มันต้องมีบ้าง..เถลไถล..

วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ที่ 13 สิงหา 49 เวลา 5โมงเย็น ที่ดูเงียบเหงา
ไม่มีใครมาทำงานที่ออฟฟิศ...ใช่สิ่นะวันหยุด เมื่อวานวันแม่ พรุ่งนี้ก็หยุดชดเชย

อารมณ์นี้ เลยตัดสินใจที่จะไปต่างจังหวัด แค่อยากขับรถไปไกลๆ..แค่นั้น
ตอนแรกว่าจะลาไปถือศีล บวช แต่ไม่ใช่วันนี้


ฉันขับรถออกจาก ออฟฟิศ เติมน้ำมันเต็มถัง วิ่งรถจาก กรุงเทพ ออกโทลเวย์ เข้าสู่บางปะอิน ไปเรื่อย จนทะลุออกรังสิต สระบุรี ...........

ระหว่างทาง ก็คิดไปเรื่อยว่าจะไปไหน ลพบุรี หรือ โคราช
ถึงสะพานแล้ว ต้องไปทางขวา มันคือ โคราช ข้างทางเริ่มห่างไกลความเจริญ ขึ้นทางเขา...ลาดขึ้นลง โค้ง น่าหวาดเสียว ผ่าน ลำตะคอง

ต้องโทรหาใครสักคน .....
ฮัลโหล......โอเค เดี๋ยวเลี้ยวไปทางชัยภูมิ เพื่อเข้า อำเภอด่าน.
บทเริ่มต้นและสรุปจบในการสนทนา

2 ทุ่มกว่าแล้ว ข้างทางมีแต่ป่า และต้นไม้ มันคุ้นนะแถวนี้ แต่ไม่ชินทาง...

4 ชั่วโมงจาก กทม. ก็ยังไม่ถึงจุดหมาย ตรงไปเรื่อยๆๆๆๆๆ.
4 ทุ่ม รถจอดหน้าร้าน...มันคือบ้านของผู้ต่างถิ่น ที่จะมาขอพักอาศัย ในค่ำคืนนี้
เจ้าของบ้าน ยืนหน้าตูด..ต้อนรับ พร้อมกับวาจา ที่ชื่นใจว่า


กุนึกว่ามึงอำ....มึงขับรถเล่น..มาไกลถึงโคราช เพื่อมานอน แล้วกลับ พรุ่งนี้อ่ะนะ...ไอ้บ้า

......................

Create Date : 18 สิงหาคม 2549 Last Update : 18 สิงหาคม 2549 1:05:19 น. Counter : 513 Pageviews.		3 comments
Share Tweet