แหวนฉันหาย เพราะความไว้ใจ

ผ่านวันเกิดยัยแคทมาได้ไม่เท่าไร ก็ดันมีเรื่องให้เครียดติด ๆ กัน 1 คือประจำเดือนไม่มา มา 2 เดือนแล้ว แล้วมีอาการปวดท้อง แต่อันนี้หายเครียดไปได้หน่อย เพราะไปหาหมอตรวจแล้ว สรุปว่าเป็นซีส แต่เรื่องที่ทำให้เครียดต่อมาคือ แหวนเพชรหาย แงแง แหวนหายเสียดายมากมาย แต่ยังไม่เท่าแค้นใจและเจ็บใจคนจริง ๆ คำว่า ศีลธรรม และ ความไว้ใจนะ เรามีให้คนอื่นอยู่ตลอด
เรื่องมีอยู่ว่า อาจจะเป็นเพราะเราเก็บของมีค่าไว้ไม่ดีพอ คือเก็บมันไว้ใกล้ตัว คือใกล้โต๊ะคอมที่เรานั่งประจำทุกวัน เพราะวัน ๆ ก็จะอยู่แต่บ้านเนี่ยแหละ เพราะสามีไปทำงาน เราก็อยู่บ้านเลี้ยงลูกสาว 2 คน จะมีออกไปซื้อของตอนเย็นมั้ง หรือไม่ก็ออกไปเที่ยววันเสาร์ อาทิตย์ ก่อนงานวันเกิดลูกสาวคนเล็กยัยแคท คือวันเสาร์ ช่วงสาย ๆ ก็ให้สามีไปรับแม่เขามาค้างที่บ้าน พอตกบ่าย พี่เขยและพี่สะใภ้ก็มากันก่อน 1 คู่ เพราะว่า วันอาทิตย์ที่จะจัดงานเขาติดนัดที่อื่นมาไม่ได้ เลยเอาของขวัญมาให้ก่อนแล้วก็นั่งกินเค้กกัน แต่คนคู่นี้และแม่เราไม่ได้ติดใจอะไร เพราะพอพวกเขามาถึงก็ออกไปนั่งทานเค้กหลังบ้านกัน วันนี้ผ่านไป ก็ยังไม่ทันสังเกตว่าแหวนยังอยู่ไม

พอวันถัดมางานวันเกิดเจ้าแคท วันนี้คนมากันเยอะ มีทั้งพี่เขยพี่สะใภ้ และ น้องสาว สามี และมีทั้งลูก ๆ และ แฟนลูก ของสามีที่เกิดจากภรรยาคนก่อนด้วย พร้อมหลาน ๆ วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ ราว ๆ สิบกว่าคน ไม่นับเด็ก ๆ วันนี้ที่จริงคนเยอะ คิดว่าของไม่น่าจะหายเพราะคนเยอะนี่แหละ เวลาใครจะหยิบอะไรที่ดูส่วนตัวคนอื่นก็ต้องเห็น ส่วนมากเขาก็นั่งกินเค้ก กาแฟ คุยกัน และ ดู กีฬา กันไป ส่วนตัวเราเองก็ไปดูเด็ก ๆ กะเพื่อนคนไทยอยู่หลังบ้าน แต่ก็เดินเข้ามาดูแขกในบ้านเป็นระยะ วันนี้ผ่านไปก็ยังไม่รู้ว่ามันหายไปยัง

หลังจากนั้น 3 วันผ่านมา วันพุธ นัดหมอสูติไว้เนื่องจากปวดท้องและประจำเดือนไม่มา 2 เดือน สงสัยนิด ๆ จะท้องเปล่านะ แต่ความเป็นไม่ได้มีแค่ 1% เพราะปวดท้องมานานพอสมควรหลังจากคลอดเจ้าแคท แต่ก็ไปหาหมอมา 3 หมอละ ก็ผลออกมาว่าปกติ แต่คราวนี้ไปหาอีกรอบเพราะอย่างที่บอก ปจด ไม่มา ตรวจเองก็ไม่เจอว่าท้อง เลยไปหาหมอตรวจให้ชัวร์เพราะกลัวมากมาย ก่อนไปหาโทรบอกลูกสาวสามีให้มาช่วยเฝ้าบ้านและดูเด็ก ๆ ให้หน่อย เพราะจะพาไปด้วย 2 คน คงวุ่นวายน่าดู เกรงใจหมอจะปวดหัว ก่อนออกจากบ้านปกติจะชอบใส่เครื่องประดับมาก เช่นแหวน แต่วันนี้ป่วยคะ ไม่ห่วงละ ไม่ใส่อะไรไป เลยไม่ได้สังเกตอีกว่า แหวนยังอยู่ครบไม อ้อ ปกติในกล่องนี้จะมีแหวนอยู่ 5 วง คือ แหวนหมั้น 1 วง แหวนเพชร 2 วง และ อีก วงเป็รแหวนพรีม่าโกล และก็ต่างหุ และ นาฬิกา อีกนิดหน่อย สรุปไปหาหมอ อัลต้าซาวน์เจอถุงน้ำ หมอคาดว่าเป็นซีส แต่เพราะประจำเดือนไม่มา เผื่อความชัวร์ ให้ไปเจาะเหลือแล้ววันศุกร์โทรมาถามอีกรอบ ขากลับแวะซื้อแฮมเบอร์กะสลัดให้สามีโทรถามลูกสาวเขาว่าจะกินอะไรไม โอเคเขาจะกินชุดแฮมเบอร์เกอร์ปลา ก็ซื้อไปฝาก มาถึงบ้านก็นั่งกินกัน ลูกสาวสามีก็ถามว่า อาการว่าเป็นไร ก็ว่ากันไป ซักพักเขาก็ลากลับ หมดไปอีก 1 วัน ก็ยังไม่รู้ว่า หาย และ วันถัดมาก็ยังไม่รู้

วันศุกร์ที่ 2 ตื่นเช้ามา ถามสามีว่า เมื่อไรโทรไปถามหมอดีละ อยากรู้จริงว่าอาการเป็นไง สรุปโทรไปถามหมอ ผลออกมาไม่ได้ท้อง หมอเลยนัดมารับใบสั่งยา เราก็ไปแต่งตัว แล้วก็จะหยิบแหวนมาใส่ ก็สังเกตละที่นี มันหายไปไหนวงหนึ่ง ใจเริ่มจะเสียเล็กๆ แต่ก็วิ่งไปดูชั้นสองห้องนอนกะห้องน้ำ ก็หาไม่เจอ ตอนนี้เริ่มจะค้นตามชิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้งบนบ้านละ เพื่อเราลืมเอาไว้ แต่ปกติ เป็นคนที่เวลาไปไหนกลับมาถึงบ้านจะถอดแหวนกะต่างหูออกแล้วเก็บใส่กล่องเสมอ ทำเป็นประจำจนเป็นนิสัย จะมีมั้งก็ต่างหูบางที่ลืม จะนึกออกอีกทีก็เวลาไปอาบน้ำ ก็จะถอดก่อนอาบน้ำสระผมเพราะกลัวว่าจะหลุดตอนสระผม แต่อาบเสร็จก็จะเอาไปเก็บที่ทุกที่ สรุปหาไม่เจอ เริ่มโมโหละ บอกสามี เขาก็บอกว่าเราลืมถอดไปไว้ที่ไหนเปล่า แต่เราแน่ใจว่าไม่ได้ถอดลืมไว้ไหน บอกว่ามันต้องอยู่ในกล่องแน่นอน แต่ในกล่องไม่มี หาตามที่ต่าง ๆ ที่น่าจะเป็นก็ไม่เจอ ที่นี้เริ่มร้องไห้ละ เว่อร์ไปเนี่ย ของเราทุกชิ้น เราซื้อเพราะรักเพราะชอบ และจะรักษาความสะอาด ขัด ล้างเสมอให้เหมือนใหม่ สรุปเรื่องมันยาว แต่ก็หามาตั้งแต่วันศุกร์ที่ผ่านมา รื้อทุกอย่างที่คิดว่าจะเป็นไปได้ ของเล่นลูกทุกชิ้นก็หยิบออกมาดู ลิ้นชักตู้เสื้อผ้าก็ค้น ใต้ตู้ ใต้เตียง สนามหลังบ้าน หามาทุกวัน เพราะคิดว่า เราอาจจะลืมถอดวางไว้จริง ๆ ซึ่งในความคิดเราไม่น่าจะลืมถอดไว้ หาก็ยังหานะ เพื่อลูกสาวจะเอาไปเล่น ก็หาไม่เจอ ถามลูกแล้วก็ไม่รู้เรื่องกัน

หลังจากหามา 4-5 วัน ตอนนี้เริ่มปักใจคิดว่ามันต้องหายไปแล้วแน่นอน แต่ไม่ได้หายเอง ต้องมีคนขโมยมันไป คงไม่ใช่โจรมาขโมยแต่เป็นใกล้ตัว ยิ่งทำให้เจ็บใจมาก แหวนหายนะยังไม่เท่าไร เสียดายมากนะ แต่ก็ยังพอทำใจได้ ถ้าทำหายเอง หรือทำหล่นหายไปเอง ก็จะตัดใจนะว่า หาย แต่ถ้าคนใกล้ตัว ญาติสนิทกันมาเอาไป เป็นคุณจะคิดยังไง เราก็ได้แต่คาดคิดว่า เป็นคนโน่นคนนี้ แต่เราก็ยังไม่ได้ปักใจว่าจะเป็นเขาแน่นอน แต่ตอนนี้บอกตรง ๆ ว่าเสียความรู้สึกมาก คนเรามองหน้านี้ไม่รู้ใจเลยจริง ๆ ต่อหน้าเราก็ยิ้มให้เราดี แต่พอลับหลังมาแวงกัด สู้ถ้าไม่ชอบเราก็ไม่ต้องมาสนใจ ไม่ต้องมาหาจะดีกว่า ไม่ใช่ไม่เต็มใจไม่ชอบ แต่ยังยิ้มให้ แต่แวงกัดเราแบบนี้

อยากจะบอกคนที่เอาไปว่า ถ้าอยากได้แล้วไม่มีปัญญาหามาเอง มาขโมยไปแบบนี้ใส่ไปจะภูมิใจไม หรือถ้าเดือดร้อนเรื่องเงินแล้วมาขโมยของคนอื่นไป ไม่คิดมั้งหรือว่า คนโดนถูกกะทำนะ เขาจะไม่เดือดร้อนหรือยังไง

ตอนนี้พยายามทำใจอย่างแรง (เพราะความงกด้วย) เลยทำใจลำบาก อาจจะไม่ใช่เงินมากมาย สำหรับบางคน แต่สำหรับเรามันก็ไม่ใช่น้อยนะ เราก็ได้แต่หวังว่า เราอาจจะได้แหวนคืนซักวัน ถ้ามันหายในบ้านจริง แต่คงยาก และหวังว่าถ้ามีคนขโมยมันไปจริง ก็ขอให้เขามีความสุขและได้ผลตอบแทนจากสิ่งที่เขาได้กระทำลงไปนะ และทุกข์กว่าเราหลาย ๆ เท่าด้วย ไม่ได้แค้นนะ แต่อย่าให้ได้รู้ละกันว่าใคร ขำขำ ปนน้ำตา

Create Date : 07 ตุลาคม 2552 Last Update : 8 ตุลาคม 2552 15:45:06 น. Counter : 643 Pageviews.		3 comments
Share Tweet