My sweet cake

สวัสดีค่ะ โอ่งดินกลับมาอีกครั้งค่ะ หลังจากที่ไม่ได้อัพบล๊อคมาประมาณชาติเศษ เนื่องจากสาเหตุหลากหลาย ได้แก่ ขี้เกียจ (อันนี้สาเหตุหลัก) และก็เรียนค่ะ เห็นเพื่อน ๆ หลายท่านมาเยี่ยมบล๊อคแป้ง แต่ว่าไม่มีสัญญาณตอบกลับจากแป้งเลย แป้งต้องกราบขอโทษงาม ๆ จริง ๆ นะคะ

สี่ห้าเดือนที่ผ่านมา ถือว่าเป็นมรสุมชีวิตของแป้งช่วงนึงเลยค่ะ ช่วงนั้นอดตาหลับขับตานอนเขียนรูปเล่มให้เสร็จ เนื่องด้วยเวลาที่มันกระชั้นเข้ามาเรื่อย ๆ แบบว่าแป้งอยากจบก่อนวันที่ 2 พฤศจิกายน เพราะถ้าช้ากว่านั้น มันก็หมายความว่าแป้งจะต้องจ่ายค่าเทอม เทอม 2 เป็นจำนวนห้าพันกว่าบาท ห้าพันเชียวนะคะ ห้าพัน!!! จ่ายแล้วก็เตรียมสอบอีกแค่เดือนเดียวเอง ขาดทุนกันเห็น ๆ แป้งไม่ยอมหรอกค่ะ

พอนึกได้อย่างนี้แป้งก็เกิดแรงฮึด กัดฟันเร่งสปีดทำมันรวดเดียวจบ!! เวลาไหนท้อ เวลาไหนเหนื่อย แป้งก็จะท่องอยู่คำเดียว "ห้าพัน ห้าพัน" เท่านั้นแหล่ะ ไม่รู้แรงมันมาจากไหนเยอะแยะ เอิ๊กส์ งกใช้ได้เลยเรา

ช่วงที่เขียนรูปเล่ม เป็นช่วงที่เลวร้ายอีกช่วงนึงในชีวิต ปั่นงานจนรุ่งเช้า ได้นอนไม่กี่ชั่วโมง ก็ต้องรีบเอางานไปส่งอาจารย์ แล้วก็กลับมาแก้ ทานข้าวไม่เป็นเวลา บางวันทานแค่มื้อเดียวคือตอนทุ่มนึง วนเวียนเป็นวงจรชีวิตอยู่อย่างนี้ เหนื่อยมาก ๆ ค่ะ สิวขึ้นเป็นสิบ ๆ เม็ดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แถมผมร่วงเป็นกำเลยง่า ตอนนี้ผมแป้งบางไปหมดแล้ว ฮือ ๆ

แต่จบมาได้ก็ดีใจค่ะ เหนื่อยแทบกระอัก แต่พอเห็นรอยยิ้มของคุณพ่อ คุณแม่ พี่ชาย ตอนที่ได้ฟังว่าแป้งเรียนจบแล้ว หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ ยอมรับเลยว่าคุ้มจริง ๆ ที่เรายอมเหนื่อย

อ้อ แล้วทำให้คิดได้อย่างนึงค่ะว่า ความเหนื่อย ความท้อ หมดแรง หมดกำลังใจ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนที่เลิกกับแฟน มันเทียบกันไม่ได้เลย

ตอนนั้นที่เลิกกับแฟน แป้งก็คิดว่าเราคงไม่มีทางรู้สึกแย่ เหนื่อย ท้อ ได้ขนาดนี้อีกแล้ว แต่พอมาเขียน thesis รู้เลยว่าไอ้ความรู้สึกตอนเลิกกับแฟนน่ะมันจิ๊บ ๆ เมื่อเทียบกับตอนเขียน thesis

เลยมีประโยคคุ้นหูผุดขึ้นมาในใจว่า "อกหักน่ะ มันไม่ตายหรอก" คำพูดนี้จริงนะคะ แป้งพิสูจน์มาแล้ว

พล่ามอะไรก็ไม่รู้แป้งเนี่ย ยืดยาวเลย บ้าบอจริง ๆ อ้อ จะเข้าเรื่องเค้กค่ะ คือว่าจากผลพวงที่แป้งกลายเป็นยัยเพิ้งนั่งเขียน thesis อยู่หน้าคอม เลยทำให้ไม่ได้เปิดเตาเลยค่ะ ไม่ได้ทำขนมตั้งหลายเดือน แต่อยากจะอัพบล๊อคอ่ะค่ะ เลยขออนุญาตเอาเค้กที่แป้งได้ทำและได้ถ่ายรูปไว้เอามาลงนะคะ แล้วจะขยันอัพบล๊อคเรื่อย ๆ ค่ะ (คราวที่แล้วก็พูดงี้แหล่ะ แล้วก็หายจ้อยไป )

ขนาดภาพเล็กไปหน่อยนะคะ เพราะแป้งหาไฟล์ original ไม่เจอ เลยต้องใช้ภาพอันนี้ที่รวบรวมไว้ แหะ ๆ

ปล.โหลดโหดหน่อยนะคะ รูปคราวนี้เยอะมากค่ะ

มาเริ่มที่เค้กในดวงใจของหลาย ๆ ท่านกันเลยนะคะ ถือเป็นเค้กยอดฮิตอันนึงเลยสำหรับเพื่อน ๆ ชาวก้นครัว เค้กชอคโกแลตหน้านิ่มค่ะ มาดูซิว่าแป้งจะแต่งองค์ทรงเครื่องเค้กชอคหน้านิ่มออกมาได้เละแค่ไหนบ้าง

ขอเริ่มต้นที่แบบเรียบ ๆ ก่อนละกันนะคะ อันนี้แป้งแค่โรยเกล็ดน้ำตาลเม็ดกลม ๆ กับรูปดาวไปเท่านั้นเองค่ะ ก็พอดูได้เนาะ



อันนี้เป็นแบบฉบับมินิค่ะ โปะมาชเมลโลไว้ข้างบน น่ารักไปอีกแบบเนาะคะ (พูดเองเออเองก็เป็นคนเรา )



อีกแบบนึงค่ะ



รวมกลุ่ม!!



เวอร์ชั่นแปะมาชเมลโลอีกแบบนึงค่ะ แป้งว่าใช้มาชเมลโลก็ดีนะคะ ไม่ต้องกลัวครีมละลายด้วย สีขาวของมาชเมลโลกับสีเข้ม ๆ ของชอคโกแลตมันตัดกันได้ดีทีเดียว



มาที่แบบวิปครีมกันบ้างค่ะ อันนี้ครีมล้นทะลักกันเลยทีเดียว แบบว่าก้อนนี้คนรับเค้าชอบครีมค่ะ แป้งเลยประเคนให้ซะ



อีกมุมค่ะ ครีมเยอะสะใจดีแท้ แต่เบี้ยว ๆ เนาะ ช่วงนั้นมือใหม่ค่ะ (แต่ตอนนี้ก็ยังบีบเบี้ยวอยู่ เอิ๊ก )



ก้อนนี้ทำตอนเดือนมีนาค่ะ อากาศร้อนมาก บีบไปครีมก็ละลายไป ออกมาไม่สวยเลย ฮือ ๆ



อาศัยโรยเรนโบว์ กับแต่งหน้ากลบเกลื่อนเอา



ก้อนนี้ก็แต่งหน้ากลบเกลื่อนความไม่เรียบของหน้าชอคค่ะ เอาชอคมาบีบเป็นเส้น ๆ ก็สวยดี



สีขาวกะสีน้ำตาลตัดกันสวยดีจังค่ะ ชอบภาพนี้ที่สุด



แป้งไม่เคยจะราดหน้าชอคให้ใสเด้งได้สักที ทำทีไรหน้าก็ไม่เรียบ เลยต้องแต่งหน้ากลบเกลื่อนตลอด ใครได้เค้กชอคหน้านิ่มของแป้งไป คงทราบกันดี กรั่ก ๆ ๆ



มาต่อกันด้วยเค้กที่ถือว่าเป็นยอดฮิตของชาวก้นครัวอีกอันนึงก็ว่าได้ เค้กส้มหน้านิ่มค่ะ อันนี้ตัวเค้กเป็นสปอนจ์เค้กค่ะ แป้งลองทำเค้กตัวนี้เป็นแบบที่สองต่อจากเค้กชอคหน้านิ่ม ปรากฎว่าทำครั้งแรก เจ๊งไม่เป็นท่าค่ะ เพราะตีส่วนผสมไม่เข้ากันดี เค้กเลยเป็นไตค่ะ



แต่ก็พยายามทำใหม่อีกครั้งค่ะ กลับมาอ่านสูตรดี ๆ ก็ปรากฎว่า เค้าให้ตีจนส่วนผสมเหนียวข้น พอลองทำ ก็สำเร็จค่ะ เนื้อเค้กก็ไม่เป็นไตอีกต่อไป



สำหรับแป้งนะคะ เวลาทำสปอนจ์เค้กทีไร ต้องเตือนตัวเองตลอดค่ะว่าอย่าใจร้อน ต้องค่อย ๆ ตีแป้งไปเรื่อย ๆ ไม่งั้นเค้กอาจจะยุบ หรือเป็นไตได้ค่ะ



อ้อ ที่สำคัญด้วยก็คือ ไข่ไก่ ค่ะ ไข่ต้องสดจริง ๆ แป้งเคยใช้ไข่ไม่สด ตอนตีส่วนผสมเลยไม่ค่อยฟูค่ะ สังเกตหลายครั้งแล้ว แป้งเลยโยนความผิดไปให้ไข่ไก่ค่ะ (ไม่เคยโทษตัวเอง กร๊ากกกก )



เค้กส้มหน้านิ่มนี่ แป้งจนปัญญาจริง ๆ ค่ะ ไม่รู้ว่าจะแต่งหน้าแบบไหนดี ยังไม่ลงตัวเลยสักแบบ เปลี่ยนแบบไปเรื่อย ๆ ค่ะ สำหรับเค้กส้มของแป้ง



แบบนี้ก็สวยดีเนาะ เรียบ ๆ ดี



หน้าไม่เรียบอีกแล้ว เซ็งตัวเองจริง ๆ เลย



หนึ่งชิ้น...สำหรับเพื่อน ๆ ค่ะ



มาต่อกันที่มูสเค้กค่ะ อันนี้ขอยกความดีความชอบให้คุณวรรณ A Little Catz ค่ะ เป็นแรงบันดาลใจให้แป้งเริ่มทำมูสเค้ก



มูสเค้กสำหรับแป้ง เป็นเค้กที่ใช้เวลาทำนานที่สุด แต่มีความสุขที่สุดค่ะ



มูสเค้ก ต้องทานเย็น ๆ นะคะ ไม่งั้นจะรู้สึกเลี่ยนมาก ๆ



อันนี้เป็นเค้กที่แป้งชอบมากที่สุดค่ะ Blueberry mousse cake มันอร่อยสุดยอด ได้สูตรมาจากคุณจุ๋ม แม่สลิ่ม ขอบพระคุณสำหรับสูตรดี ๆ นะคะ



เค้กตามฤดูกาลค่ะ Mango mousse cake ทำเป็นก้อนน้อย น่ารักดี



ทำแบบนี้ ถือว่าเป็นวิธีบอกรักทางอ้อมกับคนรับเหมือนกันเนาะคะ



Raspberry mousse cake ค่ะ สูตรจากคุณจุ๋มอีกเช่นกัน



White chocolate and oreo mousse cake ค่ะ ได้แรงบันดาลใจมาจากคุณจุ๋ม แม่สลิ่มอีกแล้วเด้อค่ะเด้อ



ขาว ดำ ตัดกันชิ้ง ๆ สวยเนาะคะ



เป็นเค้กอีกตัวที่แป้งชอบทำที่สุด เพราะทำง่าย ไม่ต้องง้อเตาอบเลยค่ะ แถมพอทำออกมาก็สวยถูกใจด้วยค่ะ (เข้าข้างตัวเองสุด ๆ กร๊ากกกกกกก)



อันนี้คงคุ้นตาเพื่อน ๆ กันดีเช่นกัน Banoffi pie ค่ะ แป้งทำให้เพื่อน ๆ ทานหลายครั้งเหมือนกัน แต่ไม่มีใครจำชื่อจริงมันได้เลย จำได้แต่ชื่อ พายกล้วย เวงกำ แป้งทำอะไรผิดไปหรือเปล่าเนี่ย



สูตรนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากพี่ลูกปลา คุณวรรณ และคุณพับผ้าค่ะ หลังจากแอบส่องชาวบ้านมาก็นาน เลยลองทำดูบ้างค่ะ เอาสูตรมาจากพี่ลูกปลา และแต่งหน้าตามคุณวรรณเป๊ะ ๆ เลยค่ะ (ออกแนวไม่ใช่สมอง เอิ๊กส์ )



มาต่อกันที่ Black forest cake ค่ะ



เค้กนี้...ตัวเค้กเป็นชอคโกแลต สอดไส้ด้วยเชอร์รี่ดำ และวิปครีมค่ะ แต่งหน้าด้วยวิปครีมและเชอร์รี่แดง โรยขอบด้วยชอคโกแลตค่ะ



แต่แป้งเปลี่ยนจากสอดไส้เชอร์รี่ดำเป็นสตรอเบอร์รี่เชื่อมแทนค่ะ ด้วยสาเหตุที่ว่า เชอร์รี่ดำมันแพง แหะ ๆ งกอีกแร้วยัยโอ่งดิน

ภาพนี้ถ่ายจากในตู้เย็นค่ะ ชอบภาพนี้มาก ๆ เหมือนเค้กไอติมเลยค่ะ ให้อารมณ์น่ากินดีแท้



ลองแต่งหน้า Black forest แบบใหม่ดูค่ะ ดูแปลก ๆ ไหมคะ



อันนี้ทำครีมเป็นหนามแหลม ๆ ค่ะ ทำง่ายมาก ๆ แค่ปาดครีมให้หนาหน่อย แล้วเอาปลายของสปาตูล่าร์กดไปที่ครีม กด ยก กด ยก อย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ค่ะ ก็ออกมาเป็นแบบนี้ วิธีนี้เหมาะสำหรับคนปาดครีมไม่เรียบอย่างแป้งเป็นที่สุดค่ะ



อันนี้ Blueberry cream ค่ะ



ตัวเค้กเป็นสปองค์เค้ก แต่งหน้าด้วยด้วยวิปครีม และราดหน้าด้วยแยมบลูเบอร์รี่ค่ะ



ขอแจมด้วย Honey cake ค่ะ ใช้ทินนี่แต่งหน้า น่ารักไปอีกแบบ ชอบ ๆ ๆ (อวดชาวบ้านได้เพราะ ทินนี่ นี่แหล่ะค่ะ)



Apple Strusel cake ค่ะ แฮ้ฟสูตรมาจากพี่ลูกปลา



ครั้งแรกไม่กล้าทำ เพราะคิดว่ามันไฮโซ วิธีทำต้องยุ่งยากแน่ ๆ แต่พอคุยกับพี่ลูกปลา พี่เขาก็บอกว่าไม่ยาก ลองทำดู ๆ เลยรีบกลับไปอ่านวิธีทำอย่างละเอียด แล้วคลำทางไปเรื่อย ๆ ก็สำเร็จค่ะ ไม่ยากอย่างที่คิดไว้ กลายเป็นเค้กอีกตัวนึง ที่แป้งชอบทานมาก ๆ ๆ ๆ ค่ะ เพราะมันอร่อยสุดยอดดดดดดดดดดดดด สูตรนี้เค้าดีจริง ๆ ค่ะ ขอบคุณพี่ลูกปลาอีกครั้งนะคะ



มาที่ของหวานอันอื่นที่ไม่ใช่เค้กมั่ง เริ่มกันที่ยอดฮิตค่ะ Blueberry tart



แบบมินิ น่ารักอีกแร้ว



Chocolate tart ค่ะ แป้งเอาหน้าชอคนิ่มมาทำเป็นไส้แล้วบีบวิปครีมลงไปค่ะ ก็อร่อยไปอีกแบบ.............ชมตัวเองมันเข้าไปยัยแป้ง!!



ปิดท้ายที่ คุ้กกี้สูตรหากินของแป้งค่ะ



สูตรนี้คุณตรี Triny เอามาเผยแพร่ตอนสิ้นปี 49 ค่ะ แป้งเลยเอามาทำเป็นของขวัญปีใหม่แจกคนรู้จัก (ที่โชคร้าย) ปรากฎว่าได้เสียงตอบรับดีเยี่ยมค่ะ สูตรเค้าดีจริง ๆ เลยทำให้แป้งได้รับผลบุญไปด้วย ขอบคุณคุณตรีมาก ๆ สำหรับสูตรดี ๆ ที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ



อีกภาพ...ปิดท้ายค่ะ



มาปิดท้ายจริง ๆ ที่อันนี้ค่ะ แบบว่าแป้งเพิ่งทำเสร็จตะกี้เอง

มันคืออะไรน้อ....



อ๋อ Strawberry tarlets



ได้แรงบันดาลใจครั้งแรกมาจากคุณวรรณค่ะ แล้วก็เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้เห็นคุณจุ๋มทำ เลยเป็นการตอกย้ำให้อยากทำสุดจิต ประกอบกับวันนี้ไปเดินวังหลังเจอสตรอเบอร์รี่ลูกเล็ก ๆ ขายพอดี เลยได้โอกาสทำซะเลยค่ะ

ฉายเดี่ยวโหน่ย...



รวมกลุ่มอีกที



มาที่เวอร์ชั่นถาดใหญ่กันบ้างค่ะ สตรอเบอร์รี่กระจาย น่ากินวุ้ย



ถาดนี้สำหรับอาจารย์ที่ปรึกษาค่ะ ที่ทั้งผลัก ทั้งดัน ทั้งถีบ ให้แป้งจบโท น่าสงสารอาจารย์จริง ๆ ที่มีลูกศิษย์อย่างแป้ง แต่อาจารย์เค้ายังไม่หมดเวรหมดกรรมค่ะ เพราะท่านต้องทนอยู่กับแป้งตอนเรียนเอกต่อไป เอิ๊กส์ หนูขอโทษนะเคอะอาจารย์



ครีมล้นทะลักกันเลยทีเดียว ครีมนี้เป็นวิปครีมผสมกับคัสตาร์ดค่ะ ใครที่ชอบครีมคงสุขใจ...รู้สึกว่าแป้งวางสตรอเบอร์รี่เอียง ๆ เนาะเนี่ย เซ็งตัวเองจริง ๆ



หมดแล้วค่ะ ขนมอบที่แป้งทำแล้วถ่ายรูปไว้มีแค่นี้ค่ะ นอกนั้นก็ไม่ได้ถ่ายรูปไว้หรอกค่ะ เพราะถ่านกล้องมันหมด ขี้เกียจชาร์จค่ะ จะให้ซื้อใหม่ก็เสียดายเงินง่ะ ไม่อยากใช้ตังค์ ... งกอีกแล้วค่ะ กร๊ากกกกกกกกก

หวังว่าเค้กของแป้งที่เอามาแปะจะเป็นไอเดียในการแต่งหน้าเค้กให้เพื่อน ๆ ได้นะคะ

หรือไม่ก็เป็นแรงบันดาลให้เพื่อน ๆ ว่า "ยัยแป้งมันยังแต่งหน้าเค้กได้ห่วยแตกกว่าเราเร้ย" 5555

สู้เค้านะคะเพื่อน ๆ ทำเค้กไม่ยากอย่างที่คิดค่ะ ลองทำดู แล้วคุณจะ "เสพติด" ค่ะ

โอ่งดิน สวัสดีค่ะ

Create Date : 23 ธันวาคม 2550		15 comments
Last Update : 24 ธันวาคม 2550 18:26:58 น.
Counter : 4062 Pageviews.
Share Tweet