วันอังคารที่ 19 ต.ค53...เตรียมหมูสับไว้นอกตู้เย็นเพื่อทำน้ำพริกผัด (คล้ายๆน้ำพริกเผา) แต่ไม่ได้ทำสักที 3 วันผ่านไปหมูมีกลิ่น ด้วยความ "งก" เสียดายหมูทั้งแพค และคิดว่าเมื่อทำสุกแล้วน่าจะกินได้ จัดแจงลงมือทำเมื่อวาน ตอน 5 โมงเย็น เพราะรู้ว่าถ้าดารินกลับมาได้กลิ่นคงจะบ่นๆๆๆๆๆ เป็นแน่ แต่ที่ไหนได้ ผ่านไป 5 นาที ดารินมาถึงบ้านแล้ว เสร็จงานแล้ว แล้วก็เป็นอย่างที่คาดไว้ ดารินเข้าไปในครัวแล้วถึงกับเสียงหลงว่า "เธอทำอะไรเนี่ย ทำไมเหม็นเน่าขนาดนี้ ฉันไม่กินกับเธอหรอกน่ะ" โอ้ทก็ว่า ไม่ได้ทำให้เธอกิน แล้วดารินก็หนีขึ้นบ้าน โดยไม่ลงมาเลยเป็นชั่วโมงต้องขึ้นไปตามหลังจากทำเสร็จแล้ว กลิ่นจางลงเพราะเปิดหน้าต่างห้องครัว น้ำพริกแก้มืออยูนี่ค่ะ

ผัดหมูให้สุก

ใส่น้ำพริกผัดน้ำมันผัดด้วยกัน และปรุงรสด้วยน้ำตาล น้ำปลา ซีอิ้วขาว

ภาพสำเร็จไม่ได้ถ่ายไว้ เพราะหลักฐานถูกทำลายไปแล้วในถังขยะ

น้ำพริกผัดแบบนี้ที่ใส่ในหมู 2 โหล เสียดายๆๆๆๆ

หลังจากผัดเสร็จโอ้ทตักใส่โหลน้ำพริกไว้ 3 โหล และใส่กล่องพลาสติกไว้ด้วย หวังจะกินไดัสัก 2 เดือน เพราะเคยทำไว้แล้วอร่อยมากๆๆ จากนั้นไปเรียนภาษาอังกฤษ 2 ชั่วโมงผ่านไป กลับมาบ้านได้ยินเสียงเครื่องดูดควันในครัว แต่คนอยู่ข้างบน ได้ความว่าเหม็นๆๆๆ รีบจัดการให้เรียบร้อย เธอจะฆ่าคนนะเนีย โอ้ทบอกว่ากินแล้วน่ะ ไม่เป็นไร แต่ดารินยังยืนยัน พิษๆๆๆๆ ต้องทิ้งๆๆๆๆ สุดท้ายก็ต้องทิ้งวันนี้เอง เพราะชิมแล้วมีรสเปรี้ยว..เฮ้อนี่ละน๊า ความ งก เสียของจริงๆๆ จำขึ้นใจเลย ไม่เอาเนื้อสัตว์ไว้นอกตู้เย็นหลายวันแบบนี้

ปล. ไม่มีภาพหลักฐานที่น่าตาน่าอร่อยมากๆๆ แต่รสเปรี้ยวๆๆๆๆ