะกัดเรามั้ยน้ออ เดินดูจะคิดค่าดูมั้ยเนี่ย...
เราก็ทำเนียน เดินไปคุยโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ จากการกะคร่าวๆด้วยสายตา มีร่วม 20 คน กระจายอยู่รอบๆป้ายรถเมล์ แต่พวกเธอจะไม่ออกมายืนกลางแสงไฟนะ อาศัยเงามืดๆ ให้ลูกค้าลุ้นเล่น งานนี้ตาดีได้ตาร้ายเสีย เพราะมีทั้งแบบน่ารัก แบบทั่วๆไป(...และแบบที่ควรไปยืนแถววงเวียน22 กรกฎามากกว่า) เครื่องแบบส่วนใหญ่เป็นสายเดี่ยวสารพัดสี+กระโปรงยีนส์ เน้นเมคอัพผิวจนขาวเว่อ คงกะให้สะท้อนไฟหน้ารถเข้าตามั้ง
พฤติกรรมส่วนใหญ่ พวกเธอจะยืนชะแง้แลเง้อรอราชรถมาเกย รถคันใด(ไม่เกี่ยงว่าเป็นเก๋ง,แท๊กซี่ กระทั่งกะบะโทรมๆ)ทำท่าชะลอดูสินค้าตัวอย่าง พวกน้องๆจะปราดเข้าไปเปิดการขายทันทีด้วยวลียอดฮิต
"เที่ยวมั้ยคะ xxx เอง" (ตัวแปรคือราคา ยืนพื้น 500 มากกว่านั้นตามสภาพและความมั่นใจในสินค้า)
มีอยู่คนนึง เรียกผมที่เดินต๊อกๆอยู่ "พี่แว่นๆ เที่ยวมั้ย 500เอง " ชู 5 นิ้วประกอบ
ถ่อ อีหนู ป๋าหมดอารมณ์ตั้งกะเรียกป๋าว่าพี่แว่นแล้วเฟ้ย ทำไมไม่เรียกพี่สุดหล่อไรแบบนี้ฟละ(รู้น่ะ มันไม่จริง ไหนๆก็ไหนๆ) เดี๊ยะจัดอบรมการขาย CRMซะเลย
คู่ไหนที่ปิดการขายได้ก็ขึ้นรถ ไม่ได้ก็ทางใครทางมัน (เคยมีคนเล่าให้ฟังว่า เพื่อนมันถามกลับไปว่า "20ได้มั้ย???"... แล้วออกรถเผ่นแน่บ...มันน่าโดนส้นสูงขว้างใส่มั้ยนั่น) รอบๆสังเกตดีๆจะมีชายวัยรุ่นยืนคร่อมรถมอเตอร์ไซด์จอดเฉยๆอยู่เป็นกลุ่ม แหล่งข่าวแจ้งว่าเป็นบัดดี้ทำหน้าที่คอยรับสาวๆ เวลากลับจากโรงแรม ถ้าไม่จ้างมาก็เป็นแฟน(เยี่ยม ผัวหาบเมียคอน...) เจอพวกนี้ผมเลยต้องรีบเดิน ทำหน้าซอกแซกมากเดี๋ยวจะซวย

กำลังเดินชมสินค้าเพลินๆ ...ทันใดนั้น!!! ยังกะใครปาระเบิดกลางสวนลุม น้องๆเผ่นกันแน่บ ไม่เกิน 10 วิ หายเกลี้ยง
บ้างก็หนีขึ้นมอเตอร์ไซต์ของบัดดี้ตัวเอง
ที่หนีไม่ทันหรือไม่มีคนรับส่ง ก็อาศัยความมืดวิ่งเข้าหากำแพงสวนลุม(สงสัยไปนั่งยองๆใช้วิชานินจาเร้นกาย)

โน่น คุณตำรวจ สน.ลุมพินีมาเยี่ยมนั่นเอง โห ทำไมตาไวกันจังวะ
ผลการจับกุมคืนนี้ แอ่นแอ๊น จับได้สองคน น้องหนูดวงซวยก็ออดอ้อนใหญ่เลยด้วยความเสียดายค่าปรับ
"โห่ยย พี่จ่าอ้ะ สงสารหนูเหอะ น้า น้าๆๆ" คุณจ่าแกก็ไม่ฟังอีร้าค่าอีรม ลากผีเสื้อราตรีปีกหักขึ้นรถสายตรวจไปเสียค่าปรับ(หรือเอาไปทำอย่างอื่นก็ไม่กล้าตามไปดูซะด้วย)
นายตำรวจอีกสามท่าน เอาไฟฉายเดินไปส่องๆๆตามขอบกำแพง,หลังรถที่จอดแถวนั้น ก่อนจะลากน้องหนูดวงกุดออกมาอีกหนึ่งคน(อารมณ์ประมาณส่องไฟตีกบ) สรุปคืนนี้ได้สามคน
หลังจากนั้นก็งานกร่อย บรรยากาศไม่เหมาะแก่การประกอบกิจการ (สงสัยขวัญหนี...ฝ่อกันหมดแล้ว)
เป็นอันจบการทัศนศึกษาครั้งนี้ ผมเองก็เลยกลับเพราะขืนอยู่นานตำรวจจะเรียกซะเปล่าๆ หน้ายิ่งผิดกฏหมายอยู่
เฮ้อ เห็นแล้วก็เหนื่อยแทน ไม่ต้องพูดถึงเนื้องานที่ผู้หญิงคนไหนเลือกได้ก็คงไม่อยากทำเลยนะ นี่กว่าจะเปิดการขายได้ไหนจะต้องแย่งลูกค้ากัน ไหนตาจะต้องคอยสอดส่องว่าแขกเสื้อสีกากีจะมาเมื่อไร
มันคุ้มกันมั้ยเนี่ย

Create Date : 18 มีนาคม 2549		5 comments
Last Update : 18 มีนาคม 2549 2:40:14 น.
Counter : 7963 Pageviews.
Share Tweet