|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง ตอน ๐๑-๐๘
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๑
รถยนต์คันหรูวิ่งจากกรุงเทพและกำลังเข้าสู่ตัวเมืองกำแพงเพชร
หญิงสาวที่นั่งมาในรถออกอาการตื่นเต้นมาก ส่งเสียงลั่น
"ป้ายๆถึงกำแพงเพชรแล้ว เย้ๆๆ"
ชายหนุ่มที่เป็นคนขับรถหันมามองแฟนสาวพร้อมพูดว่า
"แคทเก็บอาการหน่อย ดีใจจนออกหน้าเกินไปแล้วนะ"
"อ้าว !ก๊ะแคทดีใจที่ถึงซะทีนะพี่เอิร์ท แคทสงสารที่เห็นพี่เอิร์ทขับรถคนเดียวไง"
"จร้าแม่คนหวังดี ว่าแต่เรามาเซอร์ไพรส์พ่อเลี้ยงโซ่แบบนี้มันไม่งงเหรอ"
แคทได้ยินเอิร์ทพูดหันมามองหน้าแล้วยิ้ม
"มาเซอร์ไพรส์วันเกิดแบบไม่ให้รู้ตัว พี่โซ่คงดีใจแน่ แหมไม่ได้เจอกันมานานแล้ว
ไม่รู้ตอนนี้เป็นไงมั่ง" พูดเสร็จก็ถอนหายใจ เห้อออออ
เอิร์ทแปลกใจหันมามองหน้าแคท
"อ้าว ! อาการตอนแรกเหมือนดีใจ ตอนหลังนี่มันคืออะไรแคท"
"ก็ไม่รู้ว่าพี่โซ่จะคิดมากหรือป่าวที่พี่ไอซ์มาไม่ได้ค่ะ"
แคทหันมามองหน้าเอิร์ทแล้วพูดต่อ
"ตั้งแต่พี่ไอซ์เปิดโรงเรียนสอนร้องเพลงไม่มีเวลาเลย ขนาดวันเกิดแฟนตัวเอง
ยังไม่มาอีก ห่วงงานมากกว่าสงสัยงานนี้มีงอนแน่"
เอิร์ทได้ฟังหัวเราะลั่น
"พี่ว่าสองคนมันพอกันแระ โซ่มันก็บ้างานตอนนี้ไร่ส้มมันไปได้ดี ส่งออกแทบไม่ทัน
รวยใหญ่แล้ว สรุปพี่ว่าสองคนพอกัน งอนง้อกันเรื่อย"
แคทได้ฟังเอิร์ทพูดก็หัวเราะมั่ง
"จริงด้วยพี่เอิร์ทสองคนไม่เปลี่ยนเลย ตอนอยู่ในบ้านแมกก็งอนง้อกันแบบสุดๆ
จนแฟนคลับขึ้นรถไฟเหาะกันประจำ นึกๆก็ขำนะคะพี่เอิร์ท"
คราวนี้ทั้งสองคนก็หัวเราะกันใหญ่ เรื่องนี้เลยกลายเป็นเรื่องตลกกันไป
ระยะทางที่ใกล้ถึงไร่วงศพัทธ์เหลืออีกแค่100เมตร แคทเห็นป้ายแล้วร้องลั่น
"พี่เอิร์ท แคทเห็นป้ายแล้วค่ะ" แล้วชี้ให้แฟนหนุ่มดู
เอิร์ทหันไปดูตามที่แคทชี้ "100เมตรถึงไร่ เห้อ !ได้พักเสียที"
"แคทพี่ว่าเรามาคิดกันดีกว่า ถ้าโซ่ถามเรื่องไอซ์เราจะตอบยังไงดี"
"แคทคิดไว้แล้วเรียบร้อยแล้วค่ะ แคทมีวิธีและคิดว่ายังไงพี่ไอซ์ต้องมาแน่"
"พี่นึกไม่ออกว่าจะมาได้ไง ในเมื่อเราไปชวนแล้วไอซ์บอกว่าไว้ไปวันหลัง"
"เออน่า เชื่อใจแคทนะแคททำได้แน่ค่ะพี่เอิร์ท" แล้วแคทก็ยกนิ้ว สู้สู้
และแล้วรถคันหรูก็เลี้ยวเข้าตามทางที่มีป้ายบอกว่า "ไร่วงค์พันธ์"
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๒
ชายหนุ่มรูปร่างสูงผิวคล้ำสวมหมวกคาวบอยสีน้ำตาลกำลังเดินออกมาจากบ้าน
มองเห็นรถยนต์กำลังวิ่งตรงเข้ามาทางหน้าบริษัท พยายามเพ่งมองว่าเป็นรถของใคร
"ใครมาว่ะ หรือว่าลูกค้าที่นัดกันไว้"
เอิร์ทขับรถมาเกือบถึงหน้าบริษัทแล้วก็หันไปถามแคท
"แคทพี่มองเห็นมีผู้ชายยืนอยู่หน้าบริษัท์ไร่ส้ม ไม่รู้ว่าคนงานหรือป่าว
พี่ว่าแคทลองถามหาโซ่ดีหรือป่าว"
"พี่เอิร์ทเขากำลังเดินตรงมาที่เราแล้ว เดี๋ยวพี่เอิร์ทจอดรถก่อนแคทจะถามเองค่ะ"
พอแคทพูดจบเอิร์ทก็รีบจอดรถทันที พอดีกับที่ชายหนุ่มคนนั้นเดินมาถึงรถเหมือนกัน
แคทรีบเปิดกระจกรถเพื่อถาม แค่ต้องอ้าปากค้างและมองหน้าคนที่อยู่ตรงหน้า
ชายหนุ่มคนนั้นเอ่ยขึ้นมาก่อนที่จะมองหน้าแคท "คุณมาหาใครครับ"
"พี่โซ่" แคทอุทานเสียงหลง ทำให้เอิร์ทหันไปมองเหมือนกับ "เฮ๊ย!ไอ้โซ่"
โซ่เห็นสองคนก็ตกใจเหมือนกัน "อ้าว พี่เอิร์ท น้องแมว "
แคทออกอาการดีใจมากรีบเปิดประตูรถออกมาแล้วจับมือโซ่สองข้างเขย่า
"โอ๊ย ! ดีใจจังที่เจอพี่โซ่เราไม่ได้เจอกันมานานเท่าไหร่แล้วเนี่ย"
โซ่ได้เห็นอาการตื่นเต้นของแคทเลยหัวเราะใหญ่ ยังไม่ทันได้พูดอะไร
เอิร์ทก็ลงจากรถมาเอามือขวาตบไหล่โซ่เบาๆ "เป็นไงมั่งว่ะโซ่"
ทักเสร็จแล้วเริ่มมองโซ่แล้วพูดต่อ "ผิวคล้ำขึ้นเยอะเลยว่ะพ่อเลี้ยงโซ่"
โซ่เห็นเอิร์ทก็ดีใจเข้าไปกอด "ดีใจที่ได้เจอพี่เอิร์ทแบบไม่นึกไม่ฝันเลย"
แคทยืนหน้าง้ำหน้างอต่อว่าโซ่ "แล้วแคทล่ะพี่โซ่ไม่ดีใจเหรอที่เจอ"
โซ่ได้ยินแคทพูดก็หัวเราะแล้วมองหน้าแคทเห็นหน้าเลยอดแซวไม่ได้
"แหมน้องแมวพี่พูดกับพี่เอิร์ทก็เหมือนพูดกับน้องแมวแระ ใช่หรือป่าว"
แคทได้ยินเลยเขินใหญ่ "พอๆมาเป็นชุด จบยังพี่โซ่"
ชายหนุ่มสองคนได้ยินเลยกอดคอกันหัวเราะ ทำให้แคทต้องหัวเราะไปด้วย
หลังจากที่ทักทายกันเรียบร้อยโซ่ก็เดินนำพาสองคนเข้าไปในบริษัท
ขณะเดินเข้าไปเอิร์ทร้องลั่น "แม่เจ้าโว๊ย! ไม่กี่ปีกิจการโตเร็วมากเลยว่ะโซ่"
โซ่หัวเราะตอบเอิร์ทด้วยสำเนียงที่เน่อ "พี่เอิร์ทผมเป็นคนมุ่งมั่นนะ"
"เออรู้ว่ะว่านายเป็นคนแบบนั้น รู้ตั้งแต่อยู่ในบ้านแมกแล้ว ไม่งั้น..."
ยังไม่ทันที่เอิร์ทจะพูดต่อโซ่รีบยกมือ"พอๆผมรู้ว่าพี่เอิร์ทจะพูดอะไรต่อ"
"แหมพี่โซ่รู้ทันด้วย รู้เหรอว่าพี่เอิร์ทจะพูดอะไรต่อ โอเคร้แคทเข้าใจ"
"โหหหห มาเป็นชุดจบยัง" คราวนี้เจ้าของสโลแกนพูดเองด้วยสำเนียงที่เน่อ
หลังจากที่คุยกันพอหอมปากหอมคอ โซ่ก็พาทั้งสองคนออกไปชมไร่ส้ม
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๓
พ่อเลี้ยงโซ่ขับรถจิ๊ปพาเพื่อนสองคนชมไร่ส้ม เอิร์ทและแคทต่างตกตะลึง
เมื่อเห็นส้มที่กำลังออกลูกเต็มเป็นทิวแถว มองไปรอบๆมีแต่สีของผลส้มอะร้าอะร่าม
เต็มไปหมด "โหหห พี่โซ่แคทว่าตัวเองโชคดีมากน๊า ที่มาไม่เสียเที่ยว
บอกตรงๆว่าไม่เคยเห็นไร่ส้มแบบนี้"
เอิร์ทเลยหันมาแซวแคท "ส่วนมากเห็นแต่ในตลาดใช่ป่ะ"
พอเอิร์ทพูดจบแคทก็หยิกแขนเอิร์ท "ทีหลังอย่าแซวนะคะที่รัก"
"อ๊ายยะ !จะหวานไปหน่อยแล้วแมวรักโลก" แล้วโซ่ก็หัวเราะ
โซ่จอดรถพาเดินชมรอบๆ แคทก็วิ่งไปดูรอบเหมือนเด็กที่อยากรู้อยากเห็น
ชายทั้งสองคนมองแคทแล้วก็หัวเราะกันเบาๆ โซ่หันไปคุยกับเอิร์ท
"ยังไม่ได้คุยกันเลยว่าไปไงมาไงถึงมาที่นี่ได้"
"อ๋อ พอดีแคทอยากมาเที่ยวแล้วรู้ว่าวันนี้วันเกิดโซ่ เราเลยอยากมาเซอร์ไพรส์กัน"
ขณะที่เอิร์ทคุยกับโซ่ก็แอบสังเกตุว่าโซ่ดูเหม่อลอย โซ่รีบเก็บอาการแล้วหันมาพูดกับเอิร์ท
"แหมเดินทางไกลมาเพื่อวันเกิดผมเนี่ย ต้องขอบคุณพี่เอิร์ทกับน้องแคทมากเลย"
โซ่นิ่งไปพักใหญ่ "แต่ไม่รู้ว่าจะมีใครนึกถึงผมอีกมั่ง" แล้วก็หัวเราะกลบเกลื่อน
เอิร์ทรู้อาการโซ่ว่าเริ่มน้อยใจใครบางคน ก็ยกแขนขึ้นโอบไหล่โซ่
"ผมว่าเธอคนนั้นอาจจะคิดถึงโซ่แน่ แต่เธอคงมีเหตุผลแน่ๆ"
"คนเราเป็นแฟนกันต้องให้แคร์ความรู้สึกกันบ้าง ผมเป็นคนมั่นคงมาตลอด
ถึงเราจะอยู่ห่างไกลผมก็ยังเชื่อมั่นในตัวไอซ์มาก"
"โซ่ไม่ต้องบอกพี่ก็รู้ ไม่งั้นโซ่จะได้ใจไอซ์มาเหรอ พี่เองบอกตรงๆว่า
ก็เคยแอบชอบเหมือนกัน แต่พี่รู้ว่าไอซ์มีสายตาให้โซ่คนเดียวมาตลอด"
โซ่หันมามองเอิร์ทและยิ้ม "พี่เอิร์ททำให้ผมมีกำลังใจขึ้นมาเยอะเลย"
แคทเดินเข้ามาหาสองหนุ่ม "คุยอะไรกันค๊าคุณผู้ชายทั้งสองคน"
โซ่เอิร์ทพูดออกมาพร้อมกัน "เรื่องผู้ชายผู้หญิงไม่เกี่ยว"
"หา"แคทร้อง " โอเคร้ไม่เกี่ยวช่ายป่ะ เด๋วฟ้องพี่ไอซ์ว่าสองคนรังแกแคท"
"พี่เอิร์ทจัดการแมวให้ด้วย แมวกับไอซ์เนี่ยเจอกันไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกันดี"
"พี่ก็ว่างั้นแระ แต่ยังไงเราต้องยอมเค้านะหรือโซ่กล้าหือ"
"นอกจากแม่แล้วผมยอมเธอคนนั้นแค่คนเดียว พี่เอิร์ทคงรู้ว่าผมคิดอะไรนะ"
แล้วเอิร์ทก็หัวเราะ "ในที่สุดคุณลูกโซ่ก็แพ้ทางน้องน้ำแข็ง" 55
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๔
หลังจากที่โซ่พาสองคนไปชมไร่ส้มเสร็จแล้ว ก็ชวนกันไปที่บ้าน
"จากนี่ไปบ้านไม่ไกลกันเท่าไหร่ เด๋วไปแวะพักเหนื่อยที่บ้านก่อนละกัน"
"ตามใจพี่โซ่ค่ะ ว่าแต่ที่บ้านมีใครอยู่มั่งแคทเกรงใจค่ะ"
"ตอนนี้อยู่คนเดียว พ่อกับแม่ไปกรุงเทพพี่ซินชวนไปอยู่ด้วย และเค้าก็คิดถึง
หลานกันด้วย ส่วนแซนไปเรียนต่อต่างประเทศพี่เลยอยู่คนเดียว"
"แล้วพี่โซ่ไม่เหงาเหรอคะ ถ้าเป็นแคทคงอยู่ไม่ได้แน่ แคทไม่ชอบอยู่คนเดียวด้วย"
"พี่เชื่อว่าแคทอยู่คนเดียวไม่ได้แน่ เพราะแมวขี้เหงา" 55
"แคทยอมรับว่าเป็นคนขี้เหงา ไม่รู้ป่านนี้คนที่กรุงเทพจะเหงาเหมือนแคทหรือป่าว
หรือว่าไปหาเพื่อนคุย ตอนนี้พี่ถังเพิ่งเลิกกับแฟนด้วยน่าคิดมาก"
พูดจบแคทก็หัวเราะ เอิร์ทมองหน้าแคทแล้วนึกในใจ
"แมวกะชนอิโซ่เลย อิโซ่จะทนได้กี่น้ำนะอยากรู้เกมส์เริ่มสนุก สงสัยแผนแมวแน่
มิน่าถึงบอกว่ามีแผนๆสูงซะด้วย โซ่เอ๊ย !แมวกะเอาแกอยู่ไม่ได้แน่"
เอิร์ทคิดอยู่คนเดียวเสร็จก็หัวเราะออกมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
สองคนเลยหันมามองหน้าเอิร์ทกัน
"เฮ๊ย! พี่เอิร์ทจะบ้าแล้วเหรอหัวเราะอยู่ได้คนเดียว"
เอิร์ทหันไปตอบโซ่ "มันมีเหตุผลโว๊ย ! ที่อยากหัวเราะ"
"พี่เอิร์ทแคทว่าพี่เอิร์ทเมาแดดมาเหรอ หรือว่าพี่เอิร์ทอย่าบอกนะว่า..เห้ออ"
แล้วแคทก๊เงียบไม่พูดต่อมองหน้าเอิร์ทๆเลยยิ้มให้แบบรู้ทันน๊า
โซ่เริ่มสงสัยสองคน "มีความลับอะไรกัน ทำไมดุแปลกๆกันทั้งคู่"
"ป่าว"ทั้งเอิร์ทและแคทพูดขึ้นมาพร้อมๆกัน
โซ่เลยพุดตัดบท "พอๆจวนถึงบ้านแล้ว โอ๊ย!ปวดหัวแทนเลย"
ในที่สุดก็ถึงบ้านเสียที โซ่ให้สองคนรอหน้าบ้านแล้วขับรถไปจอดในโรงเก็บรถ
ขณะที่โซ่ไปจอดรถแคทดึงเอิร์ทมาหลบมุมคุยกัน
"พี่เอิร์ททำไมมาชักใบให้เรือเสีย ปลากำลังจะติดเบ็ดเลย"
"พี่ไม่รู้ว่าแคทจะใช้แผนนี้ นึกได้ก็เลยอดขำไม่ได้"
"ทีนี้แคทจะจุดชนวนยังไงดี เสียดายแผนแรกพลาดไปพี่โซ่ไม่ทันได้ฟัง
เพราะพี่เอิร์ทดันมาหัวเราะก่อน พี่โซ่เลยโฟกัสมาที่พี่เอิร์ท"
"เออน่า เดี๋ยวพี่ชงเองแคทคอยประสมโรงแล้วกัน น่าจะบอกตั้งแต่แรกจะได้ช่วย"
"พี่โซ่เดินมาแล้ว ไปเราออกไปกันก่อนเดี๋ยวพี่โซ่สงสัยอีก"
ว่าแล้วสองคนก็รีบออกจากที่ซุ่มมายืนรอโซ่ที่หน้าบ้าน
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๕
โซ่จอดรถเรียบร้อยแล้วกำลังจะเดินมามองไปเห็นสองคนหายไปจาก
หน้าบ้าน เลยนึกสงสัยขึ้นมาทันที
"ต้องมีการวางแผนอะไรกันแน่ แมวรักโลกคิดเหรอปลาจะติดเบ็ด"
โซ่เดินผิวปากมาแบบอารมณ์ดีจนถึงที่สองคนยืนอยู่
"ลืมให้เข้าไปรอในบ้านกันก่อน"
เอิร์ทเลยแซว"เจ้าบ้านไม่อยู่แขกจะเข้าไปได้ไง"
โซ่ได้ยินเลยหันมายิ้มกับเอิร์ทแบบกวนๆแ้ล้วพูดกับเอิร์ท
"อ๋อเป็นแขก งั้นขอถามหน่อยว่าถ้าเจองูเราจะตีใครก่อน ตีงูหรือตีแขกก่อน"
แคทรีบชิงตอบ"ต้องตีแขกก่อนซิ เพราะแขกเป่าปี่เรียกงูออกได้"
โซ่พูดแบบกวนๆ "อ๋อ ต้องตีแขกก่อนเหรอน้องแมว"
"เฮ๊ย !จบได้แล้วเรื่องงูเรื่องแขก คุณพ่อเลี้ยงจะให้แขกยืนคอยงูหรือไง"
โซ่หันมาทางเอิร์ท "ขอโทษคร๊าบบพี่โลก ไปเข้าบ้านกันแขกที่น่าร๊ากกก"
พอเดินเข้ามาในบ้านเอิร์ทร้องอุทาน "แม่เจ้าโว๊ย ! บ้านใหญ่โตแบบนี้อยู่ได้ไงคนเดียว"
"งั้นพี่โลกก๊ะช่วยพาแฟนผมกลับบ้านซักที ช่วยบอกด้วยว่ารักรออยู่" 55
"พี่โซ่คิดถึงเค้าทำไมไม่ไปหาเค้ามั่ง แค่โทรศัพท์แล้วหายคิดถึงเหรอ"
"พี่คิดว่าเค้าคงไม่หงาแน่ เพราะมีทั้งพี่ซันนี่ พี่ถังเป็นเื่พื่อน"
"หา.." แคทอุทาน "พี่โซ่รู้ได้ไง"
"อ้าว ตอนอยู่ในรถน้องแคทเป็นคนพูดไม่ใช่เหรอ"
"แล้วพี่โซ่หึงหรือป่าวล่ะ" พูดจบแคทจ้องหน้าโซ่ทันที
"พี่ชิวๆๆๆ" โซ่ตอบแล้วยิ้มกับแคท
"แน่ใจนะว่าชิวๆๆ ยิ่งตอนนี้พี่ไอซ์กำลังเนื้อหอมด้วย เห็นมีรถเก๋งมารอทุกวัน"
โซ่ได้ฟังคิดในใจว่า "ต้องมีเคลียร์แน่ อยากจะทำแบบนี้เหรอ โอเคร้"
แต่ทำใจดีสู้เสือยังพูดต่อ "พี่มั่นคงคนเดียวมาตลอด แต่พี่มั่นใจในตัวไอซ์เหมือนกัน"
เอิร์ทได้ฟังสองคนต่อคำกัน คิดว่าเด่วอิโซ่มันต้องนอยส์แน่เลยรีบห้ามทัพ
"เออ..คุณลูกโซ่แขกเดินทางมาไกล ไม่หาข้าวหาปลาให้กินมั่งเลย"
"คร๊าบพี่โลกรอแปปผมไปสั่งเด็กก่อน"
แล้วโซ่ก็เดินหายไปในห้องครัว เอิร์ทเลยหันมาพูดกับแคท
"แคทพี่ว่าแรงไปป่าว เด๋วโซ่มันนอยส์อ่ะ"
"ก็พี่โซ่ทำไมไม่ยอมรับว่าคิดถึงพี่ไอซ์ มัวแต่ทำปากแข็ง แล้วยังปากกับใจไม่ตรงกันเนี่ยเหมือนพี่เคเคยพูดไว้เลย แคทเลยอยากแกล้ง"
"พอๆ พี่ว่าคืนนี้มันต้องโทรเคลียร์กับไอซ์แน่ แค่นี้มันก็อยู่ไม่ติดแล้ว"
"จริงด้วยพี่เอิร์ทแคทลืมคิดไป ตอนนี้สงสารพี่ไอซ์พี่โซ่ขี้หึงแบบนี้รับศึกหนักแน่"
"เห้อออ เด๋วเค้าเคลียร์กันเองแระ ตั้งแต่อยู่ในบ้านแมกแล้ว งอนง้อกันตลอด แคทเชื่อพี่สองคนนี้ไม่มีอะไรที่จะไปทำลายความรักที่มีให้กันได้แน่"
"แคทก็คิดแบบพี่เอิร์ทเหมือนกันค่ะ ขนาดตอนอยู่ในบ้านเล็กพี่โซ่เนียนมาก พี่ถังยังชิดซ้ายเลย เจอพี่ซันนี่ๆยังต้องถอยเลย ไม่มีตรงกลางจริงๆเลย"
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๖
หลังจากสั่งแม่บ้านเรื่องอาหารเรียบร้อย โซ๋เดินออกมาจากครัว
มองเห็นเอิร์ทและแคทกำลังคุยกันอยู่ออกอาการเครียด
โซ่คิดในใจว่า "เครียดกันแบบนี้คงไม่พ้นเรื่องเรากับไอซ์แน่"
โซ่แกล้งเดินผิวปากออกมาต้องการให้สองคนรู้ว่ามาแล้ว เอิร์ทแคทหยุดคุยกันทันที
เอิร์ทเลยแก้เก้อทักโซ่ไป "วันนี้พ่อเลี้ยงโซ่มีอาหารอะไรเลี้ยงแขกกันเนี่ย"
แคทเลยพูดแบบติดตลกไปว่า "อะไรก๊ะได้น๊าพี่โซ่แต่ไม่เอาอาหารซีพีน๊าค๊า"
โซ่หัวเราะ "ซีพีของแพงด้วย ที่นี่ไม่นิยมอย่างดีก็ข้าวเหนียวหมูปิ้ง"
สองคนร้องออกมาพร้อมกัน "หา" แคท "พี่โซ่ไม่เหนียวมากไปหน่อยเหรอ"
"น้องแคทก็ดูอยู่แบบนี้จะหาร้านอาหารหรูๆที่ไหน ไม่เหมือนกรุงเทพเนี่ย
คงกินแต่พิซซ่า สเต็กกันทุกวันช่ายป่ะ"
เอิร์ทเห็นว่าถ้าโซ่ยังต่อปากต่อคำกับแคทวันนี้ยาวแน่ เลยต้องรีบห้ามทัพ
"พอๆ หิวแล้วจะเป็นข้าวเหนียวหมูย่าง ปิ้ง ทอด ก็ได้จัดมาเลยคุณลูกโซ่"
โซ่ได้ฟังเอิร์ทก็หัวเราะ "พี่เอิร์ทมาที่นี่ทั้งทีจะให้กินหมูย่าง ปิ้ง ทอด
ก็จะกระรัยอยู่ เด่วหาว่าเจ้าของบ้านตึ๋งหนืด"
พูดจบโซ่ก็เห็นแม่บ้านกำลังจัดโต๊ะอาหารจนเรียบร้อยก็เรียกให้สองคนไปทานกัน
"ไปกองทัพต้องเดินด้วยท้อง เรื่องอื่นเด๋วมาคุยกันใหม่"
บนโต๊ะอาหารเสียงคุยกันทานอาหารกันไป เหมือนสร้างบรรยากาศให้
เกิดขึ้นอีกครั้งแบบในบ้านแมก แต่ยังขาดเพื่อนอีก9คน
หลังจากรับประทานอาหารกันเรียบร้อย โซ่มีงานต้องไปทำเลยเอ่ยปาก
ชวนสองคนไปที่บริษัทด้วยกัน
"พอดีมีงานต้องไปทำ พี่เอิร์ทกับน้องแคทมีโปรแกรมจะไปไหนต่อหรือป่าว"
"ตอนนี้ไม่มีเราตั้งใจแวะมาอวยพรวันเกิดให้โซ่ พรุ่งนี้จะไปเชียงใหม่ต่อ"
"อ้าว !พี่เอิร์ทจะไปเทียวเชียงใหม่กันเหรอ"
"น้องแคทอยากไปเที่ยวตอนนี้พี่ก็ว่างด้วย และอีกอย่างเราจะเลยไปเยี่ยมพี่ซันนี่ด้วย"
"พี่โซ่ไม่รู้เหรอว่าได้หลานเป็นผู้ชาย พี่ซันนี่เห่อน่าดูโทรบอกเพื่อนๆกันใหญ่"
"แป่ว! พี่ตกข่าวอ่ะน้องแคท" เอิร์ทแคทได้ฟังก็หัวเราะ
"งั้นคืนนี้พี่เอิร์ทกับน้องแคทก็ค้างที่นี่ก่อนก็ได้ ค่อยเดินทางไปตอนเช้าดีมั๊ย"
เอิร์ทหันไปจะถามแคทว่าจะเอายังไง แคทรีบหยักหน้ากับเอิร์ท
"ตามที่โซ่บอกเราค้างที่นี่ก่อน แล้วค่อยออกเดินทางตอนเช้า"
"แหมเสียดายเหมือนกัน พรุ่งนี้ถ้าโซ่ไม่ติดลูกค้าที่นัดมาเรื่องออเดอร์จะไปด้วย
อยากเจอพี่ซันนี่เหมือนกัน ได้ข่าวว่าได้ลูกชายดีใจด้วยจริงๆ"
"พี่จะไปเยี่ยมพีซันและแสดงความยินดีด้วย ว่าแต่คนอื่นเค้าแซงคิวไปแล้ว
ทำไมโซ่ยังชักช้าอยู่ เด๋วคนอื่นคาบไปกินหรอก"
"ผมพร้อมมานานแล้ว แต่คุณนายเค้ายังสนุกกับงานอยู่
เอิร์ทต้องช่วยผมถ้าอยากเห็นหลานแบบพี่ซัน"
"อุบะ ! แหมโซ่นายไม่ใช่ย่อยเลย แต่งปุ๊บกะมีปั๊มเลย ทันใจว่ะ"
"ผมว่าพี่เอิร์ทมัวแต่แซวคนอื่นของพี่เอิร์ทเมื่อไหร่แจกการ์ดมั่ง"
"พี่พร้อมเสมอขนาดว่าที่พ่อตาแม่ยายถามทุกวัน ลูกเมื่อไหร่จะแต่งกันเสียที"
พูดยังไม่ทันจบแคทเลยรีบแซงพูดต่อ "พี่เอิร์ทอย่ามาว่าแคทน๊า
แคทยังอยากเที่ยวก่อน แคทว่าจะรอพี่โซ่พี่ไอซ์ก่อน ถ้าสองคนเค้าโอเค
เราก็ค่อยมาคุยกันนะพี่เอิร์ท โอเคร้"
"พี่เอิร์ทงานเข้าแล้วแมวไม่เล่นด้วย เอางี้พี่มาช่วยผมไปจัดการคุณนายไอซ์ให้ผม
แล้วแมวคงจะยอมพี่แน่" 55
"งั้นแคทจะไปจับมือกับพี่ไอซ์ เราหัวอกเดียวกัน"
"อ้าว" เอิร์ทกับโซ่อุทานออกมาพร้อมกัน
"โซ่อย่างงี้เราต้องมาผนึกกำลังกันจัดการผู้หญิงของเราให้อยู่หมัด"
"ได้เลยพี่เอิร์ท ผมต้องรีบไปจัดการคุณนายไอซ์ที่กรุงเทพเร็วๆนี้แน่"
ทั้งสองคนหัวเราะแล้วจับมือผนึกกำลังกัน แคทเริ่มเครียดคิดในใจ
"นี่เค้าตั้งใจจะปฎิวัติกันหรือไง งานนี้ถ้าพี่โซ่เอาจริงขึ้นมาพี่ไอซ์เสร็จแน่"
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๗
โซ่ขับรถพาเอิร์ทกับแคทมาที่บริษัทไร่ส้มวงศพัทธ์ เมื่อถึงที่หมายสองคน
ก็แสดงอาการตื่นเต้นมาก พอเดินเข้ามาในบริษัทพนักงานก็อ่านรายงานให้โซ่ฟัง
"บอสคะวันนี้มีประชุมลูกค้าประมาณบ่ายสามค่ะ หลังจากประชุม
เรามีนัดคุยกับลูกค้าที่มาติดต่อเรื่องออเดอร์สินค้าด้วยนะคะ"
โซ่พยักหน้ารับทราบแล้วพาเอิร์ทกับแคทเข้าไปในห้องทำงาน
"พี่โซ่เนี่ยเก่งมากนะคะ บริหารกิจการซะใหญ่โต ที่นี่ยังรับคนงานเพิ่มมั๊ยคะ"
"น้องแคทจะมาทำงานกับพี่เหรอ พี่ยินดีน๊ากำลังขาดเลขา" 55
"เฮ๊ย ! อิโซ่เกรงใจพี่มั่ง นั่นมันแฟนพี่นะเฟ้ย โน่น ..เลขานายมันอยู่กรุงเทพ"
เอิร์ทตบไหล่โซ่เบาๆและพูดต่อ " ถ้าอยากได้เค้ามาเป็นเลขาส่วนตัว ก็ไปง้อกันเอง"
"แหมพี่เอิร์ทผมแซวเล่น ผมรู้ว่าแมวรักโลก ผมมิบังอาจ"
แคทเดินชมรอบๆห้องเหลือบมองเห็นรูปที่แขวนอยู่ที่ผนังแล้วยิ้ม หันไปแซวโซ่
"พี่โซ่รูปนี้แคทจำได้ว่าเป็นรูปที่ตอนอยู่ในบ้านแมก เป็นวีคเพลงคู่
พี่โซ่คู่กับพี่ไอซ์ใช่ไหม แคทจำไม่ได้ว่าเพลงอะไร"
"เพลงเก็บดาว" เอิร์ทตอบแทนโซ่
"เอ่อ ใช่จำได้แล้วพี่เอิร์ทจำแม่นจังเลย"
"พี่แอบฟินคู่นี้ไง จากเพลงนี้พี่เลยรู้ว่าหนีไม่พ้นกันแน่"
แคทได้ฟังก็หัวเราะแล้วหันมาพูดกับโซ่ "แคทรู้สึกว่าเห็นรูปแบบนี้ที่
ice learn and enjoy music พี่ไอซ์ก็แขวนรูปนี้ไว้เหมือนกันค่ะ"
โซ่ได้ฟังแคทบอกก็ยิ้มๆ "แฟนคลับให้เรามาเป็นแฟนคลับบ้านไอซ์โซ่"
"นายความจำแม่นจัง มันนานหลายปีแล้วนะเนี่ย"
"พี่เอิร์ทผมมีความทรงจำที่ดีกับไอซ์ที่บ้านนี้นะ พวกเค้ารักเราสองคนแบบไม่หวังอะไร อยากเห็นเราสองคนเดินไปด้วยกันเท่านั้นเอง"
"เออ เชื่อว่ะ ไม่งั้นนายจะมีวันนี้เหรอ"
"อ้าว!มารำลึกอดีตกันอีก แคทว่าเรื่องพี่โซ่กับพี่ไอซ์ยาวแน่ไปเขียนนิยายได้"
โซ่ยกมือห้ามแคท "พอๆน้องแคท ถ้าจะเอาแต่งเป็นนิยายจริงๆพี่กลัวขายไม่ออก"
เอิร์ทกับแคทได้ยินโซ่พูดก็หัวเราะกันใหญ่
สักพักมีเสียงคนเคาะที่ประตูสามครั้งแล้วค่อยเปิดเข้ามา
พนักงานสาวแจ้งกับโซ่ว่า "เราจะประชุมกันแล้วค่ะ"
"งั้นเดี๋ยวผมตามไป" โซ่หันมาบอกสองคนว่า
"จะเดินเล่นรอบๆก่อนก็ได้นะ หรือถ้าอยากไปเที่ยวที่โรงงานจะให้คนพาไป"
"ไม่เป็นรัยโซ่เดี๋ยวพี่จะพาน้องแคทเข้าไปเดินเล่นในตัวเมืองก่อน
เผื่อเราจะหาของไปฝากพี่ซันนี่มั่ง"
"งั้นผมขอตัวก่อนนะ เย็นนี้เจอกันที่บ้านนะพี่เอิร์ทไปถูกหรือป่าว"
"พี่จำทางได้แล้ว"
"ผมจะให้กุญแจบ้านพี่เอิร์ทถ้ากลับมาก่อนก็ไปรอที่บ้านเลย"
โซ่ก็หยิบกุญแจบ้านให้เอิร์ทแล้วก็คว้าแฟ้มงานออกไปเข้าห้องประชุม
"ไปแคทวันนี้พี่จะเป็นไกด์พาแคทไปทัวร์เมืองกำแพงเพชร"
"พี่เอิร์ทแน่ใจนะว่าไม่หลงทาง"
"โอ๊ย! แคทพี่มี Navigator นำทางจะไปหลงได้ไง ไปกันได้แล้วเดี๋ยวจะกลับมามืดค่ำ"
เมื่อตกลงกันได้สองคนก็พากันไปเที่ยวในตัวเมืองกำแพงเพชรกันต่อ
หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง
ตอนที่ ๘
ขณะที่สองคนกำลังเดินช๊อปปิ้งกันเพลิน เสียงโทรศัพท์มือถือของแคทก็ดังขึ้น
แคทล้วงหยิบออกจากกระเป๋ามาดูเบอร์ว่าใครโทรมา แต่เสียงสัญญาณหายไปแล้ว
แคทกดดูว่าเป็นเบอร์ใตรโทรมา พอเห็นเบอร์ที่โชว์ขึ้นมา แคทเรียกเอิร์ทให้ดู
"พี่เอิร์ท พี่เอิร์ท โทรๆๆๆๆศัพท์"
เอิร์ทได้ยินแตทเรียกก็หันมาดู แคทก็ชูมือถือให้เอิร์ทดูว่าเป็นเบอร์ของใคร
เอิร์ทเห็นเบอร์โทรก็ยิ้มๆ "ไอซ์นี่ พี่ว่าไอซ์คงอยากจะถามเรื่องโซ่แน่"
"แคทก็คิดเหมือนพี่เอิร์ทค่ะ"
"พี่ว่าถ้าเราอยากให้หายสงสัย แคทรีบโทรไปถามดีกว่า"
พอฟังเอิร์ทพูดจบแคทก็โทรกลับไปหาไอซ์ ปรากฎว่าพอโทรกลับไปสายไม่ว่าง
"พี่เอิร์ทสงสัยพี่ไอซ์ใช้สายอยู่ตอนนี้ไม่ว่างเลยค่ะ งั้นเดี๋ยวเราค่อยโทรใหม่นะ"
ทั้งสองคนก็เดินเลือกซื้อของต่อ เมื่อได้ของครบเรียบร้อยก็เดินหาร้านอาหารกัน
"พี่ว่าร้านนี้ก็โอเคนะแคท มีมุมส่วนตัวดีคนไม่พลุกพล่าน"
แคทมองๆไปรอบๆร้าน "โอเคค่ะพี่เอิร์ท"
ทั้งสองคนตกลงกันเรียบร้อยก็เดินไปหาที่นั่งกัน จนได้มุมที่ต้องการ
"พี่เอิร์ทเดี๋ยวแคทไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" เอิร์ทพยักหน้า
แคทเดินหายไปเสียงมือถือแคทดังขึ้นเอิร์ทได้ยินก็หยิบมาดู พอเห็นเบอร์ก็รีบรับ
เอิร์ทยังไม่ทันพูดเสียงทางโน้นพูดขึ้นมาก่อน "แคทพี่เองนะ ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่"
เอิร์ทเลยตอบแทนแคทไป "ไอซ์ตอนนี้แคทไปเข้าห้องน้ำอยู่ ไอซ์จะรอมั๊ย"
"อ้าว ! เอิร์ทเองเหรอ บอกแคทด้วยนะให้โทรหาด้วยมีเรื่องร้อนจะพูดด้วย"
"โหหหห ร้อนใจมากเหรอ หรือว่าเรื่องร้อนที่ว่าอยู่ที่กำแพงเพชรกันแน่"
"เออแซวเข้าไป แหมรู้ทันนะเนี่ย" แล้วไอซ์ก็หัวเราะมาตามสาย
เอิร์ทมองเห็นแคทกำลังมารีบพูดกับไอซ์ต่อ "อย่าเพิ่งวางสายนะแคทกำลังเดินมาแล้ว"
แคทเดินมาถึงเอิร์ทส่งมือถือให้แล้วพูดเสียงออกมาแค่ในลำคอว่า "ไอซ์"
แคทได้ยินรีบรับมาพูดต่อ "พี่ไอซ์" แค่เรียกชื่อยังไม่ทันได้ถามอะไรเสียงทางโน้นดังขึ้นมา
"แคทพี่มีเซอร์ไพส์นะ เชื่อหรือป่าวว่าตอนนี้พี่กำลังจะถึงกำแพงเพชรแล้ว"
แคทได้ยินร้องเสียงหลง"หาๆๆๆๆๆ พี่ไอซ์จริงหรือป่าว อย่าแกล้งอำเล่นนะ"
ไอซ์หัวเราะดังและมีเสียงคนนั่งข้างๆไอซ์หัวเราะร่วมด้วย แคทได้ยินร้องขึ้นมาอีก
"นั่นๆๆเสียงพี่เค" แล้วแคทหันไปบอกกับเอิร์ทที่กำลังตั้งใจฟังอยู่
"พี่เอิร์ทพี่ไอซ์จะถึงกำแพงเพชรแล้ว มีพี่เคมาด้วยและยังไม่รู้ว่ามีใครมาอีก"
ไอซ์ได้ยินเสียงเอิร์ทเข้ามาในมือถือก็ยิ้มๆพูดกับแคทต่อ
"แคทอยากรู้หรือป่าวว่ามีใครมาอีกเดี๋ยวพี่จะส่งให้เค้าพูดต่อนะ"
"แคทได้ยินหรือป่าว" แคทไ้ด้ยินเสียง "พี่ก้อง"
เสียงคนต่อไป "ป้าโอปอ ทั้งหมดมากันกี่คนยังมีใครอีกมั๊ยคะป้าโอปอ"
"มาแ่ค่4คนจ้า ไอซ์ ป้า เค ก้อง"
แคทได้ยินดีใจมาก เอิร์ทก็พลอยยิ้มไปด้วย "แล้วเราจะเจอกันยังไงคะ"
โอปอส่งให้ไอซ์พูดต่อ"ตอนนี้เราเข้ากำแพงเพชรแล้ว แคทอยู่ที่ไหนบอกพี่มา
เราได้นัดเจอกันแต่พี่ขอร้องอย่างแคทอย่าเพิ่งบอกโซ่นะ เป็นเซอร์ไพส์กัน"
"ค่ะๆพี่ไอซ์ งั้นเดี๋ยวพี่ไอซ์คุยกับพี่เอิร์ทต่อนะคะ พี่เอิร์ทได้บอกทางให้ค่ะ"
หลังจากที่นัดหมายกันเรียบร้อย เอิร์ทกับแคทก็นั่งรออยู่ที่ร้านอาหารนั้น
| | |
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
