นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
มารความรัก ตอน 8 นายแบบขายตัว? By ไตรติมา  ตอน 8 นายแบบขายตัว?“ทำไมฉันถึงดวงซวยขนาดนี้ น้องชายตกงานแถมยังเอารถไปขับตกเขาพังยับอู่รถไม่รับซ่อม แถมงานที่บริษัทนี่ก็มีแต่ข่าวฉาวโฉ่ มีแต่ปัญหาให้ต้องตามแก้ ฉันเหนื่อยจะแย่แล้ว” แม้นมาดผู้จัดการนางแบบนายแบบบ่นอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของบริษัท “มีอะไรให้ผมช่วยบอกได้นะครับ ผมยินดีช่วย” ฟ้าฝนคนใจดีเอ่ยปากกับผู้จัดการ “ให้ยืมเงินแบบไม่คิดดอกเบี้ยไหมล่ะฝน” คีมกล้าเสนอความคิดดีๆ ให้กับฟ้าฝน “งั้นผมให้พี่แม้นมาดยืมเงินสองแสนดีไหม” “ดีจ้า ฟ้าฝนคนรวยคนหล่อ” “ผมก็จะให้ยืมพี่แม้นมาดยืมสองแสนเหมือนกัน” “ขอบคุณมากนะจ๊ะคีม รูปงามแถมน้ำใจดีอีกต่างหาก ถ้าพี่มีเมื่อไหร่จะรีบมาใช้คืนทันทีเลย” “พอไหมครับ เป็นค่าผ่อนดาวน์ซื้อรถใหม่กับค่ารักษาพยาบาลน้องชาย” “พอจ้า ขอบใจมากนะทั้งสองหนุ่มคู่รักขอให้ได้ครองคู่อยู่ด้วยกันตลอดไปอย่างมีความสุข” สองหนุ่มคู่รักยิ้มรับแก้มปริ ชอบใจในคำอวยพรของผู้จัดการ “แล้วที่ว่ามีข่าวฉาวเรื่องอะไรครับ” คีมกล้าถามพร้อมทั้งตาจ้องดูในจอคอมพิวเตอร์ที่โชว์สื่อโฆษณาน้ำผลไม้ที่เขาเคยไปถ่ายทำอยู่ด้วย “พี่กำลังสืบดูว่าใครปล่อยข่าวว่านางแบบเราขายตัวคืนละแสน ไม่เฉพาะนางแบบนะนายแบบก็ด้วย” “ใครปล่อยข่าว” คีมกล้าถามทำหน้างง แม้นมาดตาไวดันเหลือบไปเห็นตรงข้างต้นคอคีมกล้ามีรอยช้ำเป็นจ้ำให้พอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับจุดนั้น และมองหน้าฟ้าฝนสลับกัน เข้าใจอยู่ว่าเขาเป็นคู่รักคงต้องมีอะไรๆ กัน “ปิดๆ หน่อยนะคีมตรงคอนั่น ใครเห็นเข้าคงต้องคิดว่าเป็นรอยโดนดูด” คีมกล้ารู้อยู่ก่อนถึงได้ใส่เชิ้ตมีปกมาพยายามปกปิดอยู่แล้วจึงดึงคอปกเสื้อขึ้นให้สูงอีก แต่มันยังพอให้เห็นรำไรในซอกคออยู่ดี ปิดเท่าไหร่ไม่มิด “ผมไม่ได้มีอะไรนะครับ” พร้อมกับเอ่ยปากปฏิเสธ ไม่มีใครรู้ความจริงว่ามันไม่แฮปปี้มีความสุขสมใจหรอก นอกจากคิดกันไปเองว่าคงมีอะไรกับคนรักเท่านั้น จากนั้นแม้นมาดพยายามสืบค้นดูต้นตอผู้ปล่อยข่าวมาจากเฟชบุ๊กและอินสตราแกรมดารานายแบบนางแบบ “มีคนโพสต์บอกว่า เห็นเป็นหนุ่มหน้าสวยอย่างนี้ค่าตัวสูงนะคืนละแสนก็ขายออก เป็นโพสต์สั้นๆ แล้วมีคนมาคอมเม้นต์เยอะแยะเลย ทำนองว่านายแบบเราขายตัว คีมกล้าเธอเป็นคนในข่าวนะ เพราะนายแบบอีกคนดูแมนมากไม่ได้หน้าสวยอย่างเธอ” “จะบ้าไปกันใหญ่แล้ว ผมไม่มีทางเป็นผู้ชายขายตัวเด็ดขาด คนโพสต์นั่นใช้อะไรคิด” “เดี๋ยวค้นดูรูปก่อน คนโพสต์หน้าตาเป็นไง” แม้นมาดเปิดดูย้อนไปถึงได้เห็นรูปถ่ายของเจ้าของเฟชนั้นที่แท้คือ นภัสสรนั่นเอง “ภัสทำไมทำอย่างนี้” ฟ้าฝนถามขึ้นมาลอยๆ แล้วกดมือถือโทรหานภัสสรตามตัวให้มาที่บริษัทนี่เลยทันที ยังมีอีกข่าวฉาวที่แม้นมาดตามอยู่ “อีกข่าวสำคัญมาจากอินสตราแกรมที่ลงรูปนางแบบขายตัวคือคิมหันต์ ต้นตอมาจากหนุ่มคนที่เคยได้นางแบบสาวเราไปกกแล้วให้เงินเอง เรื่องไม่จริงดันเอามาเหมารวมกันแบบนี้น้องคิมเสียหายแย่ ต้องจัดการให้ลบข้อความ ไม่อย่างนั้นจะฟ้องร้องเรียกค่าเสียหาย” o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o “เธอคิดได้ไงไปลงเฟชฯ ว่าคีมกล้าเป็นผู้ชายขายตัว” นภัสสรเมื่อมาถึงบริษัทแล้วโดนแม้นมาดต่อว่าเลย “ฉันเปล่านะพี่แม้นมาด” “อย่ามาโกหก ฉันเข้าไปเปิดเฟชฯ ของเธอแล้วเจอข้อความในโพสต์นั่น ถ้าคีมเขาเอาเรื่องฟ้องเรียกค่าเสียหายเธอจะจ่ายไม่ไหว” แม้นมาดพูดข่มขู่ คีมกล้าขมวดหัวคิ้วและจ้องตาเขม็งก่อนถามนภัสสร “ทำไมเธอว่าฉันเป็นผู้ชายขายตัว” “อ้าว... ก็เห็นอยู่ว่าพี่ฝนจ่ายเงินให้เป็นปึก แสนนึงได้มั้ง ถ้าพี่คีมไม่ขายตัวแล้วพี่ฝนต้องจ่ายเงินให้ทำไม” ฟ้าฝนเพิ่งหัวเราะออกมา ขำขันกับความคิดตื้นๆ ของนภัสสร “เห็นฉันให้เงินพี่คีมเลยคิดว่าพี่คีมขายตัว? คนเราหนอแค่เห็นอย่างนั้นก็ช่างคิดไปได้ ความจริงคือว่า... ฉันกับพี่คีมออกเงินกันคนละแสนนำไปบริจาคให้มูลนิธิช่วยเหลือเด็กและสตรีที่ถูกทารุณกรรม พวกเราทำบุญร่วมกันตามประสาคนรวยใจดีมีเมตตาต่อเพื่อนร่วมโลก เธอช่างไม่รู้อะไรเลย ไม่เคยสืบประวัติพี่คีมถึงไม่รู้ว่าบ้านเขาที่เกาหลีนั่นรวยกว่าบ้านพี่อีก เขาเป็นลูกเศรษฐีพันล้าน ทุกเดือนพ่อแม่ให้เงินใช้เป็นล้านถ้าไม่ทำงานยังอยู่ได้สบายๆ เลย” นภัสสรยังไม่อยากเชื่อ ด้วยความไม่รู้เรื่องมาก่อนจึงมีข้อสงสัย “รวยมากอย่างนั้นแล้วมาเป็นนายแบบในเมืองไทยทำไม ทำไมไม่กลับไปอยู่เกาหลี” “เพราะเมืองไทยมีฟ้าฝนอยู่ และฝนชวนฉันเป็นนายแบบเผื่อจะได้เด่นดังเป็นดารา ฉันมีทุกอย่างพร้อมแล้วก็อยากมีชื่อเสียงบ้าง และต้องเป็นชื่อเสียงในทางที่ดีนะ แต่เธอทำให้ฉันเสียหายชื่อเสียง ฉันควรจะทำไงกะเธอดี ฟ้องเรียกค่าเสียหายสักล้านดีไหม” คีมกล้าตอบ พร้อมเดินปราดไปยืนจ้องหน้านภัสสร ทำตาดุใส่ ทำท่าจะเอาเรื่องจริงจัง นภัสสรต้องถอยหนีด้วยความหวาดกลัว เรื่องวุ่นวายกำลังเดินทางมา มันยังไม่จบเพียงเท่านั้นเมื่อแม้นมาดมีคนต้องการพบ เสี่ยเจ้าของโรงสีที่ร่ำรวยที่สุดของตำบลในจังหวัดติดกับกรุงเทพฯ ชื่อที่คนรู้จักคือเสี่ยเนี้ยบ “ผมต้องการพบผู้จัดการ” คนที่เอ่ยถามคือผู้ชายเชื้อจีนวัยกลางคนขาวท้วมลงพุงเล็กน้อยใส่เชิ้ตลายสก็อตสีออกเทาเข้ามายืนหน้าเคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ของบริษัทโมโนโมเดลลิ่ง แม้นมาดได้ยินเสียงจึงเดินออกจากห้องทำงานไปยังโซนประชาสัมพันธ์เพื่อไปดูหน้า ฟ้าฝนจึงเดินตามออกมาด้วย เนื่องจากได้ยินเสียงคุ้นๆ เหมือนคนเคยรู้จักกันมาก่อน “อ้าว... เสี่ยเนี้ยบมาวุ่นวายอะไรที่นี่” ฟ้าฝนเห็นหน้าแล้วจำกันได้ทันที เอ่ยถามโจทย์เก่าที่เคยมีเรื่องแย่งชิงผู้หญิงกัน และผู้หญิงคนนั้นก็คือคิมหันต์นั่นเอง “ฉันไม่มีธุระกะแกหรอกไอ้ฝน แต่ฉันมีธุระกะผู้จัดการ หนูคิมเลิกกะผัวแล้วคงไม่มีรายได้ เสี่ยสงสารอยากจะมาขอซื้อตัวหนูคิมสักคืน คืนละแสนเสี่ยก็สู้ราคา ถ้าถูกใจยินดีรับเลี้ยงดู หนูคิมจะได้ไม่ต้องมาทำงานลำบากตรากตรำ” “เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าเสี่ย นี่มันบริษัทโมเดลลิ่งนะคะ ไม่ใช่สถานบริการทางเพศ เสี่ยมาผิดที่แล้ว” “ไม่ผิดหรอก มีข่าวดังลงในอินสตราแกรม หนูคิมคงจะลำบากเสี่ยอยากช่วยเหลือ เมื่อก่อนหนูคิมเคยเป็นเมียไอ้ฝนนี่อยู่คอนโดด้วยกัน มันคงจะเบื่อเลยไปคว้าเกย์มาเป็นแฟน ผู้ชายที่โฆษณาน้ำผลไม้ไง นั่นล่ะหน้าตาสวยดีผู้หญิงสู้ไม่ได้ ไอ้ฝนถึงได้ทิ้งหนูคิมหันต์ไปเอาเกย์” เสี่ยเนี้ยบรู้ลึกรู้ดีกล่าวเสียงดังฟังชัด หลายคนเริ่มให้ความสนใจ มาหยุดยืนมองดูเหตุการณ์ทั้งนายแบบนางแบบ พนักงานในบริษัทและนักข่าวที่เพิ่งเดินทางมาถึง ข่าวทั้งหมดที่เสี่ยเนี้ยบรู้ล้วนมาจากการติดตามอินสตราแกรมดารา และการแชทพูดคุยติดต่อกันตามประสาคนรู้จักกับนภัสสร คนที่ร้อนตัวต้องออกมาปกป้องฟ้าฝนคนที่เธอรักและคิมหันต์เพื่อนที่แสนดีคือ... นภัสสร “อย่าไปเชื่อนะคะทุกคน เสี่ยแกชอบคิดเดาเอาเองเรื่องไม่จริงทั้งนั้นเลยค่ะ คิมหันต์เคารพนับถือฟ้าฝนแบบพี่ชายค่ะ แล้วก็ไม่เคยอยู่ด้วยกันที่คอนโด เรื่องเกย์ก็ไม่จริงค่ะพี่ฝนกับพี่คีมเขาเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น อยู่ด้วยกันอย่างเพื่อนค่ะไม่ได้มีอะไรกัน” ว่าแล้วนภัสสรเข้าไปดันหลังเสี่ยเนี้ยบ อยากให้รีบกลับออกไปเดี๋ยวนั้นทันที “อ้าวไหงพูดงี้หนูภัส ไอ้ฝนมันเคยพูดเองว่ามันกะหนูคิมเป็นผัวเมียกันแถมพาไปอยู่คอนโด หนูภัสก็บอกเสี่ยว่าไอ้ฝนมันได้กะเกย์ตอนนี้อยู่กินด้วยกัน ไหงมาหาว่าเสี่ยคิดเดาเอง” เสี่ยเนี้ยบยังเถียงอยู่อีก ถึงแม้ถูกนภัสสรผลักดันยังไม่ยอมขยับเขยื้อนไปง่ายๆ “ฉันพูดเล่นไม่ใช่เรื่องจริง เสี่ยรีบกลับออกไปเดี๋ยวนี้เลย พูดเรื่องไม่จริงระวังโดนเขาฟ้องร้องเรียกค่าเสียหายหลายล้านนะเสี่ย เขาพวกลูกคนรวยทั้งนั้นทั้งพี่ฝนทั้งพี่คีมนั่นล่ะ ฉันต้องเป็นพยานเข้าข้างเพื่อนฉันแล้วเสี่ยจะซวย...” นภัสสรบอกเตือนเสี่ยเนี้ยบ พูดเรื่องถูกฟ้องร้องเสียเงินเป็นล้านนั้นเสี่ยเนี้ยบนึกขยาด ไม่กล้าพูดมากอีกต่อไป “เออ... กลับก็กลับ มาเสียเที่ยวเลยคราวนี้” หลังจากเสี่ยเนี้ยบกลับหลังออกไปจากบริษัทแล้ว แม้นมาดได้พูดย้ำบอกพวกนักข่าวและผู้คนที่ยืนมองดูอยู่ว่า “ไม่มีอะไรแล้วค่ะ เรื่องโกหกทั้งนั้นอย่าเอาไปเขียนข่าวกันนะคะ” o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o ค่ำคืนภายในคอนโดของฟ้าฝนมีเหตุการณ์ตึงเครียดของสองหนุ่มที่หวงหึงซึ่งกันและกัน “ผมเพิ่งรู้นะว่าฝนกะคิมเคยอยู่ด้วยกันที่คอนโดนี่ใช่ไหม ไอ้เสี่ยนั่นบอกว่าฝนเคยบอกว่าเป็นผัวเมียกับคิม ทำไมต้องโกหกผมว่าไม่มีอะไรกัน” “ผมไม่ได้โกหกอะไรพี่คีม เพราะตอนนี้ผมกะคิมไม่ได้มีอะไรกันแล้วเราต่างคนต่างอยู่ ต่างมีทางชีวิตของตัวเอง ผมไม่อยากจดจำความหลังเจ็บปวดใจ พี่คีมจะรื้อฟื้นมันขึ้นมาให้ได้ประโยชน์อะไร ตอกย้ำเรื่องเก่าที่มันจบไปแล้วเพื่อให้ผมช้ำใจไม่หายอย่างนั้นเหรอ นึกบ้างไหมว่าผมจะเจ็บ... นึกถึงตอนเขาบอกว่าเขาไม่ได้รักผม แต่เขารักผู้ชายอีกคนที่ทั้งหล่อกว่ารวยกว่าผม ผมไม่รู้เขาแอบหลงรักใครอยู่ ไม่รู้จริงๆ วันนั้นผมโมโหมากตอนเขาซื้อรูปวาดหมาน้อยแหงนมองเครื่องบินมา ผมเลยไล่เขาออกไปจากคอนโด แต่คนที่นั่งร้องไห้เสียใจน้อยใจอยู่คนเดียวนานหลายวันคือผม ผมทุ่มเททั้งชีวิตจิตใจรักเขามากช่วยเหลือเขาทุกอย่าง แต่คนที่เขาแอบหลงรักกลับไม่ใช่ผม มันเจ็บปวดจนจุกในใจพูดไม่ออกเลยเชียวล่ะ แล้วแบบนี้พี่คีมยังจะมาว่าผมปิดบังความจริงโกหกพี่คีมหรือ เพราะมันเจ็บไงถึงไม่อยากถูกตอกย้ำ พี่คีมรู้อย่างนี้แล้วก็ขอให้ลืมเรื่องผมกะคิมให้สนิท อย่าพูดถึงอีกเลยเพราะผมยังเจ็บข้างในหัวใจไม่หาย รู้ไหมพี่คีม” ฟ้าฝนนั้นนั่งชันเข่าสองข้างอยู่บนเตียงนอน ก้มหน้าลง แขนทั้งสองพาดอยู่บนเข่าทั้งสองข้าง สีหน้าเศร้าหม่นหมองดูเขายังไม่ลืมความหลังไปเลยสักนิด “เข้าใจแล้วฝน ผมจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก มิน่าล่ะคืนนั้นคิมถึงไม่มีเลือด... !” คีมกล้าชะงักคำพูดในประโยคสุดท้ายไว้ได้ทัน ไม่พลั้งเผลอปากพูดไป เรื่องที่เป็นเหมือนระเบิดลูกใหญ่ในชีวิตเขากับฟ้าฝนที่เขาเกือบจะหลุดพูดออกมาว่า... มิน่าคืนนั้นคิมหันต์ถึงไม่มีเลือดสาวบริสุทธิ์หลังเสียตัวให้เขา เพราะเธอเคยเสียตัวให้ผู้ชายอื่นไปแล้วคือฟ้าฝนคนนี้ ถ้าเขารู้ว่าคิมหันต์เคยเป็นของฟ้าฝนมาก่อนเขาอาจจะไม่คิดล่วงเกินเธอจนถึงขั้นทำเธอเสียเนื้อเสียตัว “พี่คีมพูดอะไรผมได้ยินไม่ถนัด” “อ๋อ... เปล่าไม่มีอะไร” “งั้นหรือ... ลึกๆ แล้วผมก็อยากรู้นะว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ใครกันที่คิมแอบหลงรัก พี่คีมเคยเห็นผู้ชายคนไหนเข้ามาใกล้ชิดกับคิมบ้าง” “ไม่เห็นมีใครนี่ พี่แม้นมาดเฝ้าดูแลอยู่ที่หอหญิงน่าจะรู้ดีกว่าผม ฝนไม่ลองถามพี่แม้นมาดดูล่ะ” คีมกล้าเองชักเริ่มแปลกใจ และนึกอยากรู้ขึ้นมาบ้างเหมือนกันว่าผู้หญิงคนนั้นมีใครอยู่ในหัวใจ “ช่างเถอะผมไม่อยากให้มันกลายเป็นเรื่องขึ้นมาไม่ถามดีกว่า อีกวันสองวันผมจะต้องไปถ่ายทำละครที่ต่างจังหวัดหลายวัน พี่คีมคงจะเหงา อย่าเอาใครมานอนกกในคอนโดผมนี่ล่ะ มีกล้องวงจรปิดติดอยู่ ผมตรวจดูได้นะจะบอกให้” คีมกล้าอมยิ้มให้ รู้ใจคนรักขี้หึงของเขา จึงเข้าไปพะเน้อพะนอคลอเคลียนั่งกอดซบบนเตียงก่อนจะล้มตัวลงนอนกอดก่ายกัน คนรักของเขาน่ารักเสมอจนเผลอใจอดจะกอดจูบไม่ได้ ใจฟ้าฝนอยากให้คนรักของเขากลายเป็นผู้หญิงเสียเหลือเกิน แต่เมื่อเป็นเพศชายฝ่ายรุกเหมือนกันเช่นนี้ทำให้ความรักยังคงต้องรอเวลาหาทางออกที่ลงตัว เมื่อไหร่จะตกลงกันได้ o-.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.- -.-o
|
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
Friends Blog Link
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
