Bloggang.com : One LoVe Family : กรานต์เอ้ย

กรานต์เอ้ย

เมื่อวานพ่อแมวกลับจากทำงาน เราไปโลตัสกัน
ซื้อของเสร็จกลับบ้านขนของลงจากรถ
ระมัดระวังแล้วว่าไม่มีลูกแมวคนไหน
ออกมาจากในบ้าน เพราะในรถคืออีกที่ ที่ลูกแมว ๆ ทั้งหลาย
อยากที่จะเข้ามาสำรวจ เพราะเคยขนของออกจากรถ
แล้วบรรดาลูก ๆทั้งหลาย สลับกันกระโดดเข้าไปในรถ

ช่วยกันใส่ของในตู้เย็น จัดเรียงไวตามิลท์
น้องเมษ กับ เจ้ากรานต์ วุ่นวายที่สุด

ยังพูดถึงกันเลยว่า วันก่อนเจ้ากรานต์เข้าไปในตู้เย็นเมื่อไหร่ไม่รู้
ดีที่ปิดตู้เย็นแล้ว เปิดใหม่อีกที เห็นเจ้ากราต์นั่งไม่รู้หนาวตาแป๋ว
อุ้มออกมาตัวเย็นเฉียบ ใจหล่นไปที่ตาตุ่ม เฮ้อ
เจ้ากรานต์เค้าเป็นเด็กที่ซนทีสุดในบ้าน และไวมาก ๆ
ยิ่งเวลาเปิดหรือปิดประตูบ้าน เค้าจะพรวดออกมา จับไม่เคยทัน

บอกทุกคนในบ้านว่าให้ระวังเจ้ากรานต์ให้ดี
เวลาเปิดปิดตู้เย็นต้องดูทุกครั้ง โดยเฉพาะเวลาจะปิด

หลังจากจัดของในตู้เย็นเสร็จ วันนี้ไม่ทำกับข้าว
ซื้อแม๊คเผื่อให้พี่แมวหิว เพราะสองคนเค้ามีนัดกลับเข้าบ้านมามักจะอิ่มมาแล้วเสมอ

แจ๋วนอนดูทีวีเผลอหลับไปซักพัก
พ่อแมวสะกิดปลุกให้ตื่น บอกตัวเอง ไอ่ปืดติดอยู่ในรถ
ตั้งแต่ห้าโมงกว่าจนถึง สามทุ่มกว่า

ด้วยความตกใจ หายง่วงตื่นเลย
พ่อแมวเล่าให้ฟังว่า ออกไปตากบ๊อกเซอร์ เห็นไฟฉุกเฉินในรถกระพริบ
เลยกดรีโมทเปิดรถดู เห็นเจ้ากรานต์ตกใจอุ้มมาบอกแม่

ตอนบอกแม่ว่ากรานต์ติดอยู่ในรถ แจ๋วฟังไม่หมดก็นึกว่า
กรานต์ต้องอาการหนัก หรือไม่รอดแน่เลย
แบบฟังยังไม่ทันจบก็นึกไปนู๊น เพราะว่าไม่น่าจะมีอากาศหายใจ
ติดเป็นชั่วโมง ๆ แบบนี้

พ่อแมวบอก คงเพราะอากาศไม่ร้อน
อึม แม่แมวก็ยังคาใจอยู่ในใจว่า มันน่าจะไม่มีอากาศหายใจมากกว่า
ก็ตายได้น๊า

และบอกกับพ่อแมวว่า ตอนเก็บของใส่ตู้เย็น
แจ๋วว่า แจ๋วยังอุ้มเจ้ากรานต์เล่นอยู่เลย
พ่อแมวบอก แล้วกรานต์จะติดอยู่ในรถได้ยังไง
ลงไปถามพี่แมวว่า เปิดรถกันหรือเปล่า ก็เปล่า

หรือจะเป็นตอนที่แจ๋วขนของลงจากรถ
แล้วพ่อแมวเป็นคนหิ้วของเข้าบ้าน แจ๋วเลยคิดว่าสงสัยจำผิดว่าอุ้มกรานต์
ทำไมแจ๋วขี้ลืมอย่างนี้ฟระ
งง ตัวเองมาก

พ่อแมวบ่นตาแดง ๆ นี่ถ้าไอ่ปืด เป็นอะไรไป ไม่รู้จะเสียใจยังไง
คิดถึงแล้วก็โทษตัวเองว่า ดูแลลูกไม่ดี
ลูกหายหน้าไปเป็นนานสองนาน ไม่รู้จักฉุกคิดว่า หายไปไหน

พ่อแมวจะเรียกกรานต์ว่า ปืด..ดดด ด้วยความเอ็นดู
เพราะตัวดำ และเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้ชายมาตั้งแต่เกิด
แถมซนไม่เหมือนเด็กผู้หญิง และซนกว่าเด็กผู้ชายในบ้าน

จับกรานต์นอนบนเบาะ กรานต์หลับแล้ว
ยืนมองหน้ากรานต์ เฮ้อ เกือบไปแล้วนะลูก
แต่ก็แจ๋วก็ยังคาใจว่า ไม่มีอากาศหายใจในรถ และแจ๋วว่า
แจ๋วอุ้มกรานต์เล่นอยู่นะ จะเป็นไปได้ยังไง งง วุ้ย

วันนี้ตื่นเช้ากว่าปกติ เพราะมีนัดรับของช่วงเช้าถึงบ่ายที่บ้าน
ให้อาหารเปียก ลูกๆ ทุกตัวอยู่ครบ

กวาดบ้าน ถูบ้าน ซักผ้า เช๊ดนู๊นนี่ไปเรื่อย
ทีบ้านฝุ่นเย๊อะมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออกไปหยิบไม้กวาด เอ๊า ทำไมไฟเลี้ยวที่รถกระพริบ ๆ
หยิบรีโมทเปิดประตูรถดู

เอ้ย เจ้ากรานต์ยืนอยุ่บนเบาะ บ่น แอ๊ว
อุ้มออกมา ด้วยความงุนงง มานเข้าไปในรถได้ยังไงฟระ

หรือว่ากรานต์จะเข้ามาจากใต้ท้องรถ เหอ เหอ คิดได้ไงว๊า
ด้วยสมองอันชาญฉลาดเท่าเม็ดถั่วเขียว

แจ๋วเข้าไปนั่งในรถ มองหารูในรถ
และรูช่องหน้าคอนโซล ที่เจ้ากรานต์อาจโผล่ออกมา
จะบร้า เป็นไปได้ยังไง
แค่คิดก็...ล่ะ

อุ้มกรานต์เข้าบ้านปิดประตูมุ้งลวด คิดว่าต่อไปนี้คงต้องจอดรถไว้หน้าบ้าน
กรานต์จะได้ไม่เข้ามาในรถได้อีก
จะจอดรถหน้าบ้านจนกรานต์ตัวโตกว่านี้ คงจะรอดเข้ามาในรถไม่ได้ มั๊ง
แม่ของกรานต์ฉลาด และแก้ปัญหาได้เก่งอยู่แล้ว

ยังไม่หายข้องใจ ถ้าพลิกรถได้จะพลิกดูใต้ท้องรถ
เข้าไปนั่งในรถอีกรอบ
หันไปมองกระจกข้างรถ ต๊าย ลืมปิดกระจกรถด้านซ้าย
ตอนถอยรถเข้าบ้านเมื่อวานนี่เอง

เฮ้อ อาหารเสริมโอเมก้าสูตร 3 ก็ช่วยอะไรไม่ได้เล้ย
ไม่ฉลาดและไม่เฉลียวเอาซะเลย หุ หุ

แล้วตอนที่อุ้มกรานต์ออกจากรถ เค้าร้องบ่น อื้อ แอ๊ว
มาเล่าให้กันฟังแล้วสงสาร น้ำตาจะไหล
โธ๋ ๆที่จริงไม่ใช่เพราะเค้าตกใจ หรือหายใจไม่ออก
เค้ากำลังเล่นอะไรในรถสนุก ๆ
แม่กับพ่อ มาอุ้มเค้าออกไปทำม๊าย

ทำใจหน่อยนะลูก มีแม่แบบนี้
ตอนนี้แม่มั่นใจแล้วหล่ะ ว่าแม่อุ้มกรานต์เล่นตอนช่วยพ่อจัดของเข้าตุ้เย็น กร๊าก