แล้วฉันก็ต้องไปพบจิตแพทย์

ฉันไม่ได้บ้านะ แต่ มันไม่ไหวแล้วจริงๆ

ครั้งนี้ มันควบคุมไม่อยู่

ธรรมะ ไม่ช่วยให้ ใจที่ร้อนรน สงบลงได้เลย ทางเดียวที่ฉันไปคือ

ศรีธัญญา ที่แรก ที่คิดออก ฉันต้องการปรึกษา หาใครที่ช่วยรักษา ฉันได้ อย่างน้อย ก็มีชื่อว่า หมอ รักษา คนป่วย


ฉันป่วยใจ ฉันไป รักษา ใจ มันไม่ผิดใช่ไม๊

การที่เหงา เกินไป ซึมเกินไป โทษตัวเอง ไม่มีความสุข หดหู่

มันคือความผิดปกตินะ ไม่ใช่แค่อกหัก แต่มันยิ่งกว่านั้น

อาการอกหัก เป็น ส่วนนึง ที่สะกิดโรคนี้ ให้กำเริบขึ้น มาเท่านั้นเอง

ตอนนี้ ฉันดีขึ้น ถึงแม้ จะยังรู้สึกเศร้า กับตัวเองอยู่ แต่ก็รู้สึก เบาใจขึ้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ อาจเพราะ ฤทธิ์ของยา กล่อมประสาท มันทำให้ รู้สึกไม่เครียด


คิดถึงเค้านะ แต่ ไม่ได้ทำให้เคียดแค้น เหมือนก่อนหน้านี้

สังคม...ปัจจุบัน มีอีกมาก ที่เป็นอย่างฉัน.....

อาจไม่ใช่เพราะคุณอกหัก หรือ คุณไม่ดี แต่อาจเป็นเพราะ คุณยังหาความสุข ในตัวเอง ไม่เจออย่างที่ฉันเป็นอยู่ ก็ได้

บางที ความสุข อาจเกิดจากการที่ รักตัวเองก็ได้ ไม่ต้องไปหวังให้ใครมารักเราหรอก
หมอว่าอย่างนั้น.......

Create Date : 11 กรกฎาคม 2549 Last Update : 31 กรกฎาคม 2549 0:37:15 น. Counter : 530 Pageviews.		7 comments
Share Tweet