Bloggang.com : PPKB : อุบัติเหตุ...ความประมาท...จิตใจคน

อุบัติเหตุ...ความประมาท...จิตใจคน

วันนี้เป็นวันเริ่มทำงาน หลังจากที่อาการไข้ไม่สบายมาเล่นงานซะอ่วมเป็นอันต้องหยุดงานไปซะ 1 วัน ..ตื่นแต่เช้าเช็คสภาพตัวเองว่าอาการหายขาดดีหรือยัง เพราะเมื่อวานดันไปโดนฝนซ้ำเปียกปอนมาเป็นลูกหมาตกน้ำอีก..ยังระแวงๆอยู่ว่าอาการไม่สบายจะยูเทิร์นกลับมาหรือเปล่า

หลังจากที่แน่ใจว่าหายดี สามารถลุยงานได้สบาย ก็จัดการภาระกิจส่วนตัวจนเรียบร้อยและก็ออกเดินทางไปทำงาน ขับสองล้อคู่ชีพไปตามถนนเส้นที่คุ้นเคยเพราะใช้งานอยู่ทุกๆวัน และที่ทำงานก็ไม่ไกลบ้านสักเท่าไหร่ แต่ว่า...เหตุการณ์ที่ไม่ได้คาดคิดก็ดันมาสร้างความตื่นเต้น ให้ต้องลืมเหตุการณ์อื่นรอบข้างไปเลย ขณะที่ขี่มาอยู่ดีๆตามทาง ก็สังเกตเห็นรถตู้คันหนึ่งที่อยู่ด้านหน้า ขับในเลนกลางของถนน เราก็สังเกตเห็นแล้วก็เลยชะลอรถเพื่อเตรียมตัวเผื่อไว้

แต่จู่ๆรถตู้คันนั้นก็เลี้ยวรถชิดซ้ายแบบกระทันหันเข้าด้านข้างถนน ภาพที่เราเห็นก็คือรถตู้ได้ปาดหน้ารถมอเตอร์ไซต์อีกคันหนึ่งที่ขับชิดซ้ายออกมาจากซอยข้างถนน ทำให้รถมอเตอร์ไซต์คันดังกล่าวเบรกกระทันหันและพยายามหักหลบออกมาทางเลนกลางถนน แต่ว่า...หักหลบไม่พ้น ผลก็คือรถมอเตอร์ไซต์ชนด้านท้ายรถตู้เต็มๆเสียงดังได้ยินชัด เพราะเราก็ขับรถตามมาไม่ห่างสักเท่าไหร่ และรถสองล้อคันเล็กก็ล้มลงทันที

เหตุการณ์มันน่าจะไม่มีไรมากกว่านั้น ... หากว่าหญิงสาวที่ซ้อนรถคันดังกล่าวมาไม่กระเด็นหลุดออกมาและกลิ้งมานอนเลนกลางของถนน... ผมเบรกรถมอเตอร์ไซต์ตัวเองแบบเต็มที่ แต่ว่า...มันก็ไม่ทันการณ์ ผมชนเข้ากลางลำตัวของผู้หญิงคนนั้นเข้าอย่างจังในลักษณะที่เธอนอนคว่ำอยู่ที่กลางถนน..ด้วยเหตุที่มันเป็นระยะที่กระชั้นชิดจนเกินที่จะหักหลบหลีกไปทิศทางไหนได้ รถผมกระโดดข้ามตัวเธอมา และเสียหลักจะล้ม แต่ผมพยายามประคองรถไว้ได้...เพียงแค่เอียงจนแทบติดพื้นและรองเท้าหลุดลอยไปไกลแค่นั้น

ผมรีบจอดรถ โดยไม่ได้ดับเครื่องด้วยซ้ำ แล้ววิ่งกลับมาดูผู้หญิงคนนั้น แวบแรกผมเห็นเธอนอนอยู่ที่เลนกลางถนนเหมือนเดิม...ผมใจหายแวบ...เป็นห่วงเธอกลัวจะมีรถใหญ่ตามมาและไม่รู้ว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง สักพักก็มีคนตามมาช่วยพะยุงเธอแอบเข้ามาข้างถนนได้ทัน ซึ่งก็คือคนขับวินนั้นเอง ผมได้เข้ามาดูและสอบถามอาการของเธอ ซึ่งดูลักษณะเธอจะบาดเจ็บที่บริเวณศรีษะและแผลถลอกบริเวณลำตัวเล็กน้อย แต่ที่น่าห่วงก็คือ อาการเจ็บที่ลำตัวที่เกิดจากการชนของผม

พอดีมีรถอาสาสมัครคันหนึ่งผ่านมาพอดีก็เลยมีการแจ้งขอความช่วยเหลือคนมาปฐมพยาบาลและนำเธอไปส่งโรงพยาบาล ซึ่งผมก็ตามมาเพื่อจะดูเธอที่โรงพยาบาลแต่ก็ไม่ได้พบเธอเพราะเธอเข้าไปดูอาการอยู่ในห้องพยาบาล ผมรออยู่พักใหญ่ๆก็เดินทางไปทำงาน เพราะไม่รู้ว่าเธอจะออกมาตอนไหนและเท่าที่เห็นน่าจะมีญาติของเธอบางส่วนมา้บ้างแล้ว..

สิ่งที่ผมค้างคาใจก็คือ ไม่มีรถคู่กรณีดังกล่าวตามมาดูเธอเลยสักฝ่าย และ ขณะที่เกิดเหตุก็ไม่มีใครใคร่ที่จะใส่ใจอาการของเธอสักเท่าไหร่นอกจากจะเดินดูสภาพรถของตนเอง ปล่อยให้เธอนั่งเจ็บอยู่อย่างนั้นเพื่อรอการปฐมพยายาบาล เหตุการณ์นี้ผมไม่สนใจว่าใครผิด แต่ที่ผมรู้ก็คือผมคือคนที่ชนเธอซ้ำเข้าอย่างจังโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ... แม้จะมีคนบอกว่ายังดีที่เป็นรถผมซึ่งเป็นรถมอเตอร์ไซต์แทนที่จะเป็นรถสิบล้อหรือรถอย่างอื่น...เพราะเธอคงไม่ได้บาดเจ็บเพียงแค่นี้..หรืออาจจะไม่ได้อยู่จนถึงตอนนี้ แต่ผมก็เป็นคนที่มาชนเธอ ซึ่งมันทำให้ความรู้สึกมันติดอยู่ในใจ ...

24/7/2010..
หลังจากที่เที่ยงวันที่ 23/7/2010 ผมไปหาเธอที่โรงพยาบาลอีกครั้งแต่ไม่พบ ผมก็พยายามสอบถามหาเบอร์โทรของเธอจากทางโรงพยาบาลแต่ก็ไม่ได้ข้อมูล เนื่องจากไม่ได้มีการลงไว้ สิ่งที่ได้ก็คือ ชื่อ-นามสกุล และที่อยู่ตามบัตรประชาชน และก็คำบอกจากพยาบาลที่บอกผมว่า " เธอไม่ได้เป็นอะไรมากแค่เจ็บที่หัว และ ปวดที่บริเวณหลัง หมอจึงให้กลับไปพักที่บ้านได้ แต่ทางญาติเขาไม่ไว้ใจจึงจะนำตัวเธอไปตรวจยังที่ รพ.อื่นอีกครั้ง นึง ด้วยเหตุที่ว่า...." เธอกำลังเริ่มตั้งท้อง...." จนถึง ณ ตอนนี้ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากแค่ภาวนาขอให้เธอไม่เป็นอะไรมาก ...

...ขอบคุณ คุณ reception hall และ คุณ CEO นิ้วก้อย และคุณยาย peeamp ที่ช่วยพูดให้กำลังใจและเป็นห่วงผมมาตลอดครับ...

Create Date : 23 กรกฎาคม 2553

Last Update : 24 กรกฎาคม 2553 16:20:46 น.

37 comments

Counter : 1183 Pageviews.

คุณทำดีที่สุดแล้วครับ..
ผมว่า เธอ คงเข้าใจ...

สังคมทุกวันนี้คนเห็นแก่ตัวมากขึ้น
ความอาทร...ต่อกันแสดงออกยากครับ...

ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ..

Blog สวยจังเลย ชอบรูปใบพลูด่างสดชื่นดี

โดย: CEO นิ้วก้อย

วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:31:37 น.

อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอค่ะ และสิ่งที่คุณทำก็แสดงถึงความรับผิดชอบและความห่วงใยในสังคม บางคนชนแล้วหนีเยอะแยะไป ไม่สนใจมาดูผู้ประสบภัยด้วยซ้ำ อย่าคิดมากเลยนะค่ะ