บทกวี 7 ก้าว...เถาถั่วต้มถั่ว " เถาถั่วถูกทำเป็นถ่านเผา ของในเตาล้วนแล้วแต่เม็ดถั่ว กระทบร้อนสะท้อนเสียงเศร้าระรัว ถั่วหนอถั่วมัวเมาเผากันเอง " ................... อมตะสามก๊ก ภาพวาดโจสิด เป็นบทกวีจากวรรณคดีเรื่องดัง สามก๊ก จริงๆแล้วต้นฉบับนั้นเป็นภาษาจีนตามวรรณกรรมครับ แล้วต่อมาก็ได้นำมาแปลเป็นภาษษไทยตามเนื้อเรื่อง ส่วนบทที่เห็นข้างต้นเป็นบทที่ผมเห็นว่าแปลออกมาได้ดีและถูกใจที่สุดเลยนำมาฝากทุกๆคนครับ อันนี้ความเป็นมาแบบย่อๆครับ.... โจ สิด (Cao Zhi) ชื่อรอง จื่อเจี้ยน เกิดในปี พ.ศ. 735 เป็นบุตรชายคนที่ 3 ของโจโฉและนางเปียนซี เป็นบุตรคนรองมาจากโจเจียง เป็นบุคคลที่ได้ชื่อว่าเฉลียวฉลาดมาก อายุเพียง 10 ขวบ สามารถท่องจำโคลงกลอนได้ถึง 1 แสนบท จนกล่าวกันว่า ถ้าปัญญาของคนทั่วไปมี 1 ส่วน แต่ของโจสิดมีถึง 10 ส่วน โจ สิด เป็นบุตรชายที่โจโฉรักมากเพราะความปราดเปรื่องทางสติปัญญา และมักแต่งโคลงสดุดีโจโฉเสมอ ๆ แต่ติดอยู่ว่า โจสิดยังมีแต่ผลงานทางด้านโคลงกลอน ไม่เคยแสดงบทบาทอย่างอื่น ซ้ำยังเป็นคนมีอารมณ์กวีตลอดเวลา คือ ติดเหล้าและเที่ยวเสเพล ชอบที่จะคบหากับเอียวสิ้ว ที่ปรึกษาของโจโฉ ที่โจโฉไม่ค่อยไว้วางใจ เมื่อ ถึงครั้งที่โจโฉคิดจะแต่งตั้งรัชทายาท โจโคคิดไม่ตกว่าจะเลือกใครระหว่าง โจผี กับ โจสิด แต่มีแนวโน้มว่าจะเลือกโจสิดมากกว่า โจผีร้อนใจจึงรุดไปปรึกษากาเซี่ยง และด้วยอุบายของกาเซี่ยง และกลอนของโจสิดที่เปรียบเปรยคนสู้กันแต่มีคนหนึ่งล้มลงว่าเป็นเพราะคนล้มลง นั้น (คือตัวเขาเอง) ไม่คิดสู้ (เพราะสู้ก็ถูกฆ่าตายแน่ๆ) ทำให้ตำแหน่งนี้จึงตกเป็นของโจผีในที่สุด เมื่อโจผีขึ้นครองราชย์ ทรงคิดที่จะกำจัดโจสิด พระอนุชาแท้ๆ เพราะถือว่าเป็นศัตรูคนหนึ่งของพระองค์ จึงบีบบังคับให้ โจสิดแต่งบทกวีภายใน 7 ก้าว กล่าวถึงพี่น้องที่มิอาจฆ่ากัน แต่ห้ามไม่ให้เอ่ยคำว่าพี่น้องในบทกวีนั้นไม่เช่นนั้นจะสั่งประหารชีวิต โจสิดจึงร่าย “บทกวี 7 ก้าว” ที่เปรียบความคับแค้นเศร้าโศกของต้นถั่ว ที่เกิดแต่การใช้เถาถั่วซึ่งกำเนิดแต่รากเดียวกันไปต้มหรือคั่วถั่ว เทียบกับความเศร้าโศกอาดูรของพี่น้องญาติตระกูลเดียวกัน ไม่มีเรื่องใดยิ่งใหญ่ล้ำลึกกว่าการที่พี่น้องต้องล้างผลาญกันเอง พระ เจ้าโจผีจึงสำนึกได้และไม่สั่งประหารชีวิต แต่เนรเทศโจสิดออกไปนอกเมืองแทน และไม่นาน โจสิดก็ถึงแก่ความตายด้วยความตรอมใจ ในปี พ.ศ. 775 .... ... ซึ่งมีความเป็นร้อยแก้วตามสำนวนของท่านเจ้าพระยา ดังนี้ คั่วถั่วเอากิ่งถั่วมาเป็นฟืนใส่ไฟ เมล็ดถั่วในกระทะจะไหม้ ก็เพราะกิ่งถั่ว ต้นรากอันเดียวกันนั่นเอง เหตุใดจึงเร่งไฟเข้าให้หนักนัก .... .... ในสามก๊กฉบับวณิพกของ ยาขอบ ได้คัดโคลงภาษาอังกฤษของ C.H. Brewitt Taylor มา ดังนี้ They were boiling beans on a beanstalk fire; Came a plaintive voice from the pot, “Oh! why, since we sprang from the self-same root, Should you kill me with anger hot?” .... .... ซึ่งในสามก๊กฉบับแปลใหม่ ของ วรรณไว พัธโนทัย ได้เรียบเรียงเป็นกลอน เอาไว้ว่า เขาต้มถั่วด้วยถั่วเป็นต้นต้น มันร้อนรนร้องลั่นจากอวยใหญ่ โอ้เกิดหน่อเดียวกันใช่ห่างไกล เหตุไฉนเข่นฆ่าไม่ปราณี .... .... และในสามก๊กฉบับคลาสสิค ของ วิวัฒน์ ประชาเรืองวิทย์ ก็ได้เรียบเรียงไว้เป็นกาพย์มีความว่า เถาถั่วเผาต้มถั่ว ร่ำระรัวถั่วในกระทะ ร่วมรากเกิดแล้วจะ เร่งเผาผลาญกันทำไม .... ... ส่วนสามก๊กฉบับนายแพทย์ ของ หมอพัตร นั้นเรียบเรียงเป็นโคลงดังนี้ คั่วถั่วเอากิ่งนั้น ทำฟืน เผาแฮ เมล็ดถั่วสุดทนฝืน ป่นไหม้ โอ้เมล็ดกิ่งก้านยืน เหง้าราก เดียวนา ไฉนจึงรุนเร่งได้ ดั่งเกรี้ยวโทโส .... ... สำนวนสุดท้ายเป็นของ “เล่าเซี่ยงชุน” ผู้เรียบเรียงสามก๊กฉบับลิ่วล้อก็เป็นกลอนแปดเช่นเดียวกัน เมล็ดถั่วถูกคั่วกะทะใหญ่ กลางเปลวไฟไหม้เชื้อร้อนเหลือหลาย ทั้งกิ่งก้านรากเถาเผาวอดวาย โอ้น่าอายแท้จริงเราเหง้าเดียวกัน. เมื่อ โจผีได้ฟังโคลงบทนี้แล้ว ก็ระลึกถึงความรักความผูกพัน ระหว่างพี่น้องได้ จึงต้องหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความเสียใจ และยอมอภัยให้แก่น้องชาย แต่ก็จำต้องเนรเทศให้พ้นหูพ้นตา ออกไปเป็นเจ้าเมืองอันเ!ยง ห่างไกลเสียจากเมืองหลวง ..... .....เฮ้ออออออ.... อ่านแล้วรู้สึกคุ้นๆกับสถานะการบ้านเมืองของบางประเทศตอนนี้ไหมครับ...คุ้นๆเนอะ   Create Date : 22 มิถุนายน 2552 9 comments Last Update : 29 มิถุนายน 2552 22:32:54 น. Counter : 11493 Pageviews. Share Tweet

ฉบับที่ผมชอบมากที่สุดคือ ศึกสายเลือดของโกวเล้ง แปลโดย ว. ณ เมืองลุง ต้มถั่วใช้เถาถั่วเป็นเชื้อไฟ ถั่วร่ำไห้อยู่ในน้ำเดือดพล่าน เมื่อกำเนิดจากรากเง่าเดียวกัน ใยเผาผลาญให้ร้อนรนจนปานนี้   โดย: แมวเหมียวพุงป่อง IP: 202.28.80.4 22 มิถุนายน 2552 17:50:41 น.

ไม่เคยอ่านหรือดูสามก๊กแบบเป็นงานเป็นการเลยค่ะ มีแค่ดูผ่านๆ ตัวละครมันเยอะซะจนจำแทบไม่ได้ว่าใครเป็นใคร ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ   โดย: maew_kk 22 มิถุนายน 2552 18:03:27 น.

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและเอาบทกวีมาฝากเพิ่มนะครับ..อ่านแล้วดูดีมากๆจริง.. ส่วนคุณ maew_kk ยินดีที่ได้รู้จัดเช่นกันครับ   โดย: pre-am (non lock ) 22 มิถุนายน 2552 20:30:28 น.

เขาต้มถั่วด้วยถั่วเป็นต้นต้น มันร้อนรนร้องลั่นจากอวยใหญ่ โอ้เกิดหน่อเดียวกันใช่ห่างไกล เหตุไฉนเข่นฆ่าไม่ปราณี .... ชอบฉบับแปลนี้ค่ะ ... ส่วนตัวก็อ่านแบบผ่าน ๆ เหมือนกัน ค่ะ ... เลยอดฉลาดเลย ยินดีที่ได้รู้จักคุณ non lock นะคะ   โดย: Tristy 22 มิถุนายน 2552 23:07:18 น.

ขอบคุณครับคุณ Tristy ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ   โดย: non - lock IP: 124.122.226.49 23 มิถุนายน 2552 20:56:20 น.

ขอบคุณที่แวะไปดูที่บล็อกนะคะ.. ตอนเจอแมงป่องทีแรกก็กลัวเหมือนกันค่ะ.. แต่ตอนนี้กลุ้มใจมากกว่า ว่าจะเอาเค้าไปอยู่ที่ไหนดี อาการปวดหลังมันเป็นๆหายๆค่ะ ถ้าไม่นั่งท่าเดิมนานๆก็จะไม่เป็นค่ะ ตอนนี้เลยพยายามหลีกเลี่ยงการนั่งหน้าจอคอมนานๆค่ะ.. เรื่องสามก๊ก เคยดูหลายภาคแล้ว แต่ดูไม่ต่อเนื่อง ได้อ่านบางบทแต่ไม่เคยอ่านจนจบ.. ชอบอ่านโคลงกลอนที่เค้าเอามาเปรียบเทียบค่ะ อ่านแล้วได้คิดตาม ผู้ใหญ่บ้านเราน่าจะได้อ่านบ้างนะคะ.. หรือไม่ก็มีใครไปอ่านให้ฟังบ้างก็ได้.. เพราะเค้าคงจะยุ่งกันจนไม่มีเวลามาอ่านแบบนี้.. ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ   โดย: อมยิ้มนิดนิด 24 มิถุนายน 2552 9:38:21 น.

พอดีจะไม่อยู่หลายวันค่ะ เลยจะเข้ามาบอกว่าที่บล๊อค ไม่เคยฝากรูปที่อื่นเลย ฝากที่พันทิปนี่แหละค่ะ ตรงจัดการข้อความจะมีที่โพสรูปค่ะ (สี่เหลี่ยมเขียวๆ ท้ายสุดบนบาร์) ไม่เคยมีปัญหาเลยค่ะ ลองดูน่ะค่ะ จะได้เห็นหน้าโจซิดซะที อิอิ แล้วจะกลับมาดูน่ะค่ะ   โดย: mutcha_nu 29 มิถุนายน 2552 22:23:52 น.

ชอบมากเลยค่ะ รู้สึกว่าโจสิดเก่งมาก   โดย: ... IP: 58.9.201.68 5 กุมภาพันธ์ 2555 13:14:39 น.

บทที่แปลข้างบน ใครแปลเหรอครับ ...   โดย: คนมั้งครับ IP: 171.96.12.71 4 มีนาคม 2556 17:29:01 น.