* * สงสารลูกน้อยหอยสังข์ * *
เปิดมาดูBlog คนอื่นเห็นเค้ามีรูปถ่ายครอบครัวพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก แล้วกลับมานึกถึงตัวเองที่สามีทำงานอยู่ต่างจังหวัดเจอกันอาทิตย์ละครั้งหรือไม่ก็ 2 อาทิตย์ครั้ง ถ้าป๊าเค้ามีประชุมก็ไม่ได้กลับบ้าน แล้วรู้สึกน้อยใจยังไงไม่รู้ ยิ่งเมื่อวาน (จันทร์ที่ 2 ก.พ.) ป๊าเค้าต้องออกแต่เช้ารีบขับรถไปเชียงใหม่ เลยไม่ได้ลาลูกก่อนเพราะเจ้ากล้ายังไม่ตื่น พอนู๋ตื่นมาแล้วมองหาพ่อแล้วเรียก ป่าป๊า แล้วแม่น้ำตาซึมเลยแหละ เพราะลูกคงคิดว่าตื่นมาแล้วจะได้เจอพ่อมั้งเลยเรียกหา อีกหน่อยถ้านู๋พูดได้คงถามแม่ต่าง ๆ นาๆ ว่าทำไมพ่อไม่อยู่ใกล้ ๆ เราเหมือนคนอื่นเป็นแน่ เฮ้ย. . .ถ้าป๊าได้ย้ายกลับมาอยู่บ้านก็คงจะดีเหมือนกันจะได้ช่วยกันเลี้ยงลูกและใกล้ชิดกะลูกมากกว่านี้ แต่คิดไปคิดมาก็ดีเหมือนกันอยู่ห่างกันทำให้เราได้รู้สึกคิดถึง และอยากเจอกัน จะได้มีอะไรตื่นเต้นในชีวิตซะบ้าง ดูอย่างพ่อน้องเหนือเมฆอยู่ตั้งต่างประเทศแนะเค้ายังทนได้เลย ป๊าอยู่แค่เชียงใหม่เอง เราก็ต้องทนให้ได้ซิน่า. . .เพราะถึงยังไงนู๋ต้นกล้าก็ยังมีม๊า มียาย มีตา แค่นี้ก็อบอุ่นจะแย่อยู่แล้วใช่ป๊ะลูก...(ชีวิตนู๋ช่างเหมือนสังข์ทองซะจริงจริ้ง)
Free TextEditor
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2552 15:31:43 น. |
|
11 comments
|
Counter : 705 Pageviews. |
|
|