Bloggang.com : จ้าว..จอม : ประสบการณ์คลอด แบบเจ็บจริง เบ่งจริง ไม่มีแสตนอิน

ประสบการณ์คลอด แบบเจ็บจริง เบ่งจริง ไม่มีแสตนอิน

หม๊ากลัวจะลืมความรู้สึกก่อนคลอดหนู เลยต้องบันทึกไว้อย่างละเอียดสักหน่อย
ทำค้างๆคาๆ อยู่นานเพราะนั่งนานไม่ได้ เจ็บแผลฝีเย็บ และอาม่าไม่อยากให้นั่งนานๆ
ได้ฤกษ์มาเล่าให้หนูฟังสักที

หลังจากน้อยอกน้อยใจลูกที่ไม่ยอมคลอดสักที
ในที่สุด ลูกก็ยอมออกมาให้มะหม๊ากอดแล้ว เมื่อคืนวันที่ 27 June 2009 เวลา 22.36

โดยมี sign ที่ชัดเจนตั้งแต่เช้า คือมีมูกเลือดไหลออกมาในปริมาณเยอะ พร้อมกับอาการปวดท้องทุกๆ 15 นาที

ย้อนกลับไปอาทิตย์ก่อน
แล้วช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา จะปวดท้องแบบแผ่วๆ ทุกคืน แต่คืนละครั้ง 2 ครั้ง
เริ่มปวดหลัง 2-3 คืนที่ผ่านมา

20 June: หมอบอกว่าช่องคลอดเปิด 1 cent และใช้เวลา 1 week ในการเปิด 3 cent
24 June: มีมูกสีน้ำตาลออกมา 5 รอบในช่วงเช้า
26 June: กลางคืน ปวดจิมิมากเป็นพิเศษ มันเจ็บแบบแสบๆ เหมือนแผลฉีก เดินทีตัวงอ
27 June: มีมูกเลือด ก็สันนิษฐานเลยว่าคงจะ 3 cent แล้ว

ตอน 6:40
ลุกจากเตียงอย่างลำบากลำบน เพราะจะไปห้องน้ำ ตอนพลิกตัวรู้สึกท้องแข็งจนเจ็บ
พอลุกได้ ก็รู้สึกมีอะไรพรวดออกมาจากช่องคลอด แต่ไม่ใช่น้ำเหลวๆ
หันกลับไปมองที่เตียง ก็ไม่เลอะอะไร ก็เดินไปห้องน้ำ
พอถอดกางเกงเท่านั้นแหละ ดีใจสุดๆ ที่เห็นมูกเลือดที่กางเกงในเป็นวงใหญ่มากกกกกกกกกก…
(คนละอารมณ์กะตอนอยากท้องอ่ะ อันนั้นเห็นเลือดแล้วร้องให้ คราวนี้เห็นเลือดแล้วดีใจ)
หม๊าก็ตะโกนเรียกปะป๊า ซึ่งวิ่งมาอย่างว่องไว
พร้อมโชว์ให้ดูและถามว่า มันคือมูกเลือดใช่ไหม ชั้นไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม ก็ดีใจมากๆ
แต่ตอนนั้น ยังไม่ปวดท้องน่ะ มีแต่ปวดเหมือนปวดท้องอึ
(แต่เมื่อคืนกินยาระบาย เลยไม่ sure ว่าเป็นผลมาจากอะไร)

ปะป๊าก็โทรไปที่ BNH เค้าบอกให้ไปโรงพยาบาลได้เลย
หม๊าเห็นว่า วันนี้นัดหมอบุญชัยที่นวบุตรตอน 15.00 อยู่แล้ว
ก็เลยไปเจอหมอก่อนดีกว่า รอหมอชี้ชะตา ว่างั้น
แล้วหม๊าก็ถือโอกาสกิน Starbucks ส่งท้ายสักหน่อย โดยมีปะป๊าไปซื้อมาให้

7:40
เริ่มปวดอึอีกรอบ ก็ไปเข้าห้องน้ำ มีเลือดสดๆออกมา เหมือนเวลามีประจำเดือนเลย แต่อึไม่ออก

8:20
ปวดอึอีกรอบ ตอนนี้มีอึออกแล้ว แต่ปวดท้องมากขึ้น แบบบิดๆ และร้าวไปที่ต้นขา

หลังจากนี้ ก็เริ่มปวดทุกๆ 15 นาทีแหละ แต่ความรุนแรงสลับกัน
ถ้าท้องแข็งจะปวดมาก แต่ปวดไม่นาน น่าจะ 5-15 วินาที
ระหว่างนี้ก็ยังชิวๆ นั่งเล่น net เล่มเกม

อาม่าเคยบอกว่า ถ้าปวดท้องจะคลอด อย่าเพิ่งบอกใคร เดี๋ยวไม่ได้คลอด ก็เลยรู้กันกะป๊า 2 คน
แล้ววันนี้ เป็นวันที่คนโทรมาหาเยอะมาก
แบบว่าอยากเล่าจังว่าชั้นมีมูกเลือดแล้วน่ะ ก็ต้องเก็บเงียบไว้ก่อน
เข้าไปอ่านใน net เพิ่มเติม เค้าบอกว่ามีมูกเลือดออก พร้อมการปวดท้องไม่มาก ยังอยู่ในระยะเฉื่อย
หม๊าก็เลยชิวๆๆ แต่แอบคิดในใจว่า ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้ ชั้นจะได้กอดลูกแล้ว

11:00
ก็เลยขึ้นไปอาบน้ำ แต่งตัว เก็บของ ไปกินข้างข้างนอก ตบด้วยไอติม Swensen’s
ตอนนี้เริ่มปวดมากขึ้นแล้วน่ะ แบบบิดๆ แต่อาการเหมือนตอนมีประจำเดือน ก็ยังทนได้ ยังลัลลาได้อยู่

15.00
เจอหมอ หมอตรวจช่องคลอด เปิดแล้ว 3 cent จริงๆ ด้วย
หมอบอกว่า น่าจะคลอดคืนนี้แหละ
ให้กลับไปรอที่บ้านจนระยะปวดห่างกันน้อยกว่า 10 นาทีค่อยไป รพ ก็ได้
หม๊าก็ยังชิวๆ บอกป๊ากลับบ้านก่อนเหอะ ไปนอนดู TV ที่บ้านดีก่า
พอดีป๊าเพิ่งเอาหนังญี่ปุ่นเรื่อง อิคิงามิ มา ซึ่งหม๊ารอดูมานานแล้ว ก็เลยอยากกลับไปดู

17.00-19.00
ระหว่างดูหนัง ก็มีอาการปวดบิดเป็นระยะๆ ซึ่งนั่งจับเวลาอยู่ตลอด
ก็เห็นแล้วว่ามันเริ่มเจ็บทุกๆ 5-7 นาทีแล้ว แล้วเจ็บนาน 1-1.30 นาที
ช่วงไม่ไหวมากๆ ก็ pause และทนจนนั่งดูหนังจบ กินข้าวเย็นเสร็จ
แล้วบอกป๊าว่า เราควรไปกันได้แล้ว เพราะตอนนี้เจ็บจนต้องนอนบิดแล้ว

19.15
ออกจากบ้าน ป๊าโทรบอก รพ ให้ช่วยเตรียมรถเข็น เพราะหม๊าเดินไม่ไหวแล้ว
ป๊าไปจอดให้หม๊าลงที่ห้องฉุกเฉิน เจ้าหน้าที่ซึ่งมาคอยอยู่แล้ว ก็พาเราไปที่ห้องคลอดอย่างรวดเร็ว

19.30
เปลี่ยนชุด ขึ้นเตียง นางพยาบาลมาเช็ค บอกช่องคลอดเปิด 3 cent
โอ้ววว!!!! แม่เจ้า ปวดขนาดนี้ยังแค่ 3 cent ช้านจะไหวไหมเนี่ย เริ่มกลัวแหละ

ป๊าขึ้นมาถึง หันไปถามก่อนเลย กล้องอยู่หนาย…..
ลืมหยิบค่ะ โดนไล่ให้ไปหยิบมาอย่างด่วน
นางพยาบาลบอกว่าฝนตกหนักมาก โชคดีที่มาถึงก่อน
ตอนนี้ยังโอเคน่ะ ระยะห่างยังเยอะ น่าจะ 5 นาที

ตอนนั้นมีแค่เราที่ใช้ห้องคลอด เจ้าหน้าที่ก็กรูกันเข้ามา เดินมาดูกันตลอด อบอุ่นใจมั่กๆๆ
นางพยาบาลโทรหาหมอบุญชัยและเล่าอาการ หมอก็กำลังเดินทางมา
แต่บอกว่าไม่ต้องสวน ไม่ต้องโกนก็ได้
ดีเหมือนกัน เพราะ ณ ตอนนั้น ไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้แล้ว
นอนตรงๆ ก็ไม่ได้ บิดตัว เกาะขอบเตียงอย่างเดียว

20.00
หลังจากนี้ เริ่มไม่รู้อะไรแหละ ปวดรุนแรงมากขึ้น ความถี่มากขึ้น ระยะเวลาห่างน้อยลง
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ แต่เร็วมากสำหรับหม๊า แบบจะมี sign บอกเลยว่ามาแล้วอีกระลอก
ป๊าก็น่ารักมาก เค้ารู้ได้ไงไม่รู้ จะบอกเจ้าหน้าที่ทุกครั้งว่า มาแล้วคร้าบ !!!
แล้วรีบยื่นมือมาให้หม๊าบิด จิก ตลอดเวลา
ช่วงนี้เริ่มเจ็บจนไม่ไหว ซุกหน้าเข้าขอบเตียงและเริ่มจะทำร้ายร่างกายตัวเอง แบบจิกตัวเอง
จนนางพยาบาลต้องบอก ไม่ให้หม๊าจิกตัวเอง ป๊าต้องมาคอยจับมือหม๊าออกจากตัว
พยายามแล้วน่ะ เรื่องลมหายใจ แต่พอเจ็บจี้ดปุ้ป สติหายไปทันที
แต่ก็ไม่ได้ร้องโวยวายน่ะ จะมีตอนสุดๆ ก็บอกป๊าว่า โอ้ย!!! เจ็บอ่ะ

ระหว่างนี้ มูกเลือดออกเป็นระยะๆ เลย
บิดแขน บิดมือป๊า จนเจ้าหน้าที่บอกให้หม๊าบีบขอบเตียง เดี๋ยวคุณปะป๊าจะเป็นแผลหลังคลอด
ตอนนั้นขำในใจน่ะ แต่หัวเราะไม่ออก

ก่อนไปคลอด ด้วยความตั้งใจอยากคลอดแบบธรรมชาติ
ก็บอกป๊าว่าต้องใจแข็ง ไม่ให้หม๊า block หลังน่ะ
ซึ่งหม๊าเอง ณ ตอนปวด ถ้าเจ้าหน้าที่ถาม หม๊าคงให้ทำอะไรก็ได้ที่หายปวด
ก็ให้ป๊าช่วย confirm น่ะว่าไม่ทำ แม้ว่าหม๊าอยากทำ

เอาเข้าจริงๆ พอเจ้าหน้าที่ถาม และด้วยสารรูปหม๊าที่ดูทุรนทุราย
หม๊ายังคงซุกหน้าเข้าขอบเตียง ไม่ตอบ (แต่ในใจ say yes ไปนานแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า)
ป๊าก็ขอ block หลัง แล้วหมอดมยาก็มาทำให้
ตอนนี้อยากจิ้มอะไร ก็จิ้มไป เพราะไม่มีอะไรมาขัดขวางความเจ็บท้องได้เลย
ไม่รู้ด้วยว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ รู้แต่ทำตัวงอนานมากแล้ว
ความเจ็บมาอีกหลายระลอกแล้ว ทำไมช้านนน……ยังเจ็บ
ก็ได้ยินปะป๊าถามว่า “หาไม่เจอเหรอครับ เห็นลองหลายทีแล้ว”
หมอก็บอกว่า “ค่ะ หาเท่าไหนก็ไม่เจอ จริงๆ ดูไม่น่ายากเลย”
ก็ลองอีกสักพัก ป๊าเลยบอกว่า “แทงเข็มเข้าไปหลายที หลังจะระบมทีหลังไหมครับ”
แล้วขอให้หยุด เพราะกลัวเมียระบม

ตอนนั้น คุณหมอบุญชัยมาพอดี เหมือนเสียงสวรรค์
นางพยาบาลแกะหม๊าออกจากขอบเตียง ให้ขึ้นขาหยั่ง
ตอนนั้นไม่ไหวแล้ว เพราะเจ็บปวดจนร้าวตั้งแต่ท้องไปถึงต้นขา ขาสั่นพั่บๆๆ และตัวหนักมาก
สรุปเคลื่อนไหวตัวเองไม่ได้เลย นางพยาบาลต้องช่วยกันยกหม๊า จัดท่าให้หม๊า
หมอมาถึง ตรวจช่องคลอด เปิด 7 cent แล้ว (ดีแหละ ที่ block หลังไม่สำเร็จ)
หมอบอกจะฉีดยาบรรเทาปวดให้น่ะ มันจะทำให้ง่วงๆ ช่วงไม่เจ็บ จะได้พักและมีแรงเบ่ง
ก็ฉีดเข้าที่บั้นท้าย แต่เราว่ามันไม่เห็นบรรเทาอาการปวดสักกะนิ้ด
แต่เริ่มเบลอๆ จริงๆ แต่ก็เบลอแต่ละครั้งไม่ได้นาน เพราะความเจ็บมาเร็วมาก

หมอก็เริ่มเจาะน้ำคร่ำ ซึ่งออกมาอย่างเยอะ จนหมออุทานอยู่หลายครั้ง และพูดว่า มิหน่าท้องถึงกลมป่องเชียว
พอน้ำคร่ำออก รู้สึกถึงความทรมานมากกว่าเดิม เพราะมันไปหน่วงๆ มากขึ้น
ได้ยินคุณหมอบอกว่า เวลาเจ็บ อย่าไปเกร็งสู้มันน่ะ ให้หายใจเข้าลึกๆ แล้วผ่อนออกช้าๆ
ก็พยายามทำตาม แต่ก็มิได้ช่วยอะไรมาก หรือช่วยแล้วก็ไม่รู้น่ะ
นางพยาบาลถามว่า มีลมเบ่งยังค่ะ ยังไม่รู้สึกเลยอ่ะ เจ็บท้องอย่างเดียว เลยไม่ยอมเบ่ง
จนได้ยินนางพยาบาลถามป๊าว่า เห็นหัวลูกไหมค่ะ เริ่มลงต่ำมากๆ แล้ว ป๊าก็เห็น
ก็เลยรู้สึกว่า ชั้นต้องเบ่งแล้ว แม้ไม่มีลมเบ่งก็ตามที
ก็เลยเริ่มเบ่ง โดยเจ้าหน้าที่เอามือเราไปจับต้นขาตัวเอง
หม๊าก็สูดลมหายใจลึกๆ แล้วเบ่งไม่มีเสียง แต่ก็ต้องลงท้ายด้วย โอ้ย ทุกที

เบ่งอยู่ 2-3 ครั้ง ก็รู้สึกว่าหมอตัดฝีเย็บแหละ ซึ่งไม่เจ็บจริงๆ เพราะเจ็บท้องยังทำคะแนนนำโด่ง
ระหว่างนั้น ก็มีคนมาช่วยกดท้องให้ และเรานึกได้ว่า
อ่านเจอถ้าเบ่งไม่ออก ลูกจะถูกดูดกลับเข้าไปใหม่ นั่นหมายความว่าชั้นก็ต้องเจ็บไม่เลิก
รอบที่ 4 ก็เลยลองพยายามเบ่งจนเฮือกสุดท้ายของลมหายใจจริงๆ พอหมดก็รีบต่อด้วยชุด 2
รู้สึกเลยว่าอะไรใหญ่ๆ ตุงๆ ที่ก้น ก็พยายามเบ่ง จนพรวดออกมา
เป็นหัวลูกก่อน แล้วได้ยินเสียงเหมือนสูดอะไรสักอย่าง
หลังจากนั้น ก็พรวดออกมาหมดเลย

แล้วก็เห็นลูกมาอยู่บนท้อง ตอนนั้น ความเจ็บทลายหายสิ้นจริงๆ ยิ้มอย่างเดียวเลย

เห็นได้จาก Before & After shots

รอหมอตัดสายสะดือแปปนึง หมอบอกว่าสายสะดือสั้นมากกกก………
แล้วนางพยาบาลก็เอาผ้ามาห่อตัวลูก เอามาวางข้างๆ ตัว ตอนนั้นลูกยังมีเลือดเต็มตัวอยู่เลย
หม๊าก็จุ้บหน้าผากลูกไปทีนึง แล้วนางพยาบาลก็ถ่ายรูปให้

เสร็จเค้าก็เอาลูกไปทำโน่นทำนี่ที่มุมห้อง ป๊าก็ตามไปถ่ายรูป ถ่าย VDO
หมอคลอดรกให้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ หันมาอีกที หมอเริ่มเย็บฝีเย็บแล้ว
ก็รู้สึกถึงจังหวะเข็มทิ่มแทงอยู่ตลอดเวลา หมอถามว่าเจ็บไหม เราก็บอกเจ็บค่ะ หมอก็เพิ่มยาชาให้อีกเข็ม
ช่วงนี้ป๊าเดินกลับมาหา เอากล้องมาให้หม๊าดูรูปลูก
เค้าก็หันไปถามหมอว่า ถุงรกอยู่ไหนเหรอครับ หน้าตาเป็นไง
หมอก็หันไปชี้ให้ดู และหยิบมาโชว์ว่าด้านนอก ด้านในเป็นยังไง

เนื่องจาก หม๊าหนีมาคลอดโดยไม่ได้บอกใคร ก็เลยให้ป๊าโทรไล่บอกพ่อแม่พี่น้อง
ซึ่งทุกคนก็งงว่าคลอดแล้วเหรอ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
หมอทำทุกอย่างเสร็จ ก็เดินมาแสดงความยินดีด้วย ตอนนั้นประมาณ 5 ทุ่มแหละ
เค้าก็ให้หม๊านอนรอดูอาการอีก 2 ชั่วโมง
หม๊าก็ให้ป๊าไปดูหนูที่ Nursery
ช่วงที่รอ น้ำคาวปลาก็เริ่มทะลักออกมาเต็มเตียงเลย
ระหว่างนั้น หม๊าก็ SMS บอกเพื่อนๆ ไปทั่วว่าคลอดแล้วเน้อออ…………….
เที่ยงคืนก็กลับห้อง ก็ไปดูรูป set ใหม่ที่ป๊าถ่ายใน Nursery มา

ป๊าบอกว่า Nursery จะเอาลูกมาให้ตอนตี 4 เพื่อดูดกระตุ้นน้ำนม
หม๊าเองก็เริ่มปวดแผลฝีเย็บ และปวดท้องเหมือนปวดประจำเดือน คงเพราะมดลูกบีบตัวขับน้ำคาวปลา
และก็ตื่นเต้นอยากเจอลูก สรุปคืนนั้นไม่ได้หลับเลย
มีทั้ง 2 อาการ ดีใจที่เห็นลูก และยังผวาจากการเจ็บท้องอยู่ กลัวๆๆๆๆ
ตอนนี้ อย่ามาถามน่ะ ว่าจะมีลูกคนต่อไปเมื่อไหร่ ขอคนเดียวก่อนละกัน ยังจำความรู้สึกได้อยู่
กลายเป็นคุณแม่ใจเสาะไปซะแล้ววว………………

ตอนกลางคืน พยาบาลเวียนกันเข้ามา check ความดัน check ไข้ ซึ่งมีนิดหน่อย
แล้วย้ำว่า ถ้าจะลุกไปห้องน้ำ ให้เรียกพยาบาลน่ะ เราก็แบบ สามีช่วยเหลือชั้นได้แหละน่ะ
ตอนเช้ามืดจะเข้าห้องน้ำ สามีบอกให้เรียกเหอะ ก็เลยเรียก โชคดีที่เรียก เพราะเป็นลมในส้วมค่ะ
ตอนลุกจะเตียง เดินไปสักพัก เริ่มมึนๆ ก็พยายามฝืนนั่งเสร็จ ลุกขึ้นมาเท่านั้น ก็วูบไปเลย
ดีที่สามีคอยประกบ เลยกอดรับตัวเอาไว้ เค้าบอกตกใจมาก เราตาลอยแล้วก็ล้มเลย
รู้ตัวอีกที ยังยืนอยู่ที่เดิมในอ้อมกอดสามี (แอบโรแมนติค)
ก็เลยบอกว่า ไหวค่ะๆๆ แต่ตอนนั้น มันคลื่นไส้ เวียนหัวมากๆ
พยาบาลอีก 2 คนตามเข้ามาช่วย เป็นคน 4 คนจับเราอุ้มขึ้นเตียง
เค้าบอกว่า เราเพิ่งเสียเลือดเยอะ เลยมีอาการแบบนี้
ไปส้วมอีกที เลยไม่กล้าแหละ เรียกพยาบาลมาดีกว่า

หม๊าอุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอหนู กว่าจะได้เจอก็ตั้ง 7 โมงเช้า
ไง้หม๊าจะมาเล่าต่อว่า หนูหน้าเกลียดน่าชังขนาดไหน
แล้วหม๊าอยู่ รพ เป็นไงบ้าง กลับบ้านไป เลี้ยงหนู่ได้ไหม

โปรดติดตามตอนต่อไปน่ะจ้ะ

Create Date : 03 กรกฎาคม 2552

Last Update : 3 กรกฎาคม 2552 10:27:58 น.

41 comments

Counter : 14152 Pageviews.

อี๊อร เล่าซะละเอียดยิบ เหมือนได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเลยอ่ะ
ตี๊จังก้อจำได้ ตอนที่จะพรวดออกมาจากมาม๊าเหมือนกัน แต่ของตี๊จัง หัวโต ลมเบ่งม๊าหมด เลยต้องได้รับสิทธิพิเศษ คือ โดนดูดออกมา ให้หัวปูด จะได้จำง่ายว่าคนไหนคือตี๊จัง 55
น้องน่าแกล้งมากเลย อยากหยิกแก้มสุด เจ้าซาลาเปาน้อย

โดย: หลานตี๊จังผู้น่าร้าก IP: 58.8.25.97 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:40:49 น.

5555 ป๋อม วันนี้พี่ชนะป๋อมอะ มาคนแรกเลย...เหอๆๆๆ โอ้ยหลานน่ารักอะ ขาวมากกกกกกกกก ตาสระอิเลยอะ ดีใจด้วยนะคะขอต้อนเข้าสู่ครอบครัวสระอินะจ้ะ

ป้าพิก

โดย: โบโบ้ของหนุ IP: 192.168.0.54, 192.168.0.54, 127.0.0.1, 58.181.152.202 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:44:11 น.

เล่าได้สนุกตื่นเต้นมากค่ะ

อ่านๆ ไป ยังไม่รู้เลยว่าลูกสาวหรือลูกชาย เดาเอาจากภาพไกลๆว่าน่าจะเป็นลุกสาว ใช่มั้ยหนอ

โดย: เช้านี้ยังมีเธอ

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:10:59:10 น.

เล่ามาซะเห็นภาพ เพราะเราก็คลอดเองเหมือนกัน อิอิ เจ็บๆจิงเน๊าะ แต่ปนไปด้วยความสุขข

โดย: ผู้หญิงเหงา..เหงา

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:40:30 น.

อ่านไปด้วยก็ลุ้นไปด้วย น่ารักจิงๆๆเลย
Baby น่ารักดีจัง

โดย: หมูน้อยสร้างฝัน IP: 118.172.78.204 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:43:24 น.

ตามมาลุ้น ตอนคลอด เฮ้อ เอาใจช่วยจนเรียบร้อย เล่นทำให้เราเริ่มใจเสาะเลยนะคะ ถ้าบล็อคหลังจะมีผลเสียอะไรบ้างคะ

โดย: pennoom

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:51:41 น.

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ

โดย: Hanlanlaa

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:11:55:23 น.

อ่านแล้วเหมือนอรไม่เจ็บเลยเนอะ
คุณสามีสุดหล่อก็ช่างถ่ายรูปได้ทุกจังหวะจริงๆเลยนะ คนอาร้ายยยน่ารักจัง

ถึงจะได้ไม่วินมาครอบครอง เดี๋ยวจะให้ลูกชายไปจีบน้องเรย์ดีกว่า จะได้มีวินมาวนเวียนใกล้ๆ (ขอนิดนึงนะ)

อรคง hap ปี้มากๆ แต่วินคงไม่ได้ have ปี้ไประยะนึงนะจ๊ะ รอแผลหายก่อน จะได้ have ปี้ hap ปี้

โดย: misspommy

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:20:58 น.

ยินดีด้วยนะคะ
ขอให้น้องและคุณแม่แข็งแรงๆจ้า

โดย: anyamommy IP: 112.143.41.42 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:39:44 น.

สุดยอดจ้า คุณน้อง นึกออกเลยว่า
ตอนเจ็บเป็นไง อึดสุดยอด เด็กอารายเนี๊ย..อ่านไปขำไป ขนาดปวดท้องยัง
ไปกิน swensens โอ...พระเจ้า

พี่บล๊อคหลังตั้งกะไปถึง BNH แย้ว
เพราะของคุณพี่มันเปิด 4 ซม. แล้วอ่ะ
แล้วก็ไม่หวายแล้ว ช้านจะตาย มึนโคตร ๆ นึกแล้ว สุดยอดเลยเนอะ

อย่าเดินเยอะมากก็ดีนะ เอาแบบเท่าที่จำเป็น แต่แป๊บเดียวแผลก็หายแล้วล่ะค่ะ เจ็บตุ๊ดส์ นิดโหน่ยน๊า

จะคอยดู บล๊อคเรื่อยๆ นะคะ
เอาน้อง ณ ชเลมาให้ดูอีกน้า

โดย: Thee-T'sMom

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:59:31 น.

เล่าได้ละเอียดมากๆ เหมือนอยู่เหตุการณ์ด้วยเลย

อ่านไปตื่นเต้นไป
ตอนเคทคลอดก็ลงไปนอนที่เตียงนะ แต่ปวดทรมานมาก จนผดุงครรภ์ให้ลุกขึ้นจากเตียงมายืนเกาะ ค่อยยังชั่ว
พอใกล้จะคลอดเขาถึงเอาลงไปนอนเตียงอีกที

ทุกวันนี้เคทดูวีดีโอที่ถ่ายตอนคลอดลูก ดูทีไรก็มีความสุข ออกแนวซาดิสเปล่า

ทีนี้เข้าใจคำอวยพรที่ว่า "ขอให้คลอดง่ายๆ"แล้วใช่ไหม

ปล. ถ้าเคทจะตั้งชมรมคนเห่อลูก
จะชวนคุณอรมาเป็นสมาชิกคนแรกเลย

โดย: How is beautiful life

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:09:43 น.

อ่านแล้วแอบกลัวนิดๆเลยอะ
เราก็อยากคลอดเองมากๆ แต่ไม่รู้
ถึงเวลาจริงๆเราจะทนความเจ็บได้ป่าว
แล้วที่ไม่อยากบล๊อกหลังเพราะแอบเสียดายเงินด้วยหนะค่ะ อิอิอิอิ

โดย: mickey..boyคัมแบ๊ค

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:12:33 น.

ยินดีด้วยคะ น้องน่าเกลียดน่าชัง แก้มน่าฟัดจริงๆ ขอให้คุณแม่ฟื้นตัวไวๆ นะคะ

โดย: ลิตเติ้ลเกิร์ล IP: 60.52.203.179 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:18:14 น.

สวัสดีค่ะ

ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ

เล่าได้อารมณ์ของความเจ็บปวดจริงๆ ค่ะ อ่านแล้วลุ้นไปด้วยเลยค่ะ

ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกค่ะ ขอให้เลี้ยงง่ายๆ นะคะ

โดย: กิ่งลีลาวดี

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:37:07 น.

ผ่าน ณจุดนั้นมาแล้ว ตอนนี้ก็ยิ้มรับกับอาหมวยน้อยได้อย่างชื่นใจเลยนะคะ

น้องผิวดีมากๆเลย

โดย: baybamboo

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:39:17 น.

ดีใจด้วยค่ะคุณอร ขอให้น้องเลี้ยงง่ายๆๆนะค่ะ

โดย: ปิ่นค่ะ IP: 125.25.54.29 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:45:30 น.

เราก็จะคลอดเองค่ะ ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์ให้อ่านนะคะ

โดย: บุ๋ม IP: 222.123.202.193 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:51:08 น.

ยินดีด้วยค่า ตอนนี้คงยุ่งมากๆ กะเจ้าตัวน้อยแน่เลยใช่มั้ยคะ

ขอให้ทั้งคุณแม่และลูกแข็งแรง นะคะ

โดย: cooking papa IP: 58.8.156.59 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:54:34 น.

เล่าได้ละเอียดมากเลยค่ะ อีกหน่อยถ้าน้องโตมาอ่านที่คุณหม๊าเขียนคงจะซึ้งมากเลยนะคะ
หม๊าเปรี้ยวมาก มีแอบไปกินสเวนเซ่นก่อนคลอดอีกนะนี่

โดย: แม่เจ้าธัญ

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:00:08 น.

ดีใจด้วยเช่นกันค่ะ
ขอให้น้องเลี้ยงง่าย ๆ นะคะ

โดย: อัง อัง (indexfuture

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:10:11 น.

โห..เป็นประสบการณ์ที่ระทึกใจมากค่ะ และเป็นประโยขน์มากๆด้วย..

ต่อไปก้อจะได้มาดูน้องเรย์แทนแล้ว ไม่เบื่อนะคะ ที่แวะมาเยี่ยม บ๊อย บ่อย..

แจนทำงานอยู่ที่ HSBC ค่ะ..ไว้คุณอรกลับมาแล้ว นัดเจอสักครั้งไหมค่ะ อยากเจอน้องเรย์ด้วยอ่ะ..แก้มงี้ยุ้ยเขียว

โดย: Janster IP: 203.112.84.138 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:18:47 น.

ยินดีด้วยนะคะ เล่าละเอียดลุ้นจนปวดไปด้วยเลยค่ะ
ของเราปวดอยู่ครึ่งวันก็ไม่เปิดเพิ่มเลยต้องผ่าอ่ะค่ะ
ขอให้น้องเลี้ยงง่าย ๆ นะคะ

โดย: analeila IP: 118.172.37.35 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:50:40 น.

อิ๊ก อิ๊ก! น้องน่ารักจัง แต่กลัวหมอมากเลยย... ยินดีด้วยคร๊าบบ ...

โดย: scibottle

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:22:43 น.

โห้ อยากโดนมั่งงงงงงอ่า
อิจฉา อยากเจ็บปวดแบบพี่อรบ้างงงงงงงงงงงง

เศร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอคนที่สองละกัน แต่คงไม่ตื่นเต้นเท่าคนแรกเปนแน่เรย

พี่อรเลี้ยงน้องหมวยสนุกไปเลยนะคะ
ยัยตัวเล็กของหยก ออกแนว หน้าตายังบอกเทรนได้ยากมากกกกก
แต่ที่แน่ๆๆ ได้ผิวพ่อมาก็โอเค
แต่น้องเรย์นี่ แวว ความสวยมาเลยอะ
อย่าลืมเอารูปน้องมาลงอีกนะคะ อยากเห็น

โดย: Myfamily

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:17:13:46 น.

โอ้วว... เล่าละเอียดมากเลยค่ะ
อ่านแล้วลุ้นสุดๆ เหมือนกำลังเบ่งเอง 555

น้องณชเลน่ารักมากๆเลยค่า
ขอให้เลี้ยงง่ายๆ สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่คุณลูกนะค๊า

รอดู blog ต่อไปจ้า

โดย: KaPookLook (pook_sb

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:17:00 น.

ถ้าอร บอกว่าตัวเองใจเซาะ เราไม่ยิ่งกว่าเหรอ นึกถึงวันเราคลอดแล้วกลัวไว้รอเลยอะอะ เพราะอรเล่าได้เห็นภาพจิงๆๆๆๆตอนอรบอกเบ่งเรายังลองทำตามเลย555555จิงๆๆนะ ตอนบอกจิกตัวเองก็ลองหยิกดู เวอร์ไปไม๊ ไว้น้องเรย์นอนหลับแล้วเอารูปมาลงเยอะๆๆนะคะ

โดย: ผู้หญิงใจดี

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:32:28 น.

แอบลุ้นตามน่ะค่ะ
เพราะ ประสบการณ์คลอดเอง คล้ายๆ กัน เพิ่งผ่านไปหกเดือน

แต่ดีใจเหมือนกันค่ะ ไม่โดนบล๊อคหลัง

คุณแม่เก่งมากค่ะ
คุณลูกก็น่าชัง น่าหยิก อะไรอย่างนี้ ดญ. ณชเล

โดย: คุณแม่น้องDiddy IP: 70.121.176.85 วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:50:32 น.

ตอนดูบล็อคสุขสันต์วันเกิดครบ 0 ขวบหน่ะเห็นภาพแรกตกใจเลย นึกว่าผ่าคลอดซะอีก แต่พออ่านไปเรื่อยๆๆ อ๋ออรคลอดเอง เล่าได้ละเอียดดีมากจำได้ทุกรายละเอียด ทำให้รู้สึกกลัวไปด้วยเลย ขนาดจะคลอดยังมีอารมณ์ไปกิน Swensen’s อีกสุดยอด บีจะจำไปเป็นประสบการ์คลอดน่ะ อีกประมาณเดือนกว่าก็จะได้เห็นหน้าตัวเล็กเหมือนกันแล้ว ตื่นเต้นเหมือนกัน

โดย: bee (beejunk_ka

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:31:51 น.

ว้าวๆๆๆ สุดยอดเลยค่ะ เก่งมากๆ เลย เห็นแล้วชักหวั่วๆ แล้วสิ ทั้งๆ อีกตั้งนานแน่ะ เพราะอยากคลอดเองเหมือนกันค่ะ น้องน่ารักมากๆ เลยค่ะ เห็นแล้วอดอมยิ้มไม่่ได้เลย
ขอให้ฟื้นตัวไวๆ นะคะ สู้ๆๆๆๆ

โดย: dongdangka

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:20:55:48 น.

โอ้ว้าววว ลุ้นระทึกน่าดู แอบกลัวไปด้วยเลยนะเนี้ยย ออยล์ก้อเป็นอีกคนหนึงที่อยากคลอดเอง แต่รู้รายละเอียดแบบนี้ชักหวั่นๆ

แต่คุณอรทำได้ออยล์ก้อต้องสู้ๆ เพื่อลูกๆแล้วก้อเพื่อตัวเองด้วย

เข้มแข็งจิงๆมี๊อร คราวนี้เหลือการให้นมลูก.....สู้ๆค่ะ

โดย: ออยล์ (panumart228

) วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:19:00 น.

แวะมาอ่านอย่างละเอียดอีกรอบค่ะ หลังจากวันนี้ไปดู transformer กันทั้งแผนก เนื่องจากเป็นกิจกรรมของแผนกเราที่ไม่ต้องเสียตังค์ อิๆๆ..

คุณอรเนี่ย เป็นคุณแม่ที่สุดยอดจริงๆ เจ็บท้องแล้วยังไปหม่ำไอติมอีก..

ขอบคุณนะคะสำหรับประสบการณืดีๆ อ่านไประทึกไป เหมือนไปนั้งอยู่ข้างๆ ดีจังเรย แถมมีรูปให้ดูอย่างละเอียดด้วย..คลอดธรรมชาติเก่งมากๆ อดทนได้ที่ 1 เรยค่ะ

โดย: Janster

วันที่: 3 กรกฎาคม 2552 เวลา:23:31:23 น.

ใครเห็นไก่อิชั้นบ้างคะ??

มาตามหาไก่ที่ไปปล่อยไว้ในห้อง เตรียมพร้อม ต้อนรับ สมาชิกใหม่
ไปทวงคุณอรใหญ่ว่าไหนว่าจะเอารูปลูกมาลงไม่เห็นมีเลย
เพิ่งเห็นว่ามีห้องนี้ด้วย อ่านประสบการณ์คุณอรแล้ว
ต้องเก็บเอาไปลอกเลย แต่ของบุ๋มคงต้องบล๊อคหลังแน่ ๆ
ไม่งั้นอิแม่อาจไม่มีแรงเบ่ง 2 เที่ยว

น้องน่ารักมากมาย เป็นครอบครัวที่น่ารักมากเลยค่า
เห็นแก้มลูกมี๊อรแล้วอยากกินบิ๊กเปาที่ 7-11 ที่สุดเลย

โดย: บุ๋ม IP: 125.25.45.88 วันที่: 4 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:53:58 น.

น้องเรย์ แก้มยุ้ย ๆ เหมือนแม่อรเดี้ยะเลย ประมาณหนูจะน่ารักเหมือนคุณแม่ เห็นน้องเรย์แล้ว ชักอยากได้ลูกสาวอีกคน หุหุ

คุณอรเล่าเห็นภาพชัดเจนเลย ดีใจด้วยนะคะในที่สุดก็คลอดธรรมชาติได้สำเร็จ แผลก็คงหายเร็วกว่าผ่าคลอดเนอะ ตอนนี้ก็คงคล่องแล้วอะจิ ของเราเจ็บเป็นอาทิตย์ ดีที่มีคุณยายมาช่วยเลี้ยงน้องซาน ไม่งั้นแย่แน่ ๆ เลย แต่ตอนนี้ ok แระ

ช่วงนี้คงวุ่น ๆ กับการเลี้ยงเจ้าตัวเล็ก ยิ่งเป็นลูกสาวเนอะ จับโน้นแต่งนี่สนุกไปเลย อ๋อ..คุณอรน้ำนมเป็นไงบ้างคะ ?

โดย: KhunNong

วันที่: 4 กรกฎาคม 2552 เวลา:12:36:41 น.

ยินดีด้วยค่ะ

โดย: AM NUCH

วันที่: 4 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:13:17 น.

อ่านแล้วตื่นเต้นดีจัง เก่งมากเลยอ่า ขนาดมีเลือดไหลยังชิวๆไปกินติมได้
ขอให้คุณอรน้ำนมมาเยอะๆ น้องเรย์แข็งแรงนะค๊า

โดย: phungnoi IP: 112.143.38.250 วันที่: 7 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:11:32 น.

คลอดธรรมชาติเหมือนกันเลย ขอให้สุขภาพแข็งแรงทั้งคุณแม่และคุณลูกนะคะ

โดย: phien (Phien_เด็กชายหัวตั้ง

) วันที่: 10 กรกฎาคม 2552 เวลา:15:08:37 น.

ประสบการณ์คลอดสนุกและละเอียดดีจังเลยค่ะมี๊อร ตอนนี้ยังผวาอยู่เหมือนกันค่ะ ยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดี
ตอนนี้ก็สนุกกับการเลี้ยงลูกไปก่อนเนอะ ขอให้แข็งแรงไวๆน๊าา

โดย: ฟ้า (pimjan.h

) วันที่: 11 กรกฎาคม 2552 เวลา:21:02:33 น.

สุดยอดมากค่ะ ยังไปแวะ star buck ต่อด้วย sevensen อีก ชิวได้ใจมาก ดีจังนะได้คลอดธรรมชาติด้วย เราต้องผ่าอ่ะ เพราะมีก้อนเนื้องอกอยู่ ขอให้สนุกสนานกับการเลี้ยงลูกนะคะ

โดย: candy (Navy Family

) วันที่: 13 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:09:39 น.

น่าตืนเต้นจัง กลัวเหมือนกัน แต่ก้ออยากเห็นหน้าลูก ตอนนี้ท้องได้ 3 เดือนแล้ว น่ากลัวจังเลย

โดย: รุ่ง IP: 118.173.202.139 วันที่: 17 กรกฎาคม 2552 เวลา:19:54:19 น.

น้องน่ารักน่ะค่ะตอนนี้คงโตแล้วสิตอนนี้หนูก็กำลังตั้งท้องเหมือนกัน3เดือนได้จะพยายามเป็นคุณแม่ที่ดีเหมือนพี่น่ะค่ะ

โดย: น้องดา IP: 125.26.231.248 วันที่: 22 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:03:10 น.

ตอนนี้ท้องได้ 2เดือน

โดย: er IP: 171.5.31.143 วันที่: 20 มกราคม 2556 เวลา:13:57:03 น.