รักเมืองไทย

9 – 12 กันยายน ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปประชุมที่กรุงเทพฯ เป็นรับฟังการนำเสนอผลการดำเนินการของจังหวัดที่เข้าร่วมโครงการ Community Base Intervention (CBI) ของสำนักฯ ขอนแก่นไม่ได้อยู่ในโครงการนี้ เพราะปี 50 ขอนแก่นถูกคัดเลือกให้เข้าโครงการ Stroke และ BRFSS(behavior risk factors surveillance system) แล้ว ลำพังนอกเหนือจากงานประจำตามนโยบายก็หนักอยู่แล้ว ยิ่งเพิ่มพวกโครงการพิเศษไปในแต่ละปี คนทำงานระดับพื้นที่ก็วิ่งเดินสายทำงานกันไป....ม่วนหลาย.....

การประชุมเป็นเรื่องวิชาการสลับกับการนำเสนอของแต่ละพื้นที่ที่เข้าโครงการ เจอพี่ ๆ ที่มาประชุมด้วยกันบ่อย ๆ พี่เปิ้ล สระบุรี พี่นุ้ย สกลนคร พี่จิ๋ม นครสวรรค์ พวกเรามีความเห็นคล้ายกันว่า รูปแบบการนำเสนอ น่าจะ add เข้ากับการนำเสนอของโครงการ stroke ที่จะมีขึ้นในสัปดาห์ถัดไป แล้วเชิญทุกจังหวัดเข้ารับฟังด้วย คงคุ้มทุนกว่า (ประชุมครั้งนี้เชิญเฉพาะจังหวัดที่เข้าโครงการ CBI และ Stroke ประมาณ 40 จังหวัด) หลังเลิกประชุมในแต่ละวัน กิจกรรมของสาว ๆ น้อยใหญ่ที่เข้าประชุมที่กรุงเทพ คงไม่พ้น shopping ไปสามวัน shop แหลกทั้งสามวัน โดยเฉพาะพี่อ้อย buddy ที่ไปประชุมด้วยกัน ส่วนอิชั้นไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ได้รองเท้ามาคู่ เสื้อยืดตัว กิ๊บติดผม โบว์ผูกผม ฯลฯ ตามประสาคนงบน้อย

เรื่องแปลกระหว่างประชุม เราพบกลุ่มคนที่มาพักที่โรงแรมเดียวกันกับเรา ลักษณะคล้ายไม่ใช่คนไทย ที่แน่ใจเพราะได้ยินเค้าพูดกัน (เป็นภาษาที่ไม่รู้จัก) และลักษณะการแต่งตัว.....พร้อมถุงปุ๋ยใส่เสื้อผ้าหลายใบ แถมบางคนอุ้มลูกกระเตงมาด้วย ครั้นดูพาหนะที่พามาเป็นรสบัสคันใหญ่ ป้าย มาจาก...น่าน.... ก็มั่นใจว่าคงมาจากแถบฝั่งสาละวินเป็นแน่แท้

“เราไปแจ้งตำรวจมาจับดีมั้ย ปิ๊ก ท่าทางจะเป็นพม่าหนีเข้าเมือง มาทำงานบ้านเรา” พี่อ้อยบอกฉันท่าทางแกจะเอาจริง

“ดูก่อนก็แล้วกันเจ๊ คงมีใบแรงงานต่างด้าวอยู่มั้ง ไม่งั้นไม่ขนมาเอิกเกริกเป็นคันรถบัสขนาดนั้นหรอก”

ประชุมวันต่อมาก็มาอีกคัน.....ขนลูกจูงหลาน สัมภาระเพียบ ลงจากรสบัสป้ายมาจากจังหวัดทางเหนืออีกเช่นเคย(คนละคันกับเมื่อวาน) สงสัยมาก....(ตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น......5555)
ถามที่ front โรงแรม เลย...

“เค้าเป็นพม่า กำลังรอเดินทางไปประเทศที่สามอยู่ค่ะ”

ถึงบางอ้อ.......แต่ก็สงสัยในใจว่าเค้าหนีบ้านเกิดเมืองนอน มาเพื่อหาที่อยู่ใหม่ที่(คิดว่า)ต้องดีกว่าเดิม ที่มาของคนกลุ่มนี้เราไม่ทราบได้ พวกเค้ามาจากค่ายอพยพ หรือหนีมาให้ตำรวจในเมืองไทยจับเพื่อรอส่งไปประเทศที่สาม ?????

ส่วนตัวเราเองนั้น ให้ไปอยู่ที่ไหนก็ไม่สู้เมืองไทยหรอกเน้อ
ชวนให้คิดถึงเพลงที่ได้ยินบ่อย ๆทางโทรทัศน์ ที่เป็นชุดโฆษณา ของโครงการคุณธรรมนำไทย

เพลงแผ่นดิน

ไม่มีดินผืนใด ให้ไออุ่น
เท่ากับดินที่คุณ ถือกำเนิด
ไม่มีดินผืนใด ดูมั่นคง
เท่ากับดินที่ลง สำมะโนครัว
ไม่มีดินผืนใด ให้คุณเดิน
เท่ากับดิน ที่คุณเดิน ตอนตั้งไข่
ไม่มีดินผืนใด มีความหมาย
เท่ากับดินสุดท้าย
ของเผ่า พันธุ์....

ปล. เสาร์ อาทิตย์ นี้อิชั้นต้องทำงานนอกเวลาราชการ ไปเตรียม paper กับ power point นำเสนอโครงการ stroke (โครงการลงที่ อ.มัญจาคีรี) เพื่อนำไปเสนอกรุงเทพ วันที่ 19 กันยานี้......

Create Date : 14 กันยายน 2550		3 comments
Last Update : 14 กันยายน 2550 23:44:28 น.
Counter : 711 Pageviews.
Share Tweet